ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    (haeeun) who ? รักนี้ของใคร

    ลำดับตอนที่ #3 : ` chapter 2 .

    • อัปเดตล่าสุด 1 พ.ย. 54



    ������������ ( mode : ทงเฮ )


    ภายในห้องนอนของทงเฮ

    ติ๊ดด ติ๊ดด !!

    ผมกำลังเคลิ้มไปกับการนอน ก็ต้องสะดุ้งโหยงเมื่อเสียงข้อความโทรศัพท์มือถือดังขึ้น
    หน้าจอปรากฏเบอร์โทรศัพท์ที่ไม่คุ้นเคย แต่เจ้าตัวก็เลือกที่จะเปิดขึ้นมาดู



    ����������� '�พรุ่งนี้ฉันจะโทร.ไปหานะ สัญญาด้วยว่าต้องรับโทรศัพท์ฉัน ฝันดีนะครับผม ...อีฮยอกแจ '



    ผมทำหน้าแปลกใจขึ้นมาทันที ใครกันที่ส่งข้อความแปลกๆแบบนี้มาหาผม


    ��� " อีฮยอกแจ ..ใครกันวะ "


    แต่มันก็ไม่มีผลต่อการนอนของผมหรอกครับ ในเมื่อที่โรงเรียนผมออกจะมีแฟนคลับเยอะแยะ
    ' อีฮยอกแจ ' คนนี้ก็คงจะเป็นหนึ่งในคนพวกนั้นแหงๆ

    ว่าแล้วผมก็เลือกที่จะวางโทรศัพท์ไว้บนโต๊ะหัวเตียง แล้วหลับใหลในห้วงนิทราต่อไป



    ...............................................



    .................................



    ..................



    ........




    ���������� �� ( mode : ดงเฮ )


    ผมทิ้งตัวลงบนที่นอน แล้วคิดว่าพรุ่งนี้ผมค่อยบอกทงเฮเรื่องเบอร์โทรศัพท์ก็แล้วกัน�
    เจ้าทงเฮคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง ถ้าผมจะให้เขา..�' รับบทบาทเป็นดงเฮ�'


    ผมหลับใหลเข้าสู่ห้วงนิทราในเวลาต่อมา




    ........................





    โดยที่ไม่ได้คิดเลยว่า สิ่งที่เพิ่งกระทำออกไปนั้น
    มันอาจส่งผลที่ร้ายแรงกลับมาที่ตัวเขาเอง โดยเฉพาะก้อนเนื้อที่อยู่ในอกข้างซ้าย
    มันอาจจะต้องถูกทำร้ายลงเมื่อไรก็ได้ หากฮยอกแจรู้ความจริง



    ............................



    .............



    ...



    ��������������������� เช้าวันต่อมา


    ผมกระพริบตาถี่ๆ เพื่อปรับให้เข้าสู่โหมดปกติ
    ตาชำเลืองมองไปยังนาฬิกาที่ตั้งไว้อยู่บนหัวเตียงบ่งบอกเวลา .. " 11 โมง�45 นาที "





    !!!!!!!!!!!!!!!!!





    เอ้า! ตายแน่ ๆ
    อีดงเฮคนนี้ตายแน่ ๆ
    ยังไม่ได้บอกทงเฮเรื่องเบอร์โทรศัพท์เลย ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ TOT'
    ถ้าเกิดฮยอกแจโทร.ไปหาเจ้านั่นจะทำยังไง ?





    ผมวิ่งรี่ไปที่ห้องนอนของทงเฮด้วยสปีดเร็วกว่านรก (?)
    หวังว่าทงเฮยังจะอยู่ที่ห้องนะ




    มันสายไปแล้วครับ ใช่! มันสายจริง ๆ ตั้ง11โมงครึ่งแล้ว คงไม่เรียกว่าเช้าอยู่หรอก =[]='
    เฮ้ย! ไม่ใช่!!� ผมเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าวันนี้เป็นวันจันทร์ เจ้าทงเฮคงออกไปโรงเรียนแล้ว�TOT




    ผมรีบวิ่งกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองทันที แล้วกดโทร.ออกไปยังโทรศัพท์ของอีทงเฮ
    ไม่ต้องงงว่าผมโทรไปแล้ว ผมจะคุยยังไง ?
    มันเป็นสัญญาณของผมกับทงเฮไปแล้ว ว่าถ้าผมมีเหตุฉุกเฉินผมจะโทร.ไปยังทงเฮ
    แล้วทงเฮจะกลับมาหาผม หรือส่งข้อความมา




    มือหนากดปุ่มสีเขียวบนโทรศัพท์มือถือ
    แต่ใจผมก็ต้องหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม เมื่อปลายสาย� '�สายไม่ว่าง '



    อีดงเฮคนนี้กำลังจะบ้าตาย TOT'
    จะให้ผมทำยังไง ?�มีปัญหาเข้ามาในชีวิตได้ทุกวัน -w- ให้ตายเถอะ!!!
    ผมเลือกที่จะส่งข้อความไปหาทงเฮทันที
    อย่างน้อยก็หวังว่าเขาคงกำลังคุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่ พอวางสายก็คงจะเห็นข้อความของผมเอง
    นี่เป็นทางเลือกที่เหลืออยู่ TOT'� ชีวิตผมมันช่างเศร้า




    ������� '� ถ้ามีคนชื่ออีฮยอกแจโทร.มา นายช่วยแสดงเป็นฉันทีนะ '




    ผมไม่รู้หรอก ว่าสิ่งที่ผมส่งไปหาทงเฮ มันจะช่วยอะไรผมได้ไหม ?
    แต่คนที่ไม่มีทางเลือกอย่างผม มันก็คงต้องทำแล้วล่ะครับ



    ผมเดินคอตกไปเข้าห้องน้ำชำระร่างกายที่เพิ่งตื่นนอน
    ในใจกระวนกระวายเหลือเกินกับสิ่งที่เกิดขึ้น




    ..........................................



    ..........................





    ����������������� ( mode : ทงเฮ )


    เวลา 11 โมง 30 นาที คือเวลาพักกลางวันของโรงเรียน
    ผมและซึงมินก็พากันไปรับประทานอาหารที่โรงอาหารตามปกติ


    ซึงมินเปนเพื่อนสนิทของผมครับ� เราเป็นเพื่อนกันมานาน ตั้งแต่ประถมเลยก็ว่าได้
    แทบจะรู้ตับ ไต ไส้ พุง กันหมดแล้ว -w-'
    แต่ผมไม่อยากใช่คำว่า ' เพื่อน ' กับเขาสักเท่าไร





    อย่าตกใจ ถ้าผมจะบอกคุณว่า ' ผมแอบรักเพื่อนสนิทคนนี้ '
    ผมแอบรักเขาเมื่อไรผมยังไม่รู้ตัวเลย รู้แค่ว่าผมอกหักตั้งแต่เริ่มคิดแล้วล่ะครับ
    ซึงมิน เพื่อนน่ารัก นิสัยแอ๊บแบ๊วของผมคนนี้ เขามีแฟนไปแล้ว " โจวคยูฮยอน "�
    รุ่นน้องต่างโรงเรียนที่คอยเอาอกเอาใจ� กระต่ายน้อยตัวนี้� อย่างดิบดี เห็นแล้วก็อิจฉานะ
    แต่เราเป็นเพื่อนกัน� ได้ใกล้ชิดเท่านี้ก็ดีแล้วครับ


    ถ้าผมบอกความรู้สึกออกไป นอกจากจะ ' เสียเพื่อน ' แล้ว ก็คง ' ไม่ได้เป็นแฟน ' อีก
    ทุกอย่างที่เป็นในวันนี้มันลงตัวดีอยู่แล้วล่ะ ^O^



    ระหว่างที่ผมและซึงมินก้าวเท้าฉับๆ ผ่านฝูงคนระหว่างตึกและบันได
    โทรศัพท์มือถือผมก็บรรเลงเพลงที่คุ้นหูของผมดังขึ้น
    เป็นสัญญาณบ่งบอกว่ามีคนโทรเข้ามา


    หน้าจอมือถือเป็นเบอร์เดียวกันกับที่ส่งข้อความมาหาผมเมื่อคืน
    คงจะเป็นคนที่ชื่อ ' อีฮยอกแจ ' โทรมาแหงๆ
    ผมกดรับแล้วกรอกเสียงลงไปยังโทรศัพท์


    �������� �" ยอโบเซโย "�




    _____________________________


    จบไปอีกตอนแบบง่ายๆ (?)� 55555555'
    เป็นยังไงคอมเม้นท์ให้เป็นกำลังใจให้ไรเตอร์ด้วยนะครับผม!

    แล้วก็มีเรื่องแจ้งอีกเรื่องหนึ่ง��กับโปรเจค �
    " เอลฟ์ไทย ช่วยผู้ประสบภัยน้ำท่วม "
    เอลฟ์ไทยคนไหน อยากช่วยสมทบทุน พร้อมรับเสื้อสวยๆ(?)กลับไปใส่ตามลิ้งไปได้เลยนะครับ
    http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/view.php?id=759928
    ถึงเวลาที่คนไทยต้องช่วยเหลือกันแล้วนะครับ ^O^ FIGHTING!!!






    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×