My bed room ส่วนตัว

ลำดับตอนที่ #3 : Audition Love Story ... โปรดส่งใครมารักฉันที

From Audition.

ผู้ว่าจ้าง บริษัท The Miracle Mirror

(สีส้ม คำตอบสีดำ กรุณาลบวงเล็บออกให้หมดจะดีมาก)

 x. ส่วนของผู้ออดิชั่น

ชื่อเล่น ,,แฮนนา

อายุ ,,15 ปี

รู้สึกยังไงกับพล็อต ,,พล๊อตน่าสนใจมากค่ะเจ๊ แฮนนาพลาดเรื่องนี้ไม่ได้อย่างไรกัน เผินไม่ค่อยได้เข้าเด็กดี พอเค้ามาก็มาดู ออดิชั่น อ่า เรื่องนี้น่าสนใจมากค่ะ พล๊อตก็สนุกดี

ยินดีที่ได้รู้จัก เจ้รักเธอจุ๊บๆ ,,ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ฝากเนื้อ ฝากตัว ฝากใบสมัครนี้ด้วยนะค่ะ รักเจ๊ค่ะ ขอจุ๊บที่ จุ๊บๆๆ  =o=

x. ส่วนของตัวละคร

ชื่อ – สกุล ,,ปาร์ค มันจา

ชื่อที่จะให้เรียก ,,ตัวเอง กับ ที่รัก

อายุ ,,25 ปี ( แอบแก่ )

ชื่อ – สกุลคนที่คุณเลือกจ้าง ,,คิม จงฮยอน

ชื่อในวงการที่คุณเลือกจ้าง ,,นายเป็ดปักกิ่ง

อายุ ,,20 ปี ( อายุห่างกันซะเยอะเลย )

บุคลิก , ลักษณะ (3 บรรทัดขึ้นไป ละเอียดยิบๆ) ,,สาวตาโต หุ่นดี ใบหน้าเรียวรูปไข่แต่จะดูกลมๆนิดๆ หน้าตาหวานๆ จมูกโด่งได้รูปริ้มฝีปากบางอมชมพูอย่างเป็นธรรมชาติ ตาโต ผมยาวสวย สัดส่วนความสูง 172 หนัก 46 มองยังไงก็หุ่นดีสุดๆ หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม น่าเอ็นดู แต่บุคลิกนี้กลับถูกปิดบังด้วยอีกลักษณะนึง เป็นลักษณะที่เรียกได่ว่าหนุ่มๆไม่มองเลยหล่ะ แบบว่าเฉิ่มๆ เชยๆ

อุปนิสัยของคุณ (4 บรรทัดขึ้นละเอียดยิบๆ) ,,เป็นคนที่ฮา รั่ว  บ้าและทึก โกรธง่ายหายเร็วมากไม่ถึง 5 นาทีก็หัวเราะลั่นแล้ว ซุ่มซามนิดหน่อย นิสัยคล้ายกับเด็กที่อยากรู้อยากเห็นไปซะทุกอย่าง แต่ในบ้างมุมก็มีความเป็นผู้ใหญ่นะ เป็นคนที่ไม่ค่อยจะคิดให้รอบคอบบ้างที่ก็ลงมือทำเลยแล้วมานึกได้ทีหลังแต่เฉพาะกับเรื่องอื่นนะที่ไม่ใช่เรียงเรียน นิสัยจะเป็นคนที่เฉิ่ม เชยๆ ล้าสมัยแต่นี้แค่ภายนอกเท่านั้น แต่นิสัยจริงๆแล้ว เป็นคนที่ทันสมัยอยู่เหมือนกัน ทันสมัยในทุกๆเรื่องแต่ยกเว้นเรื่องของตัวเอง ถึงจะตามแฟชั่นขนาดใหนตัวเองก็ยังเชยอยู่ดีเพราะแบบว่าใช้ชีวิตทำธรรมดาเป็นตัวของตัวเองจนมากเกินไปจนไม่ปรับปรุงการแต่งกายให้มันดีขึ้นกว่านี้ มีไอเดีย และประสาทสัมผัสที่เป็นเลิศ แต่กลับนำมาประยุกต์ใช้ได้ไม่เก่ง เพราะยึดถืออยู่กับการเป็นตัวของตัวเองมากไป รวมทั้งเก็บตัวจนเกินไปด้วย เป็นคนที่ฉลาด และโรแมนติก และเป็นผู้ให้แบบมอบกายถวายชีวิต ซื้อสัตย์ รักเดียวใจเดียวด้วยหละ

อุปนิสัยของผู้ถูกจ้าง (2 บรรทัดพอ) ,,ใจดี จริงจังแต่จริงใจกับงาน ไม่เจ้าชู้ ยิ้มเก่ง หัวเราะง่าย เอาใจเก่ง และต้องทันสมัยด้วย มีเหตุมีผล ไม่ใช่อารมณ์เป็นหลัก จริงจัง และจริงใจกับงาน

ประวัตครอบครัว ,,ครอบครัวเธอก็ไม่ได้รวยอะไรมากนักหรอกแค่เป็นเจ้าของห้างสรรพสินค้าชื่อดังแค่นั้นเอง O_O" ฉันมีพี่น้องรวมท้องเดียวกับฉันทั้งหมด 2 คนรวมฉันด้วยเป็น 3 คนโตเป็นผู้ชาย ชื่อ ปาร์ค กังจา คนนี้ห่างจากฉันประมาณ 3 ปี มีครอบครัวแล้ว
คนที่สองเป็นผู้หญิงชื่อ ปาร์ค ฮยอนจา คนนี้ห่างจากฉันสองปี กำลังจะแต่งงาน ส่วนฉันก็ ปาร์ค มันจา สถานะยังหาแฟนไม่ได้ T_T

ประวัติความรัก ,,ประวัติความรักของฉันไม่ได้เลิศหรูอะไรเลย เพราะฉัน ไม่เคยมีแฟน o_O มันคือเรื่องน่าเศร้าที่สุดในชีวิตฉัน ฉันก็ไม่เค้าใจว่าฉันไม่ดีตรงใหน ฉันก็แค่ใส่แว่นหนาๆ ใส่เสื้อผ้าเรียบๆ( ออกเชยๆ )ตัวใหญ่ๆ ไม่ชอบใส่น้ำหอม ไม่ชอบทำผม งกนิดนึง แค่นี้เองทำไมถึงไม่มีใครชอบฉันหละ ตั้งแต่จำความได้ ฉันไม่เคยมีคนมาจีบเลยยยย  ไม่เหมือนพี่สาวฉันมีแต่คนมาลุมล้อม ฉันไม่ต่างอะไรกับพี่สาวฉันเลยนะ พี่สาวฉันก็แค่ ไม่ใส่แว่นเหมือนฉันแต่ใส่บิ๊กอายตาโตๆแทน ชอบใส่ชุดอะไรก็ไม่รู้ ชุดเดรสอะไรนั้นสั้นก็สั้นถึงมันจะสวยก็เถอะ ทรงผมนี้ก็แปลก ทรง ซอนเย เพลง sohot แค่นี้เอง ทำไมมีแต่คนมาจีบ แล้วฉันหละ น้อยใจสุดๆ

การแต่งกายพอสังเขป ,,กางเกงขายาว เสื้อแขนยาวตัวใหญ่ที่มองแล้วดูเชยสุดๆ แต่พอได้เจอกับจงฮยอนสไตล์การแต่งตัวก็เปลี่ยนไปเป็น กางเกงขาสั้น กับเสื้อที่มันดูรัดรูปนิดหน่อยและเสื้อจะยาวๆปิดกางเกงขาสั้น

เพิ่มเติม ,,เรื่องฝังใจของฉัน มันน่าจับคนพูดมา ตบ จริงๆให้ตายเถอะ ตอนนั้นฉันเดินไปซื้อของกับพี่ระหว่างทางกลับบ้าน มีพวกวัยรุ่น สาม สี่คน มันมานั่งเซวสาวๆที่เดินผ่านไปผ่านมา
"ฮู้ววว น้องสาวคนสวยให้พี่ไปสงบ้านมั๊ยจ่ะ"ดูมันพูดซิแต่มันไม่ได้พูดกับฉันนะมันพูดกับพี่ฮยอนจาพี่สาวของฉันตากหาก
"โอ้โห่ มีคุณป้าคนรับใช่เดินตามด้วย"ป้าบ้านนายซิฉันเด็กกว่าคนนั้นอีกยะ ฉันสงสายตาอาฆาตไปที่พวกนั้น แต่มันก็ไม่กลัวเลยแถมหัวเราะใส่ฉันอีก

อิมเมจ ,,รูปตอนที่ได้พบกับจงฮยอนหลัง 3 วันผ่านมา
 

อิมเมจคู่ของคุณ ,,คิม จงฮยอน

x. คำถามทั่วไป

ตอบคำถามด้วยความจริงใจนะคะ ,,รับทราบค่ะ

รักเจ้กวารึเปล่าเนี่ย (เกี่ยว?) ,,รักค่ะเจ๊

คำถามยากไปไหม ,,นิดนึงค่ะ

มีอะไรอยากจะบอกเจ้หรือเปล่า ,,เจ๊ค่ะพิจรณาด้วยนะค่ะ เพราะว่าแฮนนาไม่ค่อยได้มาออดิชั่นแบบนี้ มือใหม่หัด ออ ค่ะ

เพลงที่คิดว่าน่าจะเข้ากับคู่ของคุณ ,,ring ding dong shinee

ทำไมอยากเป็นคนจ้างอ่ะ ,,แฮนนาคิดว่าน่าจะคิดอะไรออกกว่าคนถูกจ้างนะค่ะ

โชคดีกับการสมัครนะคะ จุ๊บๆ ,,ค่ะ ขอให้โชคดีตามที่เจ๊บอกด้วยเถอะๆ เพี้ยงๆๆ

 x. คำถามชิงบท (ตอบตามนิสัยของตัวละคร)

เพราะเหตุใดคุณถึงมานั่งบ่นหน้ากระจกแล้วทำไมคุณถึงขอสิ่งนั้น สิ่งนั้นที่คุณขอคืออะไรแล้วกระจกที่คุณขอมันอยู่ที่ไหน (บรรยายสถานการณ์ตอนนั้นให้เราฟังหน่อยสิ 4 บรรทัดขึ้นไปนะ)

ตอบ ,,โอ๊ยยย เซงโว้ยยย ทำไมฉันถึงไม่มีคนมาจีบเลยยย แล้วอีกอย่างแม่กับพี่ก็พูดอยู่นั้นแหละว่าเมื่อไหร่จะหาแฟนได้ แม่ก็ชอบพูดจังพูดมันทุกวันก็รู้ๆอยู่ว่ามีปัญหากับเรื่องความรักนี้ขนาดใหนพูดจนรู้สึกว่าตัวเองมีปมด้อยเรื่องนี้แล้วส่วนพี่สาวนี้ก็อีกคน พูดจาอะไรที่มันเป็นความจริงเกินไป ชอบพูดว่าฉัน เชยแล้วก็เฉิ่ม ฉันเฉิ่มที่ไหนหละ ก็แค่ใส่แว่นหนาๆใส่เสื้อผ้าที่มันเรียบๆ( ออกเชยๆ )แค่นั้นเอง ฉันก็เป็นอย่างนี้ของฉัน ส่วนพี่ชายนี้ก็อีกคน หัดแต่งตัวซะบ้างนะมันจาจะได้มีผู้ชายมาจีบ ใช่ซิพี่มันเป็นผู้ชายหนิไม่ลำบากเหมือนผู้หญิงหรอก แต่ว่าฉันแต่งตัวเชยจริงๆหน่ะหรอ เพราะว่าฉันไม่ทำให้ภายนอกดูดีเลยไม่มีคนมาสนใจ ฉันบ่นกับตัวเองที่กับกระจกบานใหญ่สไตล์ยุโรปในห้องนอนของฉันกระจกบานนี้เพื่อนปรับทุกข์ของฉันเลยหละ ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ฉันก็จะมาพูดพูดกับกระจกบานนี้หนะแหละ เฮ้อ กระจกวิเศษเพื่อนยากช่วยส่งใครก็ได้มารักฉันที่ซิ นะได้โปรด โปรดส่งใครมารักฉันทีอยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป ฉันร้องเพลงให้กระจกฟัง @_@!!!!!!!!

 แล้ววันนี้ก็มาถึง วันที่อยู่ๆก็มีชายหน้าตาหล่อเหลาใส่หมวกสีแดงติดรูปหัวใจหน้าเหมือนเคน ธีระเดชมมายืนกดกริ่งอยู่หน้าบ้านของคุณ พร้อมกับบอกคุณว่า ‘บริษัท The Miracle Mirror ยินดีมอบความสุขให้คุณ ช่วยเซ็นรับด้วยนะครับ’ คุณรับมาอย่างงงๆก่อนจะเซ็นชื่อให้เขา แล้วเขาก็ขึ้นรถแล้วหายไปอย่างไร้ร่องรอย เหลือเพียงกล่องขนาดใหญ่เอาให้กับคุณ ช่วยเล่าเหตุการณ์ให้หน่อยสิว่ามันเป็นอย่างไรต่อไปเมื่อคุณเปิดกล่องนั้นออกพบกับชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา (บรรยาย+บทพูดตั้งแต่เคน ธีระเดชเค้ามาส่งของให้กับคุณ 5 บรรทัดขึ้นไป)

ตอบ ,,กริ๊ง กริ๊ง มีคนกดอ๊อดประตู

"หนิยัยมันจาไปเปิดประตูซิ"เสียงพี่สาวฉันไล่ฉันไปเปิดประตู
"เดี๋ยวคนใช้ก็ไปเปิดประตูเองแหละ"ฉันบอกแล้วนั้งดูทีวีต่อ
"หนิแก ไม่เห็นหรือไงว่าพวกเค้ายุ้งอยู่ที่ครัวหนะไปเปิดเดี๋ยวนี้"สุดท้ายก็ต้องไปเปิดประตูอยู่ดี

กริ๊ง กริ๊ง เสียงอ็อดดังขึ้นอีกครั้ง
"มาแล้วค่ะมาแล้ว"ฉันเปิดประตูแล้วให้เค้า แล้วก็เจอ.....เจอ....ผู้ชาย กรี๊ดดด หล่อค่ะหล่อ พี่เคน ธีระเดชมาเองเลยหรือเปล่าเนี่ย
"สวัสดีครับผมมาจาก บริษัท The Miracle Mirror ยินดีมอบความสุขให้กับคุณครับ ช่วยเซ็นรับตรงนี้ด้วยครับ" ถึงแม่ว่าจะไม่รู้รายละเอียดมากนักแต่ฉันก็เซ็นตามที่ชายคนนั้นบอก เพราะฉันตะลึงในความหล่อของเค้าอยู่หนะซิ ( แหม่ไม่ค่อยเลยนะ )
"ขอบคุณมากครับ ขอให้คุณมีความสุขกับสิ่งที่เรามอบให้นะครับ"เค้าพูดแล้วหันหลังเดินไปที่รถแต่ก็ต้องหยุดซะก่อนเพราะฉันเรียก
"อ่าวไม่ใช่คุณหรอค่ะที่จะมาจะมามอบความสุขให้ฉัน"ฉันถามเค้าหละ
"ไม่ใช่ผมหรอกครับแต่รับรองว่าเมื่อคุณเจอเค้าคุณจะต้องถูกใจแน่นอนไปแล้วนะครับ"เค้าพูดจบแล้วนั้งรถออกไปทันที หว้า เสียดายคนนั้นจังนานๆทีมีผู้ชายหล่อๆมาคุยด้วย ว่าแต่ไอกล่องใบนี้มันอะไรหละเนี่ย ฉันสำรวจกล่องดูแล้วเปิดฝากล่องนั้นออก

O_O อร๊ายยย แทบช็อก ช็อกดีมั๊นเนี่ย โอ๊ยยยใจเต้นเป็นเพลงพี่บี้เลยหละ จังหวะหัวใจเสียงหัวใจมันเต้น โคลมครามๆอยู่ข้างใน มันจะระเบิดออกมามั๊นเนี่ย
"สวัสดีครับผม คิม จงฮยอน ผมยินดีมอบความสุขให้กลับคุณครับ แล้วคุณหละครับชื่ออะไร"โอ๊ยย สวรรค์โปรค
"........"ไร้เสียงตอบรับจากฉัน กำลังเคลิ้ม
"คุณครับ ไม่ทราบว่าคุณชื่ออะไร"เค้าพูดกระแทกเสียงนิดนึง ฉันจึงได้สติกลับคืนมา
"ฉันชื่อ ปาร์ค มันจา ยินดีที่ได้รู้จักนะ"ฉันพูดอย่างเขินๆ
"อ่า ปาร์ค มันจา"เค้าทวนชื่อฉันแล้วเดินมาโอบใหล่ฉันเข้าบ้านไป  โอ๊ยยช็อกเป็นรอบที่สามของวัน
"เฮ้ย มันจา"เสียงพี่สาวฉันพูดขึ้นอย่างตกใจไม่นึกไม่ฝันว่าจะมีผู้ชายหน้าตาหล่อขั้นเทพอย่างนี้เดินมากับฉัน
"แม่ แม่ มาดูนี้เร็ว"เสียงพี่สาวตะโกนเรียกแม่ที่ตอนนี้อยู่ในครัว
"อะไรฮยอนจา เรียกซะเสียงดังเชี่ยว"แม่เดินออกจากครัวแล้วเดินมาที่พี่ฮยอนจา
"ตายแล้ว ยัยมันจา"ตกใจหละซิ 555+นึกไม่ถึงใช่มั๊ยว่าหนูจะพาผู้ชายคนนี้เข้ามาบ้าน หนูเองก็นึกไม่ถึงเหมือนกัน
"สวัสดีครับ ผม คิม จงฮยอน เป็นแฟนของมันจาครับ"จงฮยอนละมือที่โอบใหล่ฉันออกแล้วก้มหัวคำนับทั้งสองแล้วก็เอามือมาโอบที่ใหล่ฉันต่อ
"ฉันเป็นพี่มันจานะ ชื่อฮยอนจา ส่วนคนนี้ก็แม่ของมันจา"พี่ฉันแนะนำตัวหละ
"บ้านพวกคุณใหญ่มากๆเลยนะครับเนี่ย"จงฮยอนเค้าทัก นายนี้น่ารักสุดๆ
"งั้นเชิญมาทานข้าวด้วยกันก่อนนะ"เสียงแม่ฉันชวน
"ครับผม"จงฮยอนหันมามองหน้าฉันทีนึงแล้วเราสองคนก็พากันเดินไปที่ห้องอาหารทันที มีความสุขที่สุดเล๊ย

 คุณจะทำอย่างไร แน่นอนว่าคุณจ้างเขามาแล้วคุณก็ต้องจ่ายในสิ่งนั้น และสิ่งนั้นคือสิ่งที่เขาขอคุณ เขาขออะไรจากคุณ แล้วคุณจะให้เขาไหม (อะไรก็ได้ กอด100ครั้ง จูบพันครั้ง)

ตอบ ,,สิ่งที่เค้าขอก็คือ เค้าขอแยกมาอยู่กับฉันที่บ้านอีกหลังเพราะอยากให้มีเพียงแค่ฉันกับเค้าอยู่กันแค่สองคนเท่านั้น พอดีฉันก็มีบ้านอยู่อีกหลังนึงติดทะเลซะด้วยฉันจึงย้ายมาอยู่บ้านหลังนั้น และเค้าก็ขอนอนห้องเดียวกับฉัน แล้วก็เวลาเค้าจะ กอด หอมแก้ม หรือ จูบฉัน ฉันห้ามว่าเค้าหรือว่าต่อต้านเค้า ดูสิ่งที่ขอแต่ละอย่างฉันไม่เคยทำมันมาก่อน ก็อย่างว่าแหละ ฉันมันคนไม่เคยมีแฟนหนิ แต่สิ่งที่เค้าขอ ฉันก็ให้เค้านะ แหม่นานๆจะมีผู้ชายดีๆแบบนี้มาให้ฉัน แล้วอีกอย่างเค้าก็ไม่ได้อยู่กับฉันตลอดไปด้วย แค่นี้เองสบายมาก

 เขามาจากบริษัท The Miracle Mirror แล้วจะอยู่กับคุณตลอด ในบ้านหลังเดียวกับคุณแล้วก็ไปกับคุณทุกที คุณคิดว่าคุณจะตกหลุมรักเขาเข้าสักวันไหม เพราะอะไรล่ะ (บรรยาย 2 บรรทัดขึ้นไป)

ตอบ ,,ฉันว่าคงไม่หรอกมั้งเพราะก็รู้ๆอยู่ว่าเค้าไม่ได้อยู่กับเราตลอดไปหนิ  แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าความรู้สึกของฉันตอนนี้เรียกว่าอะไร ฉันมีความสุขที่ได้อยู่กับเค้า เค้าเป็นคนที่เปลี่ยนแปลงตัวฉันทำให้ฉันดูดีขึ้นไม่เป็นยัยเฉิ่มเหมือนที่ใครๆเค้าว่ากัน เวลาเค้าไม่สบายฉันกลับเป็นห่วงเค้ามากๆ เวลามีผู้หญิงคนอื่นมาคุยกับเค้าฉันจะรู้สึกโมโหแล้วก็อารมณ์เสียไปเลย ตื่นขึ้นมาเจอหน้าเค้ามันทำให้ฉันรู้สึกสดชื่นอย่างบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าความรู้สึกแบบนี้เรียกว่าอะไร ฉันไม่เข้าใจจริงๆ

และแล้วคุณก็ต้องตกหลุมรักเขาจนได้เพราะเวลาสามารถเปลี่ยนทุกอย่างได้จริงๆแต่เราเหลือเพียงเดือนเดียวเท่านั้นที่คุณจะได้อยู่กับเขา คุณจะทำอย่างไรตัดใจ หรือจะรั้งเขาไม่ให้เขาไปทั้งๆที่เขาต้องไปอยู่ดี (บรรยาย 2 บรรทัดขึ้นไป)

ตอบ ,,เฮ้ออ ฉันพยายามหักห้ามใจไม่ให้เผลอใจไปรักนายจงฮยอนนั้นแล้วนะ แต่ทำไมฉันทำไม่ได้หล่ะ นายจะรู้มั๊ยว่าในใจฉันตอนนี้ มีแต่นายคนเดียว เหลืออีกเดือนเดียวเท่านั้นซินะที่นายจะอยู่กับฉัน ตอนแรกฉันดีใจมากที่นายมาอยู่กับฉัน แต่ถ้าฉันย้อนเวลาได้ฉันขอให้ทุกอย่างเป็นเหมือนเดิมดีกว่าเป็นแบบที่เป็นอยู่ทุกวันฉันยอมให้คนอื่นมาว่าฉัน ดีกว่าส่งนายมาถึงแม้ว่าจะมีความสุขขนาดใหนก็ตามเถอะ สุกท้ายนายก็ไปอยู่ดี ฉันคงรั้งนายเอาไว้ไม่ได้หรอก ฉันอยากย้อนเวลากลับไปจริงๆ ย้อนไปวันที่ไม่มีนายเค้ามาในชีวิต

 บทสรุปของรักมาถึงตอนสุดท้าย เจ้กวาอยากให้ทุกคนมีส่วนร่วมในการแต่งนิยายเรื่องนี้เอาล่ะ! อยากได้ตอนจบแบบไหนล่ะคะ เชิญตามสบายค่ะ (เอาแบบไหนเชิญตามสบายมีความสุข เขาไม่ได้กลับไปเพราะอะไร บลาๆ 5 บรรทัดขึ้นไป บทพูด+บรรยาย)

ตอบ ,,เช้าวันนี้เป็นวันที่แสนสดใสของใครหลายๆคน แต่มันไม่ใช้ฉัน เช้าวันนี้เป็นวันที่เศร้าหมองที่สุด เพราะคนที่ฉันรักต้องจากฉันไปวันนี้

"เฮ้อ หนินายเป็ดปักกิ่ง นายต้องไปวันนี้แล้วใช้มั๊ย"ฉันพูดกับเค้าแต่เค้าก็ก้มหน้าก้มตากินอาหารต่อไป

".........."

"หนินายช่วยฟังฉันหน่อยได้มั๊ยเนี่ย หยุดกินก่อน"จงฮยอนหยุดกินทันทีที่ฉันบอกแล้วก็หันมามองหน้าฉัน

"อืม ที่รักรู้มั๊ยว่าผมตื่นเต้นที่สุด"จงฮยอนหันมาพูดกับฉันแบบยิ้มแย้มแจ่มใส ผิดกับฉันที่หน้าเศร้าเหมือนจิ้งจกตากแห้ง  -_- ?

"นี้นายดีใจมากเลยซินะที่นายจะต้องไปเนี่ย"ฉันพูดแบบโกรธสุดๆ

"ถูก ฉันดีใจมากมายเลยหละ"ยังจะมีหน้ามาหัวเราะอีก

"นี้นายไม่เคยรักฉันเลยหรอ"ฉันถามเค้าแต่เค้าก็ยังสนใจกับการกินอยู่

".........."

"เฮ้อ นายฉันโมโหแล้วนะ นายจะไปทั้งทีช่วยทำให้ฉันมีความสุขหน่อยได้มั๊ยหะ"โกรธแล้วเฟ้ย

"มันจาไม่กินข้าวหรอ"ถามอย่าง ตอบอย่าง

"ไม่กิน ฉันไม่มีอารมณ์กินหรอก"ฉันตะคอกใส่หน้าเค้าแล้วเดินขึ้นห้องไป ไปร้องไห้อ่ะค่ะ
ตอนนี้เวลาก็ผ่านไปจนมาถึง 4 ทุ่มครึ่งแล้ว ฉันนั้งอยู่คนเดียวในห้องนอน โดยที่จงฮยอนก็อยู่แต่ข้างล่างไม่ขึ้นมาหาฉัน

ก๊อกๆๆๆๆๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้น

"ยังไม่นอนอีกหรอมันจา"เค้าเปิดประตูเข้ามาแล้วมานั้งข้างๆฉัน

"นอนไม่หลับหรอก"

"เดี๋ยวผมจะกล่อมคุณนอนนะที่รัก"เค้าพูดแล้วประคลองฉันให้นอนลงแล้วเค้าก็นอนตาม มืออุ่นๆของเค้าโอบกอดฉันหละ  พอฉันตื่นมาฉันก็คงไม่เจอนายแล้วซินะ ฉันหลับตาลงในอ้อมกอดของเค้า แล้วเข้าสู่ห้วงนิทราไป

โปรดสงใครมารักฉันที่ อยู่อย่างนี้มันเหงาเกินไป เสียงเพลงดังขึ้น ฉันค่อยๆลืมตาขึ้นมาแล้วปรับสายตาให้เข้ากับแสง

"คุณแม่ค่ะ มันจาฝื้นแล้วค่ะ"เสียงพี่สาวฉันที่ทำหน้าดีใจที่สุด

"มันจาลูกแม่"แม่ของฉันเดินเข้ามากอดฉันแล้วก็ร้องไห้ออกมา นี้มันเกิดอะไรขึ้นเนี่ยฉัน งง ไปหมดแล้ว

"แม่ค่ะ"ฉันกอดแม่อย่างดีใจที่สุกน้ำตาของฉันมันเอ่อล้นออกมา

"แม่ค่ะนี้มันเกิดอะไรขึ้นค่ะ"ฉันถามแม่

"ลูกเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำหนะ ลูกนอนเป็นเจ้าหญิงนิททรามา 3 เดือนเลยรู้มั๊ยลูก"เรื่องมันเป็นแบบนี้เองหลอ นี้ฉันฝันเป็นตุเป็นตะเลยหรอเนี่ย ทุกอย่างมันเป็นความฝันหรอ แต่ก็ดีแล้วหละ

"แม่ค่ะหนูมีเรื่องอยากถามค่ะ"ฉันจะถามซิว่าความฝันของฉันมันมีเรื่องเกี่ยวโยงกันยังไงกับความเป็นจริงบ้าง

"แม่ค่ะแม่ว่าสไตล์การแต่งตัวของหนูดูล้าสมัยมั๊ยค่ะ"

"ไม่หนิลูก ลูกหน่ะเรียกได้ว่าผู้นำเทรนเลยหละ"อ่าวที่ฉันฝันว่าฉันเป็นยังเฉิ่มก็ไม่ใช่ความจริงหน่ะซิ ไชโย

"แม่ค่ะหนูเป็นคน เฉิ่มๆเชยๆใช่มั๊ยค่ะ"คำถามนี้น่าถามที่สุด

"ลูกแม่ไม่เฉิ่มเลยซักนิด ถ้าอย่างนั้นจะได้เป็นดาราดังได้ยังไงหละลูก"ดารานี้ชีวิตจริงฉันเป็นดารา ตายแล้วผิดจากในฝันเยอะเลย

"แม่ค่ะหนูมีแฟนยังค่ะ"อ่าทำถามนี้น่าสนใจที่สุด

"นี้ลูกจำอะไรไม่ได้เลยหรอ"จำไม่ได้เลยค่ะแม่ อันไซเมอร์มันกินสมองลูกไปแล้ว แหะๆๆๆ

"ลูกจำครอบครัวของเราได้หมดทุกคนนะค่ะ แต่ลูกไม่แน่ใจว่าลูกมีแฟนหรือเปล่า"

"มันจา มันจาฝื้นแล้วหรอ"เสียงผู้ชายคนนึงคนที่อยู่ในฝันฉันหนะแหละ

"จงฮยอนนั้นนายจริงๆใช่มั๊ย"น้ำตาฉันใหลลงมาอาบแก้มอีกครั้งความฝันของฉันจะกลายเป็นจริงใช่มั๊ย กรี๊ดดด ( บ้าไปแล้ว )

"คุณแม่ครับ/คุณแม่ค่ะ"เสียงเด็กผู้ชายหน้าตาน่ารักสองคนชายหญิงวิ่งมาทางฉันแล้วเข้ามากอด เด็กสองคนนี้ใครเนี่ย หน้าตาคล้ายฉันกับจงฮยอนเลยอะ

"นี้ลูกของเราไงมันจาจำได้มั๊ย"ลูกหรอ นี้ความเป็นจริงฉันมีลูกแล้วหรอเนี่ย ไม่หน้าละหน้าตาดีเหมือนพ่อกับแม่เลย ( ก็ฉันนี้ไง 555+)

"คุณแม่ครับจำลูกได้ใช่มั๊ยครับ นี้ ชินซองเองนะครับแม่"เด็กผู้ชายอายุราวๆ 8 ปีพูดกับฉัน ชินซอง เป็นลูกชายเรา!!!!!

"คุณแม่ค่ะคุณแม่ยังจำ จินซู ลูกสาวของแม่ได้ใช่มั๊ยค่ะ"เด็กผู้หญิงตัวเล็กอายุ 5 ขวบพูดกับฉัน  นี้ฉันลูกสองแล้วหรอเนี่ย @_@!!!!

"แม่จำลูกได้ซิจ่ะทำไมแม่จะจำไม่ได้หละ"แม่ขอเวลาซักพักนะลูกแม่ขอโทษที่แม่โกหกแม่จำลูกไม่ได้จริงๆ (แต่จำสามีได้เนี่ยนะ) แม่ขอเวลาทบทวนเรื่องของครอบครัวก่อนนะตอนนี้อันไซเมอร์มันกินสมองแม่ไปแล้วเนี่ย

และแล้วคุณแม่มันจาก็จำเรื่องทุกอย่างได้แล้วก็อยู่อย่างมีความสุข


ปล.เรื่องเกี่ยวกับครอบครัวเป็นความจริงทุกอย่างนะค่ะ ยกเว้นเรื่องที่ตัวเองไปบ่นกับกระจกแล้วก็ได้เจอกับจงฮยอนอันนี้ฝันไปเอง

จบแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่าจะคิดได้ขนาดนี้ พิจรณาด้วยนะค่ะ