สามี....เซ็นใบหย่าไปเลย

ลำดับตอนที่ #3 : เมียน้อยทิพย์

“งั้นเหรอ แต่ถึงฉันจะน่าเกลียดแค่ไหนก็ไม่เท่าเมียน้อยที่จ้องจะทำลายชีวิตแต่งงานของคนอื่นหรอกนะ”

หร่วนซิงหว่านเอ่ยเบาๆ แต่ทำให้ซูซือเวยชะงักกึก ครู่หนึ่งถึงได้สติกลับมา เธอโกรธจนหน้าแดงทันที เงื้อมือขึ้นคิดจะตบฉาดใหญ่

หร่วนซิงหว่านสกัดข้อมือเธอไว้ได้ แล้วใช้มืออีกข้างตบหน้าเธออย่างเต็มแรงไปหนึ่งทีโดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย

“ก่อนหน้านี้ที่ฉันไม่ได้คิดเล็กคิดน้อยกับเธอ เพราะการที่เธอสามารถท้องลูกของโจวฉือเซินได้ก็นับว่าเป็นความสามารถอย่างหนึ่ง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะสามารถเอาเรื่องตั้งท้องมากดหัวฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้ เฮอะ! ทำไม? ได้เป็นเมียน้อยคนอื่นมันน่าภูมิใจมากเหรอ?”

เพราะตบฉาดนี้ของหร่วนซิงหว่าน ทำให้พวกเธอเริ่มดึงดูดความสนใจจากคนรอบข้าง

หน้าของซูซือเวยทั้งซีดทั้งแดงทันที เธออยากจะดึงมือกลับมา แต่กลับสู้แรงของหร่วนซิงหว่านไม่ได้ เธอจึงเริ่มโวยวายเสียงดัง “เธออย่ามาใส่ร้ายกันนะ ฉันไม่ใช่เมียน้อย แต่เป็นเพราะเธอที่หน้าด้านยึดตำแหน่งคุณนายตระกูลโจวไว้ไม่ปล่อย ฉือเซินรังเกียจเธอจะตายอยู่แล้ว!”

“เธอไม่คิดว่าที่พูดมานี้มันตรรกะเพี้ยนไปหน่อยหรอ ไม่ว่าฉันจะหน้าด้านหรือไม่ ตอนนี้ฉันก็ยังเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของโจวฉือเซิน อ้อ! จะว่าไปแล้วฉันยังต้องขอบคุณเธอซะอีกนะ เด็กในท้องของเธอจะกลายเป็นหลักฐานชั้นดีว่าเขาเป็นฝ่ายที่นอกใจ เธอเชื่อไหมว่าถ้าฉันไปฟ้องศาล ฉันจะชนะคดีแน่นอน และรับรองว่าคนที่โดนฟ้องอย่างเขาจะไม่ได้รับทรัพย์สินจากการหย่าแม้แต่บาทเดียว เธอจะลองดูไหมล่ะ?!”

ซูซือเวยเบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ “เธอกล้า?!…”

“ลองดูสิ”

ทั้งที่เป็นเดือนเจ็ดเดือนแปดแสงแดดแผดเผา แต่เสียงผู้ชายที่ดังมาจากด้านหลังกลับเหมือนจมอยู่ในทะเลสาบที่เย็นยะเยือกในฤดูหนาว เย็นจนทำให้ผู้อื่นขนลุกชัน

หร่วนซิงหว่านผงะไปเล็กน้อย มือที่จับซูซือเวยอยู่ก็คลายออก

ซูซือเวยวิ่งไปอยู่ข้างกายโจวฉือเซินทันที มือกุมหน้าด้านที่โดนตบไว้ น้ำตาไหลก็ออกมาไม่หยุด ร้องไห้อย่างกับว่ามีใครตาย

สายตาของโจวฉือเซินตกอยู่บนตัวเธอครู่หนึ่ง แล้วย้ายไปที่หร่วนซิงหว่าน แววตาเปลี่ยนไปเป็นเย็นชา ทุกคำที่พ่นออกมาเต็มไปด้วยความประชดประชัน “ให้ฉันแนะนำทนายให้เธอด้วยเลยไหม”

หร่วนซิงหว่านดึงมุมปาก “ไม่ต้องหรอก”

จะบ้ารึไง เธอจะไปเอาเงินที่ไหนมาจ้างทนายให้ทำคดีที่ทั้งเปลืองเวลา เปลืองแรง แล้วยังทำให้ตัวเองเดือดร้อนอีกแบบนี้

ก็แค่พูดขู่ซูซือเวยเท่านั้น

โจวฉือเซินเดินก้าวหนึ่งเข้าไปหาเธอ โน้มตัวลงมาแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงที่ได้ยินกันเพียงแค่สองคน

“ที่แท้ การหย่าโดยไม่รับทรัพย์สินที่เธอเขียนไว้ในสัญญาก็หมายถึงแบบนี้นี่เอง”

หร่วนซิงหว่านเงยหน้า เมื่อเห็นการเยาะเย้ยไร้เสียงในดวงตาสีเข้ม เธอก็เข้าใจความหมายของเขาในทันที พยายามจะเปิดปากอธิบาย “ไม่ใช่นะ ฉัน......”

“เพียงแค่เงินไม่สามารถเติมเต็มความทะเยอทะยานของเธอได้สินะ สิ่งที่เธอต้องการ…ก็คือทั้งโจวซื่อกรุ๊ป ถูกไหม?”

ไม่รอให้หร่วนซิงหว่านตอบ เขาก็พูดต่อ “ไม่งั้นเธอจะลำบากเล่นละครหย่าร้างแบบนี้ไปเพื่ออะไรกัน”

เพื่อให้พวกนายคู่ผีเน่าโลงผุได้สมหวังกัน

“หร่วนซิงหว่าน เธอประเมินตัวเองสูงเกินไปหรือเปล่า? ถ้าฉันเซ็นชื่อลงไปจริงๆ เธอจะได้ไม่คุ้มเสียเอานะ”

ขอร้องล่ะ แมนๆ อย่างลูกผู้ชายหน่อย รีบๆ เซ็นชื่อแล้วปล่อยฉันไปได้แล้ว อย่าเอาแต่โม้

หร่วนซิงหว่านมองสบกับสายตาที่ถากถางของเขา ยิ้มเล็กน้อย “งั้นก็รบกวนประธานโจวรีบเซ็นชื่อให้ด้วยนะคะ แล้วเจอกันที่สำนักกิจการพลเรือน”

โจวฉือเซินน้ำเสียงเย็นชา “พอฉันเซ็นชื่อแล้วเธอมีแผนการอะไรอีก เอาสัญญามาเป็นหลักฐานไปฟ้องฉันเหรอ?”

หร่วนซิงหว่านยังคงยิ้ม “ประธานโจว คุณคิดมากเกินไปแล้ว พวกเราจบกันด้วยดีไม่ได้เหรอ? แล้วถ้าคุณยังไม่สบายใจจริงๆ ฉันก็สามารถเขียนหนังสือรับประกันให้คุณได้ รับรองว่าหลังจากหย่าแล้วจะไม่มีจุดมุ่งหมายใดๆ ในนามแฝงใดๆ ไปแบล็กเมล์เอาเงินของคุณแม้แต่บาทเดียว แล้วพิมพ์ลายนิ้วมือ เป็นหลักประกันที่มีผลทางกฎหมาย ดีไหม?”

โจวฉือเซินไม่คิดว่าเธอจะตอบกลับอย่างเด็ดขาดขนาดนี้ ราวกับว่าอยากรีบกำจัดเขาไปให้พ้นทาง เขาขมวดคิ้วแล้วเม้มริมฝีปากบางเล็กน้อยแบบที่ไม่มีใครสังเกตเห็นได้

ซูซือเวยเห็นว่าพวกเขาคุยกันนานเกินไปแล้วจึงรีบเดินเข้าไปแทรก “ประธานโจว......เราไปกันเถอะค่ะ ฉันรู้สึก
ไม่ค่อยสบาย”

หร่วนซิงหว่านหันไปมองซูซือเวยอีกครั้งแล้วพูดเตือนด้วยความหวังดี “คุณซู ทางที่ดีหลังจากนี้เธอไม่ควรใส่รองเท้าส้นสูง แต่งหน้าหนาๆ หรือฉีดน้ำหอมแรงๆ แบบนี้อีก การที่เธอแต่งตัวแบบนี้ก็เหมือนกับของราคาถูกที่ปรารถนาชื่อเสียงเงินทองจากผู้ชายตัวเหม็น แต่คนที่จะต้องลำบากก็คือตัวเธอเองกับลูกในท้อง ”

โจวฉือเซิน “......”

นี่เธอหมายถึงใคร?

พูดจบ หร่วนซิงหว่านก็เก็บสายตากลับมา และหันหลังเดินจากไปอย่างสง่าผ่าเผย

พอหร่วนซิงหว่านไปแล้ว เหล่าเพื่อนๆ ของซูซือเวยที่ก่อนหน้านี้เอาแต่ยืนดูละครลิงก็เสนอหน้ากันเข้าไปยกยอปอปั้นต่อ “เวยเวย ประธานโจวปกป้องเธอน่าดูเลยนะ สีหน้าของผู้หญิงคนเมื่อกี้ยอดเยี่ยมมากจริงๆ”

“ใช่เลย ประธานโจวนี่ก็หล่อเกินไปแล้ว อิจฉาเวยเวยจริงๆ มีแฟนที่ออกหน้าแทนเธอแบบนี้”

“ฉันว่านะ เวยเวยพูดถูกต้องเลย ผู้หญิงคนนั้นหน้าด้านจริงๆ ขนาดเวยเวยท้องแล้ว นางยังไม่ยอมหย่าอีก......”

โจวฉือเซินค่อยๆ เก็บสายตากลับมา เขากวาดตามองกลุ่มคนตรงหน้า ริมฝีปากบางขยับเล็กน้อย

“พวกเธอ…สมองมีปัญหาเหรอ?”

ถึงเขาจะเกลียดหร่วนซิงหว่าน แต่ก็จะไม่ทำเรื่องอื้อฉาวอย่างการคบชู้เด็ดขาด

บรรดาคนที่อยู่ในเหตุการณ์รวมทั้งซูซือเวยเองต่างก็แปลกใจ ไม่รู้ว่าคำพูดไหนที่ไปล้ำเส้นเขาเข้า

โจวฉือเซินพูดขึ้นอีก “เรื่องที่ตั้งท้อง อธิบายมาซิ”

ประโยคนี้พูดกับซูซือเวย

ซูซือเวยอึ้งไปสักพัก เธอหลุบตาลง สองมือกำกระโปรงแน่นด้วยความตึงเครียด ผ่านไปครู่หนึ่งจึงพูดขึ้นอย่างตะกุกตะกัก “ฉัน...ฉันได้ยินมาว่าประธานโจวเกลียดผู้หญิงคนนั้นมาตลอด …ฉันกะ......ก็เลย…หาข้ออ้างมา….จะให้เธอหย่ากับ......”

โจวฉือเซินตัดบทเธอ สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอมีจุดประสงค์อะไร เอาเหตุผลแบบนี้มาบังคับแต่งงานน่ะ แค่หร่วนซิงหว่านคนเดียวก็พอแล้ว ครั้งต่อไปถ้าให้ฉันได้ยินข่าวลือแบบนี้อีก เธอคงจะรู้นะว่าผลลัพธ์จะเป็นยังไง”

ซูซือเวยกัดริมฝีปากเล็กน้อย ไม่กล้าพูดอะไร

รอจนโจวฉือเซินไปแล้ว เพื่อนรอบข้างเธอก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก 

แล้วเข้ามารุมถามเธอ “เวยเวย ประธานโจวไม่ใช่แฟนของเธอเหรอ? ทำไมเขาพูดกับเธอแบบนี้?”

ซูซือเวยใบหน้าซีดขาว ช่วงนี้โจวฉือเซินพาเธอไปร่วมงานเลี้ยงมากมาย ข่าวลือเชิงชู้สาวที่แพร่สะพัดไป เขาเองก็ไม่ได้แก้ต่างอะไร เธอจึงคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่จะได้อยู่ข้างกายเขาแล้วแน่นอน

ดังนั้นจึงได้มาหาหร่วนซิงหว่านที่เป็นคุณนายโจวเพื่อให้เธอปล่อยตำแหน่งนี้ไปอย่างเจียมกะลาหัว แล้วยังปลอมแปลงรายงานผลการตั้งครรภ์อีก

แต่พอได้ฟังความหมายของโจวฉือเซินเมื่อกี้......

เย็นวันนั้น ซูซือเวยก็สืบเรื่องราวการแต่งงานของโจวฉือเซินกับหร่วนซิงหว่านมาได้อย่างยากลำบาก

ปีนั้นพ่อของหร่วนซิงหว่านติดหนี้เงินกู้ เจ้าหนี้เลยเอาเธอมาขายที่มู่สื้อ หลังจากที่เธอหนีออกมาก็ได้พบกับโจวฉือเซินจึงขอร้องให้เขาช่วย

สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือ หลังจากนั้นสองเดือนหร่วนซิงหว่านกลับมาพร้อมกับรายงานผลการตั้งครรภ์

ตระกูลโจวเป็นตระกูลที่มีชื่อเสียง และให้ความสำคัญกับหน้าตาในสังคมมาก พวกเขาไม่อยากให้เรื่องนี้แพร่งพรายออกไปแล้วทำให้ชื่อเสียงตระกูลโจวที่สะสมมาหลายสิบปีต้องด่างพร้อย แล้วเธอก็ท้องแล้วด้วย จึงให้โจวฉือเซินกับหร่วนซิงหว่านแต่งงานกัน

แต่ใครจะรู้ แต่งกันได้ไม่ถึงสองเดือน จู่ๆ เด็กในท้องก็หายไปแล้ว

นี่เป็นละครที่หร่วนซิงหว่านแสดงมาตั้งแต่ต้น ที่เธอถูกคนวางยาที่มู่สื้อ ได้‘บังเอิญ’พบกับโจวฉือเซิน แล้วยังแกล้งท้องบังคับแต่งงาน ทั้งหมดล้วนเป็นแผนการเพื่อแต่งเข้าตระกูลโจว เพื่อครองตำแหน่งคุณนายโจว!

เดิมคนในตระกูลโจวก็ไม่ชอบหร่วนซิงหว่านอยู่แล้ว หลังเรื่องที่แกล้งท้องถูกเปิดโปงก็ยิ่งรังเกียจเธอมากขึ้น

ท่าทีที่มีต่อหร่วนซิงหว่านก็เลยเฉยชามาโดยตลอด

มิน่าล่ะ ครั้งนี้ที่โจวฉือเซินโมโหขนาดนั้น ที่แท้ก็เป็นเพราะเธอไปเหยียบโดนแผ่นเหล็กเข้า…

❀  ❀  ❀

นี่มันอะไรกันครับเนี่ย???

ทิวลินิน