[Fiction:FMA]เรื่องวุ่นๆระหว่างฝึกวิชา(AlphonseXWrath)

ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่3 แก้แค้น

ตอนที่3 แก้แค้น

“เฮ้อ~ ไม่มีวิธีแล้วจริงๆเหรอครับเนี่ย”อัลเอนตัวพิงหลังร่างสูง พร้อมกับวางหนังสือเล่มหนาเตอะที่เพิ่งอ่านจบวางไว้ข้างกาย
“อัล นายคิดว่าจะหาข้อมูลแบบไหนล่ะ”ราธถาม
“ก็หาข้อมูลเกี่ยวกับโฮมุนครูสไงครับ คิดว่าน่าจะเจอวิธีแปรธาตุโฮมุนครูสนะ”อัลตอบ
“แล้วนายไม่ลองหาข้อมูลเกี่ยวกับวงแหวนเวทดูล่ะ”ราธถามต่อ
“ลองดูแล้วครับ แต่ก็ไม่เห็นมีอะไรที่ต้องการเลย....”อัลพูดเสียงเศร้า
“ไม่เป็นไรหรอกนะ อัล ที่จริงชั้นก็โตไปกว่านั้นไม่ได้อีกแล้ว แต่เพราะนายนั่นแหละ ชั้นถึงตัวสูงขึ้น”ราธดึงร่างเล็กเข้ามากอด
“ราธ.....”ร่างบางเขินเล็กน้อย
“อะไรล่ะ อัล”ราธยิ้ม
“ไม่มีอะไรหรอก”ว่าจบ อัลก็จุมพิตที่พวงแก้มอันขาวเนียนของราธ
“ทำแบบนี้แล้วยังจะว่าไม่มีอะไรได้ไง”ราธหน้าแดง “เดี๋ยวก็ทำโทษซะหรอก”
“คิดว่าตัวโตกว่าผม แล้วจะขู่ผมได้เหรอครับ ราธ”อัลผลักร่างสูงให้นอนราบไปกับพื้น “คนที่ควรจะโดนทำโทษ น่าจะเป็นนายมากกว่านะครับ”ร่างบางยิ้มอย่างมีเลศนัย
“นายจะทำอะไรชั้นเนี่ย”ร่างสูงหน้าแดงก่ำ
“ก็ทำแบบนี้ไง”กล่าวจบ อัลก็ประกบปากกับร่างสูง ใบหน้าของราธแทบจะเป็นสีแดงไปทั่วทั้งใบหน้า
“บ้า....”สัมผัสจากริมฝีปากนุ่มๆของอัล มันทำให้ราธอดไม่ได้ที่จะใช้ปลายนิ้วสัมผัสริมฝีปากของตัวเองอย่างลืมตัว
“ฮะๆ ราธเนี่ย น่ารักเป็นบ้าเลยนะครับ”รอยยิ้มอันน่ารักของอัลปรากฏขึ้นบนใบหน้าเขาอีกครั้ง
“ก็นายเล่นแบบนี้ ชั้นก็เขินเป็นนะ”
“คร้าบ~ๆ”
“ชิ ถ้าอยากทำให้ชั้นกลับเป็นเหมือนเดิมล่ะก็ รีบๆหาวิธีหน่อยสิ”ราธบ่น
“ที่จริงก็อยากกลับเป็นเหมือนเดิมสินะครับ นั่นน่ะสิ ยังไงราธคนเดิมก็น่ารักกว่าเห็นๆ”อัลยิ้ม(ยิ้มบ่อยจริง)
“บ้า! รีบๆลุกออกจากตัวชั้นได้แล้ว มันหนักนะ”
“เอาคืนไง เอาคืนที่นายทับตัวผมเมื่อวาน ฮิๆ”
“รีบๆลุกสักทีซี่”
“ม่ายอาวคร้าบ~ ของอยู่อย่างนี้สักพักนะ”ว่าแล้วอัลก็ซบลงบนแผ่นอกกว้างของราธ
----------
หึๆๆ ใครคิดว่าราธจะเป็นเมะ คิดผิดสะแล้ว ที่จริงชื่อมันก็บ่งบอกอยู่แล้วว่าอัลราธนะ^^ ว่าแต่ แต่ละตอนน้อยไปหน่อยรึเปล่าครับ(แล้วแกใช้ร่างสูงแทนราธ ร่างบางแทนอัลทำซากอะไรฟะ)