คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 3
หลัาทานอาหารมื้อเย็นันเสร็ทุน็ไม่รู้เลยว่า ถูหมอแพทวายานอนหลับในแ้วน้ำ พอหมอแพทเห็นว่าทุนแยย้ายันลับเ้าห้อและหลับันหม ็เินไปยัห้ออุเพทันทีเมื่อหมอแพทเปิประูเ้าไปภายในห้อ็เห็นุเพนอนหลับอยู่และรู้ไ้ทันทีว่าภายใ้ผ้าห่มผืนนั้นเธอไม่ไ้สวมใส่เสื้อผ้าเพราะุเพไม่อบใส่เสื้อผ้าเวลานอนมาั้แ่เล็้วยวามเป็นส่วนัวอแฝทั้สอที่แยห้อันนอน้วยร่าายที่่าันทำให้แม่ทั้สอ้อป้อันและับพวเธอแยันนอน
หมอแพทพอเห็นแบบนั้น็ถอเสื้อผ้าอัวเอออนหมอย่าไม่รอ้าให้เสียเวลาใๆ อี และเินรไปยัุเพึผ้าห่มออไปนพ้นทาทำใหุ้เพสะุ้ื่น็เห็นหมอแพทยืนมอเธอ้วยร่าายเปลือยเปล่าไม่่าัน ุเพ็รับรู้ไ้ทันทีเ่นันว่าหมอแพท้อารอะไราเธอ ุเพทำท่าะลุึ้นหนีแ่หมอแพทที่เร็วว่ารีบึ้นไปนอนทาบทับบนร่าายอุเพทำใหุ้เพอนนี้ที่เสียท่าอย่าที่สุแถมอะไรหลายๆ อย่า็เป็นใให้หมอแพทไปหม
“หยุนะ อาแพท อย่าทำแบบนี้ับเพ”
“เธอะ้อใ้ในสิ่ที่พายมันทำไว้ับน้อแพร ันรวูร่าายอน้อแพรหมแล้ว น้ออเธอมีร่าายไม่่าาันสินะ ถึไ้ทำรนั้นอน้อแพรบาเ็บไ้นานั้น ถ้าไม่รุนแรมาไม่บาเ็บแบบนั้นแน่นอน ยิ่น้อแพรเล่าทุอย่าที่เิึ้นใหุ้แม่อเธอฟั ันยิ่แ้นใแฝนน้ออเธอมา ในเมื่อันทำอะไรน่อเรื่อไม่ไ้ นที่้อรับแทน็ือเธอพิมพ์น ันไ้่าวมาว่า พายมันมั่วับผู้หิไปทั่วเธอเอ็ไม่่าัน เพิ่มันไปอีสันะเป็นอะไรไป”
พอหมอแพทพูบ็ไม่รอใหุ้เพไ้อธิบายอะไร็ับุเพอ้าาออและเริ่มสอใส่แท่สวาทอัวเอเ้าไปอย่าสุแรไม่มีารเล้าโลมหรือปลุเร้าอะไราหมอแพทเลย ภายในใหมอแพทมีแ่ะเอาืนแทนลูสาว แ่หมอแพท็้อหยุยั้ัวเอเมื่อเห็นเลือสๆ ไหลออมาา่อทารัอุเพ และสีหน้าอุเพ ที่อนนี้มีน้ำาไหลอาบแ้ม้วยวามเ็บปว หมอแพทเอามือไปับแ้มสาวน้อยใ้ร่าอัวเอเบาๆ ้วยวามรู้สึผิเพราะไม่ิว่าุเพะยับริสุทธิ์อยู่
“นี่เธอยัไม่เยหรือน้อเพ”
ุเพเอามืออัวเอปัมืออหมอแพทออและมอสบานที่รุรานเธอ้วยวามรุนแร
“ุเป็นถึหมอ ูเอ็น่าะทราบีไม่ใ่หรือะ ุมันใร้ายมา เพเี่ยวอะไร้วย เพทำผิอะไรหรือะ ุถึทำแบบนี้ับเพ”
“น้อเพ พี่หมออโทษ พี่หมอไม่ิริๆ ว่าเธอยัไม่เย แล้วพี่็โรธุพายมาริๆ พอเห็นลูอพี่เป็นแบบนั้น”
“แ่เพไม่ไ้เป็นนทำร้ายพี่แพร แ่ถึะใ่ ุ็ไม่วรทำแบบนี้ เพอร้อ เอามันออไปไ้มั้ย เพเ็บ”
หมอแพทมอบสบาุเพ ่อนที่ะนอนทาบทับร่าายอัวเอลมาแทนำอบว่า หมอแพทไม่ปล่อยเธอ ่อนที่ะ่อยๆ ประบูบลไปที่ริมฝีปาเธออย่านุ่มนวลและเร่าร้อนเพื่อปลุอารม์อุเพ ่วยทำใหุ้เพผ่อนลายึ้นนุเพเริ่มราเบาๆ ทำให้หมอแพทแทรปลายลิ้นเ้าไปนัวเนียวัแว่แลลิ้นับุเพนทำให้เธอเริ่มอ่อนล้วยรสูบที่ลึึ้และนุ่มนวล ่าาที่บัับูบันอนเอันรั้แร
เมื่อหมอแพทเห็นว่าุเพเริ่มอ่อนล็่อยๆ ถอนริมฝีปาอัวเอเพื่อใหุ้เพไ้พัหายใ่อนที่ะ่อยๆ พรมูบลไปนไปหยุที่สอเ้าอวบอิ่มนล้นมือทำให้หมอแพทพอใที่สุึ่อยๆ ูเลียนุเพสั่นสะท้านไปทั้ัวและเริ่มบีบบเบียสะโพไปมาเพื่ออบรับแท่สวาทอหมอแพทที่ยัาอยู่ที่่อทารัอเธอ ทำให้หมอแพทเริ่มอบสนอลับ้วยารระแทเบาๆ ทำใหุ้เพราออมาเสียหวาน หมอแพท็โล่อที่อย่าน้อย็ไม่ไ้ทำใหุ้เพเ็บอี
หมอแพท่อยๆ มอบบทรัให้ับุเพอยู่เนิ่นนานึปล่อยใหุ้เพไ้นอนพัและบอว่า
“พี่อโทษนะน้อเพ พี่ิไม่ถึริๆ ว่านี่ือรั้แรอเธอ พรุ่นี้พี่ะบอเรื่ออเราับุแม่ทั้สออเธอนะในเมื่อรั้แรอเธอือพี่ พี่็พร้อมรับผิอบ”
ุเพ ลุึ้นนั่ทั้ๆ ที่ยัร่อมอยู่บนสะโพอหมอแพท และบอว่า
“ไม่้อรับผิอบอะไรทั้นั้นเพไม่้อาร แ่เพ อยาะอใหุ้ปล่อยเพไป เราวรลืมเรื่อที่เิึ้นระหว่าเราะไ้มั้ย เพะถือว่าเพไ้ใ้ใหุ้แทนพาย”
“็ไ้แ่เรา้อมี้อลัน ถ้าอยาให้พี่เปิทาให้พายไ้ีบน้อแพร ภายใน 6 เือนนี้น้อเพ้อเป็นอพี่นเียว ไม่ว่าพี่ะ้อารเธออนไหน เธอ็้อยอม ลมั้ย แ่ถ้าเธอไม่ยอมทำามใพี่ ะพาน้อแพรลับบ้าน หรือไม่อาะไปหลับนอนับพายแทน็ไ้ เพราะเห็นน้อแพรบอน้อพลอยว่า พายยัไม่ผ่าัที ถ้าแบบนั้นพี่็ร่วมเพศับพายไ้อยู่”
“ทำไมุถึใร้ายแบบนี้ พายเป็นนอลูสาวุนะะ ุะทำแบบนั้นับพายไม่ไ้”
“พี่ถึทำับเธอยัไละน้อเพ ลเอายัไะ สัา 6 เือนอเรา ถ้าเธอยอมทำาม พี่็ะให้โอาสพายพิสูน์”
“ถ้าเพยอมามใุ ุ้อสัา้วยว่า เรื่ออเราะไม่มีใรรู้ ห้ามใหุ้แม่อเพทราบ เพสสารุแม่ ุสัาไ้มั้ย”
“ไ้เรื่ออเรา 6 เือน่อานี้ะไม่มีใรรู้นอาเราสอน ถ้าเธอยอมามใพี่ทุอย่า”
“ั้น็ไ้ เพล 6 เือน เมื่อรบสัา อใหุ้ปล่อยเพับพายไป และให้พายไ้แ่านับพี่แพร”
“ไ้สิะ แ่ถ้าพายมันีบน้อแพรินะ พายทำร้ายน้อแพรไว้หนัเินไป”
“็ไม่่าาุที่ทำเพ ุทำับเพเหมือนที่พายทำับพี่แพร แ่พายทำเพราะโนวายา แุ่ทำเพราะแ้แ้นแทนลู ใำมาว่าพาย”
เมื่อหมอแพทเห็นว่าุเพำลัร้อไห้เพราะำลัเสียใ หมอแพท็เริ่มปลุเร้าอารม์ุเพอีรอบให้เธอร้อแบบอื่นแทนารร้อไห้ นุเพหมแรและล้มัวลไปบอหมอแพท้วยวามอ่อนล้าที่ถูหมอแพทร่วมรัอยู่นาน หมอแพทับุเพึหลับไปนเือบสว่าหมอแพทึ่อยๆ ว่าุเพ ลให้นอนราบบนที่เียนอนและ้มลไปูบแ้มเธอ่อนที่ะเินออาห้อไป เพื่อไม่ให้นในบ้านับไ้ว่าหมอแพทเ้าไปหลับนอนับุเพ
แ่สิ่ทีุ่เพไม่รู้็ือ หมอแพทไม่ไ้ิะปล่อยเธอไปหลัา 6 เือนเหมือนที่สัา แ่หมอแพทลับิว่า ระยะเวลา 6 เือนนี้ะทำใหุ้เพั้ท้อให้ไ้ เพื่อที่ะรับผิอบุเพ หมอแพท็ไม่้อผิสัา เพราะหลัา 6 เือน หมอแพท็อุเพาุแม่ทั้สอนอเธอ เพราะที่หมอแพทมั่นใว่าภายใน 6 เือนุเพสามารถท้อไ้แน่นอน เพราะัวเอเป็นหมอสูินารีที่บมาาเยอรมัน
หมอแพทลับไปนอนล้าๆ พลอยนริน และอเธอเอาไว้้วยวามรัเหมือนเิม เพราะับพลอยนริน หมอแพทรัมั่นไม่เยเปลี่ยนใ ่อนที่ะระิบเบาๆ
“พี่อโทษนะะ น้อพลอย พี่พลาไปแล้ว พี่้อรับผิอบ แ่พี่รัน้อพลอยสุหัวในะ อย่าโรธพี่นะนี 6 เือนนะะ แล้วพี่ะบอทุอย่าับเธอ”
พลอยนรินที่ื่นึ้นมาั้แ่หมอแพทอ็ไ้แ่รับฟั แ่็ไม่ไ้พูอะไร และไม่ถามอะไรเหมือนเิม เพราะถ้าหมอแพทออยาให้รู้็ะเล่าให้ฟัเอ ถึะถามไปหมอแพท็ไม่บอว่าพลาอะไร นอาพลอยนรินะรู้เอ หมอแพทรัพลอยนรินมา ็ถอเสื้อผ้าอนออนหมไม่สนใว่าเมียรัหลับหรือว่าื่นอยู่็ับเธอถอเสื้อผ้าหมถึเธอะหลับหมอแพท็ะร่วมรั้วย ทำเอาเธอลืมาื่น็อบสนอหมอแพทามที่เา้อาร โยที่ไม่ถามอะไรให้หมอแพทไม่สบายใ ยอมร่วมรัับหมอแพทนสว่าหมอแพท็หลับไปพร้อมพลอยนริน
ามลิ์มา่ะ ลมาว่านี้มันะแบนเอา
สายใยร้อยใรั เล่มที่ 1
https://www.readawrite.com/a/7cf9cdf9ae746aa93a8a99a759e56759
สายใยร้อยใรั เล่มที่ 2
https://www.readawrite.com/a/97c10d8f599133e6578278114f7d9e63
ความคิดเห็น