Whisper Easter day's กระซิบรักวันอีสเตอร์

ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 : รูมเมท (25%)

บทที่ 3
รูมเมท  

ขณะที่ฉันกำลังนั่งเล่นเพลินๆในร้านอาหารร้านเดิมที่นัดตาลุงนั้นไว้ (ตอนนี้ร้านอาหารเปิดปกติแล้วแหละ) ก็มีข้อความถูกส่งมาในโทรศัพย์ของฉัน

ฉันเลยหยิบโทรศัพย์ขึ้นมาดูปรากฎไล่ข้อความตั้งแต่แรก-ปัจจุบัน
'คลิปหลุดนักศึกษา สนใจติดต่อ 085-xxxxxxx ราคาคลิปต่อรองได้ '

โถ่ว ! ก็นึกว่าจะมีเรื่องอะไรสำคัญ ว่าแต่คลิปพวกนั้นก็น่าสนใจดีนะ -.,- (นี่ใช่นางเอกหรอยะ ?)

'ถึง : กระต่ายน้อย 

ตามสัญญาที่เราให้เธอไว้ หวังว่าเธอคงอ่านแล้ว ข้อตกลงของเรามีไม่มากหรอก ง่ายๆ คือเธอห้ามเอาเรื่องนี้้ไปบอกใครเด็ดขาดไม่งั้นทางเราจะ

ทำลายหลักฐานนั้นทิ้งทันที คิดให้ดีนะจ๊ะ

ส่วนเรื่องพาสสปอตฉันเตรียมไว้ให้เธอแล้วนะ พรุ่งนี้เจอกันที่สนามบิน 12:00 น.

ถ้าเธอไม่มาก็เป็นอันตามข้อตกลงนะจ๊ะ ขอให้โชคดี >3< จุ๊บบบ  อิอิ

นี่หรือคนที่ฉันหลงชมไปตะกี้ ฉันว่าฉันต้องตาฝาดแน่ๆเลย -*- มีอีโมติคอนจุ๊บๆซะด้วย - - ... แต่เดี๋ยว!! ว่าไงนะฉันจะต้องออกเดินทางพรุ่งนี้เที่ยง

เรื่องพาสสปอตฉันไม่ห่วงหรอกนะ แต่ที่ห่วงคือป้านั้นแหละ ฉันจะไปบอกป้าว่ายังไงดี

'กรี้ดดดดดด!!' ฉันกรี๊ดออกมาอย่างลืมตัว โต๊ะอื่นหันขวับมามองฉันเป็นจุดเดียว ฉับแอบได้ยินเด็กผู้ชายอายุประมาณ 5 ขวบที่นั่งโต๊ะข้างๆฉันพูด

กับแม่ว่า 'พี่เค้าโดนแย่งแฟนเหมือน เรยีหรอคับแม่? ' ตายแล้วฉันเด็กสมัยนี้ดู ดอกชมพู่สีน้ำตาลกันด้วยหรอเนี่ยย ? แก่แดดกันจัง ทางสถานนีควร

จัดเรทนะเนี่ย  

ฉันรีบเดินออกจากร้านก่อนที่คนอื่นจะจำหน้าได้ แล้วโบกแท็กซี่กลับบ้านทันที พอถึงบ้านป้าฉันก็ รีบลุกขึ้นเดินเข้ามาหาด้วยความโอบอ้อมอารี

(?) ก่อนที่จะสงสัยอะไรไปมากกว่านั้น ป้าฉันก็โพล่งขึ้นมาว่า

'บันนี่ ทำไมแกได้ทุนไปเรียนต่อที่ประเทศไทยแล้วแกไม่บอกฉันห๊ะ ? ตอนที่มีคนโทรมาฉันตกใจแทบแย่ บอกให้เค้าดูชื่อให้มันดีๆว่าถูกรึเปล่า

เพราะฉันคิดว่าหน้าอย่างแกคงไม่ได้หรอกมั้ง ทุนการศึกษา พอเค้าย้ำมาว่าแกได้คนเดียวในสวิสฉันก็เลยตกใจ เนี่ย ไปเม้าท์ให้ใครฟังก็ไม่มีใคร

เชื่อ ฉันก็เลยต้องมาตามแกไปยืนยันให้หน่อย ฉันจะได้เม้าท์ต่อ ' พอป้าพูดจบฉันก็ทำหน้างงๆ แล้วก็อ๋อขึ้นมาในใจ ว่าแต่ทำไมคำพูดแต่ละคำของ

ป้ามันดูทำร้ายแบบนี้เนี่ย T[]T

'อ๋อ ป้าใช่ๆฉันได้ทุนการศึกษาจริงๆจะต้องเดินทางพรุ่งนี้ด้วย' ฉันตอบ

'ใช่ ป้ารู้แล้วเลยรีบแพ็คกระเป๋าไปให้แกแล้วนะ ' ป้าพูดด้วยน้ำเสียงดีใจซะเต็มประดา (?) ฉันไม่รู้จะพูดอะไรต่อเลยตัดบทและขอป้าขึ้นไปเช็คของ

ข้างบน

ณ บ้านของบันนี่ เวลา 2 ทุ่ม 30 นาที

ตอนนี้ก็ 2 ทุ่มแล้วสินะ ฉันรู้สึกว่าหัวมันโล่งๆยังไงไม่รู้เลยรีบอาบน้ำแล้วใส่สิ่งของเล็กๆน้อยๆที่ยังขาดอยู่ พอเตรียมของพร้อมที่จะออกเดินทาง

แล้ว ฉันก็เผลอหลับไปโดยไม่รู้ตัว...

8:00 น.

'กริ๊งงงงง , แป๊งๆๆๆ' เสียงนาฬิกาปลุกและเสียงปริศนาแผดเสียงลั่นห้อง ฉันที่กำลังสะลึมสะลือ

กึ่งหลับกึ่งตื่นถึงกับสะดุ้งขึ้นมา ไม่ใช่เพราะแค่นาฬิกาปลุกอย่างเดียวหรอกที่ทำให้ฉันตกใจ

เหมือนผีหลอกตอนกลางวันแสกๆ ที่ฉันตกใจขนาดนี้เพราะเห็น ป้าสุดที่รัก (?)ยืนอยู่ที่ประตู ใน

มือข้างซ้ายถือตะหลิวส่วนอีกข้างถือกระทะกำลังประกอบดนตรี ร๊อกแอนโรล อยู่อย่างเมามัน

ในอารมณ์ยิ่งกว่า เสกโลซึม ฟาดกีต้าร์กลางคอนเสิร์ตซะอีก =_= ยังไม่ทันได้เปิดปากพูด

อะไรพอป้าฉันเห็นว่าฉันตื่นจากการหลับไหล (?) ก็รีบพูดขึ้นมาว่า 

'แกจะลุกขึ้นไปอาบน้ำได้รึยัง ?' ป้าพูดด้วยน้ำเสียงเย็นๆที่พอฉันได้ฟังก็รู้สึกสยิวกิ้วคิ้วตกรู้สึก

เหมือนกำลังจะมีลางร้ายมาเยือนตงิดๆ =_=

'ทำไมหรอจ๊ะป้....' ยังไม่ทันพูดจบป้าก็พูดแทรกขึ้นมาว่า

'ก็มีคนขับรถมารอข้างล่างบอกว่าจะไปส่งแกที่สนามบินไงเล่า !! แล้วแกจะนอนอืดเป็นพยูนเกย

ตื้นแบบนี้อีกนานไหมม ? ' พอป้าพูดจบก็เหมือนสปริงติดที่ขา ฉันรีบลุกขึ้นไปอาบน้ำ ทำลาย

สถิติภายในเวลา 10 นาที รู้สึกสกปรกเนอะ =_= ฉันรีบแต่งตัวและคว้ากระเป๋าลงไปข้างล่าง

'ป้า ฉันไปก่อนนะ ตอนที่ฉันไม่อยู่ อย่าลืมล้างจาน ซักผ้า ดูแลบ้านดีๆนะ แล้ว อย่าลืม บลาๆๆๆๆ

ฉันไปก่อนหล่ะ บาย' ฉันเข้าไปกอดป้าก่อนที่จะขึ้นลีมูซีนคันงาม ที่ทำงานทั้งชีวิตก็คงไม่มีทาง

ได้ขึ้นไปเหยียบ

ณ สนามบิน
 --------------------------------------------------------------------------------------------------------
พักแปปนะจ๊ะ ต่อไปบันนี่ของเราำลังจะเจอพระเอกแบ้วว แต่จะนิสัยยังไง ก็ติดตามต่อนะจ๊ะ ><~



 

cinnamon