คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter Two :P [100%] จ้าาาาาาา
ณ ห้องพยาบาล ที่เก่า เวลาเดิม ในห้องที่มีเพียงแค่ชายหนุ่ม 2 คนในบรรยากาศที่ดูน่าอึดอัดไม่ใช่น้อย
ร่างสูงถูกมองด้วยสายตาเชิงสงสัยปนความไม่ไว้ใจจากคนป่วยบนเตียง (พยาบาล) ในขณะที่ร่างเล็กก็รู้สึก
อันตรายเหมือนอยู่กับคนที่ไม่น่าไว้ใจ
Koong part
“เอ่อ...แผลนายเป็นไงบ้าง” ในที่สุดผมก็ยอมเปิดปากถามคนที่นอนเจ็บอยู่หลังจากเงียบมานาน
“อ่อ ไม่เป็นไรมากหรอก แค่นี้จิ๊บจ๊อยน่า” ร่างเล็กพูดพร้อมกับยิ้มกว้างโชว์ฟันเหล็ก น่ารักอ่า
‘อย่าทำให้รัก
เดี๋ยวมันหลงเดี๋ยวมันรัก
ชั้นตั้งหลักไม่ทัน
เดี๋ยวจะรั้งไว้ไม่ไหว
รักมันปักหัวใจทำไง
จะดึงออกไปก้อดึงไม่ออก
อย่าทำให้คิดถ้าไม่รักชั้นสักนิด
เข้าใจผิดขึ้นมาชั้นไม่รับผิดชอบ
มาทำให้เคลิ้มตลอด
เดี๋ยวเผลอไปกอดแล้วเธอจะว่ายังไง’
“อ่าว แล้วคนที่ร้องกรี๊ดๆๆ อยู่เมื่อกี้นั้นใครอ่ะ”
“นะ..นายแอบดูเราหรอ !” เอ็กซ์หน้าเหวอไปเล็กน้อย ก็ยังน่ารักอยู่ดี
“อะไร แอบที่ไหน ไม่มี๊ๆ”
“ไม่ต้องมาโกหกเลย พูดเสียงสูงแบบนี้ ชัวร์ๆ” คนบนเตียงยังไม่ยอมหยุดเถียง
“อะไรกัน แค่แอบดูตอนทำแผล ไม่ได้แอบดูนายตอนอาบน้ำซะหน่อย ทำไมต้องหน้าแดงด้วย”
“ใครหน้าแดง หน้าแดงเพราะโกรธไง ไม่รู้จริงๆ รึไงห๊า ใครจะไปเขิน ผู้ชายแมน 100 % นะเฮ้ย !”
“เอ็กซ์ เรายังไม่ได้บอกว่านายเขินเลยนะ” 55 ปล่อยไก่แล้วเอ็กซ์เอ๊ย
“บอกว่าไม่ก็ไม่สิ !!”
“อ่าๆ ก็ได้ๆ ยอมแล้วๆ” ผมหยุดเถียงเพราะคนตัวเล็กเริ่มมีท่าทีว่าจะโกรธแล้ว
“เออ ๆ แล้วเมื่อไหร่นายจะทำแผล ไหนบอกได้สุขศึกษาเต็มร้อยไง หรือทำไม่เป็น”
“โห อย่าท้าๆ เดี๋ยวคอยดู ขั้นเทพซะอย่าง”
“เก่งขั้นเทพ หรือห่วยขั้นเทพอ่ะ 55” โห แทงใจดำคุ้งอย่างแรง
ผมเดินไปหยิบยาจากตู้พยาบาล แล้วค่อยๆ เอามาทาบนแผลให้คนเจ็บบนเตียงอย่างเบามือ แต่ยัง
ไม่วายที่คนเจ็บจะร้องซี้ดออกมาเบาๆ เพราะความแสบที่เป็นฤทธิ์ยา ผมจึงค่อยๆ ทำให้บ่อยมือยิ่งขึ้น
..‘ช่างแตกต่างกับตอนที่ทำแผลให้ไอ้เคจริงๆ’..
เฮ้ย แล้วผมจะไปขึ้นถึงมันทำไมวะเนี่ย ฟุ้งซ่านแล้วกู หลังจากทายาบนแผลเรียบร้อยแล้ว ผมก็ค่อยๆ ล้วง
หยิบพลาสเตอร์ลายการ์ตูนออกมาจากกระเป๋ากางเกง
..‘พลาสเตอร์ลายการ์ตูนของไอ้เค’..
โปรดอย่าถามว่าผมพกทำไม ก็เพราะไอ้เคไง ! มันชอบทำหน้านิ่งๆ แต่กวนตีน แล้วก็เอาหน้าไปให้เค้าต่อย
สุดท้ายกรรมก็มาตกอยู่ที่ผม ป๊ากับม๊าก็ชอบบอกว่า เป็นพี่คนโตต้องคอยดูแลน้อง น้องที่กวนตีนมากๆ ฮึ่ย
เอาอีกแล้ว คิดถึงมันอีกแล้ว โอม ชิมเมโจได๋ๆ จงออกไปจากหัวกูซะไอ้เค ออกไป จงออกไป แฮ่ หายไปแล้ว
แล้วผมก็ค่อยๆ เอาพลาสเตอร์แปะแนบกับแผลเบาๆ ตอนนี้พลาสเตอร์ลายการ์ตูนของไอ้เคก็ไปอยู่บน
แขนเอ็กซ์แล้ว
“อ่ะ เสร็จแล้วๆ เป็นไงล่ะ”
“ก็แค่ใช้ได้ ยังไม่ประทับใจ 555555”
“เอ้อ..คุ้งใช่มั้ย เรามีเรื่องจะถามนายอย่างนึง”
“อ่ะ ว่ามา มีไรๆ”
“นายใช่ป่ะ ที่ไปนั่งดูเราเล่นบาสทุกวันเลยอ่ะ..?” เอ็กซ์ถามพร้อมกับทำหน้าสงสัยที่เค้นคำตอบได้
เป็นอย่างดี
“เอ่อ...คือว่าจริงๆ แล้ว”
“....”
“เออ...คือว่า ..คือ”
“พอๆ ไม่ต้องและ เราพอรู้แล้วว่านายไปแอบดูเราเล่นบาสทำไม” ร่างเล็กขมวดคิ้วน้อยๆ ตายล่ะ..หรือจะรู้
ความจริงแล้ว
“คือ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะ”
“แหม ไม่ต้องหรอกน่า เอางี้ ไหนๆ เราก็รู้จักกันแล้ว ขอเปลี่ยนสรรพนามเลยแล้วกันนะ” อะไรของเค้าอีก
“….”
“กูรู้ว่ามึงไปแอบดูทำไม 55 มึงอยากเล่นบาสจะได้เอาไปม่อหญิงล่ะซี้ ~~~ 555”
“เออ ใช่!! นั้นแหละที่กูจะบอก” ผมโกหกเนียนพอมั้ยครับ (ไม่ ! : ไรเตอร์)
“เล่นไม่เป็นบอกกู เดี๋ยวกูสอนให้ รู้มั้ยกูเนี่ยมือชู้ตบาสขั้นเทพนะเว้ย ..โอ๊ย” คนตัวเล็กร้องเสียงดัง เฮ้อ
แผลเปิดแน่เลย
“อย่าเพิ่งๆ เดี๋ยวแผลเปิดนะ มึงนี่น้าาาาา” ผมเอ็ดคนตัวเล็กเบาๆ
“เออได้ๆ วันหลังมึงมาดูกูเล่นก็ได้นะ กูจะโชว์สเต็ปเทพ เอิ๊กๆๆ”
“เออๆ แต่วันนี้มึงกลับห้องไปก่อนดีกว่านะกูว่า เดี๋ยวอาจารย์จิตศรีจะตีเอา ฮ่าๆ”
“เออว่ะ ตายล่ะตรู งั้นกูไปล่ะ มึงก็กลับห้องนะ ขอบคุณที่ทำแผลให้นะเว้ย ฮ่าๆๆ”
ร่างเล็กค่อยๆ ลุกจากเตียงช้าๆ แต่เพราะยังเจ็บแขนอยู่ จึงลุกได้ไม่ค่อยถนัดนัก ผมจึงเข้าไป
ประคองให้ลุก แต่ว่ามันเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นน่ะสิ !!
“เอ็กซ์มึงค่อยๆ ลุกนะ” ผมเตือนแล้วเข้าไปช่วย
“เออ กูรู้แล้วน้า เฮ้ยยยยยยยยย”
ตอนนี้สงสัยมั้ยว่าเราอยู่ในท่าไหน (?) อย่าเลยมันน่าเกลียดมาก แต่รีดเดอร์คงอยากรู้ เอาเถอะ
ตอนนี้ผมกะเอ็กซ์อยู่ในท่าที่ค่อนข้างล่อแหลมเล็กน้อย พอดีเอ็กซ์มันพยายามจะลุกเองแต่เสียหลักนิด
หน่อยเลยมาดึงแขนผมไปด้วย สรุปคือตอนนี้เราอยู่ในท่าที่เอ็กซ์นอนอยู่ข้างล่างส่วนผมคร่อม (?? =,.=) อยู่
ข้างบน มันยิ่งทำให้ผมใจเต้นขึ้นไปอีกรู้มั้ย !! แย่จัง ~ ผมชักจะห้ามใจไม่อยู่ซะแล้วสิ ก็เลย..ค่อยๆ ก้มหน้า
ลงไปหาเอ็กซ์ช้าๆ จนหน้าของเรา ห่างกัน..นิดเดียว
..จริงๆ สาบานได้ว่านิดเดียวจริงๆ ใกล้จนได้ยินเสียงหายใจของกันและกัน
“..คุ้ง..” ถ้าไม่ได้ยินเสียงขัดไว้ก่อนผมคงทำอะไรไป ‘มากกว่านี้’
“….”
“กูว่ามึงลุกก่อน..ดีมั้ย ล่อแหลมว่ะ”
“...” ผมเงียบ แต่การกระทำผมตรงข้ามกัน เพราะผมก้มหน้าลงไปให้ชิดขึ้นไปอีก จนคนตรงข้างล้างค่อยๆ
มีสีแดงลามไปทั่วใบหน้า เขินล่ะสิ
“คุ้ง...มึงจะทำอะไร”
“กูก็....จ้องตีนกามึงอยู่ไง เชี่ย ! มึงแก่แล้วหรอวะเอ็กซ์”
“....” สงสัยผมจะแกล้งแรงไป เงียบเลย
“เอ็กซ์ กูขอโทษ กูไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งมึงแรงขนาดนั้น”
“...กูรู้ว่ามึงไม่ตั้งใจ .....แล้วก็ไม่มีวันตั้งใจด้วย”
“มึงว่าไงนะ” ทำไมรู้สึกผมได้ยินอะไรบางอย่างเมื่อกี้
“เปล่า กูไปก่อนนะ ไว้เจอกัน”
ผมค่อยๆ เข้าไปพยุงให้เอ็กซ์ลุกขึ้น แต่ต้องระวังมากกว่าคราวที่แล้ว เมื่อคนตัวเล็กลุกได้แล้วก็ค่อยๆ
เดินออกไปจนพ้นจากห้องพยาบาล ผมมองตามแผ่นหลังของคนร่างเล็กไปจนลับตา เฮ้อ ~ เหนื่อยใจจริงๆ
แต่ก็ยังดีนะ ที่ในที่สุดผมกะเอ็กซ์ก็ได้รู้จักมักจี่กันแล้ว จะได้ไม่ต้องไปแอบทำตัวลับๆ ล่อๆ เหมือนพวกโรค
จิตขโมยชุดชั้นในสาว :D
Ex part
ฮู้วววว ในที่สุดผมก็มาถึงห้องตัวเองซะที ทำไมรู้สึกมันใช้เวลาเดินนานเป็นพิเศษนะ หรือว่าเรื่องเมื่อ
กี้..มันทำให้หัวสมองผมทำงานหนักขึ้นขนาดนี้เลยหรอเนี่ย จะหยุดคิดต้องทำยังไงดี บอกผมทีเถ๊อะ !!
“นี่ เธอไปไหนมา..” เสียงใคร คุ้นๆ
“...”
“เธ๊อ..ชั้นถามว่าเธอไปไหนมามิทราบ” ช่างมันเถอะ จะเสียงใครก็ช่าง
“...”
“นี่เธอกล้าดียังไงมาทำเมินอาจารย์ฮะ หักคะแนนเลยดีมั้ยเนี่ย” หือ..เสียงนี่มัน ...
“อาจารย์ครับใจเย็นๆ พอดีเพื่อนผมมันล้มเมื่อกี้ครับ คาดว่าอาจจะกระทบกระเทือนถึงสมองน่ะครับ
อาจารย์อย่าไปถือสามันเลย” ขอบใจมากว่ะไอ้เพื่อนที่รัก แก้ตัวแทนได้....มาก
“..อะไรกัน ไปห้องพยาบาลทีนึงนานขนาดจะหมดคาบของอาจารย์เลยเรอะ ไปทำอะไรที่ห้องพยาบาลกัน
แน่ฮะ !”
“ผมขอโทษครับอาจารย์” อ่า..ในที่สุดผมก็เปิดปากพูดได้ซะที
“อืม โอเคเธอไปนั่งที่เถอะ ทางที่ดีเลิกเรียนไปโรงพยาบาลหน่อยก็ดีนะ เผื่อมันเป็นอะไรหนัก”
“ครับ ขอบคุณมากครับอาจารย์”
“สามรูทห้าหารศูนย์จุดสองห้าคูณด้วยบีเบิร์ดนกบวกด้วยดีด๊อกสุนัขถอดสแควรูทด้วยคำตาย....” ทำไมมัน
ทะแม่งๆ แปลกๆ (- -“)
...เฮ้อออ ~ คร้อกกกกกกก ~ ฟี้...
“ไอ้เอ็กซ์เว๊ยยย ตื่นได้แล้วเชี่ยเอ้ย มึงไปเฝ้าพระอินทร์รึไงวะ ตื่นๆๆๆ ไม่ตื่นกูถีบมึงตกเก้าอี้แน่” แจ๊บๆ เสียง
ไรหว่า
“....”
“ไอ้เอ็กซ์..มึงจะตื่นดีๆ หรือมึงจะให้กูเพ่นกบาลมึ๊งงงงงงง อยากโดนใช้มั้ยห๊าาาา”
“โว้ย ตื่นแล้วเชี่ยนี้ กูง๊วงง่วง เพิ่งหลับไปแป๊บเดียวเอง ปลุกไมเนี่ย”
“นี่มึงรู้มั้ย มันจะเริ่มคาบใหม่แล้ว กูลำบากแค่ไหนมึงรู้บ้างมั้ย”
“ลำบากไรของมึงอีกเนี่ย..” ผมถามไอ้เพื่อนสุดที่รัก และแล้วมันก็เริ่มเล่านิยายชีวิตแสนรักทดหดหู่ยิ่งกว่า
หนังโอชินซะอีก
“กูอ่ะ เห็นมึงหลับ ไอ้เราก็เป็นห่วงกลัวจะง่วง มึงรู้มั้ย เวลาอาจารย์เดินมาแถวนี้ กูต้องเอาตัวบังมึงที่นอน
หลับอุตตุไม่รู้ไม่ชี้ แล้วตัวกูก็ผมบางร่างแห้งๆ แบบนี้ กูก็ต้องพองตัวเบ่งพุงให้มันใหญ่ๆ ถึงจะบังมึงมิด พอกู
จะปลุก มึงก็มาด่ากูอีก ฮืออออ ชีวิตรันทดชิบหาย”
“โห กูขอบใจมึงมาก ที่มึงเป็นเพื่อนที่ดีคอยช่วยเหลือกู โอเคป่ะ ?”
“..ไม่” อะไรของมันอีก
“.....”
“เอามา 50 บาทค่าจ้าง” ไอ้เพื่อนเชี่ยเอ้ย งกจริงๆ ผมควักตังให้มันไป 50 ไม่งั้นผมคงไปเรียนคาบต่อไป
ไม่ทันแน่
Koong part
ณ ห้องทดลอง คาบวิชาวิทยาศาสตร์ (ชีววิทยา) เวลา 15.40 น.
“สวัสดีค่ะนักเรียน วันนี้เป็นโอกาสอันดีที่พวกเราทั้ง 3 ห้องจะได้มาเรียนพร้อมกันนะคะ คือ 6/1 6/2 และ
6/3 เดี๋ยวครูจะสุ่มแบ่งกลุ่มให้นะคะ”
..3 ห้องหรอ เฮ้ย ผม 6/1 เอ็กซ์ 6/3 ก็ได้เรียนพร้อมกันน่ะสิ วะฮะฮ่า ดีใจสวดยวด ผมสอดส่าย
สายตาที่เฉียบคมประดุจเหยี่ยวหนุ่มมองหาคนตัวเล็กๆ ใส่เหล็กดัดฟัน หาไม่ยากหรอก ถ้าบังเอิญสายตา
ผมไม่ไปเห็นกับ... “เชี่ยเค” ลืมไป มันอยู่6/2 นี่หว่า ช่างมันเถอะยังไงแค่ผมได้อยู่กลุ่มเดียวกับเอ็กซ์ก็พอ :P
“เอาล่ะค่ะ ครูจะจับกลุ่มแล้วนะคะ กลุ่มแรก นายดำ นายแดง นายขาวค่ะ”
“....”
“กลุ่มต่อไป นายไก่ นายหมู นายเป็ดค่ะ”
..
..
..
..
..
“กลุ่มต่อไป นายเค นายเอ็กซ์ แล้วก็..ลายมือใครเนี่ย ไก่เขี่ยมากเลย เค มาอ่านให้อาจารย์หน่อย” ผมเห็น
ไอ้เคมันเดินออกไป พอมันได้แผ่นกระดาษนั้นมา มันอ่านชื่อบนกระดาษแผ่นนั้นได้เพียงแค่มองแว๊บเดียว
“นาย..คุ้ง หึ” ผมเห็นมันแอบยิ้มที่มุมปากด้วยแหละ เวรเอ้ย หวังว่ามันคงไม่ขัดขวางผมหรอกนะ
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
ไรเตอร์ขอโทษจริงๆ นะคะที่มาอัพช้ามากๆ เลย บางคนอาจจะลืมไปแล้วก็ได้ หะๆ มีรีดเดอร์เค้าไป
ตามในเฟสสัญญากับเค้าไว้ว่าจะมาอัพให้ตั้งแต่ 2 วันที่แล้วแต่ก็ทำไม่ได้ ขอโทษจริงๆ ค่ะ พอดีที่เรียน
ไรเตอร์มีสอบก็เลยต้องอ่านหนังสือ พอจะมาอัพ พอดีไรเตอร์มีปัญหานิดหน่อยค่ะ เป็น garlic’burn หน้างี้
ไหม้หมดเลยอ่ะค่ะ แดงเถือกเลย ตอนนี้มันค่อยยังชั่วแต่ตอนนี้ทั้งหน้ามีแต่สะเก็ดแผลค่ะ หน้าแย่มากเลย
ตอนนี้ พอทายาเสร็จค่อยยังชั่วถึงได้ฤกษ์มาอัพนี้แหละค่ะ ขอโทษจริงๆ นะคะที่ต้องให้รอ สัญญาว่าถ้า
วันนี้ไหวจะอัพให้อีกตอนค่ะ
ความคิดเห็น