ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ Vampire & Wolf รักต้องห้ามของสองเผ่าพันธ์ ]{KH HH etc.}

    ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3 ::: เพื่อนเก่าพบหน้า & รักแสนรุนแรง

    • อัปเดตล่าสุด 22 ส.ค. 53



            ณ.ปราสาทแวมไพร์

       นั่งรถม้าไม่นานก็ถึงที่ปราสาทแวมไพร์ ฮยอกแจที่รู้สึกตัวก็ลุกขึ้นมาสะบัดขนของตนที่เต็มไปด้วหิมะออกก็กลับร่างเป็นคน พร้อมกับกระโดลงมาข้างล่างในอ้อมแขนนั้นยังคงมี
    ลูกหมาป่าตัวเล็กๆอยู่เสมอ

    "หวังว่าคุณจะไม่เป็นอะไรนะฮยอกแจ?"คือบอมถามด้วยความเป็นห่วง ที่อยู่นอกรถแถมตากหิมะมานาน

    "ไม่เป็นอะไรหรอกเราสบายดี แล้วอีกอย่างอย่าใช้คุณกับผมเลยเรียกผมเหมือนเพื่อนเลยละกัน"ฮยอกแจบอกไปตามความจริง

    "งั้นก็พี่ฮันพี่พาฮยอกแจไปดูห้องแล้วกัน"คิบอมบอกพร้อมกับหายตัวไปในเงามืด

    "งั้นก็เชิญนายเลยแล้วกันตามมาสิ อีกอย่างผมบอกไว้ก่อนเลยนะ เพราะจริงๆแล้วผมไม่ใช่คนอย่างนี้ในเมื่อนายบอกเพื่อน ผมก็จะทำพูดหรืออะไรก็ตามแบบเพื่อนแล้วกัน"ฮันคยองบอก

    "เชิญตามสบาย นายจะกวนประสาทฉันหรืออะไรก็ได้ฉันคิดว่าฉันรับมือไหวนะ"ฮยอกแจบอกก่อนจะเดินนำไป

    "อะไรวะ อนุญาติด้วยแฮะชักไม่ธรรมดาแล้วสิ"

    "จะยืนอีกนานมั้ย มานำทางเร็วๆเราอยากเข้าห้อง"

    "ครับๆๆๆ รู้แล้วๆ"ฮันคยองบอกก่อนจะเดินตามฮยอกแจไปไม่ห่าง

       ผ่านไปไม่นานก็มาถึงห้อง ในระหว่างทางขอบอกไว้เลยว่าฮยอกแจนั้นรำคาญอยู่ไม่น้อยที่ฮันคยองพูดมากไปหน่อย แต่ก็พยายามระงับอารมณ์เอาไว้

    "นี่ห้องของนาย พออยู่ได้มั้ยล่ะ??"ฮันคยองถามพลางจ้องหน้าฮยอกแจ อย่างรอคำตอบ

    "ก็โอเคอ่ะ พออยู่ได้ ขอบใจนายมากแล้วกันที่พามา"ฮยอกแจบอกก่อนจะหันไปมองฮันคยองนิดๆ

    "แล้วนี่จะไปไหนมั้ยเนี่ย หรือจะให้พาเดินชมรอบๆปราสาทดีหล่ะ??"

    "พาเดินก็ได้ฉันไม่ชอบอยู่เฉยๆอยู่แล้วแหละ"ฮยอกแจบอกก่อนจะวางหมาน้อยในอ้อมแขนลงบนเตียงพร้อมกับเดินออกไป

    "ไปไหนดีหล่ะ??"

    "ไหนก็ได้อ่ะ แล้วแต่นาย"

    "งั้นก็ตามมา"ฮันคยองพูดก่อนจะพอฮยอกแจไปสำรวจอะไรต่างๆรอบๆปราสาทพร้อมกับตัวปราสาทที่เต็มไปด้วยห้องต่างๆเยอะแยะมากมาย ก่อนที่จะต้องตกใจพร้อมกับเรียกเสียงดังสนั่นหวั่นไหวทันที

    "เฮ้ย!!นั่นมันไอ้พี่เย่นี่หว่า พี่เย่ๆ!!"ฮยอกแจเรียกพร้อมกับที่คนตัวสูงหันมามอง ก่อนที่จะร้องออกมาเช่นกัน

    "ไอ้ฮยอกๆ เว้ย!คิดถึงเหลือเกิน"เยซองบอกพร้อมกับเดินมาพูดกับฮยอกแจ

    "เอออ่ะดิ!คิดถึงเช่นกันหว่ะ เดี๋ยวว่างๆค่อยคุยกันนะเว้ย"ฮยอกแจบอก

    "อะไรว้า! ก็ได้ๆเดี๋ยวเจอกันนะเว่ย"เยซองพูดก่อนจะหลังหลังกลับไปใหม่

    "นายรู้จักมันด้วยหรอ??"ฮันคยองถามก่อนที่ฮยอกแจจะตอบปานสายฟ้าแลบ

    "รู้จักดิ เคยเป็นเพื่อนกัน"

    "อืม เอาเถอะๆเดี๋ยวไปชมรอบปราสาทต่อได้แล่ว"

    "รู้แล้วน่า"ฮยอกแจตอบก่อนจะเดินตามฮันคยองไปติดๆ

       แล้วฮันคยองก็พาฮยอกแจไปชมรอบๆปราสาทจนทั่วก่อนที่ฮยอกแจจะเอ่ยบอกกับฮันคยองว่า 

    "ฮันคยองฉันขอออกไปข้างนอกแป๊ปสิ อยากไปหาไรทำซักหน่อย"

    "อ๋อ อืมๆเอาเถอะตามใจนาย"

    "อื้ม แล้วเดี๋ยวฉันจะกลับมากินข้าวเย็นด้วยนะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะค่อยๆเดินห่างออกไปจากฮันคยอง และออกจากตัวปราสาทไปในที่สุด ก่อนที่คิบอมจะปรากฎตัวออกมาจากเงามืด

    "ไงพี่ฮัน เป็นไงบ้างฮยอกแจ??"

    "ก็ดี เลือดหอมว่ะ ว่าแต่แกมามีไรไม่ทราบ??"

    "ป่าวหรอก ก็แค่มาดูว่าพี่ตนเองยังครบสามสิบสองอยู่รึเปล่าแค่นั้นแหละ"

    "อ้าว!!ไอ้นี่ คิดว่าพี่จะแพ้ฮยอกแจรึไง??"

    "ก็คงงั้น ฮ่าๆๆๆๆๆ"

    "ไอ้นี่ไปเลยไปแกจะไปไหนก็ไป"

    "เออๆไปก็ได้ อย่าลืมตามไปดูฮยอกแจหล่ะพี่ฮัน"

    "เออๆ รู้แล้วๆ"แล้วคิบอมก็หายไปอีกตามเคยก่อนที่ฮันคยองจะเดินไปช้าๆเพื่อสะกดลอยตามฮยอกแจไป

       ทางด้านฮยอกแจ ที่เดินออกมาพร้อมกับลงไปอยู่ในร่างหมาป่าอีกเช่นเคยก่อนจะเดินไปเรื่อยๆด้วยลมเย็นๆที่พัดผ่านมา แต่ก็ไม่เคยทำให้ฮยอกแจหนาวเลยซักนิด ก่อนจะส่งเสียงเรียกใครอีกคนออกมา

    "ออกมาเถอะเรารู้ว่าเจ้าตามเรามา ลีทึก"ฮยอกแจพูดก่อนที่จะปรากฎหมาป่าสีเทาออกมาจากหลังพุ่มไม้พร้อมกับย่อตัวน้อยๆ

    "ตามเรามานานแค่ไหน และตามเรามาทำไม??"

    "เอ่อ ก็แค่เป็นห่วงนะพะย่ะค่ะ ก็เลยตามมา"

    "เฮ้อ~เอาเหอะๆเราเข้าใจ แล้วนี่คังอินไม่มาด้วยหรอ ปกติเห็นตัวติดกันยังกะตังเม"

    "ท่านก็ หม่อมชั้นเขิลแย่เลย"

    "ฮ่าๆๆๆๆๆเจ้ามาก็ดีแล้วหล่ะ ไปเดินเล่นกับเราหน่อยสิ"ฮยอกแจเอ่ย ก่อนจะเดินนำไปโดยมีลีทึกเดินแนบข้างกาย

    "ว่าแต่ท่านทรงมาอยู่เนี่ย มีใครทำอะไรบ้างมั้ย??"

    "ไม่มีหรอกเราก็สบายดีแหละ เฮ้อ~ไหนๆก็มาแล้วนะมาอยู่กับเราเหอะ"

    "มันจะดีหรอพะย่ะค่ะ"ลีทึกหยุดเดินก่อนจะพูดกับฮยอกแจอย่างจริงๆจังๆ

    "ดีแล้วหล่ะ อีกอย่างนะอย่าเรียกเราด้วยศัพท์ชั้นสูงเลย เรียกเราว่าฮยอกแจก็พอแล้วหล่ะ อีกอย่างนายก็แกกว่าฉันอีก ฉันจะเรียกนายว่าพี่นะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะมองหน้าลีทึกเล็กน้อย

    "มันจะดีหรอพะย่ะค่ะ"ลีทึกพูดก่อนจะทำท่าลนลาน

    "ดีสิ แล้วก็ห้ามใช้คำลงท้ายด้วยไม่งั้นเราโกรธนะ"ฮยอกแจพูดก่อนจะทำท่านั่งลงพร้อมกับเชิดหน้าขึ้น

    "ก็ได้ๆพะย่ะ....."

    "อ๊ะ!เดี๋ยวเราโกรธนะ"ฮยอกแจทำท่าจะขู่เมื่อเห็นลีทึกเกือบหลุดคำลงท้ายออกมา ก่อนที่ลีทึกจะรีบเปลี่ยนคำพูดซะใหม่

    "ก็ได้ๆฮยอกแจ นี่ถ้าเราไม่ขู่ไว้พี่ไม่ยอมหรอกนะ"

    "ค่อยยังชั่วหน่อย พี่ทึกเราไปหาไรทำกันดีกว่า"

    "ตามใจเราเถอะ จะทำอะไรหล่ะ??"

    "ทดสอบกำลังขากันเถอะ เรามาแข่งวิ่งกัน"

    "ก็ได้ๆ พี่ไม่แพ้เราแน่ เริ่มนะ ไป!!!"ลีทึกเอ่ยก่อนจะรีบวิ่งไปพร้อมๆกับที่ฮยอกแจวิ่งตามมาติดๆก่อนฮยอกแจจะนำบ้าง ลีทึกนำบ้างจนทั้งสองคนเหนื่อยเลยหยุดวิ่ง พร้อมกับหอบแฮกๆ อย่างเหนื่อยล้าจนทิ้งตัวลงนอนบนหิมะ

    "ไม่คิดเลยว่าพี่ทึกจะเก่งขนาดนี้ เล่นเอาเหนื่อยใช่เล่น"

    "ของอย่างนี้วัดกันไม่ได้หรอก"ลีทึกพูดก่อนที่ฮยอกแจจะเอ่ยขึ้น

    "ฮันคยองนายออกมาได้แล้ว แอบอยู๋ได้ตั้งนาน อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ"ฮยอกแจเอ่ยทั้งๆที่นอนอยู่บนพื้น

    "จับได้อีก ประสาทสัมผัสนายจะไวไปไหนฮะ??"

    "ก็ไวกว่าท่านแหละครับ ท่านฮันคยอง"ลีทึกที่เห็นฮันคยองเดินออกมาก็ลุกขึ้นยืนตามที่ถูกสั่งสอนมา ก่อนจะย่อและก้มหัวให้น้อยๆ

    "ตามสบายเถอะ ว่าแต่นายออกมาทำไมฮะลี ฮยอกแจ?"

    "ยุ่งไรด้วยหล่ะ แต่ฉันออกมาหาพี่ฉันไม่ได้รึไงฮะ?"ฮยอกแจเอ่ยกลับบ้างก่อนจะลุกขึ้นยืนข้างๆลีทึกพร้อมกับมองฮันคยองด้วยสายตาเป็นมิตรนิดๆ

    "คนเป็นห่วงนะเนี่ยก็เลยมาตาม"

    "ไม่จำเป็นอ่ะ ฉันดูแลตัวเองได้ กลับกันเหอะ อ้อ!!นี่พี่ลีทึกพี่ฉันจะมาอยู่กับฉันฉะนั้นฝากพี่ฉันด้วยหล่ะ"

    "อืมๆ ไปๆกินข้าวที่วังได้แล่ว"

    "สั่งมากจริง ตามพวกเราทันเปล่าหล่ะ เดี๋ยวก็วิ่งไปเลยนี่"

    "ไม่เอาแล้วนะฮยอกพี่เหนื่อย"

    "พี่ทึกอ่ะ ชิส์!งอนพี่ทึกแล่ว ง้อด้วยเข้าใจมั้ย"ฮยอกแจพูดก่อนจะเดินไปเร็วๆด้วยขายาวและแข็งแรงของฮยอกแจ

    "น้องคนนี้หนิจริงๆเลย ฝากดูฮยอกแจด้วยนะพะย่ะค่ะท่านฮันคยอง"ลีทึกพูดก่อนจะมองฮันคยองด้วยตาที่ยิ้มๆเหมือนนางฟ้า

    "วางใจเถอะครับ ผมจะดูแลอย่างดีเลยคุณลีทึก"

    "ขอบคุณนะครับ"ลีทึกพูดก่อนที่เสียงฮยอกแจจะดังมาแต่ไกล

    "สองคนนั้นน่ะเร็วๆสิ หิวจะตายอยู่แล้ว"ฮยอกแจพูดมาก่อนจะกวักมือเรียกให้ทั้งคู่เดินเร็วๆเพราะ หิวข้าว ทั้งลีทึกและฮันคยองจึงต้องรีบเดินเป็นอย่างมาก

       ที่โต๊ะกินข้าวทั้งสี่คนรวมทั้งลีทึกได้มานั่งกินข้าวกันอย่างเงียบๆ ก่อนที่ลีทึกและฮยอกแจจะกินหมดก่อนแต่ฮยอกแจยังไม่ง่วงเลยให้ลีทึกไปนอนก่อน ก่อนที่ตนเองจะมานั่งดูดาวตรงดาดฟ้า และพึมพำกับตนเองเบาๆ

    "ตั้งแต่เมื่อไหร่นะที่เราไม่ได้สนุกแบบนี้ ฮึ!~"ฮยอกแจเอ่ยก่อนที่จะมีเสียงกระซิบข้างๆหู

    "ก็ตั้งแต่มาอยู่กับผมไงล่ะ"ฮันคยองเอ่ยก่อนจะแกล้วฮยอกแจเล่นๆด้วยการหอมแก้ม
    ฮยอกแจ แล้วเดินมานั่งฝั่งตรงข้ามฮยอกแจ

    "บ้าจริงๆเลย ตามมาทำไมเนี่ย??"ฮยอกแจพูดก่อนจะหน้าแดงและเอามือลูบแก้มของตนเบาๆ

    "ก็เห็นดึกแล้วเดินมาคนเดียวเลยเป็นห่วงไง"

    "ห่วงแล้วไมต้องหอมแก้มด้วยเล่า เดี๋ยวกระโดกัดคอเลยนี่"ฮยอกแจขู่ก่อนจะนั่งชมดาวต่อ

    "ฮ่าๆๆ ผมยอมให้คุณกัดเลยถ้าแรกกับจูบนึงของคุณ"

    "บ้ารึไงเล่า ชิส์!ไปนอนแล่ว"

    "อะไรกันพึ่งมาจะไปซะแล้วหรอ เดี๋ยวผมไปส่งดีกว่า"ฮันคยองบอกพร้อมกับลุกขึ้นแล้วเดินไปจับมือฮยอกแจพร้อมกับที่ฮยอกแจโวยวาย

    "ไปส่งแล้วจะจับมือทำไมเล่า ปล่อยเลยนะ"

    "ไม่ปล่อยเดี๋ยวหลง"

    "บ้า ฉันไม่ใช่เด็กๆแล้วน้าปล่อยสิ"

    "น่า เดินมาดีๆเลยจับไว้จะได้อบอุ่นไง"

    "ไอ้บ้ามันจะอุ่นได้ไงเล่า มือนายเย็นขนาดเนี้ย"

    "มือคุณอุ่นไง เดี๋ยวผมก็อุ่นเองแหละ"

    "เกี่ยวมั้ยเนี่ย จะถึงแล้วปล่อยได้แล้วน่า"

    "น่าๆถึงแล้วจะปล่อย"ฮันคยองที่ำไม่ยอมปล่อยฮยอกแจเลยต้องเดินจับมือกับฮันคยองไปเรื่อยๆจนถึงห้องของฮยอกแจฮันคยองจึงปล่อยมือ

    "ถึงแล้วปล่อยมือได้แล่ว"

    "อืมๆปล่อยก็ได้นอนฝันดีนะคุณ ห่มผ้าด้วยหล่ะเข้าใจมั้ย"

    "รู้แล่วๆไปได้แล้วน่า ทำเหมือนชั้นเป็นเด็กๆเลย"

    "ไปแล้วนะฝันดีหล่ะ"ฮันคยองพูดก่อนจะใช้ความเร็วจุ๊บฮยอกแจทีนึงก่อนจะหายตัวไปกับเงา ทิ้งให้ฮยอกแจยืนอึ้งอยู่คนเดียว

    "บ้าจริงๆเลยทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ไปได้นะ"ฮยอกแจบ่นกับตัวเองก่อนที่จะเปิดประตูเข้าไปในห้องนอน

    "พี่ทึกไปนอนพื้นทำไมหล่ะนั่น"ฮยอกแจที่เดินเข้ามาก็พบลีทึกที่นอนอยู่บนพื้นเลยถามขึ้น

    "นอนไปเถอะน่า พี่นอนได้อีกอย่างเรามัน...."

    "พี่จะบ้าหรอ ขึ้นมานอนกับฮยอกก็ได้นอนพื้นแข็งก็แข็งเย็นก็เย็น ขึ้นมานอนกับฮยอกเหอะ"

    "แต่....."

    "ไม่งั้นฮยอกโกรธนะแถมจะฟ้องพี่ดงเฮด้วยว่า พี่ทึกอ่ะไม่ดูแลฮยอกและขัดคำสั่งและ...."

    "พอๆๆๆๆๆ นอนด้วยก็ได้แต่ก่อนอื่นเราไปอาบน้ำไป ตัวเหม็นจะตายอยู๋่แล้วเนี่ย"

    "ไปก็ได้ ชิส์!แล้วเดี๋ยวมานอนด้วยนะ"ฮยอกแจบอกก่อนจะเข้าไปอาบน้ำ และก็ออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าและกระโดขึ้นเตียงนอนกับลีทึกทันที พร้อมกับอ้อนว่า

    "บอก ฝันดี ด้วยสิพี่ทึก"

    "ฝันดีนะฮยอก"

    "ฝันดีครับพี่ทึก"

    "มี Kiss Night ด้วยสิครับ"ฮยอกแจบอกก่อนจะทำแก้มป่องๆ

    "เรื่องมากจริงๆเลยเรานี่"ลีทึกบ่นก่อนจะหอมแก้มฮยอกแจ และฮยอกแจก็หอมกลับก่อนที่ทั้งคู่จะเข้าสู่นิทรา

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------

    ครบแล้วค่ะ คู่นี้น่ารักดีนะคะ

    แต่ฮยอกนี่แปลกเนอะไม่โหดกับฮันเลยซักนิด

    จะเป็นยังไงต่อไป ติดตามด้วยนะคะ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×