คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ♥L O V E Chapter 2♥
" กริ๊ง !! "
เสียงนาฟิกาเเสนรักของฉันดังขึ้น - - ฉันงัวเงียตื่นขึ้นเเล้วเดินเข้าห้องน้ำไป น้ำประปาใสๆเย็นๆรดตัวฉันอย่างชื่นใจ ฉันเช็ดตัวเเล้วมองไปเตียงยัยเเก้วมังกร อ้าว... เเล้วเจ้าตัวอยู่ไหนเนี่ย เพราะตอนนี้ฉันเห็นเตียงขยุ้มๆ ฉันใส่ชุดเรียนเเล้วค่อยๆจับปลายเตียงให้เข้าก่อนจะเดินออกไปจากห้อง
" ไง ^ ^ "
" เธอนี่ช้าตลอด- - "
" ซาสึเกะ รัศมีความหล่อนายไม่เเผ่มาถึงฉันหรอกนะ - -* "
" ไปกันเถอะ ^ ^ ! ฉันจะไปเลือกโต๊ะเเต่เช้า เผื่อๆจะได้มีที่เจ๋งๆ ^ ^ "
" ห้อง A-1 นินักเรียนชายเยอะเนอะ ^ ^ "
ซาสึเกะ นารูโตะ เเละฉันมาหยุดอยู่ที่ห้องเรียนของตนเอง เป็นห้องใหญ่เเต่ที่หลังๆถูกจองไปเเล้ว - -* พวกหัวไวจะรีบไปไหนเนี่ย ไม่เหลือที่ให้ฉันนั่งหลังเลย
" นั่นสิ "
" เธอหลงเข้าหรือเปล่า ซากุระ "
" ซาสึเกะ - - นายเคยตายหรือเปล่า "
ฉันพูดพลางมองตามันด้วยสายตาอาฆาตก่อนจะเดินเข้าห้องไป ห้องสีครีมดูสะอาดตากับเก้าอี้เเละโต๊ะไม้ยาวสำหรับ 3- 4 คน ฉันเดินไปวางกระเป๋าก่อนจะนั่งอย่างเซ็งๆ ซาสึเกะนั่งอ่านหนังสือ ส่วนนารูโตะก็หลับเลย เจ้าพวกนี้... เเล้วฉันจะอยู่กับใครเนี่ย อืม คาคาชิจ๋า.. เมื่อคิดได้ฉันก็ขยับสังขารไปห้องพักครูทันที ฮาตาเกะ คาคาชิ ขอให้นายไม่มาสายนะเพี้ยง!
" เเอ็ด "
นั่นไง คาคาชินั่งอ่านหนังสืออะจึ๋ยอยู่ ฉันตรงเข้าไปโยการย่องเบาก่อนจะ ฟึ่บ! เรียบร้อยอะจึ๋ยเล่มเล็กตกมาอยู่ในมือฉันเเล้ว อีตาคาคาชิก็หันมายิ้มเเห้งใส่ฉัน
" นับวันครูจะชอบอ่านหนังสือมากเป็นพิเศษนะค่ะ ^ ^ "
" ครูก็รู้สึกว่าเธอจะชอบทำตัวเป็นเเเม่ขึ้นทุกวันนะ ซากุระ "
" คืนก็ได้ เเต่คาคาชิไปกินข้าวเป็นซาระหน่อยจิ ^o^ "
" ก็ได้ "
เย้ ! มีเพื่อนกินข้าวเเล้ว ฉันยิ้มพลางลากคาชิไปกินราเม็งที่ใกล้ที่สุด เหอะไม่สนพวกนายเเล้ว จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ ชิ !
ตอนนี้ฉันกำลังโซ้ยเเหลกกับร้าน อิจิราคุราเม็ง ราเม็งที่อร่อยที่สุดในโลก เเล้วที่สำคัญ .. คาชิเลี้ยง เย้ ! มิโซะชามที่ 5 ตอนนี้เกลี้ยงเเล้วครับท่านเเล้วท้องของฉันก็ปิดตาย อิ่มเเล้วเเฮะ ^ ^
" กินเยอะไม่กลัวอ้วนเหรอ ซากุระ "
" ไม่อ้วนหรอก ^ ^ คาชิจ่ายตังด้วยนะ "
" จ้ะๆ "
คาชิเดินไปจ่ายเเล้วพวกเราก็เดินเล่น หลังโรงเรียนจะเป็นสวนต้นซากุระ เเละจุดเริ่มต้นจากสวนนี้ก็คือตัวชั้นเอง ชั้นกับคาชิเเละนารูโตะ ซาสึเกะเลยชอบเดินผ่านบ่อยๆ เพราะบางครั้งเราจะเดินด้วยกันเป็นครูที่สนิทกันมากๆเลย ^ ^
" คาชิไป homeroom ได้เเล้ว "
" อะไรซาระเหลือเวลาอีกถ่มเทเเหนะ ^ ^ "
" ถ้าไม่ไปซาระจะฟ้องป้าเดะด้วย - * - "
ฉันเป็นหลานเจ้าของโรงเรียนน่ะ 555+ ฉันเส้นใหญ่เนอะ คาชิหน้ามุ่ยก่อนจะยอมเดินไปห้องพักครูเพื่อหาเรื่องพูดกับเด็ก ฉันเลยขึ้นมาก่อน ตอนนี้ห้องเรียนเริ่มผู้หญิง.. เอ๋นั่น
" ไง ยัยโหนก "
" ยัยหมู "
นี่เพื่อนฉัน ยามานากะ อิโนะเป็นเพื่อนสมัยประถมของฉัน น่ารัก บ้าบอ เเละบ้าผู้ชาย - - *
" ดี ซากุระ "
" ดี เท็น "
" ดีค่ะ คุณซากุระจัง...^///^ "
นี่เพื่อนฉันชื่อ ฮิวงะ ฮินาตะเป้นเหมือนน้องสาวเพราะฉันต้องคอยปกป้ปงฮินะาตะตลอดเเต่พักหลังเป็นไรก็ไม่รู้เวลาอยู่กับฉันเเล้วหน้าเเดง - - ฉันพยักหน้าให้ทุกคนก่อนจะมานั่งที่ของตัวเอง หึ งอนล์พวกนี้จริงๆนะเนี่ย
" อ้าวซากุระไปไหนมา "
" ไปกับคาคาชิมาล่ะสิ "
" ก็พวกนายมีอะไรทำเเล้วนิ ชิ ! "
" สวัดดี นักเรียน A-1 ที่น่ารักของครู ^ ^ ครูชื่อคาคาชินะ ทุกคนคงรู้จักครู "
เค้ารู้จักกันทั่วโรงเรียนเเล้วครูก็เพราะนิสัยครูนั่นเเหละ สายเป็นที่หนึ่ง ฉันล่ะเอือมจริงๆมีครูเเบบนี้ ฉันหันเพื่อนของฉันทั้งสอง นารูโตะ...หลับลืมตื่น ซาสึเกะ...อ่านลืมจำ - -
" ซาสึเกะ นารูโตะ ฉันขอคำเเก้ตัวที่พวกเธอไม่ฟังหน่อย "
" ผมอ่านหนังสือ เพราะ ณ ตอนนี้หนังสือมีสาระกว่าคำพูดครู "
" อ..เอ่อ "
" มีอะไรจะกล่าวก่อนคาบนี้ไปตากลมมั้ย นารูโตะ ^ ^ "
" อ..อึก "
---------------------------------------20%
" นักเรียน ไปพักได้ "
" ทำความเคารพ "
" ขอบคุณค่ะ / ครับ "
" ซาสึเกะ ไปหานารูโตะกันเถอะ "
" อืม "
ฉันกับซาสึเกะเดินสาวเท้าตรงไปที่ประตูทันที ประตูสีครีมของเปิดออกดดยฝีมือฉัน ฉันรีบเดินมาประชันหน้ากับนารูโตะ ใบหน้าสีน้ำผึ้งมีสีเเดงจางๆอยู่ ขาเเละเเขนเริ่มอ่อนเเรง ฉันอังหน้าผากนารูโตะ อืม... นารูโตะตัวร้อนนิน่า
" ซากุระจัง... เลิกเรียนเเล้วหรือยัง.. "
นารูโตะถามเสียงอ่อย ฉันพยักหน้าเบาๆเป็นเชิงตอบรับ
" อืม "
" จริงดิ ! ไปกินราเม็งกันเต๊อะ ^O^ "
ฉันคงคิดไปเองว่าคนที่อยู๋ตรงหน้าฉันฉันเหมือนคนไม่สบาย ซาสึเกะสายหน้าเบาๆเเล้วลากนารูโตะไปโรงอาหาร คู่นี้มองไปก็น่าคิดจริงๆนั่นเเหละว่าเป็นหรือเปล่า....เเต่ถ้าเป็น
ก็ดีเซ่ ^^* จะได้สมกับที่สาววายคนนี้เชียร์มาตลอด 6 6 6
" ว้าว ดูนั่นสิเเก ซาสึเกะคุง อ่าา *o* "
" เค้าของฉันย่ะหล่อน "
" ชิ "
" งั้นฉันขอรุ่นพี่ซากุระได้ไหมค่ะ "
" กริ๊ด ซากุระคุง ค่ าาา "
" กริ๊ด ซาสึเกะคุง "
ห่วยๆ อะไรกันนักกันหนาอ่ะ ชะนีรุมมากันเพียบเลย มือหนาจากคนที่รู้จักกันดีสะกิดเเล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้หูฉัน
" ช่วยฉันด้วย "
หึ ที่นี้อ้อน พอเสร็จเเล้วเดี๋ยวถีบหัวส่ง หึ มันหน้านัก
" ขอโทดนะ นี่เเฟนฉัน เพราะฉะนั้น หึๆ ใครเข้ามา ตาย... "
ฉันทำท่าปาดคอก่อนจะลากเพื่อนเกลอทั้งสองไปร้าน อิจอราคุ ราเม็ง ร้านประจำของพวกเรา
" อ่า อิจิราคุราเม็ง อร่อยที่สุดเลย "
" อิ่มเเล้ว "
ฉันเเข่งกินราเม็งกับนารูโตะ ผลปรากฎน่ะเหรอ หึๆๆ ฉันเเพ้ เเเพ้ที่6 ต่อ 14 ด้วย เเง้ TT^TT
" ไปเรียนกันเถอะ ^ ^ "
ฉันพูดเเล้วเดินไปเรียน คือ... ฉันจะไปหาคาชิด้วยอ่ะ
" เธอจะไปหาคาคาชิ อีกเเล้วสินะ "
ซาสึเกะมันมีตาทิพย์รึไงอ่ะ
""
" อานักเรียน ไซ้เจี๊ยน จ้า ^ ^ "
คุณครูสองภาษาจีน ชื่อ ชิซึเนะ เป็นคนสนิทของป้าฉัน น่ารักใช่ไหมล่ะ >w< ฉันสพายกระเป๋าเเล้วเดินไปรอพวกสองคนข้างนอก
ทางยาวเป็นกิโลเป็นที่ๆพวกเราเดินผ่านทุกวัน ฉัน นารูโตะ เเละซาสึเกะ เดินกันอย่างเงียบๆจนฉันพูดทำลายความเงียบซะเลย
" ซาสึเกะ ถ้านายไม่มีฉันเป็นกันหมา นายจะทำไงน่า.. "
" หรือเธออยากเป็นมากกว่าไม้กันหมาล่ะ "
" หึ อย่างนายไม่มีทางรู้จักความรักหรอก ซาสึเกะ "
" ใช่ อย่างนายก็ดีเเต่ขี้เก๊กไปวันๆ "
" ชักจะมากไปเเล้วนะ "
เเล้วพวกเราทั้งสามคนก็วิ่งไล่จับกันสนุกเหมือนตอนเด็กๆ เห้อ ทำตัวไม่เปลี่ยนกันจริงๆ
" นิ ยัยดอกเน่า "
" ไร "
" หยิบผ้าเช็ดตัวให้หน่อย "
" ย่ะ "
หึหลังจากที่ฉันกลับมานั่งในห้องได้ไม่นานฉันก็มานั่งเป็นเบ้ให้ยัยหัวเเก้วมังกร ฉันหยิบผ้าเช็ดตัวสีขาวเเล้วเคาะประตูเพื่อที่จะยื่นให้
" เเอ๊ด "
" ว้าย "
ยังไม่ทันที่ยัยนั่นจะดึงผ้าเช็ดตัว เธอก็ลื่นล้มเเฃ้วดึงฉันไปทับอีกต่างหาก เรานั่งจ้องตากันเเล้วฉันก็ลุกขึ้นเเล้วเดินออกจากห้องน้ำไป
' หึ ยัยนี่ ก็เซ็กซี่ดีนิ '
chan 
iya
ความคิดเห็น