ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [SF] puppy luv ♡ 2
- - - - - - - - - - - - - - - -
puppy luv ♡ chapter2
- - - - - - - - - - - - - - - -
หลังจากที่ผมพันผ้าเช็ดตัวเรียบร้อยแล้ว ผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ให้ตายเถอะมันหนาวมากเลยนะ ผมแข็งหมดแล้วนะ.. ตัวแข็งน่ะครับ เมื่อเดินออกมาผมจึงต้องรีบก้าวเท้าไวๆ พร้อมกับจับผ้าเช็ดตัวไว้ด้วยเพื่อชานยอลน้อยจะได้ไม่ต้องออกมาโลดแล่นท้าความหนาว และเพื่อผมจะได้รีบถามและกลับไปแช่น้ำอุ่นๆ ซักที เมื่อผมมาถึงห้องนั่งเล่นก็พบกับแบคฮยอนกำลังนั่งกอดหมอนดูทีวี โดยที่มีเจ้าอัลชานนั่งอยู่ข้างๆ บนโซฟา และเหมือนเจ้าตัวจะได้ยินเสียงเดินของผมเขาเลยหันมาราวกับจะถามอะไรสักอย่าง
"อ่าว ชานยอลอาบเสร็จแล้ว..หรอ.////." แบคฮยอนที่กำลังหันมาพร้อมเอ่ยปากถามร่างสูงที่คิดว่าอาบน้ำเสร็จแล้วจึงเดินออกมา เขาจะถามซักหน่อยว่าทำไมอาบเสร็จเร็วจัง
"ใครจะไปอาบเร็วขนาดนั้นเล่า ก็ห้องน้ำนายมีแต่ขวดตุ๊กตาเต็มไปหมดเลย เราจะรู้ได้ไงเนี่ยว่าอันไหนเป็นอะไรหน่ะ"
"อ้ะ เราลืมบอกไปเลยแห้ะ ขอโทษทีนะ
ขวดคุณกบเป็นแชมพูนะ แล้วก็ขวดปอมปอมปูริน เอ่อ..หมายถึงที่เป็นคุณหมาน่ะเป็นครีมนวด ส่วนคุณเป็ดเป็นสบู่นะ จำได้รึเปล่าหน่ะ..?"
แบคฮยอนพูดพร้อมกับเกาท้ายทอยราวกับจะแก้เขิน และเมื่ออธิบายจบใบหน้าเรียวก็เอียงคอถามพลางสงสัยว่าชานยอลจะจำสิ่งที่เขาพูดไปได้มั้ยนะ
แบคฮยอนพูดพร้อมกับเกาท้ายทอยราวกับจะแก้เขิน และเมื่ออธิบายจบใบหน้าเรียวก็เอียงคอถามพลางสงสัยว่าชานยอลจะจำสิ่งที่เขาพูดไปได้มั้ยนะ
"เออคือ.."
"คิกว่าแล้วล่ะว่านายนะจำไม่ได้หรอก เอางี้แล้วกันขวดมันจะวางเรียงลำดับอยู่นะ แชมพู ครีมนวด แล้วก็สบู่ เริ่มต้นที่คุณกบนะ" แบคฮยอนขำเล็กน้อยพร้อมกับบอกร่างสูงอีกแบบเพื่อที่ร่างสูงจะได้จำได้ง่ายขึ้น
"บอกงี้ตั้งแต่ทีแรกก็จบ ไปอาบน้ำก่อนละหนาวจะแย่แล้ว" ร่างสูงบ่นฮึดฮัดก่อนจะเดินออกจากห้องนั่งเล่นไป
โดยทิ้งให้ร่างบางตกอยู่ในห้วงความคิดว่า
.
.
.
ชานยอลโตขึ้นจากเมื่อตอนนั้นมากเลย ชานยอลมีกล้ามหน้าท้องนิดๆ ผสมกับผิวสีน้ำผึ้งที่ดูเกือบจะขาว พร้อมกับหยดน้ำที่เกาะอยู่บนกล้ามหน้าท้องนั่น
ชานยอลเดินออกมาแบบนี้ไม่อายบ้างรึไงนะ แทนที่จะใส่เสื้อก่อนค่อยออกมา.__.
งื่อ..ผมควรจะไปฟิตหุ่นให้เหมือนพวกนี้บ้างดีมั๊ยนะ ทั้งชานยอลทั้งจงอินหุ่นดีจังเลยอ่ะ..
"อัลชาน..นายว่าเราควรจะไปฟิตหุ่นมั๊ย จะได้มีกล้ามแบบพวกนั้นบ้างง่ะ"
"ไม่ต้องหรอก ถ้านายฟิตหุ่นมันต้องดูตลกมากแน่ๆ" ผมดัดเสียงให้เล็กลงพร้อมกับจับหน้าอัลชานให้ส่ายหน้า
"นั่นสิน๊า..คิก" หลังจากถามเสร็จผมก็ต้องรีบผละออกจากตุ๊กตา เพราะถ้าชานยอลเดินเข้ามาต้องมองว่าผมบ้าแน่ๆ..
ผมเดินกลับมาที่ห้องนั่งเล่นของตัวบ้านอีกครั้งหลังจากที่อาบน้ำเสร็จแล้ว มองเห็นคนตัวเล็กจิ้มโทรศัพท์พลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ทำอะไรของเขาอยู่นะ..
ผมเลยทำเป็นเดินเนียนเข้าไปใกล้ๆเหมือนจะไปนั่ง แต่สายตากลับจ้องไปที่จอโทรศัพท์ของคนตัวเล็กว่าทำอะไรอยู่ ก็พบว่าหน้าจอของเขานั้นค้างอยู่ที่โปรแกรมแชทโดยที่มือก็พิมตอบกลับหยุกหยิกๆไม่หยุด.. คนตัวเล็กนี่คุยกับใครนะ ทำไมต้องยิ้มน้อยยิ้มใหญ่หัวเราะคิกคักด้วยนะ
"แบคฮยอนอา.. เราอาบเสร็จแล้วนายไปอาบได้เลย" ผมเดินไปนั่งที่โซฟาโดยที่ยังพาดผ้าเช็ดผมไว้ที่ไหล่
"อื้อ.. ทำไมไม่รู้จักเช็ดผมเนี่ย เดี๋ยวก็ไม่สบายหรอกไอ้เอ๋อเอ้ย รอตรงนี้แปปนึงนะเดี๋ยวเราเช็ดให้..ไปหยิบไดร์เป่าผมก่อน" แบคฮยอนเงยหน้าจากจอโทรศัพท์ของตัวเองมาพูดกับผม ก่อนจะก้มลงไปพิมพ์ข้อความอะไรอีกซักอย่าง ก่อนจะกดล็อคจอแล้วเดินออกไป
ผมก็ได้แต่นั่งรออย่างเชื่อฟังโดยดี ในใจผมมีความรู้สึกอยากจะหยิบโทรศัพท์ของคนตัวเล็กมาดูเหลือเกิน ว่าคุยกับใครอยู่นะ
แต่มันคงไม่ดีถ้าผมจะไปหยิบโทรศัพท์มาเปิดดูเฉย เพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัวของแบคฮยอนเขา ถึงผมจะเคยเป็นเพื่อนสนิทของเขามาก็เห่อะ แต่เราก็ห่างกันมานานแล้วคงไม่ได้สนิทพอที่จะหยิบมาอ่านหน้าตาเฉยได้ ผมเลยต้องเก็บความเจือกนั้นไว้ในใจ.__.
ไว้ค่อยถามจากเจ้าตัวก็ได้ว่ะ
จริงๆแล้วที่ผมไม่ได้เช็ดผมให้แห้งก็เป็นเพราะผมขี้เกียจ ผมผู้ชายปล่อยไว้เดี๋ยวก็แห้งเองแถมผมก็ทำแบบนี้ที่บ้านประจำ ไม่เห็นจะไม่สบายเลยร่างกายผมนะแข็งแรงใช่มั๊ยล่ะ~
แต่ใครจะไปรู้ละครับเพราะความขี้เกียจของผมทำให้ผมโชคดี เพราะแบคฮยอนน้อยของผมจะเช็ดผมให้ แบบนี้ผมจะสระผมทุกวันและจะไม่เช็ดผมแล้วเดินออกมาแบบนี้ทุกวันเลย ผมจะได้มีมือนุ่มนิ่มของแบคฮยอนมาเช็ดผมให้ทุกวันยังไงละครับ
"มาแล้ว~ โตขนาดนี้แล้วยังไม่รู้จักเช็ดผมเองอีกนะ"
"ก็ขี้เกียจอ่ะ.." ผมตอบพร้อมกับเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าคนที่เช็ดผมให้อยู่ หลังจากที่ผมพูดประโยคนี้ออกไปคนที่เช็ดผมให้ผมอยู่ก็เบะปากเล็กน้อย
"เราเช็ดให้แค่วันเดียวนะ วันหลังเช็ดเองซะด้วย ไม่อยากมาดูแลคนป่วย"
"กอดหน่อยได้ป่ะ" ผมเฉไฉเปลี่ยนเรื่องเพราะไม่อยากจะสัญญาว่าผมจะเช็ดผมเอง~ แหมผมก็อยากมีนางฟ้ามาเช็ดให้นี่นะ
"หือ"
.
.
.
.
.
.
.
.
"กอดหน่อยได้ป่ะ คิดถึงอ่ะ"
ค า ด ว่ า 4 5 %
- - - - - 55% to be continued - - - - -
มาแล้นกับตอนที่3(ที่ชะแง้บมาแค่45%) กร๊ากกกกก
ก่อนอื่นเลยขอขอบคุณทุกคนที่เม้นและกดเฟบเป็นแฟนเรื่องนี้y__y
ปริ่มมาก(แม้มันจะมีน้อยนิด) 2ตอนกับ47เฟบ ขอบคุณมากนะค่ะ♥
จะพยายามแต่งให้จบตราบใดที่ยังมีคนเม้น - 1may2013เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น