คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตปกติของผมในวันที่ 1 ผมมันก็เป็นคนแบบนี้ล่ะ ½ 100%
วันนี้เป็นอากาศที่แจ่มใสเหมือนเดิม<<<ในสายตาของมันอ่ะนะ แต่มันก็จริงนี่ครับ ท้องฟ้าปลอดโปร่ง ลมเย็นสบาย กลิ่นอบอวยของดอกลิลลี่ที่ปลิว อา..ช่างงดงามจริงๆเลย มันทำให้ผมอารมณ์ขึ้นหลังจากที่ไปทำงานออกนอกเมืองนี้หน่ะ อ๊ะ! นั่นประตูทางเข้าเมืองนี่นา! แถมมีดอกมาลีหว่านมาต้อนรับ
“นี่ๆเขากลับมาแล้ว!”
ฟึบ!!!
“จริงอ่ะเธอ! เขาอยู่ไหนอ๊ะ?!>O<”
ฟึบ!!!
“อยู่หน้าทางเข้าเมืองหลวงน่ะเธอ!”
ฟึบ!!!
“ว้าย! เขามาแล้วววววววว!!!” เหล่าดอกมาลีส่งเสียงซุบซิบปลิวไปตามสายลม และส่งเสียงต้อนรับการกลับมาของผมเป็นอย่างดี…ฮึ สงสัยต้องมีของขวัญซะหน่อยแล้ว..
ฟรึบบ!!!
“อร๊ายยยยยยย ฉันได้หมวกของคุณซาโซริด้วยอ๊า>///<”สาวสวยผู้โชคดีคว้าหมวกกอดแน่บที่ผมโยนส่งให้ “เป็นของฝากและคำขอบคุณเล็กน้อยที่มาต้อนรับผมครับ..”ว่าแล้วผมก็ขยิบตาให้พวกเธอ
“อ๋า!..........<3”ตาของพวกเธอเป็นหัวใจที่ละลายนั่งลงไปกองกับพื้นทันที่ผมโปรยเสน่ห์ และเวลานั้นเอง!..
“แว๊กกกกกกกกกก! โซ่ล่ามกระทิงหลุ๊ด! ใครก็ได้ช่วยที๊!!!T^T”
“ม๊ออออออออออออออออออ!!!!-[]-*”สิ้นเสียงคำพูดเจ้ากระทิงสีดำบุกออกมา ทำเอาชาวบ้านโกยเผ่นแน๊บ! “ว๊าย! ช่วยด้วย! ค่า!!!”โอ๊ะโอ๊! มีคนกำลังอยู่ในอันตราย แถมเจ้ากระทิงนั่นกำลังจะโจมตีเธอด้วย! ไม่ได้การล๊ะ! ผมรีบวิ่งไปช่วยกันเธอแล้วถอดผ้าคลุมแดงให้กระทิงงับไป! ในวินาทีนั้นเอง!
ตู๊ม!!! เสียงเจ้ากระทิงสนใจผ้าคลุมแดงจนไปชนบ้านซีเมนต์จนหัวโนสลบไป ผมได้แบกสาวน้อยที่หลุดพ้นจากกระทิงมาได้ ทำเอาเหล่าสาวๆจ้องเธอที่โดนอุ้มอย่างอิจฉ๊าอิฉา… “พะๆๆๆพี่ซาโซริคะ! ปล่อยดิฉันลงไปเถอะค่ะ! ”
“ไม่งั้นเดี๋ยวเจ้าหน้าหนวดนั่นมาเห็น เธอแบบนี้ล๊ะก็ มีหวังใจสลายแน่จริงไหมฮินาตะ?^^+”ผมยิ้มให้อย่างเจ้าเลห์แล้วปล่อยแม่สาวผมน้ำเงินขลับอย่างสุภาพเห็นแล้วก็แอบ เสียดายนะเนี่ย นึกว่าหญิงทุกคนจะตกหลุมรักผมกันหมดหน่ะ ที่ไหนได้เธอไปแอบรัก เจ้าตำรวจหน้าหนวดฝึกหัดที่ปราสาท มันหล่อรึไงวะ?
“คุณซาโซริคร้าบบบบบบบ รับขนมปังไว้นะครับ!>O<”
ฟรึบบบบ!!
“นายนี่ตาดีจริงๆโทบิ แท๊งค์ อะ ลอด ”ผมรับขนมปังที่เจ้าของร้าน เบเกอรี่ รับมาแล้วกัดกินอย่างหิวตามภาษาคนที่พึ่งเสร็จงาน อึ้ม! อร่อย รสชีส ร้อนๆพึ่งอบเสร็จใหม่ๆด้วย ไม่นานนัก จนถึงถนนกลางเมืองผมเลี้ยวขวาไปมองตึกทาวเฮ้าส์ผนังสีครีมหลังคาสีแดงสีเดียวที่มีตึกนี้ตึกเดียวที่ยาวกันเป็นถอดๆนั้น แล้วหน้าประตูมีแผ่นแขวนไว้ว่า ‘Close’ ตรงผนังข้างๆที่ติดชื่อ ‘Akatsunano Shop’ ผมเปลี่ยนแผ่นแขวน เป็น ‘Open’ แล้วเปิดประตูเข้าไป
แอ๊ดดดดดดดด…..
“ผมกลับมาแล้ววว…”ถึงผมจะพูดว่า กลับมา แต่ไม่มีใครอยู่หรอกนะ เพราะ ผมอยู่คนเดียวนิ! J พ่อแม่และย่าอยู่ที่เมืองชนบทกันหมด เลยมีแต่ผมที่อยู่ที่เมืองเพื่อหาเงินทำตุ๊กตา และเป็นขุนนางคนสนิทของพระราชาองค์หญิงตัวน้อยที่ทรงพระทัย ตุ๊กตาที่ผมทำมาก จึงเอามาถวายที่ปราสาทบ่อยๆ เห้อ! เหนี่อยนะเนี่ย แต่ยังไงแค่เห็นตุ๊กตาที่ผมทำให้เธอหรือลูกค้าก็หายเหนี่อยเป็นปลิดทิ้งแล้วล่ะ อ๋อ! ลืมบอกไป…บ้านผมขายตุ๊กตาครับ ไม่ว่าจะเป็น แบบถัก ผ้า ยัดนุ่น หรือเป็นตัวคนตุ๊กตาเล็กจนใหญ่เหมือนคนเป็นๆ จึงมีคนสนใจไม่น้อยที่จะซื้อ และสั่งทำตุ๊กตาพิเศษให้ผม แบบแปลกๆอย่างเช่น…
แอ๊ดดด…..
นั่นไงกำลังจะพูด มาทันทีที่ร้านเปิดเล้ย…
“ไง หวัดดีเจ้าหน้าหวานประจำเมือง ซาโซริ^.^”ผมสำ การแต่งกายที่เนี้ยบแล้วเข้ากันที่เหมาะสมเป็นขุนนาง แต่ที่ไม่ปกตินั้นก็คือ…
“หมวก…..=^=”ผมจ้องหมวกเขาอย่างทะแม่งๆ เพราะมันเป็นหมวกทรงที่ประหลาดกว่าปกติมากๆกว่าชาวบ้าน “อ๋อ สวยล่ะซิ? เมื่อกี้ฉันพึ่งออกแบบเสร็จเลยเอามาให้นายดูคนแรกเลยนา ชอบไหมล่ะ?” ก็เขาเป็นคนขายหมวกนิ!
“ไม่อ่ะนะ ผมไม่ค่อยชอบอะไรแปลกๆแบบคุณซะด้วยซิ..ว่าแต่มีอะไรหน่ะเหรอ ถึงมาหาผมทันทีน่ะ คุณเพน =.=”
“อ๋ออออ พอดีฉันไปเจอของที่น่าสนใจมาหน่ะ”พูดจบนายเพน หยิบกล่องกระเป๋าสีน้ำตาลที่ดูใหม่ๆแกะสลักดอกกุหลาบในท่าแบบ ‘กูหนักโว้ย’ ไรหงี้ มาวางหน้าผม จนหัวของผมเป็นคำถาม “แล้วไง?”
“ฉันเปิดไม่ได้-*-”เพนหน้าค้อน “เลยอยากให้นายช่วยหน่อยน่ะ ซาโซริ^^;”
“ผมเนี่ยนะ=[]=”ผมชี้ตัวเอง
“ใช่แล้ว พอดีฉันงัดเปิดด้วยวิธีต่างๆมันก็เปิดไม่ได้เลยอยากให้นายช่วยเปิดหน่อยล่ะ”
“มันต้องใช้กุญแจรึเปล่า-0-”
“มันมีรูให้เสียบไหมล่ะ? -*- ฉันหารูใส่กุญแจแต่ไม่เห็นจะมีซักรูให้เสียบเลย เพราะฉะนั้น!”เขาจับไหล่ผม “ช่วยหน่อยนะ!”
“เอ่อ อย่าทำหน้าตาผมครับ พอดีผมไม่ใช่เก-”
“ไม่ต้องห่วงฉันมีแฟนแล้ว และไม่คิดจะกินนายด้วย ”เออนั่นผมรู้แล้ว เพนก้าวถอยหลังจับลูกบิดประตูออกไปข้างนอกแล้วโบกมือลาออกไปแล้ว ประตูค่อยปิดลง…เห้อว่าแต่จะให้ทำยังไงให้เปิด ว้า
พรึดดด!!! เห้ยเสียงอะไรอีก!!!=[]=
“เออ กล่องนี้ฉันไปเจอคฤหาสน์ชาวบ้านมา เพราะฉะนั้น ฉันยกให้นายเป็นของขวัญ ไปล๊ะ!”
ปึ๊ง!! อยากจะบอกว่าปิดเบาๆไม่เป็นรึไงวะ? แต่ช่างเถอะ…แล้วจะเอายังไงกับกล่องนี้ดีล่ะ?...เปิดก็ไม่ได้ ไม่มีรูกุญแจอีก หรือว่ามันต้องมีกลไกหรือเปล่า? แต่ผมก็จับๆไปมาไม่เห็นจะมีปุ่มกด หรืออะไรโยกๆเลย…
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
สนุกหรือเปล่าจ๊ะ?^.^; ถ้าไม่สนุกก็ติชมมาได้นะ จะได้แก้ไขมา(เม้นด้วยนะเอ้อออออ!!^O^;)
ความคิดเห็น