คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CONTIG 3 : นิวเคลียร์ฟิวชั่น
“ อะตอม”
ฮาร์ดี้เรียก หญิงสาวผมสั้นสีน้ำตาลเข้มหันมา เมื่อเห็นหน้าเจ้าของเสียง เธอก็ยิ้มกว้าง ดวงตากลมโตสีน้ำตาลสดใสคู่นั้นส่องประกายอย่างดีใจ
“ฮาร์ดี้ ดีใจจริงที่ได้เจอเธออีก!”
อะตอมพูด เธอไม่ได้เจอเพื่อนหนุ่มคนนี้มากว่า3ปีแล้ว หลังจากที่เธอย้ายโรงเรียนในช่วงมัธยมปลาย เธอก็ไม่ได้เจอกับเขาอีกเลย
“ เธอไม่เปลี่ยนไปเลย”
ฮาร์ดี้พูดอมยิ้ม
“ แต่ฉันว่าเธอตัวสูงขึ้นเยอะเลย”
อะตอมพูด เธอยิ้มเช่นกัน
“อะตอมเรียนคณะอะไรเหรอ? เกี่ยวกับภาษาหรือเปล่า?”
“อื้มส์ ใช่แล้วล่ะ เราเรียนศิลปศาสตร์ แล้วเธอล่ะฮาร์ดี้ ไม่วิทยาศาสตร์ก็คณิตศาสตร์แน่ๆใช่ไหม?”
“ถูกต้องเลย เราเรียนวิทยาศาสตร์สาขาพันธุศาสตร์ มีอาจารย์ท่านหนึ่งชื่อศาสตราจารย์มิวส์ ท่านเก่งมากเลยล่ะ มีชื่อเสียงพอดูด้วย เราอ่านงานเขียนของท่านตามหนังสือพิมพ์และนิตยสารวิทยาศาสตร์ ไม่น่าเชื่อเลยล่ะว่าตัวจริงท่านจะยังหนุ่มอยู่เลย ”
“จริงเหรอ อยากเจอจังเลย วันไหนแนะนำให้เรารู้จักบ้างสิ”
อะตอมพูดพลางอมยิ้ม
“ได้แน่นอน เอ้อ อะตอมไปกินข้าวกะเรานะ มื้อนี้เราเลี้ยงเอง”
ฮาร์ดี้ชวนเธอ
“ได้สิ มีเรื่องอยากคุยกับเธอเยอะแยะเลย”
อะตอมและฮาร์ดี้เดินไปตามทางเท้าของถนนบลูสกายส์ ทั้งสองเดินไปคุยไป ต่างซักถามถึงความเป็นไปของแต่ละคน ในความรู้สึกของอะตอม ตอนนี้เธอมีความสุขมากที่ได้พบกับเพื่อนเก่าที่แสนดีของเธอ มากจนคิดว่าไม่มีอะไรจะมาทำให้อารมณ์ของเธอขุ่นมัวลงได้เลยเว้นแต่…
“บึ้ม !!!”
ถนนบลูสกายส์หนึ่งในสามส่วนระเบิดออก เศษฝุ่นควันกระจายฟุ้งไปทั่ว บางคนล้มสลบไปจากแรงระเบิด ที่ยังพอมีสติต่างก็วิ่งหนีกันอลหม่าน อะตอมหันขวับไปหาต้นเหตุของการระเบิดครั้งนี้ นัยต์ตาของเธอเบิกโพรงอย่างตกใจ หญิงสาวผมยาวสีน้ำตาลเข้มประบ่า ปากคีบบุหรี่ไว้ ยืนอยู่ตรงนั้น มวลสารสีส้มแดงส่องแสงอย่างน่ากลัวอยู่ในกำมือเธอ
“ สวัสดียามบ่ายจ๊ะอะตอม ฉันมีธุระกับเธอน่ะ”
โม พูดพร้อมกับยิ้ม มันเป็นรอยยิ้มที่ดูไม่จริงใจเอาเสียเลย
“ ผู้หญิงคนนี้ใครกันน่ะอะตอม เธอรู้จักเขาหรอ?”
ฮาร์ดี้ถาม เขาเองก็ดูตกใจเช่นกัน แต่ดูเหมือนจะพยายามเก็บไว้ อะตอมรู้ดี เขาคงไม่อยากให้เธอขวัญเสียไปด้วย
“จุ๊ๆๆ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับเธอนะพ่อหนุ่ม”
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าคุณเป็นใคร แต่ถ้าคุณจะทำร้ายอะตอมล่ะก็ ผมไม่ยอมแน่”
ฮาร์ดี้พูดเสียงแข็ง เขาเดินมาบังอะตอมไว้
“ บอกว่าอย่ามาเกะกะไง !!!”
โมตะโกนก้องอย่างมีน้ำโห เธอก่อพลังสีส้มแดงขึ้นมาอีกครั้งและฟาดไปที่หน้าอกของชายหนุ่ม ฮาร์ดี้ส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด เขาถูกพลังนั่นกวาดไปกองอยู่ข้างทาง ชายหนุ่มหมดสติไป
“ไม่นะ ฮาร์ดี้ !!!”
อะตอมตะโกนอย่างตระหนก เธอตื่นกลัวมาก เหงื่อของเธอออกมากจนชุ่มตัว และเธอรู้สึกเหมือนว่าร่างกายร้อนกว่าเดิมหลายเท่า มันร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ อุณหภูมิร่างกายของเธอค่อยๆเพิ่มสูงอย่างรวดเร็ว เธอร้อนจนทนไม่ไหวแล้ว
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดด”
อะตอมกรีดร้อง ควันร้อนพวยพุ่งออกจากทุกรูขุมขนในร่างกายเธอ รังสีความร้อนปริมาณมหาศาลแผ่ออกจากตัวเธอเป็นรัศมีบริเวณกว้าง ต้นไม้ในสวนไหม้เกรียม ตึกแถวสามหลังข้างทางระเบิดออก มวลพลังงานความร้อนแผ่ออกไปทุกทิศทาง
“ไม่ม่มม่ม่ม่ม่ม่ม่”
เธอไม่อยากเป็นอย่างนี้เลย แต่เธอไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ พลังงานความร้อนนั้นส่งปลดปล่อยออกมามากขึ้นทุกทีๆ ตึกอีกสองหลังข้างหน้าที่อยู่ไกลออกไปเริ่มหลอมละลาย
“หยุดนะ นังเด็กบ้า หยุดเดี๋ยวนี้ !!!”
โมกรีดร้อง เธอปล่อยพลังสีส้มแดงออกไปใส่ตัวอะตอมหมายจะหยุดเธอ แต่มันไม่เป็นผลเลย พลังนั่นหลอมละลายเมื่อสัมผัสกับร่างกายของอะตอม
“กรี๊ดดดดดดดดดดดด”
โมแผดเสียงลั่น เธอเองก็เริ่มรับมือกับมหามวลพลังงานนี้ไม่ได้แล้ว ทันใดนั้นเอง พายุหมุนลูกมหึมาก็พัดตรงเข้ามา มันพัดเหวี่ยงอย่างบ้าคลั่งและเมื่อเข้ามาใกล้โม พายุลูกนั้นก็คลายตัวออกกลายเป็นร่างของชายหนุ่ม
“ถอยก่อน”
เขากล่าวสั้นๆ พลางสะบัดผ้าคลุมมาคลุมโม ในฉับพลัน ชายหนุ่มและหญิงสาวนิรนาม ก็ค่อยๆหมุนตัวเป็นเกลียวด้วยความเร็วสูง พายุหมุนลูกมหึมาพัดอย่างรวดเร็วและรุนแรงออกจากถนนบลูสกายด์ไป
อะตอมยังคงกรีดร้องอย่างทรมาน น้ำตาแห่งความเจ็บปวดไหลออกมาเป็นสาย หยุดเสียที ขอร้องล่ะ หยุดเสียที
“ไม่เป็นไรแล้วนะอะตอม”
ร่างของหญิงวัยกลางคนนางหนึ่งปรากฏอยู่ข้างกายเธอ เธอลูบหัวอะตอมอย่างเอ็นดูและอุ้มเธอไว้ในอ้อมกอด มวลพลังงานสีขาวแพร่กระจายมาคลุมรอบตัวเธอ เธอรู้สึกอบอุ่นและสบาย และรู้สึกดีมากที่อุณหภูมิอันร้อนระอุและบ้าคลั่งในร่างกายของค่อยๆลดลง ลดลง …
ความคิดเห็น