คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 1
บรรยายกาศในรถตู้ช่างเงียบสงบจนได้ยินเสียงเครื่องปรับอากาศได้อย่างชัดเจนคงเป็นเพราะทุกๆคนกำลังอยู่ในห้วงความคิดของตนเอง
"ถึงแล้ว พวกแก3คนลงไปพบคุณท่านได้แล้ว"เสียงของหัวหน้าของพวกลูกน้องมาเฟียสั่งให้3แม่ลูกลงไปทั้ง3จึงลงไปแต่โดยดีและแม่ได้จับมือของลูกชายทั้ง2เหมือนจะส่งพลัง ส่งไออุ่นให้ทางฝ่ามือเพื่อเป็นกำลังใจให้ในสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อไป...
"เดี๋ยวให้แม่แกสองคนรอข้างล่างก่อนฉันรับรองว่าถ้าอยู่ในเขตบ้านแล้วถือว่าพวกนายเป็นแขกของคุณท่านพวกเราจะทำอะไรไม่ได้แม่แกจะปลอดภัยรีบขึ้นไปหาคุณท่านซะ"แล้วก็มีคนพาแคนและฮั่นขึ้นไปที่ชั้น2ของบ้านและเข้าไปในห้องๆนึงที่เหมือนห้องทำงานธรรมดาทั่วไปมีโต๊ะที่เต็มไปด้วยกองเอกสารมากมาย และที่สำคัญมีชายวัยกลางคนแต่งตัวดูดีมีภูมิฐานนั่งรอพวกเขา2พี่น้องอยู่
"นั่งลงที่เก้าอี้สิ.."ชายวัยกลางคนเชิญแขกนั่งอย่างสุภาพทั้งฮั่นและแคนได้โค้งให้หนึ่งทีเพื่อเป็นมารยาทและลงนั่งที่เก้าอี้ทันที
"ชื่ออะไรกันบ้างเนี่ย?"ชายอาวุโสถามเด็กหนุ่ทั้ง2
"ชื่อ...แคน...ครั..บ"ร่างบางตอบด้วยเสียงที่สั่งเครือเนื่องจากกลัวๆกับบรรยากาศโดยรอบๆทั้งใบหน้าที่ดูมีอิทธิพลเบื้องหน้าถ้าไม่มีพี่ชายกุมมือเขาอยู่เขาคงสลบไปแล้วเป็นแน่แท้
"ชื่อฮั่นครับ"ร่างสูงกลับตอบด้วยเสียงที่หนักแน่นไม่เหมือนน้องชอบแต่จริงๆเขาก็แอบกลัวเบาๆแต่จะทำยังไงได้ถ้าเขากลัวแล้วใครจะเป็นที่พึ่งให้น้องชายสุดที่รักของเขาหล่ะ
"ฮั่นกับแคนชื่อเพราะดีหนิหน้าตาก็พอใช้ได้โอเคทั้งคู่เลยนะ"ชายอาวุโสเริ่มลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินมาดูหน้าเด็กหนุ่มใกล้ๆพร้อมทั้งเชยคางของแคนขึ้นมาเพื่อมองเห็นหน้าแคนได้ชัดๆเมื่อเขามองเขาไปในดวงตาแคนทำให้เขานึกถึงใครบางคนที่มีดวงตาที่อ่อนหวานและอ่อนโยนแบบนี้ แล้วหลังจากนั้นเขาก็เดินไปมองหน้าฮั่นต่อเมื่อเขามองหน้าฮั่นกลับให้ความรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาดเหมือนเคยพบ เคยเห็น เคยรู้จักหรือเคยเอ็นดูแต่เขารู้สึกเหมือนผูกพันกับเด็กคนนี้มากๆ
"อายุเท่าไหร่กันบ้างเนี่ย!!"ชายอาวุโสก็พยายามชวนคุยให้เด็กหนุ่มทั้ง2หายเกร็ง
"ผมอายุ20ครับส่วนแคนอายุ18ครับ คือว่าผมว่าเข้าเรื่องดีกว่าครับ แม่ผมติดหนีคุณอยู่เท่าไหร่ครับ ผมจะได้พยายามหาเงินมาใช้คุณให้เร็วที่สุด!!"ด้วยความที่เป็นคนใจร้อนทำให้ฮั่นเป็นคนพูดจาตรงๆไม่อ้อมค้อม
"ใจร้อนจังเลยนะ พ่อหนุ่ม หึหึ แม่ของพวกเธอติดหนีฉันอยู่ไม่มากแค่3ล้านเอง...."ชายอาวุโสแค่นหัวเราะอย่างเหยียดหยาม ช่างเสียมารยาทยิ่งนัก
"3ล้าน!!!แล้วเราจะไปหาเงินจากไหนมาเยอะแยอะขนาดนั้นหล่ะพี่ฮั่น"ดูแคนจะตกใจไม่ใช่น้อยเมื่อได้ยินมูลค่าเงินที่แม่เขาไปยืมมา
"ครับ!!ผมจะหาเงิน3ล้านมาคืนท่านให้เร็วที่สุด!!!"ฮั่นตอบอย่างมาดมั่นแต่ในใจก็ยังคงคิดหาวิธีหาเงิน3ล้านอยู่ซึ่งเงิน3ล้านสมัยนี้ไม่ได้หาได้ง่ายๆด้วย
"ฉันมีวิธีช่วยพวกเธอสองคนก่อนอื่นฉันขอแนะนำตัวก่อนฉันชื่อจิรวุธเรียกฉันว่าคุณท่านก็ได้"จิรวุธเริ่มแนะนำตัวกับเด็กทั้ง2
"ครับคุณท่าน!/ฮะคุณท่าน!"สองพี่น้องตอบรับด้วยเสียงเข้มแข็ง
"ดีมาก!!งานที่ฉันจะให้พวกเธอทำมีไม่มากหรอกไม่ต้องให้แรงงานให้เหนี่อยกายแต่แค่ใช้ใจเท่านั้นเอง"แคนและฮั่นไม่เข้าใจความหมายของสิ่งที่คุณท่านพยายามจะพูด
"ไม่ต้องทำหน้างงอ่ะดูนี่"แล้วจิรวุธก็ได้ยื่นรูปถ่ายสองใบให้พี่น้องสองคน รูปใบที่ยื่นให้แคนปรากฏให้เห็นเป็นรูปผู้ชายหน้าตาหล่อแบบตี๋ๆคิ้วเข้ม ทำท่าติดเพลย์บอยนิดๆทำให้เขาผู้นั้นดูมีเสน่ห์แค่เห็นในรูปยังสามารถทำให้แคนหวั่นไหวได้เลยที่เดียว
ส่วนรูปถ่ายที่อยู่ในมือฮั่นเป็นเด็กผู้ชายหน้าตากวนๆติดไปทางหวานนิดแต่ดวงตากลับดูเศร้าหม่องและเย็นชากับสิ่งรอบๆตัวอย่างมากสองพี่น้องต่างมองดูรูปถ่ายในมืออย่างสงสัย
"สงสัยหล่ะสิว่าฉันให้รูปถ่ายคนสองคนนั้นไปทำไมฉันไม่ได้ให้ไปฆ่าใครหรอกไปต้องทำหน้าตาแบบนั้นหรอกหนูแคน"จิรวุธได้แต่กลั้นขำเมื่อเห็นใบหน้าซีดเซียวของแคน
"แล้วคุณท่านให้ผมกับแคนดูรูปของคนสองคนนี้ทำไมหล่ะครับ!!"ฮั่นทนเก็บความสงสัยไว้ไม่ไหวเลยตัดสินใจถามออกไป
"ไม่ยากหรอกงานของเราสองคนคล้ายๆกันแต่ว่าลักษณะงานอาจจะต่างกันเล็กน้อยนะของแคนก็เป็นงาน...."จิรวุธหยุดพูดเล็กน้อยและเดินเข้าไปอธิบายงานใกล้ๆแคน
"ทำให้คนในรูปของนายเลิกเจ้าชู้คิดจะจริงใจกับใครสักคนเท่านั้นเองไม่ยากใช่ไหมล่ะ"แค่แคนได้ฟังรายละเอียดของงานก็ทำหน้างงทันทีทำให้คนเจ้าชู้เลิกเจ้าชู้ขอโทษนะครับให้ไปเก็บเม็ดทรายให้ครบล้านเม็ดยังง่ายกว่าเลยครับท่าน
แล้วจิรวุธก็เดินอ้อมหลังเก้าอี้แคนเพื่อไปหาฮั่น
"ฉันว่างานของฮั่นน่าจะง่ายกว่าของแคนมั้งก็แค่ทำให้คนในรูปดูมีความรู้สึกและกล้าที่จะใช้คำว่ารักและเราร่วมกับใครอีกครั้งอีกครั้งงานก็มีแค่นี้แหละค่าตัวพวกนายถ้าทำสำเร็จมีค่าคนละ1ล้าน5แสนบาท แต่ถ้าทำไม่สำเร็จพวกนายก็ต้องหาเงินมาใช้ฉันให้ได้ภายในเวลา5เดือนแค่นั้นแหละส่วนเวลาระหว่างทำงานและที่อยู่ในช่วงนี้ฉันอนุญาติให้นายและครอบครัวของพวกนายพักอยู่ที่นี้ได้ในเวลา5เดือนถ้าไม่สำเร็จเตรียมไปหาที่อยู่ใหม่ได้เลย!!ใช่ฉันลืมไปคนในรูปทั้งคู่เป็นลูกของฉันเองรูปคนที่อยู่ในมือแคนชื่อฮัทส่วนรูปในมือฮั่นชื่อแกงส้ม ฉันไปแล้วนะเวลาของพวกนายมีแค่5เดือนเริ่มอีก2วันถัดไปจะถือพวกนายเริ่มงานแล้วเรื่องงานนี้อย่างให้ใครรู้ถ้ามีคนอื่นรู้เมื่อไหร่พวกนายสองคนต้องจ่ายเงินต้นพร้อมดอกเบี้ยทั้งหมด10ล้าน!!!!"เมื่อพูดจบจิรวุธก็เดินออกไปจากห้องทันทีทิ้งให้สองพี่น้องนั่งสงสัยว่าทำไมพวกเขาต้องทำงานแบบนี้
ความคิดเห็น