ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Eyeshield : เพียงแค่ความหวัง [ Hiruma x Sena ]
Hiruma Thinking
"ให้ผมลองผ่านยามาโตะคุงให้ได้เถอะครับ คุณฮิรุม่า"
มันจะไม่ทันการณ์น่ะสิ เจ้าเปี๊ยก
โอกาสแห่งความหวัง
สิ่งที่หอบัญชาการไม่ควรมีคือ การอ้อนวอนขอร้องโชคชะตา
เราควรจะเดิมพันกับไอ่วอกลิงนั่นโดยการพาสลูก
หรือควรหวังกับฝีเท้าของเจ้าเตี้ยนี่ดี
"คุณฮิรุม่าครับ"
เสียงเรียกใสๆจากคนที่รอฟังคำตอบ ทำให้ฝ่ายถูกถามสะอึกไปพริบตานึง แต่เกมการเล่นก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว
การแข่งกำลังดำเนินต่อไป ในทิศทางที่เดมอน ไม่อาจจะต่อกรกับทีมคู่แข่งได้
"หึหึ ในที่สุด ชั้นก็รู้แล้วล่ะ ว่าแกรออะไร ฮิรุม่า"
"แกกำลังรอให้เซนะวิ่งผ่านชั้นไปให้ได้ใช่ไหมล่ะ น่าขำจริงๆ"
ก็เอ่อดิ แล้วมันน่าขำตรงไหนฟะ
แม้ในใจจะคิดเช่นนั้น แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ ได้เพียงแต่คิดและหวังในใจอย่างเงียบๆ
หรือเรา จะเสี่ยงเกินไปรึเปล่า ??
แล้วดูสีหน้าไอ่เปี๊ยกขี้กังวลนั่นสิ น้อยใจเราอีกแน่ๆ
เพื่อแกนะไอ่เตี้ย ชั้นยอมทิ้งทุกอย่างให้แก
อย่าทำให้ชั้นผิดหวังซะล่ะ!! เซนะ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sena Thinking
หลังจากที่ผมได้พูดกับคุณฮิรุม่า ก็ไม่เห็นว่าคุณฮิรุม่าจะพูดอะไรตอบกลับมา
สงสัยคุณฮิรุม่าคงไม่มั่นใจในตัวผมว่าจะผ่านยามาโตะคุงได้สินะ
มันก็ไม่แปลกนักหรอก คุณฮิรุม่าคำนวนอะไรไม่เคยพลาดสักครั้งเดียว
แล้วเรา ... จะเป็นยังไงต่อไปนะ
"หึหึ ในที่สุด ชั้นก็รู้แล้วล่ะ ว่าแกรออะไร ฮิรุม่า"
"แกกำลังรอให้เซนะวิ่งผ่านชั้นไปให้ได้ใช่ไหมล่ะ น่าขำจริงๆ"
เอ๋! ที่ยามาโตะคุงพูด มันหมายความว่า...
คุณฮิรุม่าเชื่อมันในตัวเรางั้นเหรอ
เค้ายอมเสี่ยงขนาดนี้เพื่อเรางั้นสินะ
กับคนอย่างเรา
เพื่อคนอย่างเรา
ผมจะไม่ทำให้ใครมาบอกว่าการตัดสินใจของคุณฮิรุม่าผิดพลาด อย่างเด็ดขาด!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แหะๆ รู้สึกว่าหัวไม่แล่น แต่งแก้เครียด เอาไว้จะมาปรับแต่งให้ใหม่นะคะ
เบลอๆกับชีวิต
คนอ่านเงียบหาย
น้อยใจนะเนี่ย
"ให้ผมลองผ่านยามาโตะคุงให้ได้เถอะครับ คุณฮิรุม่า"
มันจะไม่ทันการณ์น่ะสิ เจ้าเปี๊ยก
โอกาสแห่งความหวัง
สิ่งที่หอบัญชาการไม่ควรมีคือ การอ้อนวอนขอร้องโชคชะตา
เราควรจะเดิมพันกับไอ่วอกลิงนั่นโดยการพาสลูก
หรือควรหวังกับฝีเท้าของเจ้าเตี้ยนี่ดี
"คุณฮิรุม่าครับ"
เสียงเรียกใสๆจากคนที่รอฟังคำตอบ ทำให้ฝ่ายถูกถามสะอึกไปพริบตานึง แต่เกมการเล่นก็ได้เริ่มขึ้นแล้ว
การแข่งกำลังดำเนินต่อไป ในทิศทางที่เดมอน ไม่อาจจะต่อกรกับทีมคู่แข่งได้
"หึหึ ในที่สุด ชั้นก็รู้แล้วล่ะ ว่าแกรออะไร ฮิรุม่า"
"แกกำลังรอให้เซนะวิ่งผ่านชั้นไปให้ได้ใช่ไหมล่ะ น่าขำจริงๆ"
ก็เอ่อดิ แล้วมันน่าขำตรงไหนฟะ
แม้ในใจจะคิดเช่นนั้น แต่ก็ไม่สามารถพูดออกไปได้ ได้เพียงแต่คิดและหวังในใจอย่างเงียบๆ
หรือเรา จะเสี่ยงเกินไปรึเปล่า ??
แล้วดูสีหน้าไอ่เปี๊ยกขี้กังวลนั่นสิ น้อยใจเราอีกแน่ๆ
เพื่อแกนะไอ่เตี้ย ชั้นยอมทิ้งทุกอย่างให้แก
อย่าทำให้ชั้นผิดหวังซะล่ะ!! เซนะ
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Sena Thinking
หลังจากที่ผมได้พูดกับคุณฮิรุม่า ก็ไม่เห็นว่าคุณฮิรุม่าจะพูดอะไรตอบกลับมา
สงสัยคุณฮิรุม่าคงไม่มั่นใจในตัวผมว่าจะผ่านยามาโตะคุงได้สินะ
มันก็ไม่แปลกนักหรอก คุณฮิรุม่าคำนวนอะไรไม่เคยพลาดสักครั้งเดียว
แล้วเรา ... จะเป็นยังไงต่อไปนะ
"หึหึ ในที่สุด ชั้นก็รู้แล้วล่ะ ว่าแกรออะไร ฮิรุม่า"
"แกกำลังรอให้เซนะวิ่งผ่านชั้นไปให้ได้ใช่ไหมล่ะ น่าขำจริงๆ"
เอ๋! ที่ยามาโตะคุงพูด มันหมายความว่า...
คุณฮิรุม่าเชื่อมันในตัวเรางั้นเหรอ
เค้ายอมเสี่ยงขนาดนี้เพื่อเรางั้นสินะ
กับคนอย่างเรา
เพื่อคนอย่างเรา
ผมจะไม่ทำให้ใครมาบอกว่าการตัดสินใจของคุณฮิรุม่าผิดพลาด อย่างเด็ดขาด!!!
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แหะๆ รู้สึกว่าหัวไม่แล่น แต่งแก้เครียด เอาไว้จะมาปรับแต่งให้ใหม่นะคะ
เบลอๆกับชีวิต
คนอ่านเงียบหาย
น้อยใจนะเนี่ย
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น