.................

ลำดับตอนที่ #3 : เมื่อความซวยบังเกิด 129%

Chapter II

       ลีดงแฮที่นั่งอยู่ในห้องซ้อม รู้สึกเหมือนมีแววตาจ้องมาที่ตน หือ? ซีวอนหรอ มองเราทำไม

            คิบอมที่นั่งปรับสายกีต้าร์อยู่ข้างก็โอบเค้าเข้าไป อ๊าย=w= ฉันเขินจะตายแล้วนะ ดงแฮได้แต่นั่งพึมพำอยู่อย่างนั้น

          “นี่วันนี้จะกินอะไรซูชิมั้ย” ร่างสูงกดจมูกลงแก้มนิ่มไปหนึงฟอด~

            “เอ่อ” ดงแฮที่กำลัง งงๆกับสถานะของตนเองทำให้ไม่ทันตั้งตัวทันใดนั้น

            จุ๊บ ร่างสูงประทับกลีบปากลงบนปากหวานๆนั่นทันที่

            “อื้อ” ร่างเล็กท้วงเบา ร่างสูงอาศัยจังหวะสอดลิ้นนุ่มเข้าไปในปากบางลิ้นหนาปากหนาดูดลิ้นเล็กจนชาที่ปลายลิ้น สองคนแลกน้ำหวานกันอย่างไม่ลดละ ร่างบางปรับศีรษะเอียงคอให้ร่างสูงสามารถหลับปากจมูกแหลมได้

            คิบอมสอดมือเข้าไปในเสื้อบางที่ร่างเล็กใส่ มือสากลูบบริเวณหน้าท้องลูบขึ้นไปเรื่อยๆ

 

            “แฮ่ม!!~” เสียงขัดคอดังมาจากฮีซอล ทั้งคู่จึงผละออกจากกันทันที

 

 

          หลังจากที่ซ้อมดนตรีเสร็จร่างสูงก็ลากร่างบางมาที่ดาดฟ้าของอาคาร ก่อนจะยิ้มแล้วกระซิบบอกถึงงานที่ทางบริษัทจะจัดให้

           

            “นี่ดาเฮเดี๋ยวบริษัทเราจะจัดงานฉลองที่เธอต่อสัญญาอีกสองวันนะ” ร่างสูงคลอเคลียบริเวณไหล่บาง

 

            “เอ่อ คิ..คิบอม ไม่ต้องกอดเราแน่นก็ได้นะ” ดงแฮแย้งเบา อย่างน้อยเค้าคือดงแฮไม่ใช่ตัวแทนของดาเฮนะ(อยากเป็นตัวจริงว่างั้น=.,=)

           

            “ทำไม ชั้นไม่เหมือนไอซีวอนที่มันสุภาพบุรุษนิไปหามันซิ” คิบอมตะคอกใส่ จนดงแฮสะดุ้ง

 

            “ไม่ใช่อย่างนั้นนะผม เอ่ย ชั้นกลัวคนอื่นเค้าจะมองคิบอมไม่ดีนะ” ดงแฮหันหน้าเข้าหาคิบอมแล้วซุกหน้าลงอกแกร่ง

           

            “ทำไมเดี๋ยวนี้ชั้นกอดและจูบเธอไม่ได้หรอ?” ร่างสูงพึมพำใกล้หูดงแฮ

 

            “….” ทำไมแฟนพี่ดาเฮขี้น้อยใจจังฟร่ะ=w=

 

 

          กว่าที่ดงแฮจะกลับมาหาผู้จัดการฮันที่ห้องซ้อมอีกครั้งร่างบางจัดการเรื่องพี่ดาเฮเรียบร้อยแล้วจริงมาพบกับฮันกยองเรื่องไปที่ญี่ปุ่น

           

            “พี่ฮันดงแฮจะไปญี่ปุ่นพรุ่งนี้” ดงแฮเอ่ยบอก

 

            “อ้อ ได้ซิเพราะพรุ่งนี้half-rockเค้ามีทัวร์ที่อื่น เอ๊ะ นี่นายยังไม่เลิกคิดจะไปญี่ปุ่นอีกหรอ?” ฮันกยองถามและโบอาก็เดินเข้า ก่อนที่ฮันกยองจะแนะนำให้รู้จัก

 

            “นี่โบอาน้องสาวชั้นเอง เค้ารู้เรื่องนี้ด้วย” ฮันกยองบอก

 

            “ชั้นคงเป็นพี่ดาเฮไม่ได้ ลาก่อนค่ะ”

 

            “เฮ้ย!!/เฮอ~” ทั้งสองคนตะโกนพร้อมกันเมื่อดงแฮเดินจากไป

 

            “เอาไงดีหว่ะกู” ฮันกยองได้แต่กุมขมับอยู่อย่างนั้น

 

 

            ณ สนามบิน

 

            ดงแฮที่ตั้งใจจะไปญี่ปุ่นเพราะเค้าจะไปเรียนต่อซึ่งเค้าอยู่มอปลายปีสามจึงจะทำเรื่องที่มหาลัยที่นู้นจึงเดินทางไปก่อนแล้วค่อยรอเรียกตัวอีกทีซึ่งคงไม่นานนัก

 

            “อ่ะ” ดงแฮที่เดินไม่ดูตาม้าตาเรือชนเข้ากับชายหนุ่มร่างสูงเข้าให้

 

            15%

          ร่างบางของดงแฮเดินชนเข้าเต็มๆกับร่างสูงของคิมคิบอมนักร้องนำที่ตนเพิ่งไปยอมให้เค้ากอดจูบ

            ดงแฮที่ถือตั๋วเครื่องบินถึงกลับปล่อยหล่นกระชากผ้าเช็ดหน้ามาจากชายหนุ่มร่างสูง ก่อนจะก้มหยิบมือถือ(ของคิบอม--)แล้ววิ่ง(ขโมยหรอหมวย)

            ร่างสูงที่ก้มเก็บตั๋วเงยหน้าขึ้น

 

            หายไปไหน?

 

          คิบอมเดินตามเห็นเสียงสีแดง?วิ่งดุ๊กดิ๊กเอาผ้าเช็ดหน้าปิดหัวไว้อย่างกับคนอาหรับ==;

          ร่างบางของดงแฮวิ่ง วิ่ง และวิ่ง ร่างสูงขงคิบอมก็วิ่งตามแต่แล้วก็คาดสายตาจนได้ ร่างเกวิ่งลงบันไดเลื่อนแล้วหันกลับไปมองในลิฟต์

 

            ยังจะตามอีกหรอ?

 

            เอาไงดีเนี้ย ร่างบางหันหลังให้คิบอมก็จะหลบไปในห้องของนักทัวร์ ชายหนุ่มสามคนหันมามองแบบอึ้งๆ

 

            “ไม่ต้องเป็นห่วงผมหรอกฮะ^^” เมื่อมองออกไปเห็นร่างสูงเดนไปไกลๆก็เลยบายๆให้ชายสามคนและเดินออก

 

            “เห้อ จะได้ไปซักที” ร่างบางยกยิ้มก่อนจะยกมือน้อยๆขึ้นมาดูแต่

 

            เอ่อ ตั๋วกูไปไหน?

 

            “เฮ้ยอย่าบอกนะว่า ม่ายยยยยยยย” ร่างบางเหลือบตามองไปที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ในชั้นต่ำกว่า ตั๋วจ้ารอเค้าด้วย

 

            -------------------------------------------------------------------------

 

          ร่างสูงของคิบอมโทรศัพท์หาฮีซอลและซีวอนตามหาคนเสื้อแดง

 

            “ซีวอนหรอ อือ เสื้อสีแดง”คิบอมกรอกเสียง

 

            //คงไม่ยากหรอก สงสัยเค้าจะไปชุมนุน?//

 

          “ฮีซอลใช่เสื้อสีแดง”

 

            //สงสัยจะไปชุมนุม ฮะๆๆๆๆๆ//

 

          ----------------------------------------------------------------------

 

          “พี่ฮันกยองไอดาเฮมันก็ตายไปแล้วเมือไหร่พี่จะปล่อยข่าวชั้นกับคิบอม”ฮยอกแจถามฮันกยองผู้จัดการฮารฟ์ล็อค พ่วงตำแหน่งสาลับๆ

 

            “รอหน่อยนะย๊อก เดี๋ยวคิบอมมันรู้แล้ว แล้วอัลบั้มมันสียน้า” ฮันกยองหอมแก้มใสของฮยอกแจ

 

            ฮยอกแจนางฟ้าของเกาหลี แต่ เค้าก็แค่หลอกใช้ ฮึ ทำไมหล่ะ นางฟ้ามีจริงที่ไหน?

 

 

 

 

          หลังจากที่เหล่านักร้องดังเอินตามหาคุณเธอ(ดงแฮ) ซะทั่วร่างบางก็หันไปเห็นฮีซอล อ๊ากกกกกกกก!!!!!!

 

            “ผมเห็นแล้ว” ฮีซอลกดวางสายพร้อมตะโกนเรียก ดงแฮราวกับขโมย-*-

 

            “คุณ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”   ดงแฮวิ่งหนีสุดชีวิต ก่อนจะหลบไป ฮีซอลที่มาทีหลัง

 

            “ไปไหนแล้วหว่ะ   สงสัยตกใจความหล่อ หุหุ” ว่าเสร็จก็ยืนหลงตัวเองอยู่คนเดียว-*-

 

 

            ตัดฉับด้านดงแฮ 

 

            “เกือบไปแล้วมั้ยหล่ะ ฟู่ว์ ” ดงแฮยืนหันหลังให้ฮีซอล จริงๆตอนนี้เค้ากำลังพลางตัว? ดงแฮยืนอยู่ในดงเสื้อแดง ซึ่งเป็นแฟนคลับดงบัง(แคสอย่าโกธรน้าTT)  ซึ่งไม่ได้มีจุดประสงค์?แต่อย่างใด

 

            “เอาไงดีหว่ะ” ระหว่างที่ดงแฮงุงงิง นั้น เค้าก็เหลือบไปเห็น ใช่ วางแผน

 

Step 1    วิ่งใส่เกียร์หมาสุดชีวิต

Steps 2 กระชากตัวออกมาระวังที่มัน(คิบอม)คุยโทรศัพท์

Steps 3  วิ่งราวกับชีวิตนี้ไม่เคยวิ่ง-*-

 

พอแก้วแม่แก้วอวยพรให้ลูกด้วย (ทำไมไม่ขอพ่อแม่ตัวเองหล่ะ==?)

 

            ลีดงแฮ ไฟติ้ง ให้กำลังตัวเองเสร็จ   ปฏิบัติการปล้นจิ้น    เอ๊ย   ปล้นตั๋ว(ของตัวเอง) เริ่มขึ้น   ลีดงแฮก้มผูกเชือกรองเท้าสีดำ(แต่ตอนซื้อคือสีขาว) ของตัวเองตบอกด้วยความมั่นใจ กระแอ่มเบาๆ เพราะ ตูตบแรงไป-*-

 

            1

 

 

          2

 

 

          3

 

 

 

 

          ไปเลย!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

            เมื่อร่างเล็กออกสตาร์   ย๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

 

 

            ลีดงแฮวิ่งกลับหลังแอบหลังเสาแทบไม่ทัน ทำไมหรอ!!!

 

 

          ก็ฮีซอล กับซีวอน แมร่ง วิ่งมาหาคิบอมที่ยืนเป็นเสาไฟฟ้า ตระง่านท่ามกลางหลักกิโล(แฟนคลับ-*-) แหมเดี๋ยวดงแฮคนนี้ลงทุนสร้างถนนให้ แต่ เสียดายกูไม่ได้จบวิดวะ(??)   ฮ่าๆๆๆๆๆ-*-

 

80%

 

          หลังจากที่ดงแฮยืนเพ้อ(เจ้อ) อยู่คนเดียวเหล่าสามนกร้องก็เดินทางไปเช็คเอ้าท์ขึ้นเครื่องบิน สายการบินไปญี่ปุ่นออกเดินทาง ดงแฮได้แต่มองตาละห้อย

 

            ญี่ปุ่นจ๋าT_T

 

          ทำไงดี? ควรทำยังไง? พ่อจ๋าแม่ของเราอยู่ที่ไหนใครรู้บ้าง ฮึก ร่างเล็กนั่งกอดเข่าสะอื้นอยู่ที่เก้าอี้รอผู้โดยสารก่อนจะหยิบโทรศัพท์(ของคิบอม) ที่ติดมือมาเปิดฟังเพลงในนั้น

 

            Promise? สัญญางั้นหรอ

 

            ดงแฮนั่งฟังไปซักพักก่อนจะตัดสินใจ โทรหาฮันกยอง

            “พี่ฮันหรอฮะ”

            “นี่นายไม่ได้ไปญี่ปุ่นหรอ?”

          “ป่าวฮะ แต่ผมตกลงจะเป็นพี่ดาเฮตามหาแม่ฮะ”

 

            “นายคิดถูกแล้วดงแฮ”

 

 

 

          “มันโทรมาว่ายังไงฮะฮัน” ฮยอกแจลุกจากเตียงโดยที่ร่างยังเปลือยเปล่าเข้ามาโอบกอดคนที่… ไม่ใช่รักแน่ๆ

            “ฮยอกแจขาลุกมาอย่างนี้ไม่อยากนอนหรอค่ะ” ฮันกยองหอมแก้มนิ่ม เค้าของคนก็แค่ทำธุรกิจส่วนตัว

 

            ฮยอกแจได้คิบอม…..ฮันกยองได้เงิน   มันก็ดีแล้วนี่ แค่ปล่อยข่าวฮึ   แต่เรื่องน่าเจ็บใจก็คบอมหลงดาเฮอย่างกับอะไรดี

 

            “ที่รักก็ให้ฮีซอลกันซีวอนซิ”

          “พูดง่าแต่มันอยากนะครับ” ร่างสูงประกบปากร่างเล็กก่อนจะทำกิจกรรมเคยๆ 

 

            ถ้าดาเฮเลือกคบกับซีวอน ฮันกยองคงไม่วุ่นวายขนาดนี่หรอก? มันความผิดใคร

 

คิบอม 

ฮันกยอง

ฮยอกแจ

 

หรือ…ดาเฮ คนตายที่ทิ้งภาระไว้

 

            หึ ฮันกยองนานนี่มันเลวจริงๆ  ฮยอกแจได้แต่แสยะยิ้มในใจ

 

 

          ตั้งแต่เกิดมาลีดงแฮยังไม่เค้ยไม่เคยโชว์ขาอ่อน?ให้สาวนางไหนโชว์แล้วทำม้ายยยย เค้าต้องแต่งชุดอย่างนี่มาเดตกับไอคิมคิ อ๊ากกกกก

 

            นี่หน่ะหรอวงนักร้อง ก๊าซ มาตามหาป้านะไม่ได้มาหาสามีTT (ก็คิดว่าเป็นของแถมละกัน==;;)

 

            “ดาเฮ กินไรดี” คิบอมถาม

            “กะ…” ยังไม่ทันที่ดงแฮคนสวย จะตอบ

            “พิซซ่าละกัน”  มันจะถามกูเพื่อ==?

          “…”

          “ไม่เอาดีกว่า กินอาหารญี่ปุ่นมั้ย?” กรี๊ดคุณแฟนชั่งรู้ใจ อ๊ากกกกก มาให้จุ๊บสามทีซิคิบอม

            “…” ดงแฮทำตาเยิ้มใส่เมื่อคิบอม แฟนหนุ่ม? เอาของกินมาล่อ

            “ไม่ได้ซินายแพ้ปลาดิบนิ”

 

            อ๊ากกกกกก บ้างเมิงเซะ กูดงแฮไม่ใช่ดาเฮ อีกอย่างมันไม่ได้มีปลาดิบอย่างเดียวซะหน่อย ไอ ไอ ไอคนใจร้าย

 

            “ทำไมทำหน้าอย่างนั้นหล่ะ”คิบอมถาม

 

            นี่เมิงยังไม่รู้ตัวเรอะ!!!!!!T___________T

 

          ไข่หวานจ๋า ปลาดิบจ๋า สาหร่ายจ๋า ข้าวเหนียว?จ๋า  ส้มตำจ๋า โว้ย อันหลังไม่เกี่ยว

 

            “อยากกินอาหารญี่ปุ่นหรอ?” คิบอมถาม

 

            ดงแฮพยักหน้าคอแทบเคล็ด แต่เคล็ดแล้วฟรี กูยอม=..=(ตละกะไปแล้วนางเองตู==;;)

 

          “แต่ชั้นแพ้กุ้ง ไปกินรามยอนกัน” ว่าเสร็จก็จูงมือไป

 

 

            แล้วจะถามทำซากอะไรไอหน้าปลาบู่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

            หลังจากการเดตสุดหรรษากับนายคิมคิที่แสนเอา(แต่)ใจนั้นทำให้ดงแฮหงุดหงิด อาหารญี่ปุ่นก็ไม่ได้กิน(นี่ประเด็นสำคัญ)

 

            ชวนตูดูหนังถามชอบแนวไหนบอกaction มันพาเข้าเฮอร์เล่อ ว่าไปมันควรเช็คประสาท

 

            อ่ะ มันจองหนัง ผีนี่นา

 

            เฮ้อ อะไร นะ หนังผี ม้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย

 

            “กลัวหรอดาเฮ” ไม่มั้งอยากตอบมันจัง

 

            คิบอมยิ้มตาหยีก่อนจะเอ่ยประโยคสุดรันทด “นายชอบจะตายดูๆไปเถอะ” 

 

            โอ้วพี่ดาเฮชอบหนังสไตล์นี้ ถามชั้นบ้างมั้ยว่าอยากดูรึป่าว ไอคิมคิใจร้ายTT

 

100%

 

นางเอก?เริ่มบ้าเข้าไปทุกวันและ==;; ขอบคุณ100เม้นเดี๋ยวมาอัพต่อ^^

 

 

 

ปล.  ใครเป็นคนบอกให้ยูเนี่ยนมอล์ลเปิด11โมง-*-

 

         
           ไม่รู้จะแต่งยังไงให้เหมือนในหนัง==;;เอาเป็นว่าจะก๊อปๆให้เหมือน แต่จะเปลี่ยนให้เข้ากับเนื้อเรื่องของเราเองเพราะถ้าเหมือนในหนัง ฟิคไรเตอร์จะแต่งทำไม? จริงมั้ย=*=

ง่วง-_-zZ โอ๊ยดูพี่ทึกsponge  ต่อก่อน

             ปล.ถ้าใกล้100เม้นนะจะอัพให้4ตอนเลย!!!(ปล.ไรเตอร์เป็นคนขี้โม้โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชม==;;)

              

TALK: เมื่อไรเตอร์ความซวยบังเกิด พับผ่าซิ~TT แม่ของไรเตอร์เจอฟิคในห้องแซวซะแล้ว ทำไงดี ฮึกๆ==;; เรื่องมันมีอยู่ว่าแซวลงไปต่อเน็ต ทีนี้แม่ของแซว เดินเข้าห้อง

==* ชิ่ง~ อิตาดีๆของแซว เหี้ยแล้วไงฟิคกูนี่หว่า

ชึ้บ^^=o ดึงจากมือแม่หน้าตาเฉย==;;

อ่านจบแล้วหรอ? ดูแม่ถาม=”=(หนูเกรงแม่จะอ่านไม่จบหล่ะซิค่ะ=*=)

ทำไงดี… อือ โทรหาพี่สาว ‘ตัวเองแม่เจอฟิคอ่ะ ’

 พี่สาว>> แซวน้าโทรไปถามแม่นิยายอะไร? เสียงมันลุ้นเสร็จกดวางสายตูเลย (ไอพี่!#%^$^$#&%&%&&.........129==;;)

โคตะระซวย² งานงอกเลย=^= ทำไงดีๆๆๆๆ =w= งืม

ผลัวะ (เสียงเปิดประตู) ‘แม่ไปนอนห้องแม่ดิ’ 

“นิยายหน่ะ   ทำไมอีโรติกหรอ” สายตาเคร่งเครียด เอาไงดีตู==;;

ป๊าว!!(คนโกหกเสียงสูงค่ะ) แล้วแม่ก็นั่งเฝ้าแซวก็นั่งแต่งโฟโต้ช๊อปไปเรื่อยๆ

“ทำไมต้องโทรฟ้องพี่”   ==+   ทำนั้นแหละ “เค้าป๊าวนะม่ามี้ น้าโทรหามี้เอง”>w<

“….” เงียบ แซวก็เนียน ชึ้บๆต่อไป โฮ่~* อิพี่สาว (เอาไปเก็บใต้เตียง) มันส่งsmsมา=.,= แล้วจะไปเก็บเตียงไหนฟร่ะ==??

จบ

ตอนแรกเล่น replay ชายนี่ ตอนนี้เป็นยุยอาและตู==;;



มาดูปู่เกิ้ลกัน==;;

กลุ้มแทนคนเกาหลี อิอิ