สายรุ้งสองสี

ลำดับตอนที่ #3 : ความผูกพันธ์ของสายเลือด

  

“แพรว ไปตามพี่พลอยสิลูก ไม่รู้แต่งตัวเสร็จหรือยัง” คุณหญิงปภาวีสั่งลูกสาวของตนให้ไปตามแฝดผู้พี่
ที่กำลังจะเข้าพิธีวิวาในวันนี้ ณิชารีย์สงสารพี่สาวของตนเหลือเกิน แต่ในเมื่อสถานการณ์และทุกๆสิ่งบังคับให้เหตุการณ์ต้องเป็นไปเช่นนี้ เธอก็ไม่รู้ว่าจะช่วยเหลือพี่สาวได้อย่างไร...

“พี่พลอย.... พี่พลอย นี่แพรวนะ ขอแพรวเข้าไปนะคะ” หญิงสาวร่างบางดันประตูบานใหญ่ให้เปิดออก ภาพที่เห็นทำให้หัวใจของเธอกระตุกวูบ หญิงสาวแสนสวยในชุดเจ้าสาวกำลังถือมีดโกนอันเล็ก
แต่มองด้วยตาเปล่าก็รู้ว่าใบมีดนั้นคมกริบ

“พี่พลอยจะทำอะไรน่ะ” เจ้าของร่างบางวิ่งถลาเข้าไปแย่งมีดออกจากมือพี่สาวพร้อมกับน้ำตาที่ไหลนองหน้า เธอไม่เคยคิดว่าการแต่งงานครั้งนี้จะทำให้พี่สาวสุดที่รักต้องเจ็บปวดจนไม่อยากมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้
ถึงเธอจะรู้ว่าณิชามีคนรักอยู่แล้ว แต่เธอคิดว่าคุณเตวิช คงจะเข้าใจพี่สาวเธอในสิ่งที่ทำ แต่ภาพที่เธอเห็นตอนนี้มันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดเสียแล้ว

“พี่รักวิช แพรว ...พี่ไม่ได้รักคุณประวีณ” เจ้าของร่างบางในชุดเจ้าสาวทรุดตัวลงนั่ง มือเรียวบางถูกยกขึ้นมาบดบังใบหน้าสวย ณิชาร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง เธอไม่เคยควบคุมตัวเองไม่ได้อย่างนี้มาก่อน

ณิชารีย์นั่งมองพี่สาวของตัวเองด้วยความสงสารจับใจ ในชีวิตเธอสิ่งสำคัญที่สุดคือพี่สาว และพ่อกับแม่ ถ้าทั้งชีวิตของพี่สาวเธอต้องจมอยู่กับความทุกข์อย่างในวันนี้ เธอก็พร้อมที่จะแลกทุกๆสิ่งเพื่อความสุขของพี่สาวเธอเช่นกัน

“พี่พลอยคะ ถอดชุดออกซะ แพรวจะเข้าพิธีแทนพี่พลอยเอง” ณิชามองหน้าน้องสาวอย่างคาดไม่ถึง
ในสิ่งที่ณิชารีย์พูดออกมา

“แพรว เธอรู้ใช่ไหมว่ากำลังพูดอะไร”

“แพรวรู้สิคะ พี่พลอย แพรวมีแค่พี่และพ่อกับแม่ ถ้าแพรวจะเห็นพี่ต้องนั่งจมทุกข์อย่างนี้ทุกๆวันไปจน
แก่ตาย แพรวรับไม่ได้หรอค่ะ เชื่อแพรวเถอะ แพรวไม่เป็นไร พี่พลอยถอดชุดแล้วลงไปอธิบายทุกๆสิ่งให้คุณแม่ฟัง
ดีกว่านะคะ” ณิชารีย์มองดวงหน้าของพี่สาวพร้อมกับร้องไห้

เธอทำได้ เธอต้องทำได้สิแพรว เธอไม่มีใคร ไม่มีคนรักที่รักเธออย่างพี่วิชรักพี่พลอย เธออยากเห็นพี่สาวของเธอมีชีวิตที่ไม่มีความสุขไปจนตายหรือ

“แพรว พี่ขอบใจมาก” พูดจบ ณิชาโผเข้ากอดน้องสาวคนเดียวของตน น้องสาวที่ยอมเสียสละความสุข
ในชีวิต เพื่อให้พี่สาวมีความสุข ขอบใจมาก ณิชารีย์...

ณิชารีย์มองดวงหน้าของตนเองในกระจก ดวงตาโต ขนตายาวงอนถูกปัดด้วยมาสคาร่า ทำให้ดูหนา
และยาวขึ้นกว่าเดิม จมูกโด่งรับกับใบหน้าหวานที่ถูกตบแต่งอย่างสวยงาม

เวลานี้เธอพึ่งจะเสียสละความสุขในชีวิตของตัวเองให้กับณิชา แฝดผู้พี่ แต่เธอไม่เสียใจเลย เพราะอย่างน้อยถึงชีวิตเธอจะไม่ได้เจอกับคนที่เธอรัก ได้อยู่ด้วยกัน รักกันจนแก่เฒ่า แต่อย่างน้อยณิชา พี่สาวของเธอก็จะได้มีความสุขกับคนที่รัก มีครอบครัวที่อบอุ่น แค่นั้นเธอก็พอใจแล้ว...

งานพิธีมงคลสมรสถูกปรับเปลี่ยนอย่างเร่งด่วน ยังดีที่สองฝาแฝดหน้าตาไม่แตกต่างกันมากจึงช่วยให้พิธีไม่ล่ม
ไปเสียก่อน และก็ยังทันที่จะต้อนรับแขกในงานที่ทยอยเข้ามาภายในงานเรื่อยๆ พิธีถูกจัดอย่างเอิกเกริกในโรงแรมหรูใจกลางเมือง ภายในห้องจัดเลี้ยงประดับประดาไปด้วยดอกไม้สีขาวนานาชนิด

ซึ่งคุณหญิงปภาวีเลือกสีที่เข้ากับลูกสาวของเธอที่สุด โต๊ะและเก้าอี้ภายในงานถูกคลุมด้วยผ้าลูกไม้สีขาวดูสะอาดตา บนโต๊ะมีแจกันปักดอกไม้สีขาวบริสุทธิ์ตั้งอยู่ ภายในงานคับคั่งไปด้วยแขกระดับแนวหน้าของวงการธุรกิจนำเข้าส่งออก
และคุณหญิงคุณนายไฮโซทั้งหลายต่างแต่งตัวมาประชันกันในงาน มองดูคล้ายตู้ขนเพชรเคลื่อนที่
ไม่นานนักพิธีมงคลสมรสก็เริ่มขึ้น ...

            ณิชารีย์เฝ้ารอให้พิธีในค่ำคืนนี้ผ่านพ้นไปเร็วๆ ชายหนุ่มเจ้าของร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีขาวสาดตาก็คิด
เช่นเดียวกัน ประวีณก็เบื่อเต็มทีกับงานสมรสในค่ำคืนนี้ แต่ยังไงเขาก็ต้องทำหน้าที่ของเขาให้ผ่านพ้นไปด้วยดี
สองหนุ่มคู่บ่าวสาวยืนเคียงคู่กันภายในงาน แขกที่มาล้วนแล้วแต่ชื่นชมในความสวยหล่อของสองหนุ่มสาว
โดยไม่มีใครรู้ว่าพิธีมงคลสมรสในค่ำคืนนี้เกิดขึ้นมาเพราะธุรกิจเท่านั้น หาได้มีความสมัครใจของสองหนุ่มสาว
แม้แตนิด...

หลังจากพิธีต่างๆเสร็จสิ้น ณิชารีย์นั่งลงกับเก้าอี้อย่างเหนื่อยอ่อน วินาทีที่เธอกลัวที่สุดใกล้จะมาถึงแล้ว ทำไมนะ ทำไมการแต่งงานต้องมีพิธีส่งตัวเข้าเรือนหอด้วย หญิงสาวร่างบางนั่งพนมมือ ภาวนาขอให้เธอรอดพ้นจากเงื้อมมือของนายประวีณให้ได้ !!

คุณหญิงปภาวีหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับน้ำตา หลังจากส่งตัวลูกสาวคนเล็กของเธอเข้าเรือนหอ เธอไม่เคยคิดว่าลูกสาวตัวเล็กของเธอจะพ้นจากอ้อมอกของแม่เร็วอย่างนี้ คุณโกศัลย์ยกมือขึ้นมาลูบหลังภรรยาเบาๆ พร้อมกับปลอบใจ

เรื่องราวทั้งหมดรวมทั้งข้อเสนอที่คุณทัตเทพยื่นให้ คุณหญิงปภาวีเก็บเรื่องราวต่างๆไว้คนเดียว เพราะกลัวว่าถ้าบอกไปอาจทำให้อาการป่วยของคุณโกศัลย์แย่ลงไปอีก เมื่อถึงเวลาที่สมควรเธอตั้งใจไว้ว่าจะบอกให้คุณโกศัลย์รับรู้เรื่องราวทั้งหมดเอง