: SUPER BROTHER} พี๋ฮ่ะ .. หัวใจพี่มีที่ว่างให้ผมมั้ย?

ลำดับตอนที่ #3 : SUPER BROTHER (สเปเชี่ยล ) วันแม่แห่งชาติ.

페르소나

ตอนพิเศษ แต่งเนื่องจากวันนี้เป็นวันแม่ : )
12 สิงหาคม 2554 อย่าลืมบอกรักแม่กันนะครับ


' ฮัลโหล ' เสียงของผมรับโทรศัพท์
(เฮ้ย ! พี่ลีดรีบมาด่วนเลย ผู้จัดการจะด่าแล้ว ! )
' เออๆ เดี๋ยวไปเดี๋ยวนี้แหละ '

สิ้นสุดเสียงของปลายทางโทรศัพท์ ผมรีบวิ่งลงบันไดจากห้องตัวเอง

' แม่ เดี๋ยวผมไปทำธุระก่อนนะ '
' ไม่อยู่กินข้าวก่อนหรอลูก '
' ไม่ครับ ! ผมรีบมาก '
' แต่วันนี้เป็นวันแม่นะ ยุนดูจุน '
' แม่อย่าเซ้าซี้ได้มั้ย? ผมไม่ว่างก็คือไม่ว่างซิ '
' แต่ . . '
' อาจจะกลับดึกไม่ก็ไปนอนห้องเพื่อนนะครับ '
' ดูจุน .. ลูก ..'


แม่ดูจุน say .
' ทำไม? ตอนนี้กับตอนเด็กๆเขาต่างกันจังเลยนะ ' ผู้หญิงราวๆอายุประมาณ 40-50 กว่าๆ
ครุ่นคิดเรื่องลูกของเขาที่ไม่มีเวลาให้เขาเลย แม้กระทั่งวันแม่ ก็ไม่มีเวลาอยู่ด้วยกัน ..

' แม่ฮ่ะๆ ผมอยากกินลูกอมอ่าาา ' เด็กน้อยอายุ 4-5 ขวบได้ ดึงขากางเกงแม่เพื่อจะอ้อนขอให้ซื้อลูกอม
' ไม่เอาน้าดูจุน ลูกพึ่งกินไอติมไปนะ '
' แง้ง !!!! ไม่อาววว ผมจะเอาลูกอม จะเอาลูกอมอ่าาา T^T '
' อย่าดื้อซิ อายคนอื่นเขานะลูก '
' ถ้าแม่ไม่ซื้อผม ผมก็จะนั่งร้องไห้มันตรงนี้แหละฮ่ะ TT ' 
' ดูจุนแม่สอนว่ายังไง ? '
' แม่สอนว่า เวลาอยากได้อะไรต้องอ้อน ! '
' ไม่ใช่อย่างนั้น ลูกนี้นะไม่เชื่อฟังแม่เลย '
' ก็ผมจะเอาลูกอมอ่าาาา ! T^T ' เด็กน้อยเริ่มลงไปนั่งแบะปากอยู่กลางพื้น
' ก็ได้ แต่จุนต้องหยุดร้องไห้ก่อน ไม่งั้นแม่ไม่ซื้อให้นะ '
เมื่อเด็กน้อยได้ยิน ก็รีบลุกขึ้นมาจากพื้น พร้อมทำหน้าดีใจระรื่นที่จะได้กินลูกอม


คิดถึงตอนนั้นจังเลย : )

' แม่ ! ' เสียงของยุนดูจุนวัย 15-16 พูดขึ้น
' อ้าว ทำไมลูกกลับมาเร็วจังละ ยังไม่เลิกเรียนเลยไม่ใช่หรอ?' แม่ถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นลูกของตัวเองที่อยู่ตรงหน้า
กลับบ้านมาตั้งแต่ บ่ายโมงครึ่ง
' ผมมีเรื่องชกต่อยกับเพื่อน '
' ดูจุน !! '
' พรุ่งนี้ไป โรงเรียน กับผมด้วย อาจารย์ฝ่ายปกครองเขาเรียกพบ ' เขาไม่ทันจะฟังคำตอบ แต่กับขึ้นห้องไปก่อน

ตอนนั้นฉันถึงกับใจหายมาก ที่ลูกมีเรื่องชกต่อย แต่ฉันก็เข้าใจ
มันเป็นธรรมชาติของเด็กผู้ชายซินะ ..


ดูจุน ' say
' แม่ '
' . . '
' แม่ - - '
' . . . '
' แม่ครับ !!! ' เสียงของผมตะโกนขึ้นใส่หูแม่
' ขโมย !!! '
' จะบ้าหรอครับ ขโมยอะไรจะหล่อขนาดผม '
' อ้าว ดูจุนเองหรอลูก แม่คิดอยู่แล้วว่าลูกต้องกลับมา : ) '
' แล้วทำไมแม่ไม่ขึ้นไปนอน? ผมบอกแล้วไงว่า ไม่แน่อาจจะไม่กลับ '
' ก็แม่รอมาเปิดประตูให้ลูกไงจ้ะ เผื่อลูกจะกลับมานอนบ้าน เอ้อ แม่เตรียมกับข้าวไว้ให้ด้วยนะ '
' แม่มานอนรอผมตรงโซฟา ยุงไม่กัดหรอครับ? '
' ไม่หรอกลูก . . '
' แม่อย่ามาโกหกผมหน่อยเลย ! ' ผมดึงเสื้อแขนยาวของแม่ ถลกขึ้น เพื่อจะดูรอยแผลผกช้ำที่ยุงกัด
' ไหนบอกว่ายุงไม่กัดไงครับ แล้วนี้มันคือรอยอะไร? แม่ตอบผมมาซิ ! '
' ก็ .. แม่ทนได้นะ เพื่อลูกแม่ทำได้ทุกอย่าง ' เสียงของผู้หญิงตรงหน้าผม ที่ขึ้นชื่อว่า 'แม่' เริ่มสั่นระเรือก น้ำตาเริ่มไหลรินออกมา

ผมนี้มันใช้ไม่ได้เลยนะ ..
ผมทำให้แม่เสียใจ ในวันแม่ . .
ผมเลวมากซินะ ..

' แม่ครับ . . ผมขอโทษ '
' ลูกจะมาขอโทษอะไรแม่ละ? ลูกไม่ได้ทำอะไรผิดซ่ะหน่อย '
' แต่แม่ครับ .. '
' ไปกินข้าวเหอะจุน แม่ทำไว้ให้แล้ว แม่ไปนอนก่อนนะ '
' เดี๋ยวก่อนซิครับแม่ ' ผมรั้งมือแม่เอาไว้
' .. '
' ผมขอโทษ .. ผมมันเป็นลูกที่ไม่ดีเอง ผมทำให้แม่เสียใจ วันแม่ทั้งที่ผมก็ไม่มีเวลาให้แม่ ..'
' ไม่เป็นไรหรอกลูก แม่รู้นะว่าลูกงานเยอะ '
' แม่ครับ .. ' ผมยื่นช่อดอกไม้อันใหญ่ที่เอาไว้ข้างหลังให้แม่
' ดูจุน .. ลูก .. '
ผมโผกอดแม่แน่น ใบหน้าของผมตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำตาที่ไหลออกมา
' ผมรักแม่นะ ..'



------------------------ (โยซอบ)
' แม่ครับบบบบบบบบบบบบ ~ ' เสียงของหนุ่มน้อยพูดเสียงดังขึ้นท่ามกลางชุดนอนายคิตตี้ตัวโปรดของเค้า
' มีอะไรโย? เรียกแม่ซ่ะดังเชียว ' ผู้หญิงคนนี้คือแม่ของเด็กชาย ยังโยซอบ นั้นเอง
' แม่ๆ แม่รู้มั้ยครับ ผู้หญิงคนแรกที่โยรักคือใคร -3- '
' อ้าวว ! โยรักผู้หญิงหรอลูก? แม่ก็คิดว่าลูกชอบผู้ชายซ่ะอีก '
' แม่อ๊า TTATT ' เด็กน้อยทำท่าเสียใจเมื่อโดนแม่พูดทางอ้อมว่าเป็นตุ๊ดแต๋ว
' ฮ่าๆๆ แม่ไปทำกับข้าวต่อก่อนนะลูก '
' แม่ ! ' เสียงของเด็กชายพูดขึ้น ก่อนที่จะวิ่งไปกอดรั้งแม่ของตัวเองเอาไว้
' หือ? โยมีอะไรอีกละ ' ฝ่ายที่ถูกกอดหันหน้ามาทางคนตรงหน้า
' ผู้หญิงคนแรกที่ผมรักคือแม่นะฮ่ะ '
' ฮ่าฮ่า แม่ก็รักโยเหมือนกัน '
' > 3 <  ผมรักแม่นะฮ่ะ ' เด็กหนุ่มพูดเสร็จ พร้อมกระโดดจู่โจมเข้าที่แก้มของคนตรงหน้าทันที

 
ขอละ เม้นให้ลุงหน่อย ! T^T ตอนนี้ลุงเด่นเลยนะ 5555.♥