เรือรักทะเลฝัน

ลำดับตอนที่ #3 : ความต่างระหว่างใจ

สังคมของพวกเขาต่างกันมาก หากวัยรุ่นจะมองข้ามคำว่าเพิ่งรู้จักเป็นกำไรชีวิต การที่ได้พบเจอผู้คนมากมายเป็นอีกเสน่ห์ทางกายที่ต่างก็คิดว่ามันเท่ห์

สังคมอาจจะไม่เห็นด้วยที่จะปล่อยตัวไปกับคืนเหงา

“ดาวอย่าไปหลงกลพวกนี้นะ เรานอนด้วยกันสามสาวนี่แหละส่วนไอ้สองคนนั้นให้มันนอนกอดกันให้สำราญไปเลยไม่ต้องคิดมาก เราผู้หญิงเหมือนกัน”

รุดาตอบแทนเพียงดาวเพราะรู้ว่าเธอจนมุมหนุ่มจอมกระล่อนเข้าแล้ว อย่างเฉกชนที่ทำเป็นไม่ค่อยสนใจผู้หญิงแต่เขาอาจจะเป็นพวกเสือซ่อนเล็บที่เพื่อน ๆ ตามไม่ทันก็เป็นได้

“ค่ะ” หญิงสาวยิ้มเอียงอาย มายากายที่สาว ๆ มักจะสามารถแสดงออกเป็นบุคลิกที่น่าพิศในทุกยุคทุกสมัย มันทำให้เธอน่ารักชวนมอง

บรรยากาศในโต๊ะอาหารเป็นไปอย่างเรียบง่ายทุกคนทานไปคุยกันไป เพียงดาวเธอเป็นเพื่อนใหม่และเด็กกว่าทุก ๆ คนในกลุ่ม เธอไม่ค่อยเข้าใจเรื่องที่พวกเขาคุยกัน พวกเขาเรียนระดับมหาวิทยาลัยกำลังจะจบในเทอมสุดท้าย ส่วนเพียงดาวนั้นเพิ่งจะเรียนปีสองซึ่งยังห่างจากพวกเขาอยู่มาก หนำซ้ำหญิงสาวยังริมีความรัก และพึงโดนหักอกถูกกระซากใจจากเพื่อนของตัวเอง มันอาจจะเป็นบทเรียนแรกแต่ก็ทำเอาหัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอแหลกสลาย

หลังทานอาหารเฉกชนพาเธอออกมาเดินเล่นตามชายหาดซึ่งค่อย ๆ ไกลออกไป เพียงดาวไม่ได้มีอะไรติดตัวมาเลย แต่หญิงสาวก็ใจกล้าพอที่จะเดินออกมาใช้ชีวิตตามลำพังกับชายแปลกหน้า

มันเป็นจุดเริ่มต้นของความรักหรือเปล่าไม่มีใครสนใจหาคำตอบ เธอเองก็ไม่ต้องการเหตุผล ขอเพียงวันนี้ให้มันผ่านไป

“ดาว บ้านดาวอยู่ที่ไหนครับ”

เขาหยุดเดินแล้วหันมามองหน้าเธอขณะที่เดินเลาะน้ำริมทะเลเอาเท้าเขี่ยทรายเล่น

“อยู่บางสะเหร่ ใกล้ ๆ นี้แหละ แต่ดาวยังไม่อยากกลับ อย่าเพิ่งไล่ดากลับเลยนะ” หญิงสาวหวาดกลัวการเจอหน้ากับแฟนหนุ่ม ซึ่งหากเป็นเช่นนั้นเธออาจใจอ่อนปล่อยให้เขาเข้ามามีบทบาทในใจของเธออีกครั้ง

“ไม่เป็นไร งั้นก็อยู่กับผมก่อน ผมอยู่ที่นี่อีกหลายวัน ผมไม่ไล่ดาวไปไหนหรอก” ชายหนุ่มส่งยิ้มหวานอบอุ่นให้

“ดาวรบกวนหรือเปล่า” เธอถามด้วยแววตาที่เว้นวอน ความเจ็บร้าวในใจทำให้ทุกการแสดงออกของหญิงสาวดูออดอ้อน และน่าสงสาร

“ไม่ ไม่เป็นไร อยู่ได้เลย ดาวไม่ต้องคิดมากนะ ไม่ต้องกลัวด้วย เพื่อนผม กับผมไว้ใจได้”

เขาดึงมือเธอเดินต่อทั้งที่เพียงดาวยังไม่อยากเดิน เฉกชนดื่มเบียร์เข้าไปเล็กน้อย จึงทำให้เขากล้าเตะต้องตัวผู้หญิงมากขึ้น มันอาจเป็นเพราะตอนกลางวันที่เขาจูบเธอมันยังฝั่งอยู่ในความคิด และปรารถนาที่จะมีโอกาสสานฝันไปด้วยกันจนกว่าราตรีแสนหวานจะสิ้นสุดลง

“ดาว พรุ่งนี้พวกผมจะข้ามไปเกาะด้านโน้น ดาวไปด้วยไหม พวกเราจะไปเก็บภาพสวย ๆ ทำรายงานส่ง” เขาเอ่ยชวนเพราะหมายจะทำคะแนนจากเธอ

“ดาวอยากไปนะ ที่นั่นดาวก็เคยไป...”

เธอหยุดเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ เพราะที่นั่นเธอเคยไปกับอัยการ และเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นด้วย แต่ที่สุดแล้วเธอเองที่ห้ามใจได้ไม่ยอมตกเป็นเหยื่ออารมณ์ความต้องการของเขา จากเหตุการณ์นั้นทำให้อัยการห่างเหินกับหญิงสาวเรื่อยมา

มันอาจจะเป็นเพราะเหตุผลนี้ที่เขาทำตัวห่างเหิน

“ดีเลย ดาวจะได้เป็นไกด์ให้พวกผมด้วย”

เขาดีใจมากที่รู้เพียงดาวรู้จักที่นั่นชายหนุ่มได้คนนำทางที่สวยที่สุดไปคุยอวดเพื่อนที่มหาวิทยาลัยในตอนที่กลับเข้ากรุงเทพ ทั้งสองเดินเล่นกันเรื่อย ๆ ทำให้เพียงดาวเริ่มคลายเศร้า เสียงขับกล่อมของทะเลช่วยใจได้ผ่อนคลาย

เรื่องร้าย ๆ ถูกซ่อนไว้ลึกจนแทบมองไม่ออกว่าผ่านอะไรมา ช่วงเวลาได้ลบเลือนบางส่วนออกจากใจได้บ้างแล้ว

*****************

บ้านพักริมหาดอัยการกับกิ่งแก้วยังคงอยู่ที่เดิมไม่ยอมกลับเข้าบ้าน อัยการไม่อยากให้หญิงสาวอยู่ต่อแต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นพูดกับหล่อนอย่างไร เขาอยากออกตามหาเพียงดาวเพื่ออธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น ถึงมันไม่เป็นผลดีนักแต่มันก็อาจจะทำให้สายสัมพันธ์ระหว่างกันคงอยู่

“กิ่งไม่กลับบ้านเหรอ ค่ำแล้วนะ เราอยู่ที่นี่นานเกินไปแล้วรู้ป่ะ ดาวอาจจะกลับมาก็ได้นะ”

อัยการทำเสียงรำคาญเมื่อเห็นกิ่งแก้วยังคงนอนอยู่กับที่ไม่ยอมลุกไปไหน สายตาของเธอจับจ้องแต่ภาพในทีวีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“พี่อัย มันเรื่องอะไรมาไล่กิ่งล่ะ เมื่อคืนไม่เห็นพูดแบบนี้ เราสนุกกันจะตายวันนี้วันหยุดกิ่งจะอยู่ต่อไม่ยังอยากกลับอะ” เธอตอบเสียงสูง รู้ว่าตัวเองหมดค่าเมื่อชายหนุ่มได้สมใจ

“ทำไมกิ่งพูดไม่รู้เรื่อง เราสนุกตอนไหนก็ได้ ไม่เห็นต้องเป็นวันนี้ พี่มีเรื่องต้องแก้ไขให้ถูกต้องนะ กิ่งก็รู้นี่”

อัยการเดินเข้ามาโยนเสื้อผ้าที่เกลื่อนอยู่กับพื้นให้เธอเหมือนไม่ต้องการสิ่งเร้าตรงหน้า กิ่งแก้วมองตาขวาง คำพูดของผู้ชายคนนี้ไม่สามารถเชื่อได้ในทุก ๆ เรื่อง

เขาต้องการเธอเพื่อปลดเปลื้องอารมณ์เพียงบางเวลา ค่าของความสาวของเธอหาไม่ได้ในสายตาของเขา

“ไล่กิ่งยังกะหมูกะหมา ไม่แมนเลยนะพี่อัย”

“เด็กโง่ ก็เราแค่สนุก ๆ กัน ทำไมต้องมาทำเสียงแบบนี้ด้วย วันไหน ๆ ก็ทำได้เหมือนเดิม ไม่เห็นต้องทำเสียงขุ่นเลย ลุกเร็ว” เขาดึงเธอจากที่นอน

“ไหนพี่อัยบอกว่าไม่มีวันที่ดาวจะมาที่นี่แล้ววันนี้มันอะไรกัน เรื่องแดงขึ้นมาจนได้แล้วกิ่งจะเข้าหน้าเพื่อนได้ยังไง เสียเพื่อนจนได้เห็นป่ะ”

เธอทำเสียงเหมือนไม่แคร์ การถูกผู้ชายไล่ออกจากบ้าน มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ความจริงเธอแอบมาเริงรักกับเขาหลังเลิกเรียนบ่อยครั้ง มันเป็นความลับระหว่างคนสองคนทั้งที่รู้ว่าผิด แต่ความต้องการนั้นอยู่เหนือเหตุผลใด ๆ เสมอ

หญิงสาวเห็นเพื่อนเป็นเหมือนหัวหลักหัวตอ และสะใจเวลาที่นั่งอยู่ด้วยกันและมองหน้าเธอขณะที่ชื่นชมแฟนหนุ่มว่าดีพร้อมทุกอย่าง เป็นสุภาพบุรุษทุกกระเบียดนิ้วแต่ลับหลังเธอต่างหากที่ได้ครอบครองผู้ชายที่เพื่อนเรียกว่าแฟนผู้แสนดี

“กิ่งเป็นคนเสนอให้พี่เองนะ อย่าเรื่องมาก และเลิกทำเสียงแบบนี้พี่ไม่ชอบ”

หญิงสาวทำเป็นหงุดหงิดแต่ในใจซ่อนเร้นเรื่องราวมากมายเกินตัว มันเป็นเพียงความต้องการอีกรูปแบบหนึ่งที่เธอไม่อยากเสียไป

หญิงสาวเพิ่งย่างเข้ายี่สิบแต่ร่างกายสาวเต็มตัวอกเอวเข้ารูป สัดส่วนของเธอถือว่ากระชากใจเสือป่าได้เป็นอย่างดี ชายหนุ่มใดได้เห็นจำต้องเหลียวหลัง ที่สำคัญเธอรู้เรื่องเซ็กซ์เป็นอย่างดี จนบางครั้งอัยการเองก็หลงใหลในรสสวาทของเธอจนอยากจะเลิกกับเพียงดาวไปซะ

หากไม่ห่วงภาพลักษณ์เพราะการคบหาเพียงดาวนั้นดูดีทางสังคม และในสายตาของกลุ่มเพื่อน ๆ แต่เธอมีข้อเสียที่เล่นตัวมากจนบางครั้งรู้สึกรำคาญ ทั้งที่คบหากันมาหลายเดือนแต่ยังไม่มีอะไรกัน มันเสียเชิงชายมากหากมีใครล่วงรู้ความจริงข้อนี้

“เมื่อคืนพูดตลอดว่าจะเลิกกะยายดาว พอเช้าจะทำเป็นลืมงั้นเหรอ ทำไมถึงเป็นผู้ชายไม่รักษาคำพูดนะ เป็นแบบนี้ทุกคนหรือเปล่าก็ไม่รู้”

น้ำเสียงสะบัดของกิ่งแก้วทำให้อัยการนิ่งไปพักหนึ่งเขาเองก็เริ่มไม่แน่ใจในตัวเองว่าจริง ๆ แล้วเขาต้องการอะไรกันแน่ เพราะเวลาที่อยู่กับกิ่งแก้วมีความสุขมาก เธอสนองตอบความต้องการด้วยร่างกายได้มากกว่าเพียงดาวหลายเท่า และไม่จำเป็นต้องกังวลถึงความรับผิดชอบที่จะตามมา

เพียงดาวเรียบร้อยเกินกว่าที่ละทิ้งเธอไปโดยยังไม่ได้ตัวมาครอบครอง มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดายที่จะปล่อยหญิงสาวไปโดยไม่ได้ลิ้มลองรสสวาท เขาเองก็ถือว่าเป็นหนึ่งไม่แพ้ใคร เป็นนักล่าสวาทโดยแท้

เพื่อน ๆ ในกลุ่ม ชายหนุ่มเขาก็สามารถกวาดมาเชยชมได้ทั้งชั้นเรียน ความเป็นชายไม่ควรจะจบอยู่เพียงแค่กับผู้หญิงเพียงคนเดียวเป็นคติประจำใจของอัยการ เขาตัวเองสุด ๆ

“งั้นจะเอาไง” เขาเดินเข้ามานั่งข้าง ๆ

“ก็ไม่เอายังไงหรอกพี่อัย ให้กิ่งกลับกิ่งก็กลับน่ะสิ ใครจะด้านอยู่” น้ำเสียงเรียบเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ร่างของเธออยู่ใกล้เพียงแค่หายใจรดต้นคอ

หากเธอกลับไปเขาคงจะเสียดายเรือนกายที่อาจจะไม่ได้จบที่เขาคนเดียวสำหรับค่ำคืนนี้

“แล้วกิ่งจะกลับยังไงมันมืดจังเลย” เธอเหวี่ยงผ้าคลุมตัวผ่านหน้าชายหนุ่มอย่างจงใจ ร่างของหญิงสาวเปลือยเปล่ามีแรงดึงดูดสายตาให้หันมาสนใจอีกครั้ง

เพียงแค่ขยับตัวชายหนุ่มก็ทนแรงกระตุ้นเอาไว้ไม่ไหว ร่างของเขาโถมเข้าหาเร็วเท่าที่ใจปรารถนา กิ่งแก้วเพียงแค่แสดงจริตว่าไม่ต้องการเหมือนเติมเชื้อเพลิงให้โหมกระพือลุกโซนจนอัยการแทบทนไม่ได้

หญิงสาวสนองตอบด้วยความเจนจัดไม่กี่นาทีก็ทำให้เขาส่งเสียงออกมาไม่เป็นศัพท์มีความสุขเกินห้ามใจ ห้วงเวลาสำหรับพวกเขาไม่จำเป็นต้องมีกำหนด เวลาถูกลืมเลือนไปอย่างง่ายดาย

กิ่งแก้วเล้าโลมเขาด้วยปลายลิ้นลากยาวเรื่อยลงมาจนถึงหน้าท้องเสียงครางซี๊ดซาดสลับกับเสียงร้องอย่างมีความสุขดังออกมาเป็นระยะ สักพักทั้งสองก็เกร็งร่างกอดกันแน่นแล้วปล่อยลมหายใจยาว ๆ ออกมาพร้อม ๆ กัน มันไม่เคยจบลงในครั้งแรก เหมือนสิ่งเสพติดที่ต่างก็พยายามป้อนให้กันอย่างต่อเนื่อง

สิ่งเร้าที่ได้รับทำให้ชายหนุ่มไม่อยากกลับออกไปในทันที แต่งานที่ต้องทำมันเรียกร้องให้เขากลับไปสู่โลกความเป็นจริง เขาจะละเลยหน้าที่ไม่ได้ เพราะเงินสำคัญที่สุด

“กิ่ง พี่หลงกิ่งมากกิ่งอย่าทำอย่างนี้กะใครรู้ไหม”

เขากอดเธอแล้วพูดทั้งที่ยังหลับตา มือยังจับแคล้นคลึงสองปทุมถันเล่นอย่างย่ามใจ กิ่งแก้วก็เช่นกันเธอยังคงลูบคลำหน้าอกหนา ๆ ของเขาเป็นการเอาใจ ภาษากายไม่ต้องมีใครเสี้ยมสอน กลายเป็นสิ่งเติมเต็มให้กันไม่ขาดพร่อง

มันคือความปรารถนาที่ต่างก็พอใจแลกเปลี่ยน

“พี่อัยไม่ชอบงั้นเหรอ”

“ก็พี่บอกแล้วไง พี่ชอบมากจะให้พูดสักกี่ครั้ง”

“โอเค งั้นกิ่งทำกะพี่อัยคนเดียวก็ได้ ตกลงไหม” เธอรู้วิธีมัดใจผู้ชายทุก ๆ คน ปลายลิ้นของหญิงสาวสามารถมัดใจชายหนุ่มให้หลงใหลในรสสวาทมานักต่อนักแล้ว

“กิ่งน่าจะรู้นะเรามาเจอกันได้ทุกเมื่อ ที่อื่นก็ได้ไม่จำเป็นต้องที่นี่ ที่บ้านพี่อัยกิ่งก็เคยไป แต่ที่บ้านกิ่งพี่ว่ามันตื่นเต้นดีนะ พี่ชอบที่นั้น”

เขาทำเสียงกระเส่า เรียกร้องความสนใจจากหญิงสาว กิ่งแก้วเหลือบมองเขาด้วยหางตา รู้ทันทุกอย่างที่เขาพูด ทุกถ้อยคำล้วนแต่หาความจริงไม่ได้ ผู้หญิงสำหรับอัยการก็เหมือนรองเท้าคู่เก่าที่ใช้แล้วทิ้ง

“เหรอ งั้นเราไปต่อที่บ้านพี่อัยสิ ที่บ้านกิ่งวันนี้พี่ชายกิ่งอยู่อะ ไม่สนุกแน่” หญิงสาวลองหยั่งเชิงเพราะเธอเองก็ยังไม่อิ่มเอม ความต้องการยังล้นเออรอการเติมเต็ม

“เสียดายจัง วันนี้พี่ต้องทำงาน พี่ไปทำงานก่อนก็แล้วกัน แล้วจะโทรหานะ”

เธอรู้ดีว่าอัยการไม่ได้มีแค่เพียงดาวกับเธอเท่านั้น ยังมีหญิงสาวคนอื่นๆ อีกหลายคน และเขายังแอบมีอะไรกับเธอที่บ้านพักของเพียงดาว ซึ่งเป็นแฟนสาวของเขาเอง เหมือนเขากำลังเล่นสนุกกับเกมที่เขาเป็นคนควบคุม หญิงสาวรู้ว่าเขาร้ายกาจแต่ก็ไม่อาจจะพาตัวเองออกจากบวงเสน่หาที่เขาเป็นคนส่งมอบให้ได้

มันคือความหลงใหลที่หล่อนไม่ต้องการสะบัดมันออกจากความรู้สึก ความผิดชอบชั่วดีไม่ต้องถามหาเพราะเธอไม่สามารถแยกมันออกจากความต้องการได้

“ตามนั้นก็ได้พี่อัย กิ่งติดรถไปด้วยได้ไหม ไม่อยากโทรกวนพี่ชาย”

“ได้ งั้นก็รีบแต่งตัวแล้วกัน”

ถึงแม้จะเป็นคนเสนอตัวให้ก่อน แต่ก็อดใจไม่ไหวที่จะหลงเสน่ห์ของเขาเข้าจนได้ บางครั้งหล่อนก็เป็นฝ่ายตามเขามาเพื่อสนองความต้องการของตัวเอง

เหตุมันเกิดเพราะความอิจฉาเพียงดาวที่สวยกว่า และมีแฟนหล่อกว่าใคร ๆ สาว ๆ ในวิทยาลัยให้ความสนใจเขามาก สำหรับความคิดกิ่งแก้วเพียงแค่อยากจะลองเล่น ๆ ไม่คิดว่าอัยการจะหลงในรสสวาทของหล่อนเข้าเต็มเปา เขาไม่เคยควงกับสาวคนไหนเกินเดือน กิ่งแก้วทำใจเอาไว้ก่อนหน้า แต่มันออกมาดีเกินคาด

“เสียดายจัง วันนี้พี่อัยน่าจะหยุด” เธอก็แค่พูดเพ้อหาได้ต้องการแบบนั้นจริง ๆ

“พี่ก็เสียดาย เรายังมีเวลาอีกเยอะ เร็วเข้าเถอะกิ่ง พี่ต้องทำงาน” เขาเร่งเร้า กิ่งแก้วหันมองหน้าเขายิ้ม ๆ ในใจนึกหยามหยันในความไม่รู้จักพอของชายหนุ่ม สักวันคงต้องเสียใจเพราะความมักมากของตัวเอง ซึ่งมันคงไม่ต่างจากเธอนัก

บ่อยครั้งที่เขาจะนัดเจอหลังจากที่พาเพียงดาวไปส่งบ้าน อาจจะเป็นเพราะอารมณ์ค้างจากแฟนสาวที่ไม่สนองตอบความต้องการทางร่างกาย ชายหนุ่มเก็บเอาความอัดอั้นมาลงที่กิ่งแก้วอย่างสาสมซึ่งต่างก็หลงใหล และชอบสิ่งที่ได้กระทำต่อกันมาก

กิ่งแก้วพอใจที่ได้เห็นความเขลาของเพื่อน เพียงดาวโดนสวมเขามาเป็นแรมเดือนแต่ไม่ระคาย มันเป็นความท้าทายที่บ้าคลั่งของสองคนที่ไม่แคร์ศีลธรรม

“กิ่งจะไม่มาหาพี่ที่นี่อีก เราห่าง ๆ กันก่อนแล้วกันเพราะกิ่งไม่อยากให้ดาวคิดมาก เรายังเป็นเพื่อนกัน พรุ่งนี้กิ่งจะไปขอโทษดาว พี่อัยว่าไง”

กิ่งแก้วทำเป็นไม่ยีหระกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เขาไม่ได้มีความสำคัญกับเธอมากไปกว่าคนที่เคยมีอะไรกันอัยการเป็นของเล่นที่เธอยังสนุกด้วยเท่านั้น เธอทำแบบนี้กับผู้ชายเกือบทุกคนที่ผ่านเข้าในชีวิต ทั้งที่ตัวเองอายุยังน้อยแต่ประสบการณ์ด้านกามรมย์กิ่งแก้วไม่แพ้ใคร เธอชำชองกับบทรักที่โลดโผนราวกับผ่านสนามมานานหลายปี

หลายคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องไม่เหมาะสม แต่ใครกันที่จะรู้ว่าภายในห้องนอนของหญิงสาวพวกหล่อนทำอะไรบ้าง มันเป็นความต้องการที่ไม่มีใครล่วงรู้

“ตามใจกิ่งแล้วกันพรุ่งนี้เย็นพี่จะไปหาที่บ้าน ถ้ามีโอกาสเราจะได้ทำ...เออ...ว่าแต่ว่าพี่ชายกิ่งนะยังออกเรือหรือเปล่า” เขาลังเลที่จะพูดออกมาตรง ๆ

“ทำไม พี่ชายกิ่งออกเรือทุกวันแหละ พี่อัยจะเข้าไปก็ต้องหลังเลิกเรียนสักชั่วโมงนะ”

พูดจบกิ่งแก้วก็ลุกไปแต่งตัวเสื้อผ้าเธอมีน้อยชิ้น แฟชั่นมันทำให้เธอวิ่งตามและสนุกกับการแต่งตัวยั่วน้ำลายชายวัยถึก และมันก็ได้ผล เงินที่เข้ากระเป๋ามาแบบง่าย ๆ ด้วยการใช้ร่างกายเพียงเล็กน้อยก็เหลือกินเหลือใช้ในแต่ละเดือนไม่เดือดร้อนถึงที่บ้าน เธอสนุกกับการใช้ชีวิตแบบเสี่ยง ๆ

“ผู้หญิงนี่เข้าใจยากจริง ๆ อีกคนก็ยากแสนยากอีกคนก็ง่ายแสนง่าย จะเอาอะไรก็ได้ดั่งใจทุกอย่าง ยิ่งกว่าร้านเซเว่นอีลีเว่นซะอีก”

ยัยการนึกเสียดายแต่ก็ต้องตัดใจ เขาจำเป็นต้องออกไปดูแลงานที่บาร์อัยรา ตั้งแต่ออกมายังไม่ได้เข้าบ้านเลยมั่วอยู่กับกิ่งแก้วทั้งคืนทั้งวัน เวลาล่วงผ่านมาจนเกือบสี่ทุ่มยังไม่มีท่าทีว่าจะหมดแรง อาจจะเป็นเพราะยาตัวใหม่ที่เขากับกิ่งแก้วลิ้มลองมันทำให้เขากับเธอมีอารมณ์ต้องการอยู่ตลอดเวลา

อัยการรีบตัดใจ ลุกขึ้นแต่งตัวแบบเร่งรีบเพื่อพาตัวเองไปที่บาร์ริมชายหาด ซึ่งเป็นกิจการของพ่อที่ยกให้ดูแล มันเป็นสถานที่ ๆ เขามักจะได้ตกเหยื่อรายใหม่ ๆ เพื่อมาสนองรสสวาทของตัวเองอยู่บ่อยครั้ง
                                                                                   จบตอน