ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic. Kay,Koong] Stop Your Feel >> อย่าหลอก .. ให้เขารัก !!

    ลำดับตอนที่ #3 : ห้องซ้อมสุดสยอง

    • อัปเดตล่าสุด 23 ก.ค. 54



    -- คุ้ง --

    ผมตื่นแล้ว ตอนนี้ก็ประมาณ 11.01 น. ขณะที่ผมตื่นมา ผมมองไปรอบบเตียงมีแต่ตุ๊กตาหมีน้อๆๆน่ารักจัง ><' ชอบอ่ะ ผมแฮปปี้ วันนี้ผมคงจะมีความสุขไปทั้งวัน ^___^ แล้วไอ่เคหายไปไหนแล้วล่ะ ( --) (-- ) ผมมองไปทั่วทั้งห้อง มองแล้วมองอีก เตียงข้างบนก็ไม่มี ห้องน้ำก็โล่ง ระเบียงก็โล่ง แล้วมันหายไปไหนล่ะเนี่ย


    " ตื่นแล้วหรอคุ้ง " อ๊ะ! พูดถึงก็มาเลยนะ


    " ยังมั้ง " 


    " กวนตรีนเนาะ กลับมาก็นึกว่านิสัยเดิมจะเปลี่ยน " 


    " อย่างกูเนี่ยนะจะเปลี่ยน ไม่มีวันสะหรอก " ผมเดินกระแทกเท้าเดินเข้าห้องน้ำ


    " ม๊าเตรียมอาหารไว้น่ะ ไปกินด้วยล่ะ " ผมได้ยินเสียงไอ่เคตะโกนเข้ามาในห้อง


    " เออ " 

    ผมเข้ามาอาบน้ำ ล้างน้ำ แปรงฟัน แล้วใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อย วันนี้ไปซ้อมดีกว่า  ผมเดินออกจากห้องน้ำไปหยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนหัวเตียง กดเบอร์หา .. หา .. เป็ดดีกว่า

    >> เป็ด <<

    ' ฮัลโหลไอ่เป็ด '


    ' ว่างไง ลืมตาแล้วหรอ '


    ' เออ วันนี้ว่างมั้ยว่ะ '


    ' ว่าง ทำไมว่ะ '


    ' ไปซ้อมดนตรีกัน '


    ' โห มาวันแรกก็ประเดิมเลยนะมึง  แล้วไอ่เอ็กซ์ล่ะ โทร.บอกมันยัง '


    ' ยัง เดี๋ยวโทร. ตกลงไปใช่ป่ะ '


    ' ปฏิเสธได้ด้วยหรอว่ะ '


    ' เออ งั้นเอจกันร้านเดิม '


    ตู๊ดดดดด ~

    ผมกดวางสายเป็ดแล้วโทร.ไปหาเอ็กซ์

    >> เอ็กซ์ <<


    ' ฮัลโหล เอ็กซ์หลับ มีอะไรบอกตวงได้ '


    ' ไอ่ตวง มึงไปทำอะไรบ้านไอ่เอ็กซ์อ่ะ '


    ' บ้านเอ็กซ์ ? ที่ไหน่ะ บ้านกู พ่อกูไม่อยู่บ้าน กูเลยชวนมันมานอนด้วย / กูโดนบังคับ มึงอย่าไปเชื่อมัน '


    ' กูขอคุยกับไอ่เอ็กซ์ได้มั้ย มีธุระ '


    ' อ๊ะเอ็กซ์ / อะไรว่ะมึง '


    ' คือวันนี้กูคึกว่ะ .... ไปซ้อมวงกัน '


    ' โห มึงรีบหรอว่ะ '


    ' กูเบื่อๆๆอ่ะ ไปซ็อมเห้อะ '


    ' เออก็ได้ เจอกันล่ะกัน '


    ตู๊ดดดดดด ~

    เนื่องจากผมนัดพวกมันแล้ว ตอนนี้ก็ลงไปกินข้าวดีกว่าม๊าจ๋า คุ้งหิว~ ผมค่อยๆเดินลงมจากชั้นบน ม๊าไม่อยูหายไปไหนเนี่ย ไปในครัวดีกว่า ผมเปิดฝาปิดกับข้าวออก เจอกับข้าวประมาณอย่างสองอย่าง เมนูสิ้นคิดมา มันคือ ไข่เจียวกับไข่ต้ม ? ม๊าป็นคนจีนไม่ใช่หรอ แล้วกินไข่ต้มหรอ ???  กินก็ได้ๆๆๆ ผมหยิบนู้นี่นั่นมาใส่จานแล้วนั่งกินไปเงียบๆๆ ผ่านไปไม่นานก็กินหมด

    " ฤดูร้องม่ายมีเธ้อ เหมือนเก่าเหมือนก่อนข๊าดเธ้อ เห้อเห้อ ~ " ไปแล้วพาราด๊อกซ์ พรุ่งนี้จะเป็นอะไรเนี่ย YY 


    " ม๊า คุ้งไปซ้อมวงนะ ตอนเย็นๆกลับ " 


    " เอ้อ แล้วปิดบ้านให้อั้วด้วยล่ะกันนะ " 


    " ครับ " 


    ผมเดินออกจากบ้านด้วยอาการเซ็งๆ เซ็งหมดเลย พาราด๊อกซ์ เปลี๋ยนไป๊ ๕๕๕๕๕ วันนี้เป็นวันที่สดใสนะ ขนาดตอนนี้13.00 น.เอง สบายๆๆ รถก็ไม่ค่อยเยอะ ดีแล้วล่ะครับ ผมเดินมาเรื่อยๆๆๆๆๆจนถึงหน้าร้านซ้อมแล้ว เย้! ถึงสะที ^^ ผมเจอไอ่เป็ดยืนดูไอ่เอ็กซ์ที่มีไอ่ตวงมาส่ง รักกันจังเลยนะคู่นี้เนี่ย


    " ไงว่ะพวกมึง " ผมทักขึ้น


    " กว่าจะมา " ไอ่เป็ด


    " ทำไม กูเห็นมึงสองคนก็เพิ่งลงจากรถไม่ใช่หรอ " 


    " ป๊าว บอกไปงั้น ไปซ้อมกัน " 


    " เออ ไปดิ " 

    พวกผมเดินเข้าไปในร้านซ้อมดนตรี เป็นตึก3ชั้น เหมือนจะเก่า แต่ไม่เก่า ไม่รู้สิงั้นๆๆมั้ง ผมเดินไปหาพี่เจ้าของร้าน แล้วไอ่เป็ดก็พูด

    " พี่มีห้องว่างมั้ยอ่ะ " เป็ด


    " มี ชั้นสามเลยน้อง ห้องริมสุดอ่ะ "  พี่เจ้าข้องร้านนนน


    " สี่ชั่วโมงนะ "


    " เออ "

    ไอ่เป็ดเดินนำขึ้นไปก่อน ต่อไปก็เป็นผม แล้วสุดท้ายก็จบลงที่ไอ่เอ็กซ์ พวกผมเดินผ่านห้องซ้อมอื่นๆๆด้วย ดูท่าแล้วจะมันส์น่าดูเลย มีวง So Sad มาด้วย จองห้องใหญ่อ่ะ เดินมาเรื่อยๆๆจนมาถึงห้องสุดท้ายคือ้องซ้อมของพวกผม แต่เดินมาไม่ยักกะเห็นวงไอ่เค ไม่มาหรอ แล้วมันไปไหนล่ะเนี่ย


    " มาซ้อมกันกันเลยป่ะ " 


    " เอาเลยป่ะล่ะ 3 .. 4 " ไอ่เอ็กตีกลองเป็นจังหวะขึ้นเพลง ซักซี้ดนึง

    ' อกหักซ้ำๆ ก็เจ็บมาซ้ำซ็อน กับความพ่ายแพ้ที่ไม่มีใครจำ ที่ไม่มีใครสนใจ
    ต้องทนปวดร้าว จีบสาวก็ล้มเหลว ต้องเป็นที่โหล่ ทำไรก็เเป๊ก เละเทะตุ้มเปะโหลยโท้ยเลือเกิ๊น '

    ผมร้องจนจบไปประมาณสองสามรอบ เหนื่อยที่สุด

    " เหนื่อยว่ะ " ไอ่เอ็กซ์เดินมานั่งตรงกลาง


    " เออ เหนื่อยเหมือนกัน เดี๋ยวกูไปซื้อของกินก่อน " 


    " เห้ยๆ กูไปด้วย ไอ่คุ้งมึงนั่งรอนะ เดี๋ยวพวกกูมา " ไอ่เอ็กซ์ลุกตามไอ่เป็ดไป ทิ้งกันเลยนะ


    ตอนนี้ก็ 18.00น.แล้ว เหลืออีกชั่วโมงนึงก็กลับบ้านแล้ว


    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    ผมว่าผมได้ยินเสียงคนเคาะประตูนะ ไปดูหน่อยดีกว่า ผมค่อยๆลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินไปเปิดประตู ก็ไม่มีใครนิ แล้วเมื่อกี้อ่ะไรอ่ะ พอไม่เห็นอะไรผมเดินไปนั่งที่เดิม แล้วก็กดโทรศัพท์เล่น เพิ่งสังเกตุว่ามันสองคนไม่ได้เอาโทรศัพท์ไป จงใจหรือลืมว่ะเนี่ย

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    ใครมาเคาะนักหนาเนี่ย พอไปเปิดก็ไม่มีคน ผมจึงไม่เดินไปเปิดแล้ววว อะไรกันเนี่ย จะเล่นอะไรดูหน่อยดิว๊ะ!!!  ผมเอื้อมไปหยิบโทรศัพท์ไอ่เป็ดที่วางไว้ข้างๆแอมป์ ทำไรดีหว่า เล่นเกมดีกว่า เกมส์อยู่ไหนๆๆๆ หาเจอแล้ว ผมเล่นเกมส์แฮงก์แมน เป็นเกมส์ที่ผมเนแล้วไม่แพ้เลย ๕๕๕ ภูมิใจเนาะ  นั่งเล่นไปสักหักก็ได้กลิ่น ... กลิ่น ... กลิ่นธูปนิ๊ !!  ใครมาจุดอะไรแถวนี้ พี่เจ้าของร้านคงมาจุดธุปไหว้ะมั้ง ไม่มีอะไรหรอกคุ้ง ผมพยายามกล่อมตัวเองไว้ นี่มันไปก็จะ10 นาทีแล้วนะ นานไปมั้ย ไปตามดีมั้ยเนี่ย

    ตึก ตึก ตึก ตึก

    เสียงอะไรเนี่ย มันเหมือนเสียงใครถุบผนัง อย่าทำให้เสียวได้มั้ยเนี่ยๆๆ เป็ดเอ็กซ์ไปไหน ทำไมชักช้าอย่างนี้เนี่ย จิ๊!!  ทำไงดีครับเนี่ย .. ผมกำลังจเดินไปเปิดประตู แต่ประตูมันเปิดไม่ออก สงัสยจะโดนล๊อกจากข้างนอก เพราะที่นี่เป็นระบบล๊อกภายนอกห้อง ผมจะทำยังไงดีเนี่ย คิดแล้วคิดอีก คิดแล้วคิดอีก คิดจนหัวจะหลุดแล้ว

    ปิ๊บ~

    ฟะ ... ไฟดับ ฮือ ทะ ... ทำไมไฟมันดับล่ะเนี่ย พี่เจ้าของไม่ได้จ่ายค่าไฟหรอ ฮือ ช่วยด้วย ~ ใครก็ได้ช่วยด้วย ช่วยผมที ~ ผมเดินไปถุบประตู แล้วตะโกนให้คนอื่นช่วย

    " ช่วยด้วยครับ ใครก็ได้ช่วยผมที "


    " ... "


    " ช่วยด้วย ฮึก ช่วยผมด้วย ฮือ " 


    " ... "


    ไม่มีใครได้ยินผมเลย ผมจะทำยังไงดี .... ผมเหลือมองไปที่โทรศัพท์แล้วคิดว่าควรจะโทร.หาเพื่อน ใครสักคน และที่คิดได้คือ ... ไอ่เค  ผมจึงจำใจกดเบอร์มัน


    >> เค <<

    ' ฮัลโหล เคอยู่ไหนอ่ะ มาช่วยกูหน่อย '


    ' คุ้งอยู่ไหน  เดี๋ยวเคไปช่วย '


    ' กูอยู่ที่ร้านซ้อมดนตรีอ่ะ ชั้นสามห้องริมสุด มาเร็วๆนะ '


    ตู๊ดดดดดด ~

    มันจะมามั้ย แต่มันสัญญาแล้วว่าจะมา ฮือ ถ้ามันไม่มาล่ะ ผมเริ่มจะร้องไห้แล้วนะ ผมไม่รู้ว่ามันจะมารึป่าว แต่ผมยังไม่อยากโดนหลอกตอนนี้ ฮือ ช่วยด้วย แฮ่ก แฮ่ก กลิ่นควันมันค่อยๆลอยเค้ามาในห้องผมแล้ว ผมหายใจไม่ค่อยออก แฮ่ก แฮ่ก

    ก๊อก ก๊อก ก๊อก

    " คุ้งมึงอยู่ในนั้นใช่มั้ย กูมาแล้ว " 


    " แฮ่ก แฮ่ก มึงเข้ามาเลย แฮ่ก มันเปิดจากข้างนอก แฮ่ก " หายใจไม่ออกแล้ว แต่ผมคิดว่ามันคงจะเข้ามาแล้วล่ะ เสียงถีบประตูดังขึ้นมา


    " คุ้งมึงหายใจก่อนดิ ไหวป่าว " 


    " กู แฮ่ก ไม่ไหวแล้ว แฮ่ก " ผมหายใจไม่ออก


    " คุ้งมึงหายใจก่อนดิ " 


    " แฮ่ก  อุ้บ |3 " >////< มันเอา ปะ ... ปากมาจูบผม แต่ไม่ใช่ มันภายปอดเพราะผมหายใจไม่ออก โล่งอกไป


    " หายใจได้ยัง เดี๋ยวพากลับบ้าน  " 


    " เอาโทรศัพท์ก่อน เร็วๆด้วย กูไม่ค่อยไหว "  มันเดินไปหยิบโทรศัพท์ของผม เป็ด เอ็กซ์


    " ไปกลับบ้านกัน " มันเดินมาอุ้มผม อุ้มทำไมๆๆ กูไม่ใช่เจ้าสาวนะ


    " อุ้มทำไม ปล่อยลงๆๆๆ " 


    " ก็เห็นมึงหายใจไม่ออก เลยอุ้มไง " 


    " แล้วมันเกี่ยวกันตรงไหนเนี่ย " 


    " ไม่เกี่ยว " 


    " งั้นเอาลงเลย " มันก็ค่อยๆปล่อยผมลง ให้ผมยืนแล้วเดินนำมันไป


    " กลับบ้านนะ ม๊าคงกลับมาแล้ว " มันเดินมาบอกข้างๆผมตอนที่อยู่หน้าร้าน แล้วจูงมือผมเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน


    " ทำไมต้องจูงมือด้วยล่ะ " 


    " ไม่รู้สิ มึง้มตอนไหนกูก็จะได้รู้มั้ง  " 


    " มึงแช่งให้กูล้มหรอ " 


    " ป่าว ขึ้นรถได้แล้ว " มันทำเสียงดุใส่ผม


    " อย่าดุดิว่ะ " 


    ผมขึ้นซ้อนรถมันแต่โดยดี แต่โทรศัพท์ของไอ่เป็ดกับไอ่เอ็กซ์เนี่ยสิ ทำไงดี เอาไปคืนหรือเอาไว้กับผมดี ติ๊กต๊อกๆๆ เอาไว้กบผมดีกว่า (ขี้เกียจเอาไปคืน) สักพักก็มาถึงบ้าน ผมกำลังก้าวเท้าลงจากรถ แต่เสียท่าจะล้มลงไปกะพื้น แค่ดีที่ไอ่คนขับมันหันมาก่อน มันเลยมาประคองผมให้ยืนตรงๆๆ


    " ยืนดีดีก็ไม่ได้เนาะ " มันมำม่ากวนประสาทผม ไอ่น้องบ้าเอ้ย


    " เออ เรื่องของกู! "  ผมรีบเดินย้ำเท้าขึ้นบ้าน เดินเข้าไปเจอม๊านั่งกินข้าวอยู่ ม๊ารีบเนาะ " กลับมาแล้วม๊า มีอะไรกินมั่ง " 


    " อะไรเนี่ย กลับมาก็มาหาของกินเลยหรอ อาคุ้ง ไปอาบน้ำก่อน ไปๆๆๆ " ม๊าทำมือไล่ให้ผมไปอาบน้ำ ฮือ ม๊าไล่ผมอ่า TT

    ผมเลยเดินขึ้นไปข้างบนห้อง เก็บของ แล้วเดินเข้าห้องน้ำ อาบน้ำเสร็จก็ลงมากินข้าว พอลงมา ทุกคนก็หายไป ม๊าไปนั่งดูละคร เค ... หาย  ผมเดินไปนั่งกินข้าวที่โต๊ะกินข้าวคนเดียว ตักข้าวเข้าปาก เคี้ยวๆๆ กินจนหมดจานแล้วเดินขึ้นไปบนห้อง ชีวิตมันก็มีแค่นี้แหละครับทุกคน

    ผมเดินขึ้นมานั่งบนห้อง จะทำอะไรดี โทร.หาไอ่เอ็กก็ไม่ได้ ไอ่เป็ดก็ไม่ได้ ทำอะไรดี๊ ผมไม่รู้จะทำอะไรก็เปิดเพลงฟัง แล้วก็ค่อยๆหลับตานอน ค่อยๆหลับ แล้วก็หลับเลย Zzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz

    --------------------------------------------------------------------

    จบแล้ว

    เม้นด้วย

    ขอบคุณค้ะ !




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน
    นิยายแฟร์ 2024

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×