คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : บทที่29 งอนวันละนิดจิตแจ่มใส
บทที่29 อนวันละนิิแ่มใส
วันนี้ผมะพาแบมแบมไปออำลัายแบบเบาๆรับ อนนี้นอนอยู่บ้านนเป็นแม่หมูอยู่แล้ว
ินเอาๆ อ้อ อนนี้อาารที่แบมแบมแพ้ท้อเริ่มเบาลแล้วนะรับึทำให้ผมทำอะไรสะวึ้น
นอนเียเียวันไ้แล้ว ไ้อเมียสัที
“แบมแบม............เรียมุเสร็ยั”
“ุอะไร?”
“ุว่ายน้ำไ อย่าบอนะว่าลืม”
“เอ้า........ลืม.............ฮ่าๆๆๆ...........อเวลาเรียมัวแป๊บนะ”
“ไม่้อรีบ็ไ้นะ ่อยๆเิน”
“ร๊าบบบบบ”
ใ้เวลาไม่นานแบมแบม็เรียมัวเสร็ในารไปว่ายน้ำเ็มที่ หลัาที่อยู่บ้านมานาน ไม่ใ่ไม่
อยาออ แ่สามีไสามี ไม่ให้ออาบ้าน มันลัวแท้ อะไระนานั้น
“ทำไมเสร็ไวั?”
แ็สันถาม้วยวามสสัยหลัาที่เห็นภรรยานสวยเรียมัวไม่ถึรึ่ั่วโม
“็อยาออไปว่ายน้ำแล้วไรับสามี”
แบมแบมพูพร้อมยิ้มแป้นอย่ามีวามสุให้แ็สัน
“ร๊าบบบรู้แล้วั้นไปึ้นรถเี๋ยวเราไปว่ายน้ำันเลย”
สวนน้ำM
“หู้ววว...........ทำไมนเยอะอย่านี้เนี่ย!!!!”
แบมแบมพู้วยวามื่นเ้นเหมือนเ็เออเล่นิ้นใหม่นทำให้แ็สันมอาม้วยวาม
เอ็นูไม่ไ้
“วันนี้วันเสาร์หนิ น้อเยอะเป็นธรรมา”
“อืม.......ั้นหรอ...เออ...........ูยาถ่ายรูปับัวนั้นอ่ะัวนั้น”
แบมแบมี้นิ้ว้วยวามื่นเ้นไปที่มาสอประำสวนน้ำอย่าื่นเ้น
“ถามริแบม......มึเป็นเ็สามวบหรอ”
“เออ!!.........ไม่ถ่าย็ไ้”
พอแบมแบมพูบเ้าัว็รีบสะบัออาารพยุอสามีที่เป็นห่วภรรยามาเินไป
แล้วรีบเินเ้าห้อแ่ัวไปทันที
“แบม............อนหรอ”
แ็สันเอ่ยถามแบมแบมที่ั้แ่เ้ามายัไม่ยอมุยับนเลย
“……………………….”
“แบมแบมหันมาุยันิ”
ไม่ว่าแ็สันะเรียแบมแบมไปี่รั้เ้าัว็ไม่สนใสันิ แถมยัเ้าไปเปลี่ยนุว่ายน้ำแล้ว
เินไปยัสระว่ายน้ำทันที
“ย่าห์!!!!!!!...................แบมแบม ใรให้มึเอามาแ่าเว่ายน้ำอย่าเียวห่ะ ท้อไส้แล้วยัะ
อวหุ่นไปเพื่อใร”
แ็สันที่เปลี่ยนุเสร็แล้ว็ะโนถามภรรยาทันทีหลัาที่เห็นุว่ายน้ำที่เอามา
“เรื่ออูป่ะ?”
“............................”
เียบแสิรับ เอแบมแบมอลับมา แไม่ให้ถ่ายรูปแ่นี้
“เอ่อ..มาว่ายน้ำนเียวหรอรับ”
ายหนุ่มแปลหน้าเินเามาหาแบมแบมหลัาที่เห็นแบมแบมำลัะลสระว่ายน้ำ
“อ้อ.......ใ่รับ”
“เหาแย่สินะรับ ไปเล่นับผมไหม”
“ถ้าุมีาุ็ะเห็นว่าเาท้อนะรับ”
แ็สันอลับไปที่ผู้ายที่ำลัะีบแบมแบมอยู่
“ไม่เป็นไรรับ......ผมไม่ถือ....สามีเาไม่สนในทำให้เามาว่ายน้ำนเียว”
“ใรว่าละรับ......ผมเนี่ยแหละสามีเาเอ แบมแบมมานี่!!!”
แ็สันพูพลาอแบมแบมเ้ามาในอ้อมแนแน่น หลัาที่เห็นว่ามีนะพยายามมาีบ น
อะไรเสน่ห์แรเป็นบ้า นี่นาท้อนะ ให้อยู่ห่าัวไม่ไ้เลยไ
“นี่......ปล่อยนะ ไปไลๆเลย”
“อยู่นิ่ๆแบมแบม............ราวนี้็รู้แล้วนะรับ ผมับภรรยา็อัว”
“ปล่อย!!!!!!”แบมแบมพยายามสะบััวให้หลุาารอบุมอแ็สัน
“ไม่เอาไม่ปล่อย หันมาพูันีๆิ”
“ไม่มีอะไร้อพูหรอ”
“ถ้าพูันีๆะพาไปเลี้ยนมหวานน่ะ มีเ้ ไอศรีม มาารอ น้ำแ็ไส”
“ิว่าอหวานะล่อไ้หรอ..............ิถูแล้ว ฮ่าๆๆๆ”
“อ้วนเอ้ยยย...........ราวหลัอ่ะเอาเสื้อมา้วยนะ ไม่ใ่ใส่าเว่ายน้ำอย่าเียว ูหว”
“โอ้ยยย ท้อไส้แล้วยัะอวหุ่นไปเพื่อใร ไม่มีใรสนใหร๊อ”
“ไออ้วนเอ้ยยยย”
แ็สันเอื้อมมือไปบีบมูแบมแบมส่ายไปมา
“อ้วนแล้วไ โถ่!!”
“ไม่แล้วไหรอ แ่รั ไม่ว่า่อไปนี้มึะเป็นยัไ ู็รัมึอยู่ีแบมแบม”
“แหวะเลี่ยน”
“เลี่ยนแล้วรัป่ะ”
“รัหมใเลยรับ”
“โอ้ยยยยยย เลี่ยนนนนนนน”
“ไอแ..........มาไ้ไ”
“ไรับุแบมแบม ระผมนายยอแ มาอยเป็นเพื่อนเล่นแล้วรับ”
“แมานเียวหรอ”
“ย่าห์!!!!!! เวยอแ ทำไมนายไม่รอัน ถ้าผู้ายนอื่นมาแอบูหุ่นนายะทำยัไ ให้ันเห็น
นเียวยัไม่พอหรอ นายอยาายหรือยัไ ลับบ้านไปไม่้อออาบ้านเลยนะ”
“รู้เรื่อเลย แบมแบมแ่วยัน้วย”
“ฮ่าๆๆๆ เพื่อนันเหมือนันเปี๊ยบเลย”
“ย่าห์!!!!/ย่าห์!!! มอเมียูอยาายหรา/เมียูท้อมึ็ยัมอนะ ไอเลววว”
“เห้อออ ยอแ ันว่าพวเราอยู่อยาล่ะ ฮ่าๆๆๆ”
“ันอยาาย แบมแบม”
เอารูปลูมาใหู้ สรุปหินะ๊ะ เหมือนใรล่ะท่าน ลอถามใู ฮ่าๆๆๆๆ
TALK
ฮัลโหลลลล สราน์นี้ไปไหนันมา ไรท์ไปสีลม นไม่เยอะเล๊ยยย
อนลับแทบายเท่านั้นเอ๊ เพราะว่าสราน์ึทำให้ไรท์ไม่มีเวลาล
อโทษ้วย ฮ่าๆๆๆๆ ยัไ็ฝาิาม้วยน้าาาา
ความคิดเห็น