[ Fic มยองยอล] The Lover สะกิดใจนายยิปชี

ลำดับตอนที่ #3 : ไพ่ใบที่1 The magician จุดเริ่มของโชคชะตา (?)

มาแร้วๆๆ ปั่นสดๆๆอีกแล้ว^^


� � � � � � � � � � � � � � � � � � � � � �The magician...
� � � �

� � � � � � � �...ว่าด้วยว่าไพ่ใบนี้เป็นจุดเริ่มต้นของโชคชะตาของท่านที่ได้ไพ่ใบนี้ท่านจะได้เจอ

กับเขาผู้มีความฉลาดแกมเจ้าเล่ห์ และจุดเริ่มต้นนี้อาจทำให้ท่านต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวนิด

หน่อย โปรดระวังคนอัตรายนี้ไว้.....


2 อาทิตย์ต่อมา...

� � �ม้าหินอ่อนใต้ตึกคณะศิลปะ



� � �Sungyeol....

� � � � � � � �อี ซองยอลหนุ่มหน้าสวยกำลังขมักเขม้น คิ้วสวยขมวดกันเป็นปม มือข้างหนึ่งจับพู่

กันขึ้นมาแต้มๆสีในจานสี ลงบนกระดานภาพวาดขนาดใหญ่ด้วยความตั้งใจ เพื่อให้ทันเสร็จส่ง

อาจารย์ในเย็นวันนี้ เพราะอะไรที่ทำให้เขาต้องมานั่งปั่นงานนะเหรอเพราะ...


" เฮ้ย!! ว่าไงเพื่อนยอลลี่ที่ร๊ากกกก><" นี่แหละตัวปัญหาที่ทำให้ผมต้องมานั่งปั่นงานหัวฟูอยู่

ตรงนี้ นัม อูฮยอน หรือ นามู ผมเรียกมันได้คนเดียวเพราะผมกับมันเป็นเพื่อนกันมานานจนผมจำ

ไม่ได้ แต่ผมทำเป็นไม่สนใจมัน มือยังคงสนใจแต้มสีบนภาพเท่านั้น

" นี่มึง หันมาสนใจกูหน่อยหน่อยดิ"แล้วก็เป็นอีกครั้งที่เสียงแจ๋นแหล๋นของมันก็มากวนผมอีกจึง

ต้องหันไปด่ามันด้วยสายตสเย็นชา

" มึงไม่ต้องมายุ่งกับกู -_-*"ผมพูดจบมันก็เริ่มทำหน้าทำตาแอ๊บแบ็วชวนเลี่ยนมาทางผมแล้ว

เกาะแขนผม " น่านะ มึงอย่าโกรธกูซิ กุขอโทษน่ะนะ ยอลลี่ทำหน้าอย่างนั้นเดี๋ยวตีนกาขึ้น

สงสัยยอลลี่ต้องขึ้นคายแน่ๆ" ห๊ะ! ขึ้นคานอีซองยอลรับไม่ได้ นี้ผมกำลังโกรธมันอยู่นะ-*-

มันต้องง้อผมสิ นี่ไง้มาปากหมาแช่งผมอีกแล้ว นอยเลยเชอะไม่คุยด้วยไอ้นามู ไอ้ห้อยสี ชิ -^-

"'......" ผมยังคงเงียบกดดันมันเข้าไว้ ซองยอลจนมันเริ่มพร่ำพรรณาขึ้นมาอีกรอบเล่นลำลึก

ความหลังซะพร้อมกับบีบน้ำตา (อีนามูมันมาหลายอารมณ์มาก:ไรเตอร์)

" ฮื้อ ฮื้อ ไอ้เหงือกล้น ไอ้แก้มยุ้ย แก แก ลืมฉันแล้วเรอ แก แก จำไม่ได้ใช่ไหม๊ ว่าตอนเรา

เด็กๆด้วยกัน ฉันช่วยนายตั้งหลายอย่าง แบ่งขนมให้กินตั้งชิ้นนึง(ตั้งชิ้นนึงเนะแกใจดีโครต:ซอล

ยอล) แก แก มันเพื่อน เพื่อน ฮื้อ ฮื้อ ๆ#%^#^%$&^%&**TOT"

"เออๆ พอแล้วกูพูดกับมึงแล้ว หยุดปัญาอ่อนสักที นัม อูฮยอน" ผมพูดพร้อมกับฉีกยิ้มอย่าง

อาฆาต มันกูรู้แหละ มันจะได้สำนึก

" แหมเรียกกูซะเต็มยสเลย เออกูขอโทษนะยอลลี่ กูไม่น่าชวนมึงไปช้อปปิ้งเป็นเพื่อนกูเลยทำ

ให้มึงงานไม่เสร็จไม่ทันส่งอาจารย์ งั้นเดี๋ยวกูเอาของมึงไปทำให้เสร็จแทนแล้วนะ หายงอนกู
�
�นะ+++" (ทำมาอาสามึงก็ยังไม่เสร็จเหมือนกูนา นัม :ไรเตอร์)แล้วดูมันทำหน้าตาน่าสงสาร

นั้น เอาน่ะยังไงมันก็เพื่อนที่ผมรัก ถึงมันจะปากหวาน ปากหมา (?) กัดผมบ้าง ด่าผมบ้าง แต่

ผมก็รักมันมากโกรธไม่ลงหรอก ที่จริงผมอภัยให้มันให้ตั้งแต่ได้ยินเสียงมันแล้วแหละ(แล้วแก

เล่นตัวให้เปลืองบรรทัดเล่นทำซากไรห๊ อียอลลี่:ไรเตอร์) ก็ผมอยากเล่นตัวบ้างนิ

" ไม่ต้องๆ เลยก็บอกแล้วว่าหายโกธรแล้ว ไม่ต้องมาช่วบกูทำหรอก มึงแหละไปเอางานมาทำ

�ให้เสสร็จเลย มึงก็ยังทำไม่เสร็จนี้ �จะไดส่งอาจารย์ทัน ไม่งั้นมึงกับกูแ_ก F ทั้งคู่แน่ๆ"

ผมพูดพร้อมกับมือที่แต้มสีไปเรื่อย

" ครับๆ คุณเพื่อนรัก สุดสวย อ่ะ แต่แกก็สวยน้อยกว่าฉันอยู่ดี ฮ่อ ฮาๆ"ด้วยความหมั่นไส้ใน

แรดของมันจึงเอาพู่กันอันใหญ่ที่สุดปาไปยังเป้าหมายที่ปากห้อยๆของมันเพื่อจะให้มันหุบปาก

บ้าง ชิ �

"ไอ้บ้า ยอลลี่ มันเจ็บนะโว้ย! ถ้ามันทำริมฝีปากอันเช็กซี่ของฉัน (ช่างกล้า :ไรเตอร์) เสีย

หายขึ้นมาใครจะรับผิดชอบห๊ะ" ผมมองเพื่อนรกเดินไปเอางานอย่างหัวเสียเพราะกลัวปากอัน

เซ็กซี่ของมันจะเสียหายเพราะการกระทำของผม อย่างชอบใจ หึหึ�
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
..
� ไอ้นามูมันไปเอางานถึงไหนเฮติเหรอ? ไงนานโคตร แต่ก็ว่านะคนมันตายยากพูดถึงมันก็มา

�เลย แต่เป็นอะไรไม่รู้น่ามู่ทู่มาเชียว

�" ชิ เซ็งว่ะ ไอ้แปะตาตี่อย่าให้ฉันเจออีกนะแม่จะด่าแบบจัดหนักเลย!! วันนี่เจอของซวยๆชะมัด"

มานั่งปุปก็บ่นเป็นหมีกินผึ้งเชียวไอ้นี้สงสัยจะไปป่ะกับรุ่นพี่ ซองกยูสุดเนี้ยบนั้นเข้าให้�

" คนเดิมคู่ปรับมึงใช่ป่ะ" ผมขำกับหน้าที่เสียอารมณ์ของเพื่อนรัก

" เออ! มีอยู่คนเดียวแหละแม่งกวนประสาท เฮ้ยชอลยอลเย็นนี้ไปหาไรคลายเครียดกันที่เดิมๆ"

" เออ โอเค กูเซ็งอยู่พอดีเลยแต่ตอนนี้มาทำงานให้เสร็จก่อนเหอะ"ผมพูดพร้อมกับลง

มือทำงานต่อ เฮ้อยังไม่ได้ดูไพ่ยิปชีเลยรอก่อนนะลูกพ่อ พ่อเสร็จงานก่อนแล้วเราเจอกัน >>

.
.
.
.

..
.
.
..
.
.
.
.
.
.
..

.
�อีกด้านหนึ่งบนต้นไม้ใหญ่ใกล้ตึกคณะวิทยฯ


� � � � � �ชายหนุ่ม ใบหน้าที่ดูดีมีเสน่ห์ที่จ้องมองแล้วต้องหลงขึ้นยานแม่ตามไป(?)กำลังนอน

หลับตาพริ้มอยู่บนต้นไม้ใหญ่ เขาโดดเรียนจากคณะโดยฝากให้ดงอูกับโฮ่ย่าเพื่อนชี้จด

เลกเชอร์ให้เเพราะอะไรนะเหรอ อาจารย์ที่สอนมันน่าเบื่อไงล่ะ คนอย่างเขามันเป็นคนที่ขี้เบื่อ

มากกกก เบื้อแม่กระทั่งหมายืนฉี่ที่ดูแล้วขวางหูขวางตาหน้าแตะ (มยองซูนายรักษาภาพพจน์

พระเอกหน่อย จะแตะหมา-*-:ไรเตอร์) �เฮ้อ เขานอนถอนหายใจ มันไม่เห็นมีอะไรน่าสนุกเลย

�แชงชิบ! แต่พอนอนได้สักพักก็ต้องลืมตาขึ้นมาพร้อมกับหน้ามึนๆ ที่แม้แต่ตอนตื่นก็ยังหล่อ

(>//<:ไรเตอร์) เมื่อได้ยินเสียงรุ่นพี่ซองกยูที่สนิทด้วยเรียกหาเขา เขาจึงรีบกระโดลงจากต้นไม้

พร้อมกับหน้ามึนๆ



Myungsoo...


" มยองซู! มยองซูๆ " ผมยืนมองรุ่นพี่ตาขีดอยูด้านหลัง

" ผมอยู่นี่ พี่มีไรเหรอ? " ผมถามพี่ซองกยู

" อ้าวอยู่นี่เอง ไม่มีไรหรอกแค่จะมาชวนไปสนุกกันคืนนี่ที่เดิมนายสนใจมั้ย? แก้เบื่อๆ วันนี้ฉันก็

เซ็ง" ซองกยูพลางนึกไปถึงหน้าเจ้าเด็กปากมากนั้นแล้วรู้สึกเซ็งหนักกว่าเดิม

" ก็ดี โอเคเจอกันพี่"ผมคึดแปบนึงก็ตอบออกไป ไหนวันนี้ก็เซ็งๆ เบื่ออยูแล้วออกไปบ้างก็น่า

สนุกดี

" อือๆ แล้วเจอกันฉันไปล่ะ" รุ่นพี่ไปแล้ว ผมจึงเดินหันกลับไปยังที่จอดรถคันเท่ขับขี่กลับออก

ไปอย่างรวดเร็วเพื่อไปเตรียมตัวคืนนี้ (แกรีบเหรอ? มยองซู :ไรเตอร์
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

และอีด้านหนึ่งในคอนโด

Sungyeol...


� � �ผมกำลังแต่งตัวยืนอยู่หน้ากระจกเพื่อเตรีมออกเที่ยวกับนัม อูฮยอน ผมมองตัวเองที่ใส่เสื้อ

กล้ามสีขาวพอดีตัวสวมทับด้วยเสื้อแขนยาวตาข่ายสีขาวคอกว้างนิดๆ ให้พอเห็นไหปลาร้า

หน่อยๆ นี่ กางเกงเดฟยีนแนบเรียวขายาวสีชีดขาดๆตรงต้นขา รวบผมที่ดัดหยิกไว้ครึ่งหัว

เผยให้เห็นความติดส์ในการแต่งตัวพอดู แค่ผมก็ดูได้ ก็นะ อี ซองยอลไม่ได้จะแต่งไปยั่วใครนะ

แต่ถ้าเจอเนื้อคู่ก็คงยอม(วกเข้าเรื่องตลอด) และผม ก็เอาไพ่ยิปชีที่ผมจับได้ขึ้นมาใบหนึ่งมา

เปิดอ่านคำทำนายของวันนี้ว่าโชคชะตาผมจะเจออะไรบ้าง เนื้อคู่ทีเหอะ เพี้ยง!�

" The magician งั้นเหรอ นี้มันบอกว่า วันนี้เราจะเจอกับคนฉลาดแกมเจ้าเล่ห์ ร้ายกาจ แถม

ยังต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวนิดๆ ห้ะ รึว่าเขาจะเป็นเนื้อคู่เรา หุหุ" ถ้าเป็นงั้นจิงๆ อี ซอลยอลยอม

นะ ถวายตัวเลยจะได้ลงจากคานสักที(แกจะแรดไปไหนยอลลี่:ไรเตอร์) อีนัมจะได้เลิกเอาเรื่องนี้

มาล้อผมสักที�

.
.
.
.
..
.
พอผมเข้ามาในคลับเสียงเพลงก็ครึกครื้นพร้อมโยกไปมานิดๆ พอสนุก เห็นผมใส่ซื่ออย่างนี้ผมก็

เคยมาที่นี้หลายครั้งแล้วนะ อีนัมมันพามาก็ดีมีประสบการณ์�

" ไงมึง หายเซ็งยัง" แต่ดูจากสภาพมันคงลืมความเซ็งแล้วล่ะ ดูแม่งดิ้นปานหนอนโดนย่างอยู่

บนเตาน่ะ-_-" เพื่อนตู


" อ่าห๊ะ! >< แม่งสนุกสุดยอดอ่ะ ทำกูผ่อนคลายเลย ฮิ้วววว"ผมยิ้มเทื่อเห็นเพื่อนมีความสุข

พร้อมกับโยกตามจังหวะเพลงหนักๆ แต่ อ่ะ จู่ๆก็มีมือนิรนามของใครไม่รูเลื่อยมาโอบเอวบาง

ของผมจากด้านหลัง พร้อมกับลมหายใจอุ่นๆที่ต้นคอ" เจอกันอีกแล้วนะ อี ซอลยอล" ทำให้อี

ซอลยอลแทบคลิ้ม >< ไม่ได้ๆต้องหันกลับไปดู เท่านั้นแหละ โอ้ววแม่เจ้า ร่างหนาสูงน้อยกว่า

ผมนิดเดียวหน้าหล่อแบบมึนกับการแต่งตัวออกแนวแบดบอยสุดๆ แล้วตรงตากับปากที่มีเสน่ห์

นั้นทำเอาซอลยอลแทบลมจับ เห้ย ยอลลี่นายอย่าเลิ้มกับไอ้เต่าญี่ปุ่นหน้ามึนนี้สิ มันลวนลาม

แกนะยอลลี่ ผมจึงตอกกลับไปว่า " นี่นายฉันไปเคยเจอกับนายตอนไหนไม่ทราบ"


ไอ้บ้าหน้าหล่อนั้นเพียงแค่ยิ้มมุมปากแล้วดึงเอวผมเข้าไปชิดกลายหนานั้นใกล้กว่าเดิม ชิ ไอ้บ้า

นี่ เกินไปแล้วนะ เกิดมายังไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนเท่านี้มาก่อนเลยแล้วไอ้บ้านี้มีสิทธิ์อะไร!!!

" นายไม่ต้องรู้หรอก แค่รูว่านายมันเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ฉันหายเบื่อจากทุกสิ่งทุกอย่างเลย

นะ อี ซองยอล ฟู่" ยึ้ย จักกะจี้ พูดบ้าอะไร โรคจิตสุดๆอ่ะ ผมไม่ยอมหรอก

" ปล่อยฉันนะโว้ย ไอ้โรคจิต ไอ้บ้ากาม $%%#^$&^%*&"

" ฉันกับนายไม่รู้จักกัน!" ผมพยายามทุบ แงะ �แกะ เกา(?) มือให้บ้านี่ออกจากตัวผม

" ฉัน คิม มยองซู เรียกแอลดีกว่านะฉันอยากให้นายเรียก"�

" ฉันไม่เรียกอะไรทั้งน้ันแล้วก็ไม่อยากรู้จัดชื่อนายด้วย ปล่อยโว๊ย" อ่ะ ใช่ชิในคำทำนายไพ่ยิป

ชีลูกรักของผมบอกว่าผมจะเจอกับคนเจ้าเล่ห์ แถมมีเรื่องให้แปลงเนื้อเปลืองตัวอึก นี้ฉันรอเนื้อ

คู่ฉันอยูนะต้องไม่ใช่นาย สิ คิม มยองซู ไอ้หน้าเต้ามึน ฮื้อ ฮื้อ TOT....




Myungsoo...


�" ปล่อยฉัน ปล่อยฉัน สิ"ผมมองคนตัวบางที่ดิ้นไปมาอยู่ใรอ้อมแขนผมอย่างน่าหมั่นไส้จนอด

ไม้ได้ที่จะขโมยหอมแก้มยุ่ยๆนั้นสักฟอด อ่าหอมชะมัดนิ่มด้วยผู้ชายบ้าอะไรสวยยิ่งกว่าผู้หญิง

คนตัวบางหันมาแว้ดๆ ใส่ผมแล้วมองค้อนยกใหญ่ใครสนล่ะ หึหึ อีซอลยอล

......ก่อนหน้านี้นิดนึง.......


ผมกำลังถือแก้วที่มีเครื่องดืมสีอำพันในมือพลางดื่มไปด้วยก่อนถอนหายใจแล้วทิ้งตัวพิงโซฟา

หรูในคลับที่มากับรุ่นพี่ ที่ตอนนี้ิ้ทิ้งเขาให้นั่งอยู่คนเดียวเห็นบอกว่าเจอคนรู้จักไปไหนก็ไม่รู้ ช่าง

เถอะขนาดมาเที่ยวในที่แบบนี้ก็ยังหน้าเบื่อถึงแม้จะมีคนส่งสายตาเชิญชวนผมอยู่ตลอดแต่เสีย

ใจนะเพราะ มยองซูคนนี้ไม่สน ถ้าไม่มีความหน้าสนใจจริงผ่านเลยไป(จ้ะ พ่อหล่อเลือกได้ พ่อ

แบดบอยตัวพ่อ:ไรเตอร์) แล้วสายตาของผมก็ต้องสะดุดอยู่ที่รน่างสูงบางที่กำลังโยกไปมาตาม

จังหวะเพลงอย่างยั่วยวนเขาโดยที่เจ้าตัวไม่รู้ว่ามีเขาคอยมองอยู่ ตั้งแต่หัว จรดเท้าคน นี้แหละ�

หึ เจอนายอีกจนได้ อี ซอลยอล ความเซ็กซี่ในแบบของอี ซอลยอลทำให้เขานึกอยากจะสัมผัส

ร่างบางให้ใกล้กว่านี้ (แกเริ่มหื่นแหละนะ) แหมผมเป็นผู้ชายนะมันก็ต้องมีบ้างน่ารึคนอ่านจะ

เถียงผมกัน ผมยกดืมอีกรอบจนหมดรอบเดียวพร้อมเดินเข้าไปหาร่างบางทันที

..................กลับสู่ปัจจุบัน.......................


" หยุดอยูนิ่งๆ สักทีน่า"ผมกระชับโอบเอวชองยอลมากขิึนแล้วได้กลิ่นกายหอมจนคนตัวเล็กจ้อง

ตาแทบจะถลนออก(มยองซูแกก็เก็บมั่งก็ได้นะความหื่นอ่ะ:ไรเตอร์)

" ปล่อยฉันสักที สิ ไอ้เต่าบ้า อู ฮยอน ๆๆๆๆ ไอ้ห้อยมึงไปไหนว่ะ ไอ้เพื่อนบ้า" หือ ศัพท๋ด่าใหม่

เหรอ น่ารักดี หึ ชองยอลสงสัยตะโกนหาเพื่อนมั้ง แต่ก็ทุบแขนผมอยู่นั้นเละตอนเจอนี้

"ถ้านายยังไม่หยุด นายจะโดนแบบนี้ (OxO) " ผมคว้าท้ายคอสวยของอี วองยอลเข้ามาประกบ

ปากนุ่มนิ่มทันที สอดลิ้นชื้นควานหารสหวานของอีกฝ่ายอย่างเร้าร้อน หวานอี ซองยอล

หวานมาก อย่างกับเค้กรสส้มที่เค้าชอบเลย แต่นี้ปากของอี ซองยอลหวานกว่ามันทำให้เขามี

สุขกับคนตัวบางที่ตอบรับอย่างสะเป่สะป่ไร้เดียงสา ผมยิ้มอย่างพอใจที่ได้เป็นจูบแรกของ

อี ซองยอล แต่ต้องบอกกับตัวเองว่าต้องพอก่อนเดี๋ยวคนตัวเล็กจะขาดใจตายก่อนอีกอย่าง

วันนี้พอแค่นี้ก่อน กวนวันละนิดจิตแจ่มใส (ไม่นิดแล้วมยองซู) ผมมองคนตรงหน้าที่หน้าแดง

ริมฝีปากแดงเหอ่จากการจูบที่เร้าร้อนเมื่อครู่ ยั่วชะมัด

" น...นะ .นสยขโมยจูบแรกฉันไปเหรอ TOT"�

" ใช่แล้วจะทำไม" ผมตอบอย่างไมาสะทบสะท้าน

" แต่ฉันจะเก็บความบริสุทธิ์ของฉันไว้ให้เนื้อคู่ฉันนะไอ้บ้า@%$^*&%*&^*" ซอลยอล

รัวมาเป็นชุด

" อย่าเพิ่งคำควญฉันยังไม่ได้ทำถึงขั้นนั้นเลยน้า หึ" ผมเข้าไปกระชิบใกล้แก้มนุ่มของซองยอล

" ช่างชิ ฉันชักจะติกใจนายแล้วล่ะ" ผมกลับไปหอมแก้มยุ่ยๆนั้นอีกที

" พอได้แล้ว ไอ้บ้า ไอ้.....ไอ้ ชิ "


" �แล้วเจอกัน อี ซองยอล"

" ใครเขาอยากเจอนายไอ้บ่้า ฉันคนหนึ่งล่ะที่ไม่ขอเจอคนอย่างนาย มันจะไม่มีอีกครั้งแน่ที่ฉัน

�กับนายจะเจอกัน ฝันไปเหอะ"


" แล้วคอยดู หอี ซอลยอล หึ" ผมกลับออกมานอกคลับเตรียมจะกลับวันนี้มีความสุขมาก ฝันงั้น

เหรอ อีซอลยอลหึ มันไม่ใช่ความฝฝันี้นะชิ หึ �อี ซองยอล ความสนุกของมยองซู...............







................................................

มาอัพต่อแล้ว ตอนนี้มันมึนๆไม่ค่อยลงที่เท่าไร(อาจกากด้วย)ก็ขออภัยด้วยช่วงนี้หลายคนอ่านปิดเทอมแต่ไรเตอร์เปิดเทอแล้วจึงไม่ค่อยได้ลงฟิคบ่อยน้า จะพยายามแต่งแล้วลง อาจจะหายๆไปบ้างหลังจากนี้อย่าว่ากันน้า^^ เม้นเยอะๆ ใครเม้นเยอะ ขอให้มยองซูไปส่งคุณเข้านอน เพี้ยง!!! สาธุๆๆ