คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Ghost roommate 2
Ghost roommate 2
ริ๊!!!!!!!!!!!
เสียนาฬิาปลุลายโเรม่อนัึ้นท่ามลาวามเียบ….
“ฮ้าวววว เ้าแล้วเหรอเนี่ย” ายหนุ่มื่นึ้นมาพร้อมบิี้เียหลายรั้
แฮยอนลุาเียเินไปห้อน้ำอย่าทุลัทุเล อาเป็นเพราะว่าเมื่อืนเานอนน้อยไป
“ฮ้าววว” ายหนุ่มหาววออีรั้่อนะเอื้อมมือไปหยิบแปรฟันทั้ๆที่ยัลืมาไม่เ็มที่
“เฮ้ย!!!!!!!!!!!” ายหนุ่มอุทานึ้นเมื่อนเห็นบาอย่าผ่านระ
“ใรมันเอามาิไว้รนี้วะ” แฮยอนบ่น แล้วหันไปูโปสเอร์รูปอมบี้ในเม Plants&Zombies ที่ิอยู่ที่ฝาผนัห้อน้ำ ึ่มัน็ทำให้เาใไม่ใ่น้อย
มหาวิทยาลัยอแฮยอนะเปิเทอมในอีสอวัน้าหน้า ึ่วันนี้เา้อไปยื่นเอสารรายานัว่อทามหาวิทยาลัย
“เอสารพร้อม ุพร้อม ทรผมพร้อม หน้าาพร้อม เรานี่แุ่นัศึษา็หล่อไม่เบาเลยนะเนี่ย” ายหนุ่มบิ้ายวาหน้าระ
“อ้ะ ระเป๋าั์” แฮยอนเินไปที่โ๊ะเพื่อไปหยิบระเป๋าั์ แ่ทว่า……..
“หายไปไหนวะ!!” แฮยอนลอ้นรอบๆโ๊ะหลายรั้แ่็ไม่เอ เามั่นใว่าหลัาลับมาามินิมาร์ทเมื่อืนระเป๋าั์ยัอยู่ับเา เาไม่ไ้ทำหล่นระหว่าทาแน่นอน
ุ๊บ!!!
เสียอะไรบาอย่าหล่นลมาใล้เียนอน ายหนุ่มหันไปู
“ระเป๋าั์!” แฮยอนหยิบระเป๋าั์ึ้นมา แล้วทำท่าเหมือนับว่าิอะไรอยู่
“มาอยู่รนี้ไ้ไวะ เฮ้อ ่าเหอะ” แฮยอนไม่สนใอะไร เาเินไปหยิบระเป๋าเอสารแล้วเินออาห้อไปโยที่เาไม่รู้ว่า
มีสายาู่หนึ่ำลั้อเาอยู่าใ้เีย……..
แฮยอนเินลมาาห้อพัแล้วมุ่รไปที่ร้านอาหารอหอพัเพื่อรับประทานอาหารเ้า
“เู๊ี่รับ อูิที่นึรับ”
“่ะๆ รอแป๊ปนะ”
“นี่่ะ อ้ะ! เ็ที่เพิ่ย้ายมาเมื่อวานใ่มั้ย” เู๊ี่ถาม
“รับ”แฮยอนยิ้มให้
“เมื่อืนนอนหลับสบายมั้ย” เู๊ี่ระิบถาม
“สบายิรับ บรรยาาศีมาเลยรับ”แฮยอนอบอย่าไม่ิอะไร
“แล้วเอ……มั้ย?”
“เ๊หมายถึ ผี! เหรอรับ ไม่นี่รับ”แฮยอนพูออไป ทำให้เู๊ี่ผะนิหน่อย
“บ้าน่า ผีเผออะไรัน เ๊ไปล่ะ” เู๊ี่แสยะยิ้ม่อนะเินาไป
“ฮยอฮะ!!”
“เฮ้ย!! ไอ้เี่ย!!” แฮยอนเผลออุทานออมา
“ฮ่าๆ ฮยอลั” เ็ร่าสูหัวเราะ
“ไอ้นี่ มาไม่ใหุ้่มให้เสียใรันะไม่ใ” แฮยอนสบถใส่
“ฮยอะไปมหาลัยเหรอรับ” เ็าี่ยิ้มาหยี๋ให้
“อื้ม ไปรายานัวน่ะ” แฮยอนยิ้มอบ
“พวผม็ะไปโรเรียนเหมือนัน ั้นไป้วยันนะฮะ” ุนฮพู
“ไ้ิ ฮยอ็ไม่่อยำนาทา้วย” แฮยอนอบ
“ั้นลามนี้นะฮะ”
ทั้สามนเินาหอพันถึโรเรียนอออบและุนฮ
“มหาวิทยาลัยอฮยออยู่้าหน้านี่เอเินไปเอไ้นะฮะ” ุนฮเอ่ย
“้าๆ ฮยอไปล่ะ” แฮยอนส่ยิ้มให้เ็ทั้สอ
“ให้ไปส่มั้ยรับ”ออบพูึ้น
“หือ…”แฮยอนหันมา
“เออ…ฮยอบอว่าไม่ำนาทาไม่ใ่เหรอ ผมลัวฮยอหล” ออบ้มหน้าพูเพราะวามเิน
“ไม่เป็นไรหรอ่ะ เินไปแ่นี้เอ ไม่หลหรอ” แฮยอนเินเ้ามาแล้วลูบหัวออบ
“นั่นิ ฮยอเาโแล้ว ไม่หลหรอน่า ป่ะๆไปเรียนไ้แล้ว วู้” ุนฮพูึ้นพลาใ้แนออออบเินเ้าโรเรียนไป
“แล้วเอันฮะฮยอ” ุนฮพูทิ้ทาย
“้าๆ ั้ใเรียนล่ะ”
ารราานัวเป็นนัศึษาอแฮยอนผ่านไปไ้้วยี แ่ว่าเาะไ้ยื่นเอสาร็ปาไปเือบเที่ยแล้วเพราะว่านัศึษาที่เ้ามาใหม่มีเยอะมา
้วยหน้าาที่หล่อเหลาอแฮยอนทำให้เาเป็นที่สนใอหลายๆน นมีรุ่นพี่มาทาบทามให้เ้ามรม้วย แ่แฮยอนยััสินใไม่ไ้ว่าะเ้ามรมอะไร เาึปิเสธไป
เมื่อทุอย่าเสร็สิ้นแฮยอนรีบมุ่รลับหอพัทันทีเพราะเาไม่มีธุระอะไรที่ไหนแล้วและอีอย่าือเา่วนั่นเอ
เมื่อถึห้อพัเา็รีบระโนลเียนอนทันทีเาหลับาไปสัรู่แล้วลืมาึ้นมา
“หือ….”ายหนุ่มประหลาใเมื่อเห็นรูปอใรบานิอยู่ที่ใ้เียั้นที่สอ
“ใรัน”แฮยอนมอรูปอย่าพินิพิารา
“ะเป็นเ้าอห้อน่อนมั้”แฮยอนไม่ิอะไรมา เาวารูปใบนั้นไว้บนโ๊ะโมไฟที่หัวเียแล้วนอนะแหลับอย่าสบายอารม์
โีที่เานอนะแไปอี้าน เพราะอี้านอเามีบาสิ่
ำลันอน้อเาา้าหลั………
“เฮ้ ออบ เลิเรียนแล้วไปไหนีวะ” ุนฮถามหลัาหมั่วโมเรียนาบสุท้าย
“ไม่รู้ิ วันนี้็ไม่ไ้ไปทำานที่ร้าน้วย”ออบอบ
“อืม…..ไปหาแฮยอนฮยอที่ห้อันมั้ย”ุนฮเสนอวามิ
“มึะไปทำไม ไม่ไ้มีธุระอะไรับฮยอเาะหน่อย” ออบ้าน แ่ลึๆแล้วเา็อยาไปมา
“นี่ไ” ุนฮูสมุารบ้านวิาภาษาอัฤษึ้นมา
“เอ่อ ภาษาอัฤษไม่มีารบ้าน……..”ออบพูอย่าเอือมระอา
“แฮะๆ หยิบผิๆ นี่ไ”ุนฮหยิบสมุอีเล่มึ้นมา
“ิฯ่ายะาย ันสอนให้็ไ้” ออบ้านอีรั้
“นี่มึะไปไม่ไปวะ”ุนฮเริ่มหุหิ
“ูลัวว่าเราะไปรบวนฮยอเาน่ะ” ออบให้เหุผล
“ไม่หรอน่า ฮยอเาใีะาย หรือว่ามึไม่อบฮยอเา”ประโยสุท้ายุนฮยื่นหน้ามาระิบ้าหูออบ
“อะไรอมึ เออๆไป็ไป” ออบไม่มีทาเลือึยอมๆไป
๊อๆๆ……….
เสียเาะประูอแฮยอนัึ้น เาลุึ้นมาเพื่อไปเปิูว่าใรมาแ่็้อะัเมื่อเานึถึเหุาร์ที่เิึ้นับเาเมื่อืนนี้
“เฮ้อ ิมาน่า” แฮยอนบ่นใส่ัวเอ
ทันทีที่เาเปิประูออไปเา็้อใเมื่อพบับวามว่าเปล่ารหน้า
“ฮยอ!!”
“เฮ้ย!!”
แฮยอนสะุ้เฮือ ่อนะั้สิไ้แล้วเบิ้ละโหลเ็ทั้สอน
“แล้ฮยออีแล้วนะ ระวัะโนี” แฮยอนทำหน้าุใส่
“อรี่ฮะฮยอเราแ่อยาให้ฮยอื่นเ้น็เท่านั้น ใ่มั้ยออบ”ุนฮเหล่ามาทาออบ
“ื่นเ้นอะไรอมึ เห็นมั้ยูโนฮยอุ้วยเลย่ะ” ออบพู
‘เหรอ ทีอยู่่อหน้าแฮยอนฮยอแล้วสบเสี่ยมเียวนะมึ ทีแลู้ละอบใให่เลย’ ุนฮิในใ
“แล้วมาหาฮยอมีอะไรันเหรอ” แฮยอนถาม
“พวมผมมาเยี่ยมแล้วะมาให้ฮยอสอนารบ้านให้้วยฮะ”ุนฮยิ้มให้
“อ้อๆ เ้ามา่อนิ”
“รับฮยอ”
“ฮยออยู่นเียวเหรอรับ” ออบพูึ้น
“ใ่แล้วล่ะ”แฮยอนยิ้ม
“ฮยอไม่ลัวเหรอ”
“ลัวอะไรล่ะ” แฮยอนทำท่าสสัยทั้ๆที่รู้ว่าออบหมายถึอะไร
“ผี!!!ไฮะ” ุนฮพูแทร
“ฮ่าๆ ผีไม่มีริหรอน่า ฮ่าๆ”แฮยอนหัวเราะ
“ีแล้วล่ะที่ฮยอิแบบนั้น” ออบแสยะยิ้มให้
“ไหนล่ะารบ้าน ะให้สอนไม่ใ่เหรอ”แฮยอนเปลี่ยนเรื่อ
“นี่รับ”
ทั้สามนลุลีอยู่ับารบ้านอุนฮและออบอยู่นานนเวลาล่วเลยมาถึสอทุ่ม
“อบุฮยอมานะฮะ”ุฮโ้ำนับ
“ไม่เป็นไรหรอ่ะ”
“อโทษที่มารบวนนะรับ” ออบพู
“ไม่เห็นรบวนรไหนเลย ีะอี ะไ้มีนอยู่เป็นเพื่อน ฮ่าๆ” แฮยอนยิ้มให้
“ั้นพวผมไป่อนนะฮะ” ุนฮโบมือลา
“ลับบ้านีๆล่ะ” แฮยอนโบมืออบ
แฮยอนปิประูห้อแล้วมุ่รไปที่ห้อน้ำเพื่อะอาบน้ำ
๊อๆๆๆ…………
“อะไรอีล่ะ เ็สอนนี้” แฮยอนส่ายหัวแล้วเินไปเปิประู
มาแล้ววววอนที่ 2 ไม่เห็นะหลอนรไหนเลยเนาะ
อนนี้แ่อนีหนึ่ฮ่าๆ แ่โีที่อนแ่ที่อยู่บ้าน ถ้าอยู่หอล่ะ็ ฮ่าๆ
อบไม่อบยัไ็เม้นบอ้วยนะรับ ะไ้นำไปปรับปรุ
พิมพ์ผิหรือหล่นรไหน็อรี่้วยเน้อ
ปล.1 อ่อรอหน่อยนะ เม้นน้อยอาะอไว้เน้อ เพราะลัวว่าวิวเยอะแล้วเม้นไม่่อยมี ฮ่าๆ
ปล.2 ผีะปราัวแบบเ็มๆแล้วนะ อิอิ
บ๊ายบาย
ความคิดเห็น