[Fic 1827 I] ถึงซึนเเต่ฉันก็ชอบโมเอะนะ

ลำดับตอนที่ #3 : การส่งใบในห้องกรรมการคุมกฏ จะจบง่ายไหม?

เอาฟะ ไหนๆก็ไหนๆแล้วเราต้องไม่กลัว TT^TT
 

ผมทำใจกล้าเเล้วก็เดินเเบบช้าๆ


ย่อง ย่อง ย่อง


แอ๊ดดดด(เสียงเปิดประตู)


"มีธุระอะไร"เสียงของคุณฮิบาริเย็นมาก ขนาดทำให้ผมรู้สึกเหมือนอยู่ใน ขั้วโลกเลย


หนาว T^T


"ว้าว นายเองเหรอ มีธุระอะไรล่ะ"คุณฮิบาริพูดเเล้วยักคิ้วให้


เสียว อ่ะ T^T


"ส่งใบขอโทษที่มาสายน่ะครับ"ผมพูดเสียงแบบสั่น

"จริงด้วยสิ นายมาสายงั้นเหรอ เพราะอะไรล่ะ"เหอๆ มีน่ามาถามเรอะ


เพราะคุณน่ะเเละ =___=;;


"เพราะคนน่ะครับ TT__TT"


"งั้นคนมาสายก็ต้อง รับโทษ"คุณอิบาริที่ควรอยู่ตรงโต๊ะกลับมาอยู่ข้างหน้าผม เเละหน้าเราห่างกันเเค่คืบ


และคุณฮิบาริก็เอาทอนฟาเชยคาง


อ๊ะจ๊ากกกกกกก =[]=






ก่อนที่คุณฮิบาริจะประทับปากเขากับปากผม


เคลิ้มเลย =//////=


แต่อยู่ๆคุณฮิบาริก็ถอนปากออก


โธ่! เสียดายจัง(อ้าว?)


"ฉันลืมบอกอะไรอย่างนึง"คุณฮิบาริพูดขึ้นมา


"คะ...ครับ"


"วันพรุ่งนี้ฉันจะไปอยู่บ้านนาย!!!"


"หา!!!! =[]="

_________________________________________________________

ทำไมท่านฮิต้องไปอยู่บ้านสึ อ่านตอนหน้าเอาเองเว้ยเฮ้ย =w=

โค้ดดิบ