ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : I LOVE YOU อัพ 25%
ผมไปหาพี่เจย์ที่คอนโดเหมือนอย่างทุกวัน เรามักจะขลุกอยู่ด้วยกันทั้งวันเวลาที่พี่เจย์ว่าง(ผมว่างตลอดละ) พวกเราสนิทกันเร็วมาก พี่เจย์ภายนอกแม้จะดูหยิ่งหรือนิ่งซะจนไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แต่ถ้าลองเข้าไปพูดคุยพี่เขาจะเป็นคนที่เฟรนลีย์มากๆทีเดียวผมชอบที่เขาเป็นคนสบายๆและค่อนข้างจะติดดิน แต่ลึกๆแล้วพี่เจย์เป็นคนที่มีกำแพงบางๆที่กั้นไว้สำหรับคนที่รู้จักธรรมดากับครอบครัว
ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะเขาผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาทำให้ต้องตั้งป้อมขึ้นมาปิดตัวเองหรือเป็นนิสัยของเขาอยู่แล้ว แต่คงเพราะพวกเรามีอะไรเหมือนกันมากๆในหลายๆด้านเราก็เลยสนิทกันได้เร็วกว่าคนอื่น
"เออๆอยู่หน้าประตูแล้วเลิกกดออดนั่นสักที หนวกหูชะมัด" พี่เจย์ตะโกนสวนออกมา ก่อนจะเปิดประตูมารับผมด้วยหน้าบูดๆ และบ๊อกเซอร์ตัวเดียว>. ,<
"อรุณสวัสดิ์ครับพี่" ผมฉีกยิ้มก่อนรีบวิ่งเข้าห้องไป ก่อนจะโดนพี่เจย์เตะ เพราะว่าพี่เจย์จะหงุดหงิดเวลาที่นอนไม่พอผมหมายถึงถ้าไม่มีงานอย่าคิดจะปลุกเค้าก่อน10โมงเด็ดขาด
"ฉันบอกนายรอบที่ล้านแล้วนะกอนโซว่าอย่ามาปลุกชั้นก่อน10โมง"
"แต่พี่ก็ตื่นมาเปิดประตูไม่ใช่หรอครับ" พี่เจย์วาดเท้าทำท่าจะเตะแต่ผมโดดหลบทัน
"คีย์การ์ดพี่ก็ให้นายไปแล้วไม่ใช่หรอ อย่าบอกนะว่าทำหาย"
"ก็ผมลืมเอามาอะ......" ผมพูดเสียงอ่อยๆ พี่เจย์ทำหน้าตาแบบให้ตายสิเชื่อเขาเลยก่อนเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาซดอึกๆ แล้วเดินกลับมาล้มตัวนอนเหยียดบนโซฟาตัวโปรด
"นี่พี่จะไม่พูดอะไรกับผมบ้างเลยหรอครับ" พี่เจย์หรี่ตามองอย่างเคืองๆ
"งั้นช่วยบอกเหตุผลดีๆสักข้อที่นายมาปลุกชั้นแต่เช้าให้ฟังก่อนสิ"
"งั้น 'I LOVE YOU' พอจะเป็นเหตุผลดีๆนั้นได้มั้ยครับ"
"กอนโซ นาย...จะเล่นบ้าอะไร" ผมอดหลุดขำไม่ได้เมื่อเห็นพี่เจย์ถอยกรูดไปติดเบาะด้านหลัง แถมทำตาโตเท่าไข่ห่านอีก
"ฮยองทำไมทำท่าแบบนั้นละ ผมหมายถึงไอ้นี่ต่างหาก" ผมชูกระดาษที่ผมร่างเนื้อเพลงI love you คร่าวๆไว้ โบกไปมาที่ตรงหน้าเขา
"ทีหลังพูดให้มันชัดๆสิฟะ อยู่ๆมาI lOVE YOU เป็นใครก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา จั๊กกะเดียมชิบเลยวะ" แหมทำท่าทาง น่าหมั่นไส้ชะมัด
"จะตกใจทำไมครับปกติผมก็เห็นผู้ชายพูดI LOVE YOU กับพี่ออกบ่อย" พี่เจย์หันมาทำหน้าเหวี่ยงก่อนชูนิ้วกลางแทนคำตอบ เป็นสัญญาณให้ผมหุบปาก
" I love you,..........already know...." พี่เจย์เริ่มฮัมเพลงตามไปเรื่อยๆ ผมชอบเสียงพี่เค้าจริงๆเลยฟังยังไงก็ไม่มีเบื่อ มันจะดีกว่านี้ถ้าพี่เค้าตั้งใจพูดคำนี้กับผมจริงๆ
Talk: ไม่รู้ว่ายังมีคนติดตามเรื่องนี้อยู่บ้างหรือเปล่้าแต่ว่าจินแค่มันส์มือเขียนเฉยๆนะคะ ตอนนี้ที่มหาลัยยังอยู่ในช่วงสอบไว้สอบเสรจจะมาต่อนะคะ(ถ้ายังมีคนอ่าน)
Music Playlist at MixPod.com
ผมไม่รู้ว่ามันเกิดขึ้นเพราะเขาผ่านเหตุการณ์ร้ายๆมาทำให้ต้องตั้งป้อมขึ้นมาปิดตัวเองหรือเป็นนิสัยของเขาอยู่แล้ว แต่คงเพราะพวกเรามีอะไรเหมือนกันมากๆในหลายๆด้านเราก็เลยสนิทกันได้เร็วกว่าคนอื่น
"ฮยองนิม เปิดประตูหน่อยยยยย" ผมตะโกนใส่ลำโพงหน้าห้องก่อนจะกดออดรัวๆ ผมได้ยินเสียงปิดประตูปึงปังก่อนจะมีเสียงสถบตามมาหลายอย่างจากด้านใน
"เออๆอยู่หน้าประตูแล้วเลิกกดออดนั่นสักที หนวกหูชะมัด" พี่เจย์ตะโกนสวนออกมา ก่อนจะเปิดประตูมารับผมด้วยหน้าบูดๆ และบ๊อกเซอร์ตัวเดียว>. ,<
"อรุณสวัสดิ์ครับพี่" ผมฉีกยิ้มก่อนรีบวิ่งเข้าห้องไป ก่อนจะโดนพี่เจย์เตะ เพราะว่าพี่เจย์จะหงุดหงิดเวลาที่นอนไม่พอผมหมายถึงถ้าไม่มีงานอย่าคิดจะปลุกเค้าก่อน10โมงเด็ดขาด
"ฉันบอกนายรอบที่ล้านแล้วนะกอนโซว่าอย่ามาปลุกชั้นก่อน10โมง"
"แต่พี่ก็ตื่นมาเปิดประตูไม่ใช่หรอครับ" พี่เจย์วาดเท้าทำท่าจะเตะแต่ผมโดดหลบทัน
"คีย์การ์ดพี่ก็ให้นายไปแล้วไม่ใช่หรอ อย่าบอกนะว่าทำหาย"
"ก็ผมลืมเอามาอะ......" ผมพูดเสียงอ่อยๆ พี่เจย์ทำหน้าตาแบบให้ตายสิเชื่อเขาเลยก่อนเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นมาซดอึกๆ แล้วเดินกลับมาล้มตัวนอนเหยียดบนโซฟาตัวโปรด
ไม่มีท่าทีที่จะสนใจผมสักนิด ก่อนผมจะหาเรื่องแหย่เขาต่อก็พลันเหลือบไปเห็นพริททรี่เจ้าหมาอ้วนกำลังเดินตุ๊ตะลงจากบันได นอกจากอ้วนแล้วขายังสั้นอีกมันเลยดูน่าอนาถนิดหน่อยที่เห็นดัชชุนแก่ๆอ้วนๆพยายามไถลตัวลงจากบันไดนะ เนื่องจากห้องนอนพี่เจย์อยู่ชั้น2 ดังนั้นก่อนนอนพี่เจย์จะหนีบพริททรี่ขึ้นไปนอนด้วยแต่เวลาลงมันจะไถลลงมาเอง= =' หมาประหลาดที่ขึ้นบันไดไม่เป็นแต่เดินลงได้
"นี่พี่จะไม่พูดอะไรกับผมบ้างเลยหรอครับ" พี่เจย์หรี่ตามองอย่างเคืองๆ
"งั้นช่วยบอกเหตุผลดีๆสักข้อที่นายมาปลุกชั้นแต่เช้าให้ฟังก่อนสิ"
"งั้น 'I LOVE YOU' พอจะเป็นเหตุผลดีๆนั้นได้มั้ยครับ"
"กอนโซ นาย...จะเล่นบ้าอะไร" ผมอดหลุดขำไม่ได้เมื่อเห็นพี่เจย์ถอยกรูดไปติดเบาะด้านหลัง แถมทำตาโตเท่าไข่ห่านอีก
"ฮยองทำไมทำท่าแบบนั้นละ ผมหมายถึงไอ้นี่ต่างหาก" ผมชูกระดาษที่ผมร่างเนื้อเพลงI love you คร่าวๆไว้ โบกไปมาที่ตรงหน้าเขา
"ทีหลังพูดให้มันชัดๆสิฟะ อยู่ๆมาI lOVE YOU เป็นใครก็ต้องตกใจเป็นธรรมดา จั๊กกะเดียมชิบเลยวะ" แหมทำท่าทาง น่าหมั่นไส้ชะมัด
"จะตกใจทำไมครับปกติผมก็เห็นผู้ชายพูดI LOVE YOU กับพี่ออกบ่อย" พี่เจย์หันมาทำหน้าเหวี่ยงก่อนชูนิ้วกลางแทนคำตอบ เป็นสัญญาณให้ผมหุบปาก
" I love you,..........already know...." พี่เจย์เริ่มฮัมเพลงตามไปเรื่อยๆ ผมชอบเสียงพี่เค้าจริงๆเลยฟังยังไงก็ไม่มีเบื่อ มันจะดีกว่านี้ถ้าพี่เค้าตั้งใจพูดคำนี้กับผมจริงๆ
Talk: ไม่รู้ว่ายังมีคนติดตามเรื่องนี้อยู่บ้างหรือเปล่้าแต่ว่าจินแค่มันส์มือเขียนเฉยๆนะคะ ตอนนี้ที่มหาลัยยังอยู่ในช่วงสอบไว้สอบเสรจจะมาต่อนะคะ(ถ้ายังมีคนอ่าน)
Music Playlist at MixPod.com
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น