คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Cheaper 2
" พวกเธอ ยัยซาลาเปาตื่นแล้ว "
" ขอบคุณค่ะ คุณหมอฮันเตอร์ "
ฉันค่อยๆปรือตาขึ้นทีละนิด ตอนนี้วิญญาณของฉันอยู่ที่ไหนนะ
" ยัยวินนี่ ตื่นได้แล้ว จุ๊ฟๆ "
" เฮ้อ หยุดเลยนะ "
" แหะๆ "
" ตอนนี้เราอยู่ที่ไหนหรอ "
" เอ่อ บนเกาะน่ะ "
" ภูเก็ตหรอ? "
" ป่าว เกาะร้างต่างหากเหล่า "
" หา เกาะร้าง "
" ใช่ ตอนนี้เรายังโชคดีที่คุณหมอฮันเตอร์ช่วยเธอไว้น่ะ "
" อืม " คุณหมอฮันเตอรร์ช่วยชีวิตฉันไว้งั้นหรอ
" ขอบคุณนะค่ะ คุณหหมอฮันเตอร์ "
" ไม่เป็นไรหรอกครับผมทำด้วยความเต็มใจ "
แต่ต้องคิดก่อนว่าฉันจะเอาชีวิตรอดออกจากเกาะนี้อย่างไร
เฮ้อ ชีวิตของฉันช่างหน้าสงสารจัง T.T
" นี่ พวกเรา ตรงนี้มีถ้ำด้วย " เสียงนี้มันคุ้นๆนะ เหมือนเคยได้ยินบนเรือ
" ไอ้ตุ๊ด เฮชอน " ฉันตะโกนออกไปดังลั่น ความแค้นเกิดขึ้นมาในใจฉันทันที
ยังอาจปล่อยให้สาวสวยอย่างฉันหัวแตก เฮ้อ หัวแตก!!!
" T.T "
" อ้าว ยัยซาลาเปาเป็นอะไรอีกเนี่ย "
" คุณหมอหัวฉันแตก "
" เพิ่งจะรู้เนอะ T.T "
" .................... "
ในถ้ำนี้ออกจะอุ่นนิดหน่อย แต่โชคดีที่คุณหมอฮันเตอร์ ได้จุดไฟไว้
ฉันคิดว่าคุณหมอฮันเตอร์จะเก่งแต่ผ่าตัดซะอีก และอีกไม่นานพวกเราก็ค่อยๆพลอยหลับ
ไปทีละคน สองคน เนื่องจากอาการเหนื่อยอ่อนและเพลี้ยมาก
0.00 น.
ฮืม...ฮืม...ฮืม... เสียงอันน่าหวาดกลัวดังขึ้น
" ใครน่ะ " ฉันพูดขึ้น แล้วฉันก็ถามอีกครั้งแต่ก็ไม่มีเสียงตอบกลับ
" เสียงใครน่ะ " พูดจบก็มีหญิงชรารูปร่างผอมแห้งเดินออกมาอย่างเฉื่อยช้า
ฉันพยายามปลุกทุกคนให้ตื่น แต่มันก็ไร้ผลเพราะทุกคนไม่รู้สึกตัว
ฉันพยายามควบคุมสติ แล้วเดินไปถามหญิงชรา " คุณยายค่ะ คุณยายมาทำอะไรที่นี่ค่ะ "
" ยายชื่อเอลล่า ยายอยู่ที่นี่มานานแล้ว " คุณยายพูดขึ้น แล้วทำเสียงแหบ
" แล้วคุณยายเป็นอะไรค่ะ ถึงทำเสียงแบบนั้น " ฉันพูดขึ้น โดยที่ยังคุมสติไว้ได้อยู่
" เรื่องนี้หนูห้ามบอกใครนะ ยายจะบอกหนูแค่คนเดียวเท่านั้น
คือว่า...ยายเป็นแม่มดแปลงกลายมา เอางี้เพื่อความซื่อสัตย์ ยายจะเสกให้หนูกลายเป็น
แม่มดเอาไหม แต่หนูต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่บอกใครเกี่ยวกับยายยเข้าใจไหม "
" สัญญาค่ะ เอาสิค่ะเสกเลย ลองดูก็ไม่เสียหาย " ฉันพูดอย่างดีใจ
" โอม...เพี้ยง " พอฉันกลายเป็นแม่มดแล้ว ฉันก็อยู่ในสภาพเดิม
เพราะเราจะให้ใครเห็นไม่ได้ " ทำไมไม่ให้บอกล่ะค่ะ " แล้วฉันก็ขัดขึ้นมา
" ก็เพราะเวทมนต์ของหนูก็จะเสื่อมลงไปเรื่อยๆ จนหมดไปนะสิ "
คุณยายพูดก่อนที่จะจากไป
" วินนี่! เธอพูดกับใครน่ะ " คุณหมอลุกขึ้นนั่ง แล้วถามอย่างตกใจ
" ไม่มีอะไรหรอค่ะ ฉันก็แค่พูดกับตัวเองเฉยๆ " ระหว่างจะเดินไปเข้านอน
ฉันก็สะดุดก้อนหินก้อนหนึ่ง จนล้ม พอรู้ตัวอีกทีปากของฉัน
ก็มาอยู่บนปากของคุณหมอฮันเตอร์แล้ว ตอนนี้ฉันได้ซบตากับคุณหมอฮันเตอร์
อยู่นานทีเดียว จนรู้สึกตื่นเต้น แล้วฉันก็รู้สึดว่าหัวใจของฉันเต้นแรงมาก
จนควบคุมมันไม่อยู่ แล้วฉันก็แอบกรี๊ดในใจอย่างมีความสุขที่ได้อยู่กับคุณหมอฮันเตอร์
" วินนี่ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า " คุณหมอพูดขึ้น แบบเขินๆ ^//^
" อ๋อ ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ แต่เมื่อกี้... " " เมื่อกี้ที่ผมจูบคุณ... "
คุณหมอยังพพูดไม่จบ ฉันก็เอานิ้วชี้ปิดปากคุณหมอเอาไว้ไม่ให้พูด
" คุณหมอก็อย่าพูดเสียงดังสิค่ะ ฉันก็อายเป็นเหมือนกันนะ "
" จะอายทำไมล่ะ ก็มันจริงหนิ " คุณหมอพูดแล้วยิ้มให้ฉันอย่างอ่อนโยนและอบอุ่น
" ไม่พูดเรื่องนี้และ ไปนอนดีกว่า " ฉันพูดแล้วแอบอมยิ้มให้คุณหมอฮันเตอร์
ก่อนที่จะเข้าไปนอน
ความคิดเห็น