{SF} FT island'

ลำดับตอนที่ #3 : Jealous [HKxJH] 1

 “เร็วๆหน่อยดิ !!”เสียงเร่งเร้ามาจากหน้าประตูห้องของผม

   “เออๆ! รู้แล้วๆ เรียกอยู่ได้ รีบรึไง?”ผมหันไปถามแจจิน

   “โหยย ! ก็มันจะเที่ยงแล้วนะ เดี๋ยวพอไปถึงทะเลก็เย็นกันพอดีดิ ”แจจินเถียงผมฉอดๆแล้วเดินไปหาวอนบินที่ยืนหน้ามึนอยู่ตรงหน้าห้องของมันสองคน เห็นอิคู่นี้แล้วอยากพ่นไฟชะมัด !!

    “หมูฮงรีบๆเดินไปดิๆๆ ”ผมหันไปมองหน้าไอคนที่เรียกผมว่าหมูทันที ไม่บอกก็รู้ว่าใคร ไอหล่อหน้าแพะแต่แต่งเสือ เชว จง ฮุน !!!

   “ชิส์ เรียกให้มันดีๆหน่อยได้ป่ะ เดี๋ยวปั๊ดเสย!!”ผมพูดพลางดึงแก้มของจงฮุนอย่างแรง !!

   “โอ๊ยย! มันเจ็บนะเนี่ยฮงกี ”เขาพูดแล้วจับมือสองข้างของผมไว้

   “: P”ผมแลบลิ้นใส่พลางสะบัดมือของจงฮุนออก แล้วสะพายเป้ของผมกับขนมสามถุง ( ไม่เรียกหมูได้ไงหล่ะเนี่ย )

   “เอ้าๆๆ ฮยองทั้งสี่ รีบๆมาเถิดคร้าบบบ”เสียงซึงฮยอนที่รออยู่ตรงรถตู้ โดยมีมินฮวานนั่งรออยู่ข้างในรถซะแล้ว

   “จะรีบไปไหนเนี่ยไอมักเน่!?”ผมพูดพลางเดินไปคุยกับซึงฮยอนที่ยืนทำหน้ารั่วอยู่ตรงนั้น

   ซึงฮยอนไม่ยอมตอบอะไรเพียงแค่ยิ้มให้พวกผมแล้วเดินเข้าไปข้างในรถตู้และเข้าไปนั่งข้างๆที่นั่งของมินฮวานต่อมาก็คือวอนบินกับแจจินจากนั่นผมก็เดินเข้าไปตามด้วยจงฮุนเมื่อรถเคลื่อนตัวออกจากบ้านพักของพวกเราทั้งหกคนทุกๆคนอยู่ในสภาวะเงียบกริบผ่านไปครึ่งชั่วโมงก็ยังไม่มีเสียงเฮฮามีแต่เสียงหัวเราะคิกคักมาจากไอสองคู่ที่อยู่ข้างหลังแล้วดูผมกับจงฮุนเด่ะต่างคนต่างอยู่กันมากเลยอีกหนึ่งชั่วโมงผ่านไปเสียงก็เริ่มเงียบไปเลย ผมหันไปมองไอสองคู่ข้างหลังรถ

   วอนแจ >> หลับพิงหัว ( zzZ - -)(- - Zzz)

   ข้างหลังสุด

   ซึงมิน >> นั่งเล่นอะไรสักอย่างกันสองคน ( >_<)(>_< )

 เอออ! สวีทกันเข้าไป เมื่อผมหันมาดูทางซ้ายของผม - - ไอหน้าแพะในคราบเสือนั่งฟังเพลงไม่สนใจใครในโลก มือก็ขยับตามจังหวะเพลงไปเรื่อยๆ เอาง่ายๆก็คือ….ไม่มีใครสนใจผมเลย(โว้ย!!!) ชิส์ เมื่อไม่มีใครสนใจ โทรหาคนที่มันสนใจผมก็ได้ฟร่ะ !!  ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนที่จะกดเลือกเบอร์ ไม่นานนักปลายสายก็รับ ผมยิ้มทันทีที่รู้ว่าไอหมอนี่รับโทรศัพท์ เฮ้อออ!อย่างน้อยก็มีเพื่อนคลายเหงา 

   (ฮงกิ !!!!!)

   “ฮี่ๆๆ ตกใจที่ฉันโทรมาหล่ะสิ"

   (ใช่ๆๆ แล้วนี่โทรมามีอะไรป่าวเนี่ย)

   “อ้ออ ! นี่พวกฉันกำลังจะไปทะเลกันแหละ แล้วจุนฮยอง…นายอยู่ที่ไหนอ่ะ มากับพวกฉะ….”ผมยังไม่ทันพูดจบ มือของใครบางคนก็มาคว้าโทรศัพท์ออกจากมือไป ผมหันไปมองจงฮุนอย่างขัดใจพลางอ้าปากจะด่าแต่ว่า …

   “อุ๊บส์!!!!” ใบหน้าหล่อๆของจงฮุนขยับเข้ามาใกล้จนปากของเราติดกัน ก่อนจะกดจูบลงเบาๆ โดยไม่สนใจว่าผมจะทั้งทุบต่อยตี ดีนะที่ระหว่างที่นั่งของคนขับที่อยุ่ข้างหน้าและที่นั่งของพวกผมมีที่กั้นเอาไว้ ไม่งั้นตายยย (แล้วไม่อายอิสองคู่ข้างหลังหรอ ?) ดูท่าว่าจงฮุนจะไม่ยอมปล่อยแต่โดยดี และดูเหมือนไม่สนอะไรด้วย เพราะที่หูยังมีหูฟังเสียบอยู่เลย -*- ผมลืมตามองหน้าของจงฮุน สายตาของเขาแสดงความไม่พอใจที่ผมขัดขืน จากนั้นเขาก็กดจูบแรงขึ้นจนผมรู้สึกเจ็บปาก ผมหลับตาปี๋ทันที

หมอนี่มันเป็นอาร๊ายยยยยย !!! ลิ้นร้อนๆของเขาไล้ไปทั่วปากของผมจนขนลุก มาทะลึ้งอะไรบนรถเนี่ยย  

   “อื้อออ ”ผมเริ่มประท้วงเบาๆ เพราะรู้สึกหายไม่ออก รวมทั้งยังมึนๆหัว เพราะตอนที่จงฮุนเขยิบเข้ามา หัวผมโขกกับกระจกเต็มๆ ถึงเสียงมันจะเบาแต่มันก็เจ็บไม่ใช่เล่น  รวมทั้งตอนนี้ผมยังอยู่ในสภาพกึ่งนั่งกึ่งนอน ตัวของจงฮุนก็อยู่บนตัวของผม สภาพนี้มัน…..โฮกกกกกกกกก

   จงฮุนถอนจูบออกแล้วเก็บโทรศัพท์ของผมใส่กระเป๋ากางเกงของตัวเอง พลางกลับไปนั่งที่เดิม แถมยังนั่งฟังเพลงเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นจริงๆ ปล่อยให้ผมนั่งอึ้งค้างอยู่ในท่าเดิม จงฮุนหันมามองผมด้วยสายตาประมาณว่า

   ‘นั่งแบบนั้นจะเอาอีกใช่ม่ะ?'

ทำให้ผมต้องกลับมานั่งตัวตรง จัดเสื้อผ้าตัวเองซะใหม่ แล้วหันหน้าออกไปทางหน้าต่าง คิดในใจกับการกระทำของจงฮุนอย่างไม่เข้าใจ

    อะไรของมัน(ว่ะ) !!???

 

 “ฮงกี…ฮงกิ โว้ยยยย !!” แจจิน……..เอาอีกแล้ว

 “เออๆๆรู้แล้วๆ จะไปแล้ว ”อารมณ์เสียสุดๆ คนกำลังหลับเลย

 ผมแบกกระเป๋าและขนมออกมาจากรถตู้ แล้วเดินตามแจจินไปที่บ้านพัก ในบ้านพักมีทั้งหมดสามห้องนอน สามห้องน้ำ ดังนั้นจึงต้องนอนกันเป็นคู่ๆ และทราบว่าทุกๆคนก็คงจะรู้ว่าใครนอนห้องไหนบ้าง… ผมเดินเข้าไปในห้องนอนที่ตอนนี้จงฮุนยืนอยู่ที่ปลายเตียง ผมมองหน้าจงฮุนที่ยืนทำหน้าเรียบเฉย พอจะเดินไปหาจงฮุน หมอนั่นก็หันมามองผมด้วยสายตาไม่พอใจ แล้วเดินปึงปังออกไปข้างนอกเลย นับวันผมยิ่งไม่เข้าใจในตัวหมอนี่นะเนี่ย!

   ผมนั่งมองวิวจากระเบียงของห้องอยู่พักใหญ่ จากนั้นก็ต้องสะดุ้งกับเสียงเปิดประตูพร้อมเสียงเรียกของ…แจจิน (อีกแล้ว!)

   “มีอะไรอีกหล่ะแจจิน!? " ผมทำหน้าเบื่อขึ้นมาทันที

   “อย่าทำหน้าเบื่องั้นดิว่ะ มาคราวนี้ไม่ได้มาตาม แต่ว่าจะมานั่งเล่นด้วยต่างหาก”

   “หืมมม…แล้วไอวอนบินสุดที่รักแกไปไหนว่ะ ??”

   “อ๋ออ…วอนออกไปซื้อของกินกับจงฮุน ซึง แล้วก็มินอะ ฉันขี้เกียจไปเลยมานั่งเป็นเพื่อนนายอ่ะ” อ้าว! พวกนั้นออกไปซื้อของกันหรอ ไม่มาตามเลยวุ้ย !!!!

   แจจินพูดจบก็เดินมานั่งที่เก้าอี้ข้างตัวผม เราทั้งสองคนนั่งมองทะเลกันอยู่นาน รอบตัวมีแต่เสียงคลื่นเท่านั้น รู้สึกอยากหลับแฮะ- - นานมาแล้วนะที่เราได้มีวันหยุดแบบนี้ (เอ๊ะ!หรือมันไม่เคยมีมาก่อน)

   “ฮงกิๆๆ ”

   “หา?”

   “มาถ่ายรูปกัน  !”

 

   พวกเราเดินถ่ายรูปกันรอบห้องนอน และกล้องที่ใช้ถ่ายคือกล้องจากโทรศัพท์แจจิน เพราะโทรศัพท์ผมอยู่กับไอจงฮุน เราเดินไปถ่ายที่ห้องน้ำบ้าง ในตู้เสื้อผ้าบ้าง ที่ระเบียงบ้าน จนเหนื่อยกันไปหมด พวกผมก็เล่นกันนานแล้วนะเนี่ย พวกนั้นไปนานชะมัดเลย  ผมกับแจจินทิ้งตัวลงบนเตียงนอน พลางหัวเราะกับรูปที่เราเพิ่งถ่ายกันเสร็จ มีบางรูปที่ผมหาวด้วยอ่ะ พอดูแล้วอยากจะถีบไอนี่ตกเตียงชะมัด แต่ก็กลัวจะตายเพราะฝ่าเท้าของวอนบินซะด้วยซิ! 

   “นี่ๆๆ ถ่ายรูปชอตนี้กันๆๆ”แจจินพูดแล้วยกโทรศัพท์ขึ้น ผมยิ้มแล้วมองไปที่กล้อง

   จุ๊บบบบ !

   “O_O !!!!” เฮ้ย !! แจ…แจจินมัน…..จุ๊บแก้ม!!!!!!! ถึงแม้ว่าปกติการที่มันจุ๊บแก้มจะเป็นเรื่องปกติ(หรอ!!!!??) เพราะผมกับมันชอบเล่นกันอย่างนี้อยู่แล้ว แต่นี้มันเซอร์ไพรส์กว่า

1.        ผมไม่ทันตั้งตัว

2.        จงฮุนยืนอยู่หน้าประตูห้อง และเห็นชอตเมื่อกี้พอดีเป๊ะ !

   แจจินหันไปมองทางประตูแล้วยิ้มเจื่อนๆให้ไอหล่อที่ยืนทำหน้าขรึมอยู่หน้าประตู หมอนั่นปิดประตูเสียงดัง ราวกับบ้านจะถล่มลงมาทั้งหลังก็ไม่ปาน!

 

      ตอนเย็น …

    พวกเรานั่งกินข้าวกันอยู่ในบ้าน ของทั้งหมดเป็นฝีมือพวกเราทุกๆคนยกเว้นจงฮุน เพราะจงฮุนไม่ทำยอมอะไรเลย พวกเราเลยคาดโทษให้เป็นคนล้างจานซะ ทุกๆคนนั่งกินอาหารกันด้วยความสนุกสนาน ซึงฮยอนจอมรั่วยังไงๆก็ยังรั่วอยู่วันยังค่ำ ส่วนจงฮุนผู้ที่เงียบขรึมตั้งแต่ชอตนั้น ยังนั่งกินข้าวไปโดยไม่สนใจใครๆรอบตัว และทันทีที่กินข้าวเสร็จหมอนั่นลุกขึ้นยืนจากโต๊ะ เอาจานไปวางไว้ที่ซิงค์ล้างจาน แล้วเดินออกไปนอกบ้านทันที

   “เป็นอะไรของมันว่ะ ?”วอนบินพูดพลางหันมามองหน้าผม ส่วนผมก็หันหน้าไปมองแจจิน

   “แหะๆๆ” แจจินหัวเราะเจื่อนๆแล้วหันไปประจบวอนบิน เหมือนให้ลืมเรื่องนี้ไปซะ จะได้ไม่ต้องสาวมาถึงมัน! 

   ซึงฮยอนและมินฮวานมองมาที่ผมด้วยความงง ส่วนวอนบินที่เริ่มจะเคลิ้มกับอาการเอาอกเอาใจเหลือเกินของแจจิน ก็ยังพยายามจะถามผมขึ้นมาอยู่ จนในที่สุด…

   “ผมว่า.. ฮยองเดินไปคุยกะ….” <<มินฮวาน

   “แกจะให้ฉันเดินไปง้อไอจงฮุนเนี่ยนะ!?”

   “ป่าวสักหน่อย ผมแค่จะให้ไป…”

   “เงียบไปเลยไอมักเน่ ”

   “ง่ะะะะะ.... ”

   “ฮยองใจร้ายอ่ะ ดุมินทำไมเนี่ย ”ซึงฮยอนเริ่มประท้วงบ้าง วุ้ย!ไอมักเน่คู่นี้มันก็รักกันจังเลย!!!

   “เออ! รักกันเข้าไปไอคู่เนี่ย แหมมม..เอาอกเอาใจกันซะนะ!!!”ผมมองไปที่ทั้งสองคนแบบฉุนๆแล้วตักข้าวเข้าปาก

   “ไอนี่ก็เหมือนกัน ท้องรึไงว่ะ อารมณ์แปรปรวนจริงเลย”วอนบินพูด และนั่นก็ยิ่งจุดประกายอารม์กรุ่นๆของผม

   “ชิส์! ฉันจะบอกอะไรให้นะ ที่จงฮุนทำท่าแบบนี้ก็เป็นเพราะจะ…..”

   “จะไม่สบายนะ ใช่ๆๆ คะ..คือ..จงฮุนรู้สึกเหมือนจะไม่สบาย กะ…ก็เลยหงุดหงิดไงๆ ฮะ..ฮงกิ นายช่วยไปดูแลจงฮุนเค้าหน่อยนะะะ”แจจินพูดขัดผมขึ้นมาแล้วดึงผมจนเกือบหน้าขมำตกจากเก้าอี้ จากนั้นก็ลากผมออกมานอกบ้าน โบกมือบ๊ายบายแล้วปิดประตูใส่หน้าผมทันที

    ปัง !!!!

   “O_O!!!”

  

 

 คนสวยอยากบ้าตาย โอยย!ให้ตายเหอะ ถึงผมจะใส่เสื้อแขนยาวก็ตาม แต่ว่าอากาศของทะเลตอนกลางคืนมันหนาวสุดจะทนเลยนะ!!! ทันทีที่แจจินปิดประตูมันก็ล็อคประตูทันที ผมที่ไม่มีทางเลือกจึงต้องเดินมา….

 เหอๆๆคิดว่าผมจะเดินไปง้อไอจงฮุนหรอ ?

 ผิดซะแล้วหล่ะผมจะเดินไปข้างหลังบ้านต่างหาก เพราะข้างหลังบ้านก็มีประตูอีกบาน ทำไมมือเบสวงผมถึงโง่ขนาดนี้(ใครจะรุมตื้บมั๊ย5555) ผมเดินไปเรื่อยๆระหว่างทางก็ร้องเพลงไปเตะทรายไปเรื่อยๆ โดยไม่รู้เลยว่ามีอีกคนนึงกำลังเดินตามผมมา

   “เหวอออออ  !!!”ผมร้องขึ้นมาทันที เมื่ออยู่ดีๆตัวผมก็โดนยกขึ้นจากพื้น

   ปั้ก!!!

   “อุ้ก!!!”ท้องผมกระแทกกับไหล่ของคนๆนั้นอย่างแรง ทำเอาผมจุกจนหายใจไม่ออก!

----------------------------------

  ฮ่าๆๆ มาถึงเรื่องที่สอง ... > <!!!!
     
     จากที่เค้านั่งอ่านคอมเม้นท์ของพี่ๆรีดเดอร์ทั้งสอง  เค้าอยากจะบอกว่า... 
     เค้าจะพยายามแก้ไขน้าา TOT จริงๆแล้วเวลานั่งเล่นเอ็มก็ไม่ค่อยจะพิมพ์อิโมติคอน
      แต่ว่าตอนแต่งนิยายนี่ผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ดจริงๆ จะพยายามแก้ไขถึงแม้จะมีบางครั้งที่มันเผลอพิมพ์ไป
      แต่ขอมีโผล่มาบ้างเป็นบางคราวในหน้านิยายนะค่ะ TOT 
      ปล. จะพยายามลงต่อไปแม้จะมีคนมาอ่านแค่สองคนก็ตาม - -

-----------------------------------