ParT OnE : Only sad private thinkinG

ลำดับตอนที่ #3 : ...สมเพศ (27/12/03)

      ละครหลังข่าวยังต้องอายชีวิตของเรา กินขาดเรื่องความน้ำเน่า เวลาเลวร้ายกลับมาหาให้พบเจออีกครั้ง ความผิดที่ไม่เจตนานั้นและเป็นต้นเหตุ ผู้กระทำคือเรา ผู้ลงโทษคือแม่ ผู้ที่จะมาสนใจเป็นศูนย์ ฝันร้ายครั้งก่อนยังมีคนหนึ่งที่มาให้ความห่วงใยพร้อมกำลังใจ ที่ภายหลังนั้นตรงกันข้าม ทั้งหมดที่ให้มามันแค่ความห่วงใยจอมปลอม เป็นแค่เวลาชั่วคราวที่จะมีคนพึ่งพาในเวลาที่มีทุกข์  แต่พอเวลามันผ่านไป ก็เหมือนถูกหักหลังจากความห่วงใยที่เคยให้มา สุดท้ายก็ทุกข์อยู่คนเดียวไม่มีใครจะมารับรู้ เมื่อเจ็บ ปฐมพยาบาลด้วยน้ำตา ใช้เวลาเป็นยาในการรักษา และร้องไห้ เพราะทำอะไรไม่ได้ก็เลยร้องไห้ เหมือนเด็กเลย ไม่รู้จักโต ไม่อายที่จะบอกคนอื่นไปว่างเราร้องไห้ โดยไม่ได้หวังว่าใครจะมาสงสาร ไม่หรอก ไม่ เราไม่ได้ต้องการอะไร ใช่ไหม...  ตอบกับตัวเองซิ ใช่หรือเปล่า ของความมั่นใจหน่อย