ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    โกดังยับ ห้ามเก้า****

    ลำดับตอนที่ #3 : Brve Nightmare

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.พ. 56


    ใบสมัคร

     

    รูป::

    ชื่อ::วิชท์ไนท์ คิลเลอร์ [วิชน์] [WishKnight Killer] [Wish]

    ความหมายของชื่อ::วิชท์ไนท์ อัศวินแห่งความปราถนา คิลเลอร์ การฆ่า วิชน์ ปราถนา

    อายุ::18

    เพศ::ชาย[หื่น]

    เผ่าพันธุ์::มนุษย์ต่างด่าว

    นิสัย::เป็นพวกชอบทำอะไรเสี่งๆเสียวหนักๆลุ้นและรักสนุกแต่ก็เย็นชาอยู่บ้างแล้วก็ชอบทำอะไรเหมือนหนุ่มไร้สมองอยู่เรื่อยแต่IQเท่ากับ300ซึ่งถือได้ว่าสูงที่เดียว สุขุมเยือกเย็น ไร้ปราณี แต่อ่อนโยนอยู่ลึกๆ ชิวๆง่ายไม่ค่อยทำอะไรยุ่งยากมากเท่าไหร่นัก หลงตัวเอง

    ประวัติ::เป็นเด็กหนุ่มที่มีหน้าตาหล่อเหลาเอาการแต่ต้องอยู่คนเดียวในเมืองโดยไม่มีครอบครัวและได้หางานทำอย่างไม่ย่อท้อจนมาวันหนึ่งได้รับจดหมายจากองกรค์หนึ่งซึ่งชวนเขาไปร่วมเป็นสมาชิกด้วยแต่เขาก็ปฏิเสธด้วยท่าทางเฉยชาและเบื่อหน่ายแต่เขากลับคิดจะเข้าองค์กรที่เป็นศัตรูมากกว่า

    ความสามารถพิเศษ::ยิงปืนได้แม่นมากถึงข้นกำหนดได้เลยว่าจะยิงส่วนไหนของร่างกายได้

    พลัง::เอสเปอร์ด้านไซโคลคิเนซิส

    ยกตัวอย่างการใช้พลัง::ควบคุมสิ่งไม่มีชีวิตหรือประกอบเข้าด้วยกันเป็นอาวุธบ้านหรืออื่นๆและควบคุมสภาพอากาศได้

    อาวุธ::ปืนเอสเปอร์

    ยกตัวอย่างการใช้อาวุธ::เมื่อยิงออกไปจะสามารถควบคุมคนๆนั้นด้วยพลังจิตได้

    ชอบ::ขนมหวาน โลมา

    เกลียด::ความร้อน

    กลัว::การถูกดูถูกว่าไม่มีพ่อแม่

    บทที่ต้องการสมัคร::หัวหน้า Brave Nightmare

    เพิ่มเติม::ไม่มี

     

    คำถาม

    “ยินดีต้อนรับ เชิญนั่งก่อน”เสียงทุ้มต่ำจากเจ้าของร่างสูงโปร่ง ผู้มีนัยต์ตาสีโกเมนสดดุจเลือด พูดขึ้นพลางผายมือ ไปที่เก้าอี้ตรงข้ามของตน

    “ครับ ”เมื่อตอบรับด้วยเสียงคำที่สั้นแต่ได้ใจความแล้วก็เดินไปข้างเก้าอี้แล้วนั่งลง

    “ไม่ทราบว่าท่านชื่ออะไร”

    “วิชน์ ครับ”

    “งั้นเหรอ แล้วท่านคิดว่า การต่อสู้ระหว่างสององค์กรใครจะชนะ”

    “Brave Nightmare [ซะเมื่อไหร่]”

    “แล้วท่านมีความคิดเห็นอย่างไรกับองค์กรของท่าน”

    “ก็เรื่อยเปื่อยนะครับ ไอคิว น้อย ไม่ฉลาดแถมโง่ด้วยครับ ผมหล่อที่สุดด้วย”

    “หึ มาถึงคำถามสุดท้ายที่ข้าจะถามท่านแล้ว ท่านคิดว่าท่านจะได้เข้าร่วมกับองค์กรหรือไม่”

    “ได้สิครับ ก็เพราะว่าผมหล่อไงล่ะ”

    “งั้นรึ งั้นข้าคงต้องขอให้ท่านโชคดี”เมื่อจบคำพูดของชายหนุ่ม ร่างของเขาก็หายไปทันทีราวกับไม่มีคนเคยอยู่มาก่อน

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×