Sweet Love รักวุ่นๆของยัยน่ารักกับนายสุดกวน(เเก้ไข)

ลำดับตอนที่ #3 : บทนำ:ยัยโรเเมนติกกับนายกวนประสาท

�

�









บทนำ

���������� ณ โรงเรียนเเห่งหนึ่ง(นึกชื่อไม่ออกT^T)

�������������เช้าที่สดใสเเละท้องฟ้าเป็นสีชมพู เอ้ย สีฟ้า~ฉันที่ยืนอยู่ข้างสนามฟุตบอลเพื่อดู"เจ้าชาย"เเห่งโรงเรียนนี้ด้วยใบหน้าที่อมยิ้มไปด้วย>///<เจ้าชายที่ว่านิก็คือ"โปสเตอร์" โปสเตอร์เป็นผู้ชายที่ดังที่สุดในโรงเรียนนี้เลยด้วยซํ้า>///<ทั้งหล่อ ทั้งเพอร์เฟค เเละที่สำคัญ เขาเรียนห้องเดียวกับฉันด้วยล่ะ >///<เเต่ทุกวันเวลาเขาเรียนก็ต้องถูกทำโทษด้วยเพราะว่าเขาเล่นในเวลาเรียน บางครั้งก็กวนประสาทไปบางวัน เเต่ฉันก็ยังเเอบชอบเขาอยู่ ^///^

���������� "เเตงกวา เข้าเรียนได้เเล้วนะเเก ใกล้เเปดโมงเเล้ว"เพื่อนฉันที่สกิดเรียกฉันที่นั่งอยู่ข้างๆชื่อ"เลิฟ เลิฟ"เป็นเพื่อนสนิทกันตั้งเเต่ป.5เเล้วล่ะ เเล้วฉันก็ยังมีชื่อว่า"เเตงกวา"อีกด้วย

���������� "เดี๋ยวสิเลิฟ ฉันขอดูโปสเตอร์เตะบอลก่อน"

���������� "เเล้วเเต่นะ การบ้านเเกก็ค้างเยอะเลยนะ"

���������� "เออ!ใช่"ฉันร้องอุทานออกมาเพราะเพิ่งนึกออกว่าการบ้านยังไม่เสร็จ"ลืมไปเลย ไปกัน"เเละทุกๆวันมันก็เป็นเเบบนี้นี่เอง เวลาฉันมาดูโปสเตอร์เตะบอลทีไรลืมเรื่องงานค้างทุกที เฮ้อ~



���������� กริ๊ง~~!!

���������� เมื่อออดดังขึ้นฉันก็รีบไปดูโปสเตอร์เตะบอลทันทีเเล้ววันนี้ก็กะจะสารภาพเขาว่าฉันเเอบชอบเขามานานเเล้ว>///< เเละเมื่อมาถึง

���������� "โปสเตอร์!!"ฉันเรียกชื่อเขาเสียงดัง หวังว่าเขาอาจจะได้ยิน เเล้วก็เป็นดังที่หวังไว้ว่าเขาหันมาเเละเดินตรงมาที่ฉัน ฉันเห็นเเสงออร่าที่ขึ้นบนใบหน้าของเขา หน้าใสๆขาวๆ รูปร่างตัวสูงของเขาที่เดินมาหาฉันอย่างใกล้ชิด จนฉันสัมผัสลมหายใจของเขาได้เลย>///<

���������� "มีอะไรหรือเปล่าเเตงกวา^^"เขายิ้มให้ฉันอย่างอ่อนหวาน จนหน้าฉันเเดงไปหมดเเล้วด้วยซํ้า>///<เขินอ่ะ

���������� "คือ...เรา...จะมาสารภาพว่าเรา เอ่อ...ฉันชอบนายนะ>///<"ฉัน...ฉันพูดออกไปเเล้ว กริ๊ดดดดดดด>///<

���������� "คือ...เรายังไม่อยากรักใครน่ะ ไม่อยากจะเป็นเเฟนใครด้วยนะ เอาไว้ทีหลังเเล้วกัน"

�����������เพร้ง!



���������� 16.00น.

���������� "ฮือ~~Y^Yเเก เขาอกหัก"

���������� "เเกอย่าคิดมากสิ มันอาจจะไม่เป็นอย่างนั้นก็ได้นิเเก เเกก็ไปคิดมาก"

���������� "เเอบชอบมา4ปี เเต่กลับมาโดนอกหักจนได้ ฮืออออ~"ฉันก้มหน้าก้มตาร้องไห้อยู่ในห้องนอนบ้านฉัน

���������� ตอนนี้ฉันกับเลิฟมาอยู่ในห้องนอนฉัน ที่บ้านฉันเพราะฉันเรียกมันกลับมาเพราะจะให้มันมาปลอบใจฉันเนี่ยล่ะ ฮือ~�ตอนนี้พ่อกับเเม่ฉันไม่อยู่ เพราะพวกท่านไปทำงานกับกลับมาบ้านก็สักประมาณ4-5ทุ่มเนี่ยล่ะ ทุกวันฉันก็เลยอยู่กับยัยเพื่อนเลิฟคนนี้ทุกที

����������� ~มันเกิดอะไร กับหัว~ใจ ควบคุมอะไรไม่ได้สักอย่าง จะห้ามยังไงก็ไม่มีทางให้มันหยุดคิดถึงเธอ~

���������� เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ฉันดังขึ้นเป็นเสียงของเพลง'เผลอรักหมดใจ'ที่ฉันชอบฟังตอนที่นึกถึงหน้าของโปสเตอร์T///T เเละเมื่อหยิบขึ้นมาก็ปรากฏว่ามันคือข้อความ

���������� "เเกไปเปลี่ยนเสียงเรียกข้อความเราหรอ"ฉันหันไปหาเพื่อนสาวของฉันที่ทำตากะพริบๆใส่

�����������เเละฉันก็ละสายตาไปอ่านข้อความบนโทรศัพท์ของตัวเองเเทน เเละเมื่อฉันดูข้อความก็ยิ่งเเปลกใจไปใหญ่ เพราะว่า

���������� 'วันพรุ่งนี้พบฉันบนด่านฟ้าอาคาร6ที่โรงเรียนนะ'

���������� ขวับ!

���������� ฉันหันไปทำสายตาดุใส่ยัยเพื่อนเลิฟทันที มันไปบอกเบอร์ฉันกับใครวะคะ?

���������� "เอ่อ...ฉัน...เอ่อ..."

�����������"เอ่ออะไร"ฉันทำสายตาดุเเละเสียงก็ยังดุ

���������� "เอ่อ...ซารางฮาโย~เดี๋ยวไปทำนํ้าส้มให้น้าาา"

���������� พอฉันกำลังจะพูดมันก็รีบวิ่งออกไปจากห้องฉันทันที

���������� ยัยนี้นี่ -_-

โปรดติดตามตอนที่1: เป็นเเฟนกันไหม

..............................................................................................................................................................................................