คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : วอนนี่ เยเย่ part 2
P2
สามารถขอได้หลังไมค์ ทางเมล์ หากเจอคีย์ หรือ ตัวเฟ ในเมล์ แอดไปได้ตลอดเวลา แต่จะเจอคีย์รึป่าวไม่รู้ ?? เจอแน่นอน คีย์ออนทุกวัน ตอนเย็น หรือมืด ถ้า เป็นวันหยุดคีย์จะออน ช่วยบ่ายด้วย
ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ ต่อจากนี้ไม่ว่าจะเรื่องไหนถ้ามีเอ็นซีให้ขอหลังไมค์
ขอเตื่อนค่ะ เนื้อเรื่องางเรื่องมีเอ็นซีที่ถ้าไม่อ่านเเล้วจะไม่สามารถอ่านรเรื่องได้ค่ะ
ต้องขอโทษด้วยสำหรับคนที่ไม่สะดวก
แต่คีย์อยากได้รายชื่อคนที่ ชอบในตัวเยซอง
ชอบอ่านฟิคที่ เยเย่เคะนะค่ะ
ว่าเยอะแค่ไหน เพราะฉะนั้นคีย์จะเปิดอีกบทความนึงเพื่อนับจำนวนสมาชิก
ต้องขอโทษในการมาอัพบทความล่าช้าเพราะ คีย์ติดสอบ ติดงาน ติดสัปดาห์วิชาการ ติดงานกีฬาสี
หวังว่าคงจะติดตามกันต่อนะคะ
ปล้ำลิง . พวกเราชอบ เอสเจเหมือนกันและก็คงรู้ถึงเหตุการ์ณที่กำลังวุ่นวายมาก ของเอสเจ
คีย์ขอให้ทุกคนเชื่อมั่นในเหตุผลของ สมาชิกในวงทุกคน ไม่ว่าเค้าจะทำอะไร คีย์สัญญา คีย์จะรักเอส เจที่เป็นเอสเจ แบบนี้ ตลอดไป เชื่อในตัวพวกพี่ทุกคน ^^
KeYTime
เช้าวันรุ่งขึ้น เยซองลืมตาตื่นขึ้นมาพร้อมกับอาการปวดเมื่อยตามร่างกาย ร่างเล็กกวาดตามองไปรอบๆ
“ตื่นแล้วหรอ “
“คุณซีวอน...”เยซองรับแก้วนมที่ถูกยื่นมาให้อย่างงงๆ ดมไปดมมา แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่กล้าดื่มเข้าไป เนื่องมาจากประสบการ์ณเมื่อคืนทำให้เข้าไม่กล้ากินอะไรโดนไม่ไตร่ตรองก่อน...
ร่างสูงยังคงมองอยู่อย่างนั้นก่อนจะจ้องเขม็งเมื่อเยซองทำท่าจะวางมันลง...จะระแวงอะไรนักหนา ต้องให้ขู่ถึงจะชอบใช่มั้ย...
“กินเข้าไป..”สั่งเสียงต่ำอย่างจงใจ ร่างเล็กค่อยๆนำแก้วจรดริมฝีปากอย่างไม่มั่นใจ ก่อนจะเอามันลงแล้วเอ่ยประท้วง..
“แต่..”
“กินเข้าไป..”
“แต่..ผม...”
“หนึ่ง..”
“คุณซีวอน..”
“สอง..”
“คุณ..”
“ถ้านายยังไม่กินแล้วฉันนับสามเมื่อไร....ฉันไม่รับประกันความปลอดภัยของน้องชายนาย....”ร่างเล็กหน้าซีด..เค้าไม่ยอมให้น้องชายที่สู้อุตส่าห์เลี้ยงมาเป็นอะไรหรอก แต่ว่า...ถ้ามัน...ร่างเล็กพยายามจะเถียงอีกครั้งแต่พอร่างสูงอ้าปาก เยซองก็ยอมกระดกรวดยกแก้ว ซีวอนยิ้มอย่างพึ่งใจ..
“ดีมาก...”
“อย่าทำสองคนนั้นนะครับ..ผมยอมแล้ว...ทุกอย่างเลย..ทุกอย่างที่คุณต้องการ..”
ซีวอนจับคางเยซองบังคับให้หันมาสบตา “ทุกอย่างที่ฉันต้องการ..”
“ครับ..ทุกอย่างที่คุณต้องการ...”
“ดี..ไหนบอกสิ..ว่า นมจืดเมื้อครู่หวานมากรึเปล่า..เยซอง” เมื่อได้รับคำถาม เยซองถึงกับกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ..อยากถอนคำพูด..นมจืด...แต่ทำไมมันหวานขนาดนั้นล่ะ....
“...”
“ตอบสิ...”
“หวาน...มาก...ทำไม..”คำถามสุดท้ายที่ยังไม่ทันหลุดจากปาก ความรู้สึกที่ประทุขึ้นมาก็ตอบทุกอย่างได้ดี..เยซองกำผ้าปูที่นอนแน่น
“...ออกฤทธิ์แล้วสิ..”
“ซีวอนนี่.....”ร่างบางครางเสียงพร่าก่อนจะปล่อยให้คนเอาแต่ใจทำอะไรตามใจตัวเองอย่างขัดขืนไม่ได้อีกครั้ง....
“เยเย่....”
.....................................
ความคิดเห็น