คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : #1 : I'm sorry but I do not care. เสียใจแต่ไม่แคร์
|
1
I'm sorry but I do not care. เสียใจแต่ไม่แคร์
วันเปิดภาคเ(ก)รียน ทึมมม -------------------- (บรรยากาศกดดันแอนด์ตึงเครียด)
“อ่อมส์…ช่วยพูดอะไรหน่อยได้มั้ยครับคุณเพื่อนและคุณแฟนเก่าเพื่อน เงียบเป็นเป่าสากแบบนี้ผมอึดอัดนะครับ”
ซีเนียร์...เพื่อนซี้สุดเกรียนของผมเอ่ยขึ้นเพื่อทำลายความเงียบ ทำให้กัปตันหรือแฟนเก่าของผมลุกจากโต๊ะแล้วเดินออกไป ผมจึงได้แต่ถอนหายใจออกมาเบา ๆ ราวกับยกภูกเขาออกจากอก (มันแน่นอก ต้องยกออกอย่างเดียวละงานนี้)
อ๊ากกก! จะบ้าตาย!!! ผมจะต้องเจอหน้าและนั่งเรียนใกล้ ๆ แฟนเก่าที่เพิ่งเลิกกันไปหนึ่งปีตลอดปีการศึกษาเลยเหรอเนี่ย!?!
"แค่เจอหน้าแฟนเก่าแค่นี้ เจ็บปวดมากหรือไงวะ?"
"ฉันลืมเธอไปตั้งนานแล้ว ไม่มีทางรู้สึกแบบที่แกว่ามาหรอกน่า" ผมตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงมั่นใจเต็มเปี่ยม แต่ในใจมันกลับไม่ใช่อย่างนั้นเลย
ผมจำเรื่องของเธอคนนั้นได้ดี ไม่มีตกหล่นเลยแม้แต่น้อย
เส้นผมของเธอถูกย้อมเป็นสีน้ำตาลไล่ลงมาจนถึงปรายผมที่เป็นสีฟ้าสว่าง รอยสักรูปดาวยูเรนัสและดวงดาวเล็ก ๆ อีกสองสามดวง ไหนจะชื่อเท่ ๆ ที่เหมือนกับผู้ชายอีกล่ะ
...ไม่ใช่แค่รูปร่างหน้าตา แต่นิสัยใจคอผมก็จำได้
ไม่ค่อยพูดค่อยจา แต่ชอบแสดงอารมณ์ออกมาทางสีหน้าและท่าทาง มนุษย์สัมพันธ์แทบจะติดลบ (โดยเฉพาะกับเพศเดียวกัน)
'กัปตัน' คนอย่างเธอมีแค่คนเดียวในโลก ผมบอกได้เลย เพราะเธอไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน
"ให้มันจริงเถอะครับคุณเพื่อน ผมเห็นคุณเก่งแต่ปากมาหลายรอบละ"
"..." ถ้าเอ็งจะแขวะข้าขนาดนั้นไม่ต้องใช้ภาษาสุภาพชวนน่าหมั่นไส้แบบนั้นก็ได้มั้ง (สรรพนามชักจะผิดเพี้ยนไปกันใหญ่)
"แกยังเสียใจอยู่หรือเปล่า ที่ต้องเลิกกับแม่นางหลุดโลกคนนั้น" (มันยังไม่วายเเขวะ)
"เสียใจ...แต่ไม่แคร์" ผมยืนยันคำตอบ และในตอนนั้นเองที่กัปตันเดินกลับมานั่งที่โต๊ะเหมือนเดิมโดยเสียบหูฟังไว้แล้วเปิดเพลงซะดังลั่นเรียกว่าแบ่งปันให้คนข้าง ๆ ได้รับส่วนบุญส่วนกุศลไปด้วยเลยก็ว่าได้
เธอจะได้ยินที่ผมพูดหรือเปล่านะ...? แต่จะได้ยินหรือไม่ก็ไม่ใช่เรื่องของผมนี่! โว๊ะ!!! (เริ่มตบตีกับความคิดในสมองของตัวเอง)
"ก็แล้วไป แต่จะบอกอะไรให้นะว่าตอนนี้คุณเธอฮอตมาก ขนาดที่ว่ามีตัวผู้มาขายขนมจีบไม่เว้นวัน" ซีเนียร์เลี่ยงที่จะเอ่ยชื่อของเธอออกมาตรง ๆ คงเพราะกลัวไก่ตื่นก็เป็นได้ (ถึงแม้ว่าไก่ตัวนี้จะเปิดเพลงฟังเสียงดังสนั่นรูหูอยู่ก็เถอะ)
อืม...จะว่าไปก็เคยได้ยินข่าวมาเหมือนกันว่าช่วงนี้กัปตันน่ะป็อบมาก ๆ (คงจะป็อบตั้งแต่เลิกกับผมไปนั่นแหละมั้ง)
ว่าแต่ว่าผมจะสนใจทำไม ไอ้บ้าเอ๊ย!!!
"แกคาบข่าวมาบอกฉันทำไม? ต้องการอะไรกันแน่ฮะ?"
"ฉันก็แค่...อยากเห็นคู่แกรีเทิร์น" โครมมมมม -------------------- !!!
จู่ ๆ ก็เกิดเสียงดังขึ้นข้างนอกห้อง ทำให้เด็กนักเรียนที่ชอบสอดรู้สอดเห็น (ประเภทไทยมุง) วิ่งกรูออกไปประมาณว่าไม่อยากจะพลาดช็อตเด็ด ผิดกับผมที่ไม่มีกระจิตกระใจแม้แต่จะขยับตัวด้วยซ้ำ พอหันมาอีกทีก็พบว่า
ให้มันได้อย่างงี้สิ!
ผมส่ายหน้าอย่างเอือมระอา พลันสายตาของผมก็หยุดมองที่ผู้หญิงคนหนึ่ง เธอนั่งอยู่ใกล้ ๆ ผมอีกทั้งยังเปิดเพลงฟังเสียงดังลั่น
'ฉันก็แค่...อยากเห็นคู่แกรีเทิร์น'
คำพูดของเพื่อนซี้ลอยขึ้นมาในความคิด กัปตันคงจะรู้สึกตัวว่าถูกมองจึงหันมาสบตาผมพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเหมือนจะถามเป็นนัย ๆ ว่า 'มีอะไรอย่างงั้นเหรอ?'
"หึ...ไม่เห็นต้องแคร์เลย"
ผมพึมพำพลางเบียนหน้ามาทางอื่น และไม่หันไปทางกัปตันอีกเลย... |
BlackForest✿
ความคิดเห็น