ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่ 2
♔ I don’t want a perfect life, I want a happy life.♔
♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞
ลิ่นอสายฝน?...
เปลือาสีไ่มุเปิึ้นเผยให้เห็นนัย์าู่สวยในวามมื ร่าบอบบาอเ็สาวลุึ้นนั่บนเีย่อนะหันไปามทิศทาลมที่พัเอาลิ่นอสายฝนโยเ้ามา
ลูิเฟอร์้าวเินออาเียลบันไไปทา้านล่ารไปที่หน้า่าที่ถูเปิไว้นพัพาลิ่นลมฝนโยเ้ามาภายในห้อนอน เธอเพียวาสายามอรอบบริเวนอหน้า่า่อนะหยุมอั่วรู่แล้วปิหน้า่าล
ผ้าม่านสีเ้มถูึมาปิเป็นอย่าสุท้าย ่อนที่เ้าอห้อะเปิออมาาบริเวนั้น
วาสีอำพันับ้อบริเวหน้า่าที่ถูปิ่อนที่ะลืนหายไปับวามมื
♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞
าเรียว้าวลไปในอ่าอาบน้ำนาให่ นสัมผัสถึวามอุ่นร้อนอสายน้ำที่ส่ลิ่นหอมลอยทั่วห้อ ่อนที่ะนั่ลในอ่าแล้วำิ่ลไปในสายน้ำ
นัย์าสีเียวมรเริ่มแปลเปลื่ยนสีเียวอมฟ้าเหมือนห้วทะเลลึ ลูิเฟอร์เหม่อมอใ้ผืนน้ำเพียั่วรู่่อนะผุึ้นาน้ำ ผมสีเมเปิ้ลุ่มน้ำลู่ไปับหัวไหล่มน เธอหลับาล่อนะลุึ้นาน้ำเมื่อไ้เวลา้อไปแล้ว
ีวิประำวันอันแสนวุ่นวาย…ลูิเฟอร์ไ้แ่ิ่อนะเริ่มแ่ัวเพื่อลไปทานอาหารเ้าอวัน
ลิ่นหอมอนมปัปิ้ลอยมาามลมทันทีที่า้าวแรอลูิเฟอร์้าวลบันไั้นสุท้ายถึพื้นพรม เธอเินไปนั่ที่โ๊ะอาหาร่อนะเอ่ยปาทัทายนที่ำลัหันหลัให้อยู่ “อรุสวัสิ์” ลูิเฟอร์ยแนึ้นเท้าามอ
“อรุสวัสิ์” เ็หนุ่มอบลับทั้ ๆ ที่ไม่ไ้หันลับมามอ “เพื่อนเหรอ” เาถามออไปพร้อมผ้าันเปื้อนที่ถูถอนออเมื่อทำอาหารเ้าเสร็เรียบร้อยแล้วนำมาเสริฟ์ที่โ๊ะ
“ไม่ใ่” ลูิเฟอร์อบลับพร้อมับรินน้ำส้มใส่แ้ว
มิาเอลานรับ่อน่อนะเินไปนั่ฝั่ร้าม แล้วเริ่มทานอาหานเ้าอัวเอ
มิาเอล โรอน ฝาแฝายอ ลูิเฟอร์ ที่มีลัษะร้ามับเธออย่าัเน
มิาเอล มีผมสีำสนิทั่นปีอีา วาสีเียวแมเหลือ ผิวาวสุภาพี รูปร่าสูโปร่
ถ้า ลูิเฟอร์ โรอน มีบรรยาาศลึลับ เย้ายวน อ่อนหวานแฝวามอันราย มิาเอล โรอน ็มีบรรยาาศลึลับ นุ่นนวลแฝวามอันราย
ฝาแฝนร… นั้น ือ สิ่ที่ใร ๆ ่า็เรียพวเธอ
ลูิเฟอร์หยิบวพริไทยแล้วเทลไปบนไ่าวบนาน่อนะเริ่มทานอาหาร “วาลับมาเป็นสีเิมแล้วนะ” เสียอเมอน์ทำให้เธอเยหน้าึ้นาารัเบ่อน่อนะอบเพียสั้น ๆ ้วยำว่า ‘อืม’ เท่านั้น
สีวาอ ลูิเฟอร์ ือ สีเียวอมฟ้า หรือ สีทีล ไม่ใ่สีเียวมร แ่ นอื่นมัะไม่สัเเห็นนเธอทำให้มันเป็นสีเียวมรั่วราวไปเลย
บรรยาาศที่ปลุมไป้วยวามสบพร้อมเสียระทบันอมีและส้อมที่ระทบานเป็นวามเยินอพวเธอไปแล้ว ่อนที่เ็หนุ่มะเป็นนทำลายวามเียบนั้นเอ “วันนี้ะทำอะไร” มิาเอลถามถึาราีวิประำวันอฝาแฝวันนี้
ลูิเฟอร์ลอสายารุ่นิ่อนะยื่นส้อมไปิ้มไส้รอบนานฝาแฝมาทาน ริมฝีปาอิ่มยับยับึ้นลามัหวะเี้ยว่อนะอบออไปเมื่อลืนอาหารลไปเรียบร้อยแล้ว “อบนมปั… และ เินเล่น”
มิาเอลพยัหน้ารับแล้ววามเียบสบ็ลับเ้ามาเหมือนเิม
♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞
เพิ่รู้ว่าในป่ามีบ้านน้วย…
เอบ แบล็ มอเส้นทาที่ไมุ่้นาถ้าพ่ออัวเอ บิล แบล็ ไม่บอมาเา็ไม่รู้ว่ามีเส้นทาถนนสายนี้้วย เพราะ เส้นทาที่แทบลืนไปับรอบ้าถ้าไม่สัเี ๆ
เ็หนุ่มผมำเปิประูลารถพร้อมับ เธ และ แม
แม ยูลีย์ วาสายามอรอบบริเว่อนะ้าวนำเพื่อน ๆ ึ้นบันไไป
บ้านอระูลโรอน มีนาให่เมื่อเทียบับนาอผู้นในฟอร์ เป็นารผสมผสานที่่อน้าแปลอลาสสิ และ ธรรมาิ
เถาว์วัลไม้ที่ปลุมหลัาบาส่วน ลิ่นหอมออไม้ และ บรรยาาศที่เียบสบ
“.... เหมือนบ้านแม่มในนิทาน หรือ ในหนัเลย” เธ เลียร์วอเอร์ พูอย่าิล เาเป็นเ็หนุ่มที่อายุน้อยที่สุในลุ่มและยัไม่ผ่านารเปลื่ยนร่าเหมือนแม และ เาหวัว่าะถึวัยในเร็ววัน “เราไม่โนับลหม้อหรอใ่ไหม” เาหัวเราะอย่าบันเมื่อพูบ
“นายไม่น่าอร่อยถึนานั้นหรอ” เสียที่ไมุ่้นหูัึ้นทำให้เธ้อรีบหัน้ายหันวามอหาที่มา้วยวามใ
เอบลับเยหน้าึ้นมอ้านบนหลัาแทน เพราะ สัาาอเามันบอให้ทำ
มีเสียอารเลื่อนไหวัอยู่บนหลัารอไม่นาน พวเา็เห็นว่าใรเป็นเ้าอเสียนั้น
เหมือนโลรหน้าหยุหมุน เสียทุเสียที่เยไ้ยินนั้นับสนิทล ภาพรอบ้า่าพร่ามัวไปหม ทุถูัาเพื่อให้นรหน้าเาแ่มัสับนับฟัแ่เสียอนรหน้า
แรระทุ้อเธทำให้เอบหลุาภวั์ ่อนะถลึสายามอุนอายุน้อยว่าที่หัวเราะิัับปิิริยาอเา
แมเพียส่ยิ้มล้อเลียนมาให้เท่านั้น เาเ้าใวามรู้สึนี้
ลูิเฟอร์ที่มออยู่บนหลัามวิ้วเมื่อสัมผัสลิ่นอายอลุ่มนรหน้าไ้ว่าเป็นอะไร
ลิ่นสาปอหมาป่าแรนานี้ โยะเพราะนทีู่โสุในลุ่ม ะลายร่าแล้วสินะ
“พวุเป็นใร” ลูิเฟอร์ถามออไป “ถึันะไม่นิยมับใรลหม้อเพื่อ้มิน” เธอใเน้นย้ำเพื่อให้พวเารู้ว่า เธอไ้ยินบทสนทนาั้แ่้น “แ่ ารยิผู้บุรุ็ไม่แน่นะ”
สิ้นเสียอเ็สาว พวเา็ไ้ยินเสียึ้นัลำล้ออปืนัึ้นทำให้พวเาหันไปามทิศทาอเสีย็เห็นเป็นเ็หนุ่มผมำยืนถือปืนเล็พวเาอยู่
“เี่ย!” เธอุทานพร้อมับยมือึ้นเหนือหัวทันที
ลูิเฟอร์ลไปนั่ห้อยาบนหลัาพร้อมับถามออไป “สรุป พวุเป็นใร…ะ” รอยยิ้มหวานเลือบยาพิษส่ไปให้เป็นารบท้ายพร้อมปืนแม็นั่มที่ถูหยิบึ้นมาถือในมือวา
… พ่อรับ พ่อให้ผมมาเออะไรันแน่รับ… เอบโอรวในใ
♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞
มือเรียวหยิบับวสมุนไพรที่้อารมาเทผสมลในถ้วยว เมื่อไ้ำนวนที่้อารเธอึัส่วนผสมลใส่ถุรอาทีละอ “มีอะไรหรือเปล่า” ลูิเฟอร์เอ่ยปาถามนที่เอาแ่มอเธออยู่ั้แ่้นโยไม่้อหันมามอ “หรือ ลัวันะใส่สมุนไพรพิษลไป” เธอถามอย่าไม่ริัมานั
เอบสะุ้เพียเล็น้อย่อนะระแอมออมาเพื่อั้สิ “อโทษที…” เาเมินเสียหัวเราะิัอเธไป่อนะถาม่อ “พ่อบอว่า… เธอย้ายมา เพราะ ปัหา้านสุภาพ”
ลูิเฟอร์านรับ่อนะบรรผูถุา “็ส่วนหนึ่… และ อีส่วน็แ่..”
“แ่?”
“อยาลอเ้าโรเรียนธรรมาู” เธออบ ่อนะอธิบายเพิ่ม “ันเรียนแบบ…โรเรียนประำสมัยเ็ แ่พอร่าายไม่แ็แร็เปลื่ยนมาเรียนแบบปิ เพราะ ถูแนาน ๆ ไม่ไ้ ลุเลยเสนอให้มาเรียนที่ฟอร์ู เพราะ มันมีแ่ฝน และ ฝน และ ฝน”
“็บอว่า หน้าฝนเือบลอ็บ” มิาเอล พู่อนะอธิบายแทน “อโทษที ฝาแฝันไม่่อยพูุยับใรเท่าไหร่ เธอเลยเลือใ้ำไม่่อยพู”
ลูิเฟอร์ลอสายาึ้นบนเมื่อไ้ฟั่อนะพูึ้นเมื่อส่วนอเธอเรียบร้อยแล้ว “เรียบร้อยแล้ว… าอุ บิล แบล็” เธอบรรุาสมุนไพรใส่ถุระาษพร้อมลราประทับลไปเป็นอันปิผนึ
“อบุ” เอบรับาสมุนไพรที่พ่อส่ให้มาเอา มาถือไว้ “และ อ้อนรับสู่ฟอร์”
แมเินมาสมทบเมื่อเห็นว่าไ้อที่้อารแล้ว “พวเาอยู่ในเลาพุ ถ้ามีอะไรให้่วย็บอไ้” เาบอฝาแฝโรอน เมื่อมาอาศัยที่ฟอร์็ถือว่า เป็นนในวามรับผิอบอเผ่าพวเา โยะเพราะ….
หัวหน้าเผ่าหมาป่ามอไปทาเ็สาวผมสีเมเปิ้ลที่ำลัหันหลัเ็บวสมุนไพรอยู่ ่แนะเลื่อนสายาไปทาเอบที่มอร่าบาอยู่เ่นัน
เอบ ผูิแล้ว… เรื่อนี้้อไปบอนในเผ่า และ เมื่อู่อนในเผ่าเาปราัวึ้น แม็นับ เ็สาว นาม ลูิเฟอร์ โรอน เป็นนในารูแลรวมทั้รอบรัวโรอนไป้วยทันที
แม้ลิ่นอายที่สัมผัสไ้าฝาแฝะแปล แ่็ไม่ไ้ทำให้เารู้สึเป็นศัรู้วย ะเป็น เพราะ สมุนไพร ที่อบอวลอยู่ภายในบ้านหลันี้ ทำให้พวเาไม่ินับลิ่นอทัู้่็ไ้
ลูิเฟอร์หันไปมอ่อนะพูออไป “ถ้าไม่หยุ้อัน…” วาสีห้วมหาสุทรันไปสบับเอบแล้วพูออไป “ันะยิ”
เอบสะุ้่อนะรีบเอ่ยอโทษออไป ่าาแมที่ไ้แ่บบ่าให้ำลัใ เ็หนุ่มที่ันผูิับสาวโหเา
♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞ ♤ ♡ ♧ ♢ ♔ ♕ ♖ ♗ ♘ ♙ ♚ ♛ ♜ ♝ ♞
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น