คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่2 แฟนคลับ (Fanclub)
ตอนเช้า ในโรงเรียน
“ไง!โซดา วันนี้คิดไงมาโรงเรียนแต่เช้าเนี่ย?”
“ไม่มีอะไร..แค่สัญชาตญานมันสั่งให้มาเร็วๆน่ะ”
“โห~ตกลงแกนี่เป็นคนหรือสัตว์กันแน่วะ?”
“คนเฟ้ยย~= =^”
พอดีไอสัญชาตญานที่ว่าน่ะ มันสั่งให้หนีคนที่ไม่รู้จักและอยู่ใกล้บ้านเนี่ยสิ
ไม่อยากจะเจอหน้า...
“โซดา!!”
“!!?”
ฉันสะดุ้งโหยง อยู่ดีๆยัยแฟนต้าก็โผล่มาทางด้านหลังแล้วเรียกชื่อฉัน
“มีอะไร แฟนต้า?”
“มีเรื่องจะคุยด้วย ตามมานี่หน่อย”
“เห?”
ฉันไม่พูดอะไร ได้แต่เดินตามแฟนต้าไป
“ยัยโซดาเสน่ห์แรงไม่เปลี่ยนเลยว่ะ แม้แต่เพื่อนก็ยังชอบ..”
“มันจะใช่เหรอ?โซดาน่ะเสน่ห์แรงกับผู้หญิงก็จริงแต่ไม่ใช่เพื่อนวัยเดียวกันนะ พวกแกไม่เห็นเหรอ พวกรุ่นน้องน่ะตามตื้อยัยโซดาติดๆเลยนะ แถมไม่ใช่น้อยๆเลยด้วย เป็นกลุ่มใหญ่ๆประมาณ20กว่าคนได้ละมั้ง..”
“โหย..เยอะขนาดนั้นเชียว แล้วรุ่นพี่คนนั้นมีน้อยกว่าโซดาปะ?”
“พี่คนนั้นน่ะเหรอ..เยอะกว่าโซดาอยู่นะ แต่ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกันนะเพราะกลุ่มแฟนคลับยัยโซดาน่ะไม่ได้มีแค่นั้นซักหน่อยมาจากโรงเรียนอื่นก็มีนะ”
“หา?นี่เพื่อนเราดีงไปถึงโรงเรียนอื่นเลยเหรอเนี่ย!?เจ๋งว่ะ”
“อืม...”
ทางฝั่งหลังโรงเรียน
“มีอะไรจะคุยละแฟนต้า”
“โซดา..ฉันมีเรื่องจะขอร้อง”
“ขอร้อง?เรื่องอะไรละบอกมาสิ”
“ฉัน.....”
แฟนต้าหยุดพูดไปซักพักหนึ่ง แล้วหันกลับมาพร้อมกับตาที่ลุกวาวเป็นประกาย
“โซดา!!เธอช่วยเป็นแม่สื่อให้ฉันหน่อยได้ไหม!?ช่วยจีบทิวให้ฉันหน่อยสินะๆๆ~*O*”
“เฮ้ย!!ปล่อยฉันนะ ยัยแฟนต้า! อึ๋ย~”
ฉันพยายามแกะมือปลาหมึกของยัยแฟนต้าออก(แต่มันก็ไม่ออกซักทีนึง ติดหนึบขนาดนั้น=_=)
อึ๋ย~!ไม่อยากจะสบตากับแฟนต้าเลยอ่ะ ตาพี่แกเปลี่ยนเป็นประกายวิ้งๆวับๆข้างๆตัวก็มีประกายลอยอยู่เต็มไปหมด(?)ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย!!?ฉันออกจากภวังค์นี้ไม่ได้~ช่วยด้วยยยย~T[]T
“เอ่อ....แฟนต้าปล่อยฉันก่อนสิ มันสยดสยองอ่ะ= =;;”
“ถ้าปล่อยแล้วเธอจะช่วยไหม?”
“ชะ...ช่วยสิ!แต่ปล่อยฉันเถอะนะ ฉันขอร้องง~”<<<อ้อนวอนสุดชีวิต
“อะ...ก็ได้”
“เฮ้ย!!=[]=!”
ปึง!!
“โอ๊ย!!”
“ว้าย!!โซดาฉันขอโทษ สงสัยปล่อยแรงไปหน่อย โทษทีๆ”
“อูย...”
ยัยแฟนต้า!!เธอปล่อยมือประสาอะไรหะ!!หัวฉันกระแทกพื้น(หญ้า)ขาชี้ฟ้าเลยทีเดียว- -*
“มา ฉันช่วยพยุง”
“ไม่เป็นไร ฉันลุกเองได้”
“อืม..ไปหาเพื่อนเถอะ เพื่อนรอนานแล้ว”
“รอก่อนสิ แฟนต้า!! เฮ้~!!”
“รอนานไหมจ๊ะ เพื่อนๆ”
“ไปทำอะไรมาน่ะ นานจัง”
“ปวดขี้เหรอโซดา?”
ปวดหาเตี่ยแกรึไง!!?=__=^
“รุ่นพี่คะ...”
ขวับ!( ‘ ‘)
“พี่โซดา!!”
“^^มีอะไรรึป่าวคะน้อง?”
นั่นไงงานเข้าอีกแล้ว~มาเจอรุ่นน้องติดหนึบ=w=;;
“พี่โซดาคะ หนูขอถ่ายรูปพี่ได้ไหมคะ?”
“ถ่ายรูปเหรอ...อืม..ได้สิ^^พี่ให้พวกน้องๆถ่ายรูปพี่ได้เสมอจ้ะ”
“อุ..แหวะ~”
อ้วกกันทำไมเนี่ย- -*
“ขอบคุณมากนะคะพี่โซดาสุดเท่~><”
ไม่ต้องชมก็ได้มั้งคะน้อง~(เดี๋ยวลอย)
แชะ! แชะ! แชะ!
มีเสียงถ่ายรูปประมาณ4-5รูปได้(ถ่ายเยอะมาก)
แล้วแน่นอนเลยคือ....ฉันรำคาญ!!(?)
“พี่โซดาเนี่ย..ถ่ายกี่รูปๆก็ดูเท่ไปหมดเลยค่ะ~>_<”
“ขอบคุณค่ะน้อง^^”
“กรี๊ดดดด~งั้นขอถ่ายอีกรูปนะคะ”
แชะ!
“^_^”
“ขอบคุณมากค่า~”
“=____=^”
หลังจากที่น้องๆเดินจากฉันไปฉันก็ทำหน้าบูดมาตลอดทาง=___=;;
“แหม..เอาน่าๆคนดังก็เงี้ยแหละ ต้องทำใจ”
“ก็ไม่อยากดังนี่หว่า=O=;;”
“งั้นก็ไปต่อผมซะ!!”
“ไม่เอา!!ทุเรศ!!”
ฉันเกลียดผมยาวที่สุดในโลกก~!!>[]<;;
“อย่าดีกว่านะแฟนต้า ถ้ายัยโซดาผมยาวผู้ชายก็ตามจีบโซดาอย่างเดียวน่ะสิ!!”
“เออใช่!จริงด้วย!งั้นโซดา...แกก็ผมสั้นอย่างนี้ต่อไปละกัน”
แล้วบอกให้ไปต่อผมทำเพื่อ!!?=_=^
“โซดา~!!”
=[]=!!
ฉันสะดุ้ง..แทบอยากจะเอาแทรกแผ่นดินหนี อีตาบ้าทิวมันมาจนได้~=[]=
“นี่!โซดา ทำไมไม่รอมาพร้อมกันละ?”
“รอนายเพื่ออะไรล่ะ?”
“โธ่! โซดาเมื่อวานเราสัญญากันแล้วไม่ใช่เหรอว่าเราจะมาพร้อมกันนะ?”
ฮึ่ย~! =^=อย่างนี้มันน่าฆ่าทิ้งไหมเนี่ย!มาพูดอะไรตรงนี้~
“เฮ้ย!โซดา แฟนต้างั้นพวกเราไปก่อนนะเว้ย บาย~”
“จ้า^O^”
ง่ะ=[]=;;
ทำไมเพื่อนฉันช่างใจร้ายเยี่ยงนี้~คุณหลวงเจ้าขา~ช่วยมาเฆี่ยนเพื่อนๆของอิฉันทีค่า~TOT(เล่นละครเรื่องทวิภพรึไงหล่อน-__-;;)
“แต่..ไม่เป็นไรหรอกอย่างน้อยฉันก็ได้เจอเธอที่โรงเรียน ได้นั่งข้างๆเธอ แค่ได้มองเธอ...ฉันก็มีความสุขแล้ว^_^”
“อย่าพูดเลี่ยนๆแถวนี้จะได้ไหม?=_=^”
ตอนนี้ช่วยดูอาการของเพื่อนฉันด้วยก็น่าจะดีนะ
“เง้อ~ทิวใจร้าย~TOT T^T T_T”
เฮ้อ~=O=;; ยัยแฟนต้าอีโมชั่นร้องไห้เต็มไปหมดแล้ว>O<;;
“เฮ้ย! นี่แกเป็นเด็กใหม่อย่ามาเสี่ยวแถวนี้นะเว้ย!”
เสี่ยว!?คำนี้มันคุ้นๆเหมือนเพื่อนในห้องฉันพูด(สักคนน่ะ)
( ‘ ‘)( ‘ ‘)
ฉันกับแฟนต้าหันไปมองทางต้นเสียงพร้อมกัน...ก็พอจะเดาได้ทันทีว่าเสียงนั่นคือ..
“โปเต้!!!”
ความคิดเห็น