บ้านพักลูกสาวลูกชาย

ลำดับตอนที่ #31 : ซาวากิ ฮินาตะ(Ordain Realityเรียลลิตี้ลิขิตชีวิตนี้ขึ้นอยู่กับคุณ)

แบบฟอร์ม (ลบวงเล็บด้วย)

I

รูปตัวละคร : 


ชื่อ : :ซาวากิ ฮินาตะ

ชื่อเล่น : ฮินาตะ

อายุ : 18

เพศ : ชาย

ลักษณะ : ผมสีทองแดง ดวงตาที่ไม่กลมและไม่เรียวจนเกินไปสีมรกต หน้าตาจัดว่าดีถึงดีมาก และแต้งแต้มด้วยรอยยิ้มเสมอ 

วันเกิด : 24 ธันวาคม

II

นิสัย : ฮินาตะเป็นเด็กหนุ่มที่"มีรอยยิ้มอยู่เสมอ" มองโลกในแง่ดี อัธยาสัยดีมากทำให้มีเพื่อนเยอะ เข้มแข็ง พึ่งพาได้ "ฉลาดและไหวพริบดีมาก" แต่มักจะเก็บเรื่องไม่สบายใจไว้คนเดียว เทคแคร์เก่งและแน่นอนว่าฮอตมากๆด้วย ฮินาตะรู้ว่าต้องพูดยังไงให้เป็นที่ชื่นชอบของทุกคน และเขานี่ล่ะเป็นคนที่คอยเรียกรอยยิ้มและกำลังใจของเพื่อนๆ แต่หารู้ไม่ว่าภายใต้ความใจดีของเขานั้นเต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว ถ้าเขาเอาจริงขึ้นมาเขาก็สามารถตบตาทุกคนได้สบายๆ รู้ว่าต้องเล่นเกมยังไงถึงจะชนะ วางแผนรอบคอบและคาดไม่ถึง และจะเข้าโหมดเห็นแก่ตัวทันที

ประวัติ : ฮินาตะกับน้องนั้นเป็นเด็กกำพร้าเพราะพ่อกับแม่เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุ ญาติก็ไม่มีใครเหลียวแลสองพี่น้องสักคน ฮินาตะจึงต้องทำงานไปด้วย(ร้องเพลงที่บาร์ พาร์ทไทม์) เรียนไปดวย เลี้ยงน้องสาว(ฮิคาริ)ไปด้วย แต่ซ้ำร้ายที่ฮิคาริก็ดันป่วยจนต้องเข้าโรงพยาบาลมาสักพักและไม่มีทีท่าว่าจะหายเลย

ความสามารถพิเศษ : รอยยิ้มเสแสร้งที่ไม่มีใครมองออก ยิงปืนแม่นมาก ฉลาดเป็นกรด

งานอดิเรก : ไปหาน้องที่โรงพยาบาล เล่นกีต้า

ชอบ: -ชอบ : ฮิคาริ

        -คลั่ง : -

เกลียด:-ไม่ชอบ : ผู้หญิงที่มาตามตื๊อ
        
         -แอนตี้   : -
 
         -เกลียด  : ญาติๆ , คนที่พูดจาไม่เข้าหู

         -ทำลายทิ้งทันทีที่เห็น : -

กลัว: การสูญเสียฮิคาริไป

อาการต่างๆ: ถ้ากลัวจะพยายามหาทางหนี ซึ่งถ้าเอาคนอื่นหนีไม่ได้ เอาแค่ตัวเองก็พอ

คนที่สำคัญที่สุดในชีวิต : ฮิคาริ

III
(ออริตอบ)

ผู้หญิงคนหนึ่งที่มีหน้าตาเป็นมิตร จู่ๆก็เดินมาลากฮินาตะไปยังห้องแห่งหนึ่ง โดยไม่พูดหรือบอกกล่าวอะไร และไม่หันมามองหน้าด้วย ทำให้ฮินาตะ คิดว่า'อะไรกันน่ะ เด็กคนนี้?'

จนคำพูดออกมาจากปากของหญิงสาวผู้นั้น

"สวัสดีจ้ะ เธอชื่ออะไรล่ะฮึ"

"ฮินาตะ...ผมชื่อซาวากิ ฮินาตะ" ฮินาตะยิ้มอย่างอ่อนโยน

"ช่วยแนะนำตัวหน่อยจะได้มั๊ย อยากจะบอกอะไรเรารึเปล่า"

"อืม...จะพูดอะไรดีล่ะ เอาเป็น...ตอนนี้ผมทำงานเป็นนักร้องอยู่ที่บาร์มิดไนท์ ไว้ว่างๆแวะไปฟังก็ได้นะ"

"อ่าฮะ โอเค หน้าที่ฉันคงหมดแล้วล่ะ ขอตัวนะ"  หญิงสาวคนนั้นเดินออกไป

"เอ๋?"



ไม่นานก็มีผู้ชายอีกคนหนึ่งเดินเข้ามา โดยที่ฮินาตะยังไม่ทันได้ลุกเลยด้วยซ้ำ

"ขอถามอะไรหน่อยสิ"

"อ๊ะ ครับ" ฮินาตะที่ทำหน้างงๆอยู่มนตอนแรกปรับโหมดเป็นยิ้มทันที

"เธอรักใครที่สุดใโลกถ้าไม่นับตัวเอง"

"ฮะๆ จู่ๆมาให้พูดแบบนี้มันก็แอบเขินนะครับ" ฮินาตะหัวเราะก่อนแววตาจะเปลี่ยนไปเป็นจริงจัง"ฮิคาริครับ...น้องสาวผม"

"หืมทำไมล่ะ ฮึ"

"เพราะเธอเป็นเหตุผลในการมีชีวิตของผมครับ" ฮินาตะตอบแบบไม่ต้องคิด

"แล้วถ้าเค้าตายไป เพราะนาย ล่ะ จะรู้สึกยังไง"

"หมายความว่าไงครับ" ฮินาตะฉุนทันทีเมื่อได้ยินคำพูดนั้น

"แล้วนายจะเลือกอะไรดีล่ะ ถ้ามีทางเลือกเพิ่มอีกทางเลือกนึงคือเสี่ยงชีวิตเพื่อคนคนนั้น หรือนายจะไม่กล้าแม้จะลอง"

"ของแบบนั้นไม่เห็นต้องถามเลยนี่ครับ"

ชายคนนั้นก็เปลี่ยนเรื่องคุยกับฮินาตะ"โอเค นี่ของบนโต๊ะนี่ก็กินได้นะ" เขาชี้ไปที่ของกินบนโต๊ะเรียงรายดูน่าทานมาก"

"ไม่ดีกว่าครับ ผมต้องไปหาน้องแล้ว" ฮินาตะปฏิเสธ

"โอเค ไปล่ะ" ชายคนนั้นเดินอกไป พร้อมมองฮินาตะด้วยสายตาเจ้าเล่ห์พิกล

เด็กหนุ่มจึงเดินออกจากที่แห่งนั้น ...ฮิคาริ ต้องไม่เป็นไร สักวันหนึ่งต้องกลับมาร่าเริงเหมือนเดิมได้แน่ๆ

IIII

(ผู้ปกครองออริ)

สวัสดีค่า ชื่อไรเอ่ย : พีมจ้า

เราชื่อแก้วนะจ๊ะ : อาฮะ เราส่งลูกสาวมาคนนึงแล้วแน่ะ><

ทำไมถึงส่งออริมาแข่งนี่่ะ ชีวิตเชียวนะ : เหตุผลเดิมจ้ะ อยากให้ลูกชายได้เรียนรู้สิ่งที่เรียกว่า"ชีวิต"นี่ล่ะ

รบกวนแอดแฟบได้ไหมคะ : แอดเรียบร้อย><!

คิดว่าออริจะรอดมั๊ย : หวังว่านะ ฮะๆ

ยอมให้ตายมั๊ยล่ะ : อยู่ที่ไรท์แล้วล่ะนะ

ถ้าโหวตให้ก็ดีนะคะ ไม่ต้องก็ได้ บายค่ะ : โหวตตั้งแต่ส่งลูกสาวมาละ อิอิ BlackForest