ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [ที่นั่น .. และคำสัญญา : บทที่3]
ผมนั่งอยู่ในห้องแนะแนวเก่าๆคนเดียว -__- รอเลิกเรียนอยู่ครับ ผมหยิบบุหรี่ขึ้นมาสูบฆ่าเวลาเล่น เฮ้อ ~ ทำไมหมอนั่นจำผมไม่ได้นะ สงสัยจะบ้องตื้อจริงๆ
"อาจารย์ฮะ"ผมสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันไป เจอหน้าของแดซองที่มองผมตาปริบๆ ผมบี้บุหรี่แล้วเดินมาหาแดซอง"มีอะไรรึเปล่าฮะ"
"ความจริงผมมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อยน่ะ เธอรีบไปไหนรึเปล่า"ผมถาม
"ผมต้องไปซุปเปอร์ตอนสี่โมงครึ่งหน่ะฮะ เดียวไปไม่ทันของลดราคา"เขาบอก
"หรอ"ผมทำท่าทางใช้ความคิด
"อาจารย์ไปบ้านผมไหมฮะ"เขาชวน
"ไปได้หรอ"ผมทำหน้าสงสัย
"ผมอยู่คนเดียวหน่ะฮะ ไปกันเถอะ เดียวไม่ทันของลดราคา"เขาบอก ผมเลยรีบไปเอากระเป๋าแล้วรีบตามเขาไปที่ซุปเปอร์
คิดถึงที่นี่ชะมัด =__=' ผมเดินมองร้านซุปเปอร์เล็กๆที่เมื่อ4ปีก่อนเป็นยังไง ปัจจุบันก็ยังเป็นเช่นนั้น ส่วนใหญ่คนที่นี่เห็นหน้าผมแล้วจำได้ แต่ผมก็จะจุ๊ๆเอาไว้แล้วชี้แดซอง เขาก็เลยผงกหัวร่วมปฏิบัติการกับผม =w=
"อาจารย์ ทานไหมฮะ"เขาชูไม้ที่จิ้มไส้กรอกให้ผม ผมผงกหัวแล้วงับทันที
"อร่อยเนอะ ><"เขายิ้มกว้าง ผมผงกหัว
"กลับกันเถอะฮะ อาจารย์หิวรึยัง"เขาถาม
"ก็ .. นิดหน่อยอะ"ผมบอก
"หรอฮะ"จู่ๆเขาก็มองที่คอผม"เอ่อ .. สร้อยนั่นใครให้มาหรอฮะ"
"นี่หรอ"ผมหยิบสร้อยที่เป็นรูปครึ่งหัวใจออกมาชูให้แดซองดู"ความลับหน่ะ"
"=__= อาจารย์โหดร้ายอ่ะ"เขาทำแก้มป่อง น่ารักน่าจับกดชะมัด ..
"คิก ๆ อยากรู้จริงๆหรอ"ผมถาม
"อยากสิฮะ เพราะมันเหมือนของผมเลย"เขาบอกแล้วใช้มือเอาสร้อยออกมาให้ผมดู มันเป็นอีกครึ่งหนึ่งของหัวใจ บนคอเขามีสร้อยอีกเส้นหนึ่ง เป็นจี้แหวนสีเงิน มีลวดลายหลากหลาย อ้อ .. นั่นของผมเอง ^^
"ไม่บอกหรอก แบร่ : P"ผมแลบลิ้นใส่ แล้ววิ่งหนี แดซองวิ่งไล่พร้อมกับหิ้วถุงกับข้าวตามมา เราเล่นกันเหมือนเด็กๆเลยวุ้ย =__=
ไม่นานนักเราสองคนก็กลับมาถึงบ้านของแดซอง(ของผมด้วย อยู่ข้างๆกัน แต่ยังไม่ได้บอกเขา)
"เดียวผมจะไปทำอาหารให้ทานนะฮะ อาจารย์เชิญรอที่ห้องนั่งเล่นตาสบายเลย"เขาบอกแล้วนำทางไปห้องนั่งเล่น แล้วก็เดินหายไป ผมเลยเดินไปที่ตู้หนังสือแล้วมองๆดู .. มีอัลบั้มรูปด้วยแหะ .. ผมถือวิสาสะหยิบมาเปิดดู มีโน๊ตเขียนแปะทุกรูปเลยแหะ เอ๊ะ =__= 'รักแรกของผม' ผมมองดู .. O_O รูปตูนี่หว่า มันเป็นรูปที่ผมวิ่งเข้าเส้นชัยตอนงานกีฬาสีของโรงเรียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม (?)
"อาจารย์ =__= ข้าวเสร็จแล้วฮะ"ผมรีบปิดอัลบั้มแล้วยัดใส่ที่เดิมก่อนที่จะลุกขึ้นมา ซึ่งมีรูปบางใบกระจุยออกมา =__= เวรบัดสบ !
"อะ .. อ้อ อืม ๆ ไปกินเดียวนี้ละ"ผมบอกแล้วเตรียมลุก แต่เผอิญไปเจอรูปที่ตก =__= เป็นรูปแดซองที่มัดแกละเล็กๆข้างๆหัวกำลังยิ้มกว้าง .. ขอละกันนะ !
ผมนั่งทานข้าวกับแดซองจนถึง 1 ทุ่มเป๊ะ =__= กลับบ้านดีกว่ากรู ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหยิบเสื้อนอกที่พาดอยู่ตรงโซฟา
"ผมกลับดีกว่า =__="ผมบอก
"ไปแล้วหรอฮะ ให้ผมไปส่งไหม"เขาถาม
"ไม่ต้องหรอก บ้านผมอยู่แถวนี้เอง"ผมบอก
"หรอฮะ งั้นราตรีสวัสดิ์นะฮะ .. "เขาพูดแล้วยิ้มน้อยๆ .. จนผมเผลอก้มลงไปหอมแก้มเขาเบาๆ ..
"O / / / / o~"เขาแก้มแดงฉ่า ผมยิ้ม
"เช่นกันครับ"ผมลืมฐานะตัวเองสนิท =__='' ว่าผมเป็นครู ผมเดินเลี่ยงเข้าประตูหน้าบ้านของตัวเอง จากนั้นก็เข้าไปแงะกรอบรูปที่ตั้งอยู่ในห้องนอนตัวเอง เอารูปของตัวเองออกแล้วใส่รูปแดซองที่ริบ(?)มาได้แทน
"พี่ครับ วันนี้ผมเจอคนแบบพี่ด้วยละ"อึ๊ย ชิบหายละ =__=''
"..."ผมเงียบ
"หรือว่าเขาเป็นพี่นะ =__= เพราะมีสร้อยแบบเดียวกะผมเลย"เขาก็ยังคงพูดต่อไป"พี่ กลับมาเร็วๆสิ ผมรอพี่อยู่นะ .. " ผมว่าไอ้นี่มันโง่จริงๆนะ =__= แค่ผมไปตัดผม (อยู่อเมริกาเลยอยากเปลี่ยนสไตล์กระทันหัน) กลับมาก็ไปตัดออกอีกนิดหน่อย ทำให้ผมมันดูบางนิดๆ =__=''
"ถ้าพี่ไม่กลับมา .. ผมจะไปมีชู้แล้วนะ"เฮ้ย ! อย่าให้จับได้นะใครชู้แด พ่อจะฆ่าทิ้งแล้วเอาไปผสมปูนก่อนที่จะระเบิดทิ้งเลย - -+
"ฝันดีนะฮะ"ซักพักไฟห้องแดก็ดับ .. คงหลับไปแล้วมั้ง ผมเลยเดินไปเปิดไฟในห้อง แล้วถอดเสื้อเตรียมที่จะอาบน้ำ ตามตัวผมเต็มไปด้วยแผล =__= ด้านหลังผมมีแต่รอยต้นไม้ข่วนเต็มไปหมด
"พี่ !!"ผมสะดุ้งเฮือก ! พร้อมกับใส่เสื้อเข้าไปใหม่
"=__=;; "ผมทำหน้าเจือนๆเมื่อหันไปมองแดซอง
"อะ .. อาจารย์ =__=;;;;"แดซองเหงื่อตกพลางทำหน้า+แก้มยุ้ยๆแดง
"อะ .. เอ่อ .. / เอ่อ .. "ต่างคนต่างพูดขึ้นมาพร้อมกัน
"ทะ .. ทำไมอาจารย์ถึงมาอยู่ที่นี่ละฮะ .. "เขาถามขึ้น ผมเลยรีบติดกระดุมเสื้อทันที =__=;
"ก็ผมเป็นเจ้าของบ้านนิครับ"ผมบอก
"อะ .. อาจารย์ อาจารย์ชื่ออะไรนะ .. "เขาถามทวนอีกรอบ
"ชเวซึงฮยอน"ผมตอบ ทำไมวะ =__= ตอนผมกล่าวหน้าห้องมันไม่ได้ยินรึไง
"พี่ .. จริงๆด้วย .. "จู่ๆเขาก็โผกอดผมแน่น ทำเอาผมแอบสูดกลิ่นโคโลญจ์อ่อนๆตรงซอกคอเขานิดหน่อย ผมว่ามันไม่ใช่โคโลญจ์หรอกนะ มันเป็นกลิ่นตัวเขามากกว่า
"ดะ .. เดี๋ยวนะ"ผมว่าแล้วพยายามแงะแขนของแดซองออกจากเอว (เนื่องจากของขึ้น เอ่อ .. = =;;;;; )
"พี่อ่ะ TTOTT กลับมาทำไมไม่บอกผม"เขาทำปากเบะ ผมเลยรีบปลอบเขา
"ก็แค่อยากแกล้งนิดๆหน่อยๆ .. สี่ปีมานี่นายคิดถึงพี่บ้างไหมละหืม ?"ผมถาม
"คิดถึงสิ TTOTT"เขาบอก
"สี่ปีมานี่ นายมีใครใหม่รึเปล่า .. "ผมกระดากปากตัวเองจัง =_=
"ไม่เลย TTOTT"เขายังคงทำหน้าราวกับร้องไห้อยู่
"ก็ดี ฉันทำอะไรนายตอนนี้ฉันจะหายใจเข้าออกเป็นคุกๆไหมนะ =__="ผมดึงแดซองมากอดแน่น
"อาจจะ .. อื้อ อ"แดซองยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกริมฝีปากของผมประกบแน่น ซักสองสามนาทีแล้วผละออก ผมชักอยากจะทำอย่างอื่นซะแล้ว =..= ผมขอตัวไปกินเจ้าลูกแกะน้อยก่อนนะคร๊าบ =.,=
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบแบบมึน ๆ
ปล. ปู่ กลัวหายใจเข้าออกเป็นคุกๆเรอะ 55+
ปลล.เม้นด้วยเด้อ
"อาจารย์ฮะ"ผมสะดุ้งเล็กน้อยแล้วหันไป เจอหน้าของแดซองที่มองผมตาปริบๆ ผมบี้บุหรี่แล้วเดินมาหาแดซอง"มีอะไรรึเปล่าฮะ"
"ความจริงผมมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อยน่ะ เธอรีบไปไหนรึเปล่า"ผมถาม
"ผมต้องไปซุปเปอร์ตอนสี่โมงครึ่งหน่ะฮะ เดียวไปไม่ทันของลดราคา"เขาบอก
"หรอ"ผมทำท่าทางใช้ความคิด
"อาจารย์ไปบ้านผมไหมฮะ"เขาชวน
"ไปได้หรอ"ผมทำหน้าสงสัย
"ผมอยู่คนเดียวหน่ะฮะ ไปกันเถอะ เดียวไม่ทันของลดราคา"เขาบอก ผมเลยรีบไปเอากระเป๋าแล้วรีบตามเขาไปที่ซุปเปอร์
คิดถึงที่นี่ชะมัด =__=' ผมเดินมองร้านซุปเปอร์เล็กๆที่เมื่อ4ปีก่อนเป็นยังไง ปัจจุบันก็ยังเป็นเช่นนั้น ส่วนใหญ่คนที่นี่เห็นหน้าผมแล้วจำได้ แต่ผมก็จะจุ๊ๆเอาไว้แล้วชี้แดซอง เขาก็เลยผงกหัวร่วมปฏิบัติการกับผม =w=
"อาจารย์ ทานไหมฮะ"เขาชูไม้ที่จิ้มไส้กรอกให้ผม ผมผงกหัวแล้วงับทันที
"อร่อยเนอะ ><"เขายิ้มกว้าง ผมผงกหัว
"กลับกันเถอะฮะ อาจารย์หิวรึยัง"เขาถาม
"ก็ .. นิดหน่อยอะ"ผมบอก
"หรอฮะ"จู่ๆเขาก็มองที่คอผม"เอ่อ .. สร้อยนั่นใครให้มาหรอฮะ"
"นี่หรอ"ผมหยิบสร้อยที่เป็นรูปครึ่งหัวใจออกมาชูให้แดซองดู"ความลับหน่ะ"
"=__= อาจารย์โหดร้ายอ่ะ"เขาทำแก้มป่อง น่ารักน่าจับกดชะมัด ..
"คิก ๆ อยากรู้จริงๆหรอ"ผมถาม
"อยากสิฮะ เพราะมันเหมือนของผมเลย"เขาบอกแล้วใช้มือเอาสร้อยออกมาให้ผมดู มันเป็นอีกครึ่งหนึ่งของหัวใจ บนคอเขามีสร้อยอีกเส้นหนึ่ง เป็นจี้แหวนสีเงิน มีลวดลายหลากหลาย อ้อ .. นั่นของผมเอง ^^
"ไม่บอกหรอก แบร่ : P"ผมแลบลิ้นใส่ แล้ววิ่งหนี แดซองวิ่งไล่พร้อมกับหิ้วถุงกับข้าวตามมา เราเล่นกันเหมือนเด็กๆเลยวุ้ย =__=
ไม่นานนักเราสองคนก็กลับมาถึงบ้านของแดซอง(ของผมด้วย อยู่ข้างๆกัน แต่ยังไม่ได้บอกเขา)
"เดียวผมจะไปทำอาหารให้ทานนะฮะ อาจารย์เชิญรอที่ห้องนั่งเล่นตาสบายเลย"เขาบอกแล้วนำทางไปห้องนั่งเล่น แล้วก็เดินหายไป ผมเลยเดินไปที่ตู้หนังสือแล้วมองๆดู .. มีอัลบั้มรูปด้วยแหะ .. ผมถือวิสาสะหยิบมาเปิดดู มีโน๊ตเขียนแปะทุกรูปเลยแหะ เอ๊ะ =__= 'รักแรกของผม' ผมมองดู .. O_O รูปตูนี่หว่า มันเป็นรูปที่ผมวิ่งเข้าเส้นชัยตอนงานกีฬาสีของโรงเรียนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม (?)
"อาจารย์ =__= ข้าวเสร็จแล้วฮะ"ผมรีบปิดอัลบั้มแล้วยัดใส่ที่เดิมก่อนที่จะลุกขึ้นมา ซึ่งมีรูปบางใบกระจุยออกมา =__= เวรบัดสบ !
"อะ .. อ้อ อืม ๆ ไปกินเดียวนี้ละ"ผมบอกแล้วเตรียมลุก แต่เผอิญไปเจอรูปที่ตก =__= เป็นรูปแดซองที่มัดแกละเล็กๆข้างๆหัวกำลังยิ้มกว้าง .. ขอละกันนะ !
ผมนั่งทานข้าวกับแดซองจนถึง 1 ทุ่มเป๊ะ =__= กลับบ้านดีกว่ากรู ผมลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปหยิบเสื้อนอกที่พาดอยู่ตรงโซฟา
"ผมกลับดีกว่า =__="ผมบอก
"ไปแล้วหรอฮะ ให้ผมไปส่งไหม"เขาถาม
"ไม่ต้องหรอก บ้านผมอยู่แถวนี้เอง"ผมบอก
"หรอฮะ งั้นราตรีสวัสดิ์นะฮะ .. "เขาพูดแล้วยิ้มน้อยๆ .. จนผมเผลอก้มลงไปหอมแก้มเขาเบาๆ ..
"O / / / / o~"เขาแก้มแดงฉ่า ผมยิ้ม
"เช่นกันครับ"ผมลืมฐานะตัวเองสนิท =__='' ว่าผมเป็นครู ผมเดินเลี่ยงเข้าประตูหน้าบ้านของตัวเอง จากนั้นก็เข้าไปแงะกรอบรูปที่ตั้งอยู่ในห้องนอนตัวเอง เอารูปของตัวเองออกแล้วใส่รูปแดซองที่ริบ(?)มาได้แทน
"พี่ครับ วันนี้ผมเจอคนแบบพี่ด้วยละ"อึ๊ย ชิบหายละ =__=''
"..."ผมเงียบ
"หรือว่าเขาเป็นพี่นะ =__= เพราะมีสร้อยแบบเดียวกะผมเลย"เขาก็ยังคงพูดต่อไป"พี่ กลับมาเร็วๆสิ ผมรอพี่อยู่นะ .. " ผมว่าไอ้นี่มันโง่จริงๆนะ =__= แค่ผมไปตัดผม (อยู่อเมริกาเลยอยากเปลี่ยนสไตล์กระทันหัน) กลับมาก็ไปตัดออกอีกนิดหน่อย ทำให้ผมมันดูบางนิดๆ =__=''
"ถ้าพี่ไม่กลับมา .. ผมจะไปมีชู้แล้วนะ"เฮ้ย ! อย่าให้จับได้นะใครชู้แด พ่อจะฆ่าทิ้งแล้วเอาไปผสมปูนก่อนที่จะระเบิดทิ้งเลย - -+
"ฝันดีนะฮะ"ซักพักไฟห้องแดก็ดับ .. คงหลับไปแล้วมั้ง ผมเลยเดินไปเปิดไฟในห้อง แล้วถอดเสื้อเตรียมที่จะอาบน้ำ ตามตัวผมเต็มไปด้วยแผล =__= ด้านหลังผมมีแต่รอยต้นไม้ข่วนเต็มไปหมด
"พี่ !!"ผมสะดุ้งเฮือก ! พร้อมกับใส่เสื้อเข้าไปใหม่
"=__=;; "ผมทำหน้าเจือนๆเมื่อหันไปมองแดซอง
"อะ .. อาจารย์ =__=;;;;"แดซองเหงื่อตกพลางทำหน้า+แก้มยุ้ยๆแดง
"อะ .. เอ่อ .. / เอ่อ .. "ต่างคนต่างพูดขึ้นมาพร้อมกัน
"ทะ .. ทำไมอาจารย์ถึงมาอยู่ที่นี่ละฮะ .. "เขาถามขึ้น ผมเลยรีบติดกระดุมเสื้อทันที =__=;
"ก็ผมเป็นเจ้าของบ้านนิครับ"ผมบอก
"อะ .. อาจารย์ อาจารย์ชื่ออะไรนะ .. "เขาถามทวนอีกรอบ
"ชเวซึงฮยอน"ผมตอบ ทำไมวะ =__= ตอนผมกล่าวหน้าห้องมันไม่ได้ยินรึไง
"พี่ .. จริงๆด้วย .. "จู่ๆเขาก็โผกอดผมแน่น ทำเอาผมแอบสูดกลิ่นโคโลญจ์อ่อนๆตรงซอกคอเขานิดหน่อย ผมว่ามันไม่ใช่โคโลญจ์หรอกนะ มันเป็นกลิ่นตัวเขามากกว่า
"ดะ .. เดี๋ยวนะ"ผมว่าแล้วพยายามแงะแขนของแดซองออกจากเอว (เนื่องจากของขึ้น เอ่อ .. = =;;;;; )
"พี่อ่ะ TTOTT กลับมาทำไมไม่บอกผม"เขาทำปากเบะ ผมเลยรีบปลอบเขา
"ก็แค่อยากแกล้งนิดๆหน่อยๆ .. สี่ปีมานี่นายคิดถึงพี่บ้างไหมละหืม ?"ผมถาม
"คิดถึงสิ TTOTT"เขาบอก
"สี่ปีมานี่ นายมีใครใหม่รึเปล่า .. "ผมกระดากปากตัวเองจัง =_=
"ไม่เลย TTOTT"เขายังคงทำหน้าราวกับร้องไห้อยู่
"ก็ดี ฉันทำอะไรนายตอนนี้ฉันจะหายใจเข้าออกเป็นคุกๆไหมนะ =__="ผมดึงแดซองมากอดแน่น
"อาจจะ .. อื้อ อ"แดซองยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกริมฝีปากของผมประกบแน่น ซักสองสามนาทีแล้วผละออก ผมชักอยากจะทำอย่างอื่นซะแล้ว =..= ผมขอตัวไปกินเจ้าลูกแกะน้อยก่อนนะคร๊าบ =.,=
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
จบแบบมึน ๆ
ปล. ปู่ กลัวหายใจเข้าออกเป็นคุกๆเรอะ 55+
ปลล.เม้นด้วยเด้อ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น