คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 3
Eternity Link
Chapter 3
ขณะที่ฟ้าและวิกำลังจะเดินไปที่ประตูอยู่ๆก็มีเสียงสัญญาณเตือนภัยดังขั้นพร้อมกับเสียงประกาศเตือน
" ขณะนี้กำลังเปิดผลึกศิวะ อีก 30 วินาที เริ่มนับถอยหลัง "
ทั้ง 2 ตกใจกับคำเตือนมาก วิที่กำลังอึ้งๆอยู่มองไปที่ผลึกน้ำแข็งที่มีอุณหภูมิต่ำถึง -100 องศาซึ่งน้ำแข็งที่ห่อหุ้มศิวะเริ่มละลายออก น้ำแข็งเริ่มละลายออกมาแต่แทนที่จะกลายเป็นของเหลว มันกลับลงมาแข็งอยู่เบื้องล่างเท้าของศิวะแทน น้ำแข็งชั้นต่อไปก็เช่นเดียวกัน ฟ้าตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมากเธอเปิดคอมโน็ตบุ๊กขึ้นอีดกครั้งและวิเคราะห์ข้อมูลของศิวะที่แฮกออกมา
" รู้แล้ว เพราะน้ำจะ "แข็ง" ที่อุณหภูมิ 0 องศา และ "ละลาย" ที่ 0 องศาเช่นเดียวกัน ดังนั้นพอมันละลายก็จะแข็งตัวทันทีในเวลาต่อมา" หญิงสาวอธิบาย
" อีก 10 วินาที จะเสร็จสิ้น "
ตอนนี้น้ำแข็งเริ่มละลายออกจะหมดแล้ว ทั้งฟ้าและวิเริ่มรู้สึกถึงอุณหภูมิในห้องทดลองที่กำลังลดลงอย่างรวดเร็ว
" อีก 5 วินาที การเปิดผลึกจะเสร็จสิ้น เริ่มนับถอยหลัง "
"5…4…3…2…1…"
เมื่อสิ้นเสียงสัญญาณเตือน น้ำแข็งก็หยุดละลายบนฐานทดลองนั้นเหมือนเทพธิดาน้ำแข็งยืนอยู่บนดอกไม้น้ำแข็ง ผมสีฟ้าร่างกายเป็นผลึกน้ำแข็งสีน้ำเงินดวงตายังปิดสนิท
" นั้นมันอะไรกันน่ะ " วิพูดออกมา
" อะไรก็ตามที่ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตบนโลกนี้ " ฟ้าพูดตอบแล้วจ้องมองข้อมูลบนคอมพิวเตอร์ด้วยใบหน้าครุ่นคิด
" หมายความว่าไง" วิหันมาถามฟ้าที่ตอนนี้ลงไปนั่งคุกเข่าอยู่หน้าจอคอม
" ดูจากข้อมูลที่แฮกออกมา ร่างกายน่ะยังมีชีวิตอยู่แต่อยู่ในสถาพจำศีลเท่านั้น ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้จะมีชีวิตอยู่ในน้ำแข็งที่ติดลบ100 องศาเนี่ยน่ะ แถมห้องทดลองนี้…อยู่ลึกลงมาเกือบ 2 กิโลเมตรได้เลย"
ทันใดนั้นก็มีเสียงหวีดร้องดังขึ้นนมา มันเป็นเสียงหวีดร้องเล็กแหลมสูงดังก้องไปทั่วห้องทดลองเป็นเสียงกรีดร้องที่บ่งบอกถึงความทรมาณได้เป็นอย่างดี ฟ้ากับวิต้องเอามือขึ้นมาอุดหู เสียงหวีดร้องดังอยู่ชั่วครู่ก็เงียบไปทั้ง 2 รีบมองหาที่มาของเสียงนั้น ก็ปรากฏว่าเป็นศิวะนั้นเองเธอลืมตาตื่นขึ้นมาแล้ว!
"ไม่น่าเชื่อ " ฟ้าพูดออกมาด้วยความตกใจ
วิจ้องมองศิวะที่มองไปรอบๆห้องด้วยดวงตาสีน้ำเงินเข้มแล้วเธอก็ทำหน้าโกรธจัดเหมือนเธอตื่นขึ้นมาผิดที่หรือผิดเวลา แล้วเธอก็ยกมือขึ้นมีน้ำแข็งขนาดใหญ่มากมายพุ่งออกมาจากมือบอบบางสีน้ำเงินนั้น น้ำแข็งพุ่งไปโดนเครื่องทดสอบ บางอันไปโดนเครื่องคอมพิวเตอร์ในความคิดของวิ ดูเหมือนศิวะคงโมโหมากที่เธอต้องตื่นขึ้นมาที่นี่จนอยากจะทำลายมันทิ้ง แต่ก่อนที่วิจะคิดอะไรต่อไปวิก็เห็นแท่งน้ำแข็งอันนึงพุ่งตรงไปที่ฟ้าที่กำลังนั่งจ้องหน้าจอคอมอยู่
" ฟ้า! น้ำแข็ง !!" วิตะโกนเพื่อให้ฟ้ารู้สึกตัวแต่ไม่ทันแล้ว ชายหนุ่มรีบกระโดดไปหาฟ้าทันที ส่วนหญิงสาวหลังจากที่ได้ยินเสียงของวิก็รู้สึกตัวมองไปข้างหน้าก็เห็นแท่งน้ำแข็งพุ่งเข้ามาทางเธอฟ้ารีบพับคอมเก็บอย่างรวดเร็วก้อนน้ำแข็งพุ่งมาอย่างรวดเร็ว ฟ้ารีบที่พับคอมเสร็จแล้วรีบเอามันขึ้นมาแนบอกเตรียมจะวิ่งหนี แต่แล้วเธอก็รู้สึกว่ามีอะไรมากระแทกตัวเธอจนล้มลงไปกับพื้นแล้วกลิ้งไปอีกทางนึง วิ นั้นเองเฉียดกับแท่งน้ำแข็งไปนิดเดียว
" ฟ้า .. เป็นอะไรรึเปล่า " วิถามฟ้าที่ยังอึ้งๆอยู่
" ม..ไม่เป็นไรแล้ว นี่! แล้วลุกไปได้แล้วถึงนายจะตัวไม่ใหญ่แต่หนักน่ะ " ฟ้าผลักวิที่คร่อมตัวอยู่ออกแล้วหยิบคอมขึ้นมา
" ตอนนี้อุณหภูมิลดลงอย่างรวดเร็วกว่าตอนแรกอีก ถ้าไม่รีบหาทางออกแล้วล่ะก็โดนแช่แข็งตายในนี้แน่ " ฟ้าบอกกับวิที่ยังจ้องไปที่ศิวะที่เริ่มมีอาการแปลกๆ เธอเริ่มมองไปรอบๆห้องทดลองเหมือนกำลังจะหาอะไรบางอย่างอยู่แต่ดูเหมือนจะไม่มีสิ่งที่เธอต้องการอยู่ศิวะมองไปที่เพดานห้องทดลองแล้วลอยตัวสูงขึ้นวิเดาออกทันที " เธอกำลังจะหาทางออกไปจากที่นี่! "
" วิ! รีบไปกันเถอะ " แต่ก่อนที่วิจะหันไปบอกกับหญิงสาว ฟ้าก็ไปฉุดชายหนุ่มให้เดินตามเธอมาแต่ทางที่พวกเธอเข้ามาเมื่อกี้โดนแท่งน้ำแข็งของศิวะทำลายหมด ฟ้ารีบเปิดคอมออกอีกครั้งอย่างรวดเร็วเพิ่อวิเคราะห์ทางหนีที่ไล่ทันที แต่ตอนนี้ที่กลางห้องกลับมีลูกกลมสีดำลอยขวางหน้าศิวะอยู่ เจ้าลูกกลมสีดำนั้นค่อยๆใหญ่ขึ้นแล้วก็ระเบิดออกมาวิเอาตัวบังฟ้าไว้และเมื่อวิเลื่อนตัวออกจึงเห็น อสุรกายสีดำตัวใหญ่มหึมามีปีกเหมือนค้างคาว 4 ปีกอยู่กลางหลัง ดูๆช่างคล้ายเวตาลชะมัด ฟ้าคิด ดูเหมือนศิวะจะเจอสิ่งที่ไม่คาดคิดแล้ว ดูเธอโกรธมากเมื่อเห็นสิ่งที่ปรากฏเบื้องหน้าเธอ ฟ้ารีบวิเคราะห์สิ่งมีชีวิตปริศนาเบื้องหน้า 2 ตัว ผลบนหน้าจอคอมทำให้เธอตกใจมาก
" อะไรกันเนี่ย ! ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตบนโลก ไม่สามารถวิเคราะห์หรือระบุประเภทได้ " แล้วฟ้าก็เงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าสิ่งประหลาดทั้ง 2 ที่ดูเหมือนกำลังเขม่นกัน เจ้าอสูรกายสีดำนั้นปล่อยลูกกลมสีดำออกมาตรงกลางระหว่างมันและศิวะ แล้วลูกกลมสีดำนั้นก็ใหญ่ขึ้นจนครอบทั้งตัวมันและศิวะเอาไว้กลายเป็นลูกบอลสีดำขนาดใหญ่กลางห้องทดลอง ตอนนี้ฟ้าและวิมองไม่เห็นเจ้าอสูรกายสีดำนั้นแล้วแต่เนื่องจากศิวะร่างกายเป็นผลึกสีน้ำเงินเข้มจึงยังคงเห็นชัดอยู่แม้อยู่ในความมืด แต่วิพอเห็นลางๆว่าเจ้าอสูรกายสีดำนั้นยื่นแขนออกมาในมือของมันมีลูกกลมสีดำอยู่มันค่อยๆบีบลูกกลมสีดำนั้น ศิวะนั้นเหมือนกับอยู่ในลูกแก้วเล็กๆมันค่อยๆบีบรัดร่างกายของราชินีน้ำแข็งจนทำให้ศิวะเริ่มร้องออกมาอย่างเจ็บปวดร่างกายของเธอค่อยๆกลายเป็นน้ำแข็งแล้วแตกสลายออก ส่วนที่แตกสลายนั้นก็ค่อยๆกลายเป็นน้ำและระเหยหายไป ดูเหมือนเจ้าอสูรกายสีดำนั้นจะดีใจที่มันชนะราชินีน้ำแข็งได้มันชูมือของมันขึ้นมาแล้วก็ทำท่ามือจนสุดแรงฉับพลันเจ้าลูกกลมสีดำลูกใหญ่กลางห้องทดลองก็ระเบิดออกมาและสลายหายไปเจ้าอสูรกายสีดำนั้นก็หายไปด้วย
" หายไปแล้ว มหัศจรรย์จริงๆสามารถละลายน้ำแข็งมี่มีอุนหภูมิ -100 องศาได้ " วิพูดออกมา
" ไม่ใช่เวลาจะมาชื่นชมน่ะรีบเผ่นออกจาที่นี่เถอะ " ฟ้ารีบกระชากวิไปที่ประตูอีกที่นึงฟ้ารีบใส่รหัสเปิดอย่างรวดเร็วเมื่อประตูเปิดออกสุดทางเดินมีลิฟท์อยู่ตัวนึง ฟ้ารีบเอาสายไฟต่อเข้าอย่างรวดเร็วสักพักลิฟท์ก็เปิดออกฟ้าถอดสายไฟออกทั้ง 2 คนเข้าไปในลิฟท์แล้วลิฟท์ก็ปิดลงพาทั้ง 2 ขึ้นไปยังพื้นดิน
+++++++++++++++++++++++++
ภายในห้องทดลอง น้ำแข็งที่ศิวะปล่อยออกมายังค้างอยู่สภาพของห้องทดลองตอนนี้เหมือนทุ่งน้ำแข็งเสียมากกว่า ณ ห้องที่เอาไว้ใช่สำหรับสังเกตการ์นมีชายหญิงคู่หนึ่งยืนมองเหตุการ์นเบื้องล่างอยู่ หญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างหลังชายหนุ่มพูดขึ้น
" เห็นเมื่อกี้มั้ย เธอใช้ช่วงเวลา 3 นาทีดาวโหลดข้อมูลของศิวะไป "
" ใช่และเธอยังสามารถทำลาย lady bugs โปรแกรมป้องกันผู้บุกรุกได้เสียด้วย " ชายหนุ่มหันไปพูดกับหญิงสาว
" ฝ่ายนั้นคงต้องการศิวะไปอย่างเงียบที่สุด " หญิงสาวหันไปพูดกับชายหนุ่มที่มองลงไปที่แท่นทดลองด้วยสายตาที่อ่อนโยน
" คิดว่าตามรอยได้ไหม " ชายหนุ่มละจากความคิดนั้นแล้วหันไปถามหญิงสาว
" คิดว่าได้น่ะ แต่อยากขอเวลาหน่อยช่วงนี้ชั้นไม่ว่าง " หญิงสาวพูดจบแล้วก็เดินออกไปจากห้อง ชายหนุ่มยิ้มให้กับการกระทำของหญิงสาวแล้วมองไพ่ทาโรห์ในมือ
" แล้วไว้เจอกันใหม่น่ะ ผู้เฒ่า Hermits " แล้วชายหนุ่มก็เดินออกจากห้องไป
+++++++++++++++++++++++++
รายงานข่าววันนี้เมื่อเช้าเวลา ตี 4.56 นาที ได้เกิดเหตุการ์ณแผ่นดินไหวขึ้นแต่เป็นในระดับที่น้อย………
ฟุบ! ฟ้าปิด T.V. อย่างอารมณ์เสียจนวิสังเกตเห็นได้
" เป็นอะไรน่ะฟ้า "
" แปลก! ไม่เห็นมีข่าวพวกเราเลยชั้นทิ้งไพ่เอาไว้น่ะ " ฟ้าหันไปพูดกับวิ
" แสดงว่าฝ่ายนั้นปิดบังข้อมูลเหรอ " วิที่กำลังจัดกับข้าวลงจานพูดขึ้น
" แสดงว่าข้อมูลที่พวกเราได้มานั้นก็อันตรายมากเลยสิน่ะ " ฟ้ามองไปที่แผ่น CD สีน้ำเงินเข้มใส่กล่องวางอยู่บนโต๊ะ
" ดูเหมือนว่า โปรแกรม Lady bugs นั้นจะมีเอาไว้ป้องกันศิวะ ไม่งั้นคงไม่สร้างเป็น A.I. หรอก"ฟ้าพูดแล้วเดินไปที่โต๊กับข้าว
" คิดว่าจะมีเรื่องตามมามั้ย " วิถามขณะที่กำลังถอดผ้ากันเปื้อนออก
" คิดว่ามีน่ะ อาจจะเป็นเรื่องใหญ่เลยก็ได้ " ฟ้าตอบแล้วกินข้าวเย็น เมื่อเช้าหลังจากที่ลิฟท์พาพวกเธอมาออกตรงลิฟท์บริษัทบริเวณชั้น 1 แสดงว่ามีทางลับมากมายนอกจากห้องประธานบริษัทสิน่ะ
แล้วเธอก็รีบพาวิไปโรงพยาบาลทำแผลที่ไหล่ก่อนจะกลับมานอนยันเย็นที่บ้าน หลังจากกินข้าวเย็นแล้วเก็บโต๊ะเรียบร้อยแล้ววิที่ล้างจานอยู่คิดว่าฟ้าคงจะขึ้นไปนอนต่อหรือไม่ก็ไปนั่งเล่นคอม แต่พอวิขึ้นไปที่ห้องคอมหญิงสาวกลับไม่อยู่ที่นั้น วิเลยขึ้นไปดูที่ชั้น 3 เปดเข้าไปในห้องของฟ้าแต่ก็ไม่อยู่วิรู้สึกประหลาดใจมากหรือว่า…
+++++++++++++++++++++++++
ฟ้ากำลังนอนดูดาว ดาวคืนนี้ช่างสวยนักแต่มันคงน้อยใจที่คืนนี้คนที่มาดูมันไม่ค่อยตั้งใจดูเท่าไหร สายลมเย็นๆพัดมาแต่ใบหน้าของหญิงสาวเหมือนกำลังครุ่นคิดเรื่องบางอย่างอยู่แล้วสักพักฟ้าก็ได้ยินเสียงเปิดประตู วินั้นเอง ฟ้ายันตัวเองขึ้นมาเป็นท่านั่ง
" มาอยู่บนนี้จริงๆด้วย เอ้า ผ้าห่มตอนกลางคืนอากาศมันเย็นเดี๋ยวจะไม่สบาย " วิพูดแล้วโยนผ้าห่มให้ ฟ้ารับแล้วเอามาคลุมตัว
" ห่วงตัวเองก่อนเถอะ เจ็บขนาดนั้นยังทำกับข้าวได้อีก " ฟ้าพูดสวนกลับด้วยอารมณ์ขันหน่อยๆ
" ถ้าให้เธอทำก็ไม่ต้องกินกันพอดี " วิหัวเราะแล้วลงไปนั่งข้างหน้าฟ้า
" กำลังคิดอะไรอยู่ เห็นทำหน้ายุ่งๆ " วิถามแล้วเอานิ้วชี้จิ้มที่หน้าผากของหญิงสาว เหมือนกับว่าผู้ที่อยู่เบื้องหน้าตอนนี้เป็นเพียงเด็กอายุ 10 ขวบที่กำลังมีปัญหายุ่งยากอยู่ในใจ
" คิดเรื่องเมื่อคืน" ฟ้าตอบแล้วนอนลงบนตักวิมองท้องฟ้าไปเรื่อยๆคืนนี้จันทร์ก็ยังสวยไม่สร่าง เธอค่อยๆหลับตาลงแล้วครุ่นคิดถึงเรื่องทุกสิ่งทุกอย่างที่ไปเจอมา แล้วลืมตาขึ้นเหมือนตัดสินใจอะไรบางอย่างได้ ฟ้าลุกขึ้นยืนมองไปทางแสงสีของเมืองเชียงใหม่
" เอาล่ะไปกันเถอะวิ " ฟ้าหันมาบอกวิที่กำลังเหม่อมองไปที่แสงสีของเมืองอยู่
" ไปไหน " ชายหนุ่มหันมาถามด้วยความประหลาดใจ
" ก็เอา CD ไปให้เจ๊นั้นแล้วเอาเงินไปเที่ยวกันเถอะ " ฟ้าพูดอย่างอารมณ์ดี
" เธอเที่ยวกลางคืนด้วยเหรอไง " วิถาม
" เอานา ไปที่ไหนก็ได้ แต่ห้ามพาไปที่นั้นน่ะ " ฟ้าหันมากันท่าวิก่อน
" รู้ทันอีก ไม่กังวลแล้วเหรอฟ้า " วิพูดพร้อมยิ้มน้อยๆแล้วเดินไปหาหญิงสาวที่กำลังจะเปิดประตู
" อะไรมันจะเกิดก็ต้องต้องให้มันเกิดแหละนา กังวลไปก็เปล่าประโยชน์ " ฟ้าหันมาพูดแล้วจูงวิที่ยืนอยู่ข้างตนเดินลงบันไดเพื่อออกไปสู่แสงสีของเชียงใหม่ยามค่ำคืน
End ( จบตอนผลึกน้ำแข็งศิวะ )
ความคิดเห็น