ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ๛นายเย็นชาที่รัก My Boy!!๛

    ลำดับตอนที่ #3 : ๛ยัยหื่นยองอึน๛

    • อัปเดตล่าสุด 26 พ.ค. 50


    ในเช้าที่แสนสดใสของวันจันทร์เช้านี้ ฉันตื่นขึ้นพร้อมอารมณ์ที่ดีสุดยอดแล้วก็ลุกจากเตียงนอนเดินออกมาที่หน้าระเบียง

    "
    อ๊ากกก มีความสุขจังเลย"

    หุหุ แค่คิดถึงเรื่องเมื่อวานฉันก็สุขซะไม่มีเลยแหละ อะ กิ๊วๆ

    ในขณะที่ฉันกำลังชื่นชมรื่นรมณ์กะอากาศยามเช้าอยู่นั่น สายตาของฉันก็ได้มองออกไปยังห้องของบ้านฝั่นตรงข้าม ซึ่งก็คือบ้านของบองจินนั่นเอง แล้วในขณะที่ฉันกำลังสงสัยว่าห้องนั้นเป็นห้องใคร เจ้าของห้องก็ปรากฏตัวขึ้น เดินออกมาที่ระเบียงเช่นกัน

    "
    อรุณสวัสดิ์ ยองอึน"

    เขากล่าวทักทายฉันด้วยทรงผมยุ่งๆที่ดูกระเซิงแต่เซ็กซี่ของเขา โอ้วแม่เจ้า!! เขาไม่ใส่เสื้อเผยให้เห็นลำตัวที่เปลือยเปล่าท่อนบน ให้ตาย!!หุ่นเขาดีเป็นบ้าทำเอาฉันจ้องไม่กระพริบตาแถมเคลิ้มอีกด้วย

    "
    ยองอึน เธอได้ยินฉันรึป่าว ยัยเซ่อ"

    เขาเริ่มทำหน้านิ่วมองฉันที่ยืนอึ้งดูหุ่นของเขา เขาคงไม่รู้ตัวเลยว่าตอนนี้ฟีดรดมนใสตัวเขามันแผ่พุ่งออกมาจนทำให้ฉันเลือดกำเดาแทบจะกระฉูดอยู่แร้ว กรี๊ดดดด!!

    "
    เธอ นี่เธออย่าบอกนะว่าเธอกำลังอ่านกินฉันอยู่นะ ยองอึน"

    เขารู้ตัวแล้วหรอเนี่ย ว่าฉันกำลังอ่านกินเขาอยู่[[[ก็ดูสายตาที่จ้องมองเขาสิยัยยองอึน หื่นชิบหาย]]]

    "
    ฉะ..ฉะนป่าวนะ บองจิน"

    ฉันรีบแก้ตัวเพราะกลัววันหน้าเขาจะระวังตัวไม่ให้ฉันเห็นเขาที่มีฟีโรโมนพุ่งกระจายอย่างวันนี้อีก

    "
    เธอโกหก -0-"

    แน่ะ!! ยังจะรู้ว่าฉันโกหกอีกงั้นหรอ อย่าพึ่งมาฉลาดอะไรตอนนี้สิบองจิน

    "
    ฉันป่าวนะ"

    555+
    เรื่องไรฉันจะยอมรับละ ไม่มีทาง

    "
    แล้วไอที่หยดติ๋งๆสีแดงนั่นคือไรละ -..-"

    ไอที่หยดติ๋งๆสีแดงยังงั้นหรอ ฉันก้มลงมองที่พื้น กรี๊ดดดดดด!! My เลือดกำเดาไหล
    นี่ฉันหื่นมากขนาดนี้เลยหรอเนี่ย ฉันรีบหันหลังกลับด้วยความอายสุดขีด แงๆๆเขาจะหาว่าฉันเป็นดรคจิตมั้ยเนี่ยย TOT

     

    คิก..ยัยบ๊อง เธอหื่นฉันมากขนาดนี้เลยหรอ

     

    โอ้โห นายคนนี้แม้แต่ตอนหัวเราะยังเท่เลย จะมีอะไรที่นายแล้วมันดูอุบาทว์มั่งมั้ยเนี่ย!!

     

    ฉันไม่ได้หื่นนะ บองจิน

     

    ฉันหันหลังกลับมามองหน้าเขาอีกรอบและพูดด้วยเสียงที่ออดอ้อนสุดๆแร้ว บองจินจ๋า อย่ากลัวฉันเลยนะ ฉันไม่ปล้ำเธอหรอก

     

    ฉันกลับห้องดีกว่า ขืนอยู่ตรงนี้นานๆ เธอคงจะปล้ำฉันแน่เลย คิก

     

    แล้วเขาก็เดินกลับเข้าไปในห้องทิ้งให้ฉันที่ยืนมองด้านหลังของเขาด้วยความเสียดายในอารมณ์ เฮ้อ..สงสัยคราวต่อไปฉันต้องหาวิธีแอบดูเขาใหม่โดยไม่ให้เขารู้ซะแล้ว คิก..ขอพ่อซื้อกล้องส่องทางไกลดีกว่า ก๊ากๆๆๆ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×