คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บ้านฉันนะ -*-
หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จก็อาบน้ำนอนเลยพรุ่งนี้วันเสาร์เอาละถึงเวลานอนให้เต็มที่
ไปเลยค่อยดูนะพรุ่งนี้ฉันจาตื่นให้ช้าๆเลยค่อยดู คิดแล้วสุขใจชะมัด
"ติงหน่องๆๆ" ทำไมไอซนมันไม่ไปเปิดประตูฟะ ฉันขี้เกียจตืนนะเฟ้ย
โอยยยยยยยย ฉันวิ่งลงมาข้างล่าง ใครมันมาอะไรตอนชาวบ้านเค้าหลับฟะเนี้ย
พอเปิดประตูออกไป !!โอ้แม่เจ้า!! O_O!! ยัยน้องปลั๊ก มันมากะเอ่อ ไอรุ่นพี่ฟิวส์นั้น
ตานั้นอึ้งสักแบปนึงแล้วก็หัวเราะ
" ฮ่าฮ่าเทอมาบ้านคนบ้าหรอเนี้ย"ไอบ้าแกหัวเราะอะไรฟะ
"นี้ไอรุ่นพี่บ้า ขำบ้าอะไร"
" แล้วเทอแต่งตัวอะไรของเทออะปันยาอ่อนจริงๆ"
อ้าวฉันไม่เห็นว่ามันจะปันยาอ่อนตรงไหนก็แค่ชุดนอนลายโดเรมอน ขาสั้นแค่นี้เอง
" นี้ มาทำไมหะกลับบ้านไปเลยไป๊" มาบ้านคนอื่นแล้วยังจะมาปากเสียอีก
"เอ่อ พี่ 2 คนรู้จักกันหรอกค่ะ" น้องปลั๊กถามอย่างสงสัย
"อ๋อรู้ละ " อยู่ดีๆอะไรของเค้า หรือรู้ว่าพี่ตัวเองมีนิสัยแย่ๆที่ทำคนอื่นแล้วไม่
ขอโทดใช่ไหม
"พี่เป็นแฟนกันใช่ไหมค่ะว้าวดีจัง เหมาะสมจริง"
เอ้ย ยัยเด็กบ้าพูดอะไรของเทอ
" นี้///นี้"ฉันกับไอรุ่นพี่ฟิวส์พูดพร้อมกัน
"ใครให้พูดตาม"ชิมาพูดตามฉันอยู่ได้
"เทอแระพูดตามฉัน"
"นายแระ"
" เอาละค่ะไม่ต้องแสดงความรักกันมากขนาดนี้ก็ได้"อ๊ายย ยัยเด็กบ้าบ้านไหนเค้า
เรียกทะเลาะกันว่าแสดงความรัก ใครก็ได้ช่วยเอายัยนี้ไปสอนทีสิ
"ฉันไม่ใช่แฟนพี่เทอนะ"
"และฉันก็ไม่ยอมเอายัยขี้เหร่นี้มาเป็นแฟนหรอ" หน้อยยยย
"นี้นายหล่อตายละไอขี้เหร่กว่า"คิดว่าตัวเองหล่อมากหรือไงกัน
" พอเถอะค่ะไม่ต้องเขินปลั๊กหรอกจาโกหกทำไมค่ะ" อ้าวเวงบอกความจริงดั๋นหาว่า
เขินฉันจาบ้าตาย
"คือ..."
" เข้าบ้านกันเถอะค่ะ"นี้ยัยเด็กนี้ฉันยังพูดไม่จบเลยนะ ขอบอกว่าฉันไม่อยากเป็น
แฟนไอรุ่นพี่นี้หรอกนะ
เห้ย นี้มันบ้านฉันนะ นี้รุ้จักคำว่าเกรงใจบ้างไหมหะ
"เอ่อ พี่ซ่า คนนั้นไม่อยู่หรอค่ะ"
"ใคร" บ้านนี้มันก็มีแต่ฉันกะน้องฉันอ๋อ
" ซน อะหรอไม่รู้ไปไหนน่ะ"อะค่ะแต่พอพูดถึงน้องฉันทีไรยัยนั้นน่าแดงเชียวสงสัย
บ้านฉันจะร้อนจัดละมั่ง
"นี้เทอไปอาบน้ำไปฉันเหม็นจะตายอยู่แล้ว"อะไรเนี้ยนี้มันนะบ้านฉันนะโว๊ยมาสั่งเฉย
เลย
" เออรู้แล้ว" ละฉันก็วิ่งขึ้นบนไดไปอาบน้ำ แต่ 2 พี่น้องมันจะขโมยของบ้านฉันหรือ
ป่าวฟะไม่ได้ต้องรีบอาบ
พอฉันลงไปไอรุ่นพี่ฟิวส์กำลังจะ ขโมยกรอบรูปฉันไป
"เอ้ยไอบ้านายจะทำอะไรหะ"
" นี้เรียกชั้นว่าพี่สิฉันอายุแกกว่านะ"
ตานั้นเริ่มหันน่ามาทำโกรธใส่ฉันใครเค้ากลัวกันละ
"พี่ซ่าขา นี้รูปพี่ซ่าตอนเด็กหรอค่ะน่ารักจัง " อ๊ายยัยเด็กบ้ามาเที่ยวรื้อของบ้านคน
อื่นได้ยังไง
" นี้พวกเทอมาทำไมกัน"
"ก็พี่ฟิวส์เค้าอยากดูหน้าคนที่ช่วยปลั๊กไว้อะค่ะ"
( บ้านนี้ทำอะไรเกี่ยวกับไฟฟ้าหรือป่าวตั้งชื่อได้ใจ)
"เห็นแล้วนี้กลับบ้านไปได้แล้ว"
" แต่พี่ฟิวส์ขา จะทิ้งแฟนตัวเองอยู่บ้านคนเดียวหรอน้องเค้าก็ไม่อยู่นะ"
" นี้ฉันบอกว่าไม่ใช่แฟนยังไงเล่า" นายบ้านี้ก็ไม่ช่วยฉันแก้ตัวเลยนะ
"บอกว่าไม่ต้องเขินไงค่ะ พี่ฟิวส์เค้ายังไม่เห็นพูดอะไรเลย"
"ไอบ้าเห็นไหมน้องนายเข้าใจผิดอยู่น่ะ"
"หรอก"ยังจะมาทำน่ากวนใส่อีก หืม ต่อยคนตายจะผิดไหมเนี้ย
"นี้นายจะไปไหนก็ไปไป๊" ฉันพูดพร้อมดัน
" ไปหรอกไปก็ไป"พอนายนั้นพูดเสร็จก็ดึงฉันเดินตามไปด้วย ไอบ้านแกไปคนเดียว
สิย่ะ
"นี้มาดึงฉันทำไม"
"ก็เทอบอกให้ไปไง"
"ไปก็ไปคนเดียวสิ"
"ฉันคงทิ้งแฟนตัวเองอยู่บ้านคนเดียวไม่ได้หรอกจริงไหมปลั๊ก"
พอนายนั้นพูดเสร็จก็หันไปขอความเห็นน้องปลั๊ก
ไอบ้าพูดอะไรออกมาฟะ ผู้หญิงนะโว๊ยเขินนะเฟ้ย จาบ้าตายแกมันบ้าทำเอาน่าฉัน
ร้อนเลยนะ
"พูดให้มันดีๆหน่อยใครแฟนใครมิทราบ"
"เทอไงยัยงั่งเอ้ย"งั่งหรอก
"ตุบ"
"โอ๊ย ยัยบ้าต่อยฉันทำไมหะ"
สมน้ำน่าว่าฉันดีนั้น
"ว๊าย ฟอด" ไอชั่วไอบ้ามันหอมแก้มฉัน
"ทำอะไรอะไอบ้า"ฉันยกมือขึ้นกำลังจะต่อยอีก
"เอาสิฉันจะหอมให้น่าเทอเละเลยค่อยดู"
" ละครฉายไหม่ ต่อยหอม ต่อยหอม"ยัยเด็กบ้าพูดอะไรเนี้ยหะ
"นี้พวกนายออกไปจากบ้านฉันเลยนะ ออกไป" ฉันพูดพร้อมดัน 2 คนพี่น้องออกไป
ไม่ได้หรอกเดี๋ยวมาเห็นฉันน่าแดง
" พี่ซ่าขาโกรธปลั๊กหรอ เพราะพี่ฟิวส์คนเดียวเลยอือๆๆ" อ้าวยัยนั้นร้องให้หรอ โธ่
อย่าคิดว่าฉันจะออกไปโอ๋น้า ไม่สงสารหรอย่ะ
" นี้ร้องทำไมห๊า " ในที่สุดก็ต้องออกมาดู มันหนวกหู
"เทอตะโกนใส่น้องฉันทำไมหะยัยทอม" ให้ตายชาตินี้ไม่ขอญาติดีกับไอบ้านี้เลย
ค่อยดู
" นี้นายมาต่อยกับฉันเลยมาจะให้เขียวทั้งสองข้างเลยค่อยดู"
"เก่งจริงนะแม่คุณ"
"อือๆๆๆ"ยัยเด็กนี้ทำไมต้องมาขัดเวลาฉันทะเลาะกับไอพี่ชายเฮงซวยของเทอด้วย
เนี้ย
"ทำยังไงเทอถึงจะหยุดร้องให้เนี้ย"ฉันจะทำยังไงดีละหะมันหนวกหูฉัน
"อือๆ ก็ถ้า..พี่ไปเที่ยวกับปลั๊กสิ อือๆๆ"
"ฉันไม่...."
"อือๆๆๆๆๆๆๆ"อะร้องเข้าไป จะบ้าตายยยยยยย
"เออไปก็ได้ฟะ"ฉันหันน่าไปทางไอรุ่นพี่ฟิวส์นั้น มันยิ้มทำไม
"ยิ้มทำไมหะ "
"พอใจเทอ ยุ่งอะไรยัยทอม"
"นี้หยุดเรียกฉันยัยทอมนะไอบ้า"
"พอเถอะค่ะแสดงความรักกันมากเกินไปแล้วนะ"ให้ตายยังไงยัยนี้ก็จะไม่เข้าใจความ
หมายที่คนเค้าทะเลาะเลยใช่ไหม
" งั้นเดี๋ยวฉันไปเปลี่ยนชุดก่อนแล้วกัน"
"อืม" ฉันวิ่งไปเปลี่ยนเป็นชุดที่ฉันชอบใส่มันจะออกเป็นผู้ชายสักนิดฉันว่าเท่ดีน้า
" ว้าวพี่ซ่าเท่จังค่ะ" ยัยนี้ตาถึง ฉันว่าฉันหล่อกว่าไอรุ่นพี่นี้อีก อิอิ
"ทอมจริงๆด้วย"
"อะไรนายพูดอะไร อ๋อเห็นฉันหล่อกว่าหน่อยไม่ได้ใช่ไมหะ"
แต่ว่าฉันสวยนะ(เกี่ยวไรกัน)
"อิอิ พูดมาได้นะยัยนี้" และฉันกับยัยน้องปลั๊กกับไอพี่ชายบ้านั้นก็ไปด้วยกันมันจะไป
ไหนกันฟะเนี้ย
" เออแล้วจะไปไหนหะ" ฉันพูดแบบว่าอารมเสีย
" ที่ไหนดีละ บ้านฉันไหมละ" ควับ หันไปทันทีใครเค้าอยากไปบ้านแกนักหะไอรุ่นพี่
เวงเนี้ย
ถ้าเกิดแกน่ามืดทำอะไรคนน่ารักอย่างฉันเข้า โลกไม่แย่หรอเพราะขาดคนน่ารัก
( หลงตะเองชิบเลย)
"พี่ฟิวส์ชวนพี่ซ่าไปบ้านคิดอะไรค่ะ" อยู่ดีๆยัยน้องปลั๊กก็กะโดดชี้น่าพี่ชายตัวเอง
แต่แกชวนไปบ้านคิดอะไรอยู่ฟะ
" นี้เทอบ้าหรือไง นี้ยัยปลั๊กน่าอย่างยัยนี้อะนะพี่คิดจาทำอะไร ฟรีๆพี่ยังไม่สนเลย"
ตึงๆ+-+ เส้นความอดทนขาด ไอเวงเอ้ยพูดดีๆไม่เป็นใช่ไหม ตายสะ
" ตุบ" ฉันต่อยตานั้นสุดแรงเกิด และวิ่งเข้าบ้าน ฉันโกรธจริงๆนะมันเกินไปนะ
ถึงว่าฉันจะไม่น่ารักในสายตาไอบ้านั้นก็ไม่เห็นต้องพูดแบบนี้เลยหนิ
ยัยปลั๊กคงจาเอ๋อน่าดู ที่ไปต่อยน่าพี่ชายยัยนั้นสะหงายเลย
" ปังๆ พี่ซ่าขาเปิดประตูให้ปลั๊กหน่อย"ให้ตายยังไงก็ไม่ออกหรอเดี๋ยวเกิดฆ่าคนตาย
ละซวยแน่ฉัน
"พี่จะพักผ่อนกลับบ้านไปเถอะ"
"ค่ะ !! พี่ฟิวส์ไปไกลๆเลยไม่ต้องมายุ่งกะปลั๊ก"ยัยนั้นตอบแล้วคงจากลับบ้านไป
ดีนะเนี้ยยัยปลั๊กอยู่ข้างฉันนิสัยไม่เห็นเหมือนกับไอรุ่นพี่นั้นเลย
หลังจากที่ฉันมั่นใจว่า 2 พี่น้องกลับไปแล้วก็เดินออกมาหาอะไรกิน เพราะหิวที่บ้าน
แม่ก็ไม่อยู่
ทนอีกวันเดียวไม่ตายหรอฉันสู้ๆๆ แต่ไอซนมันไปไหนของมันฟะ
หลังจากที่ฉันกินข้าวเสร็จก็เดินซื้อของไปใส่ตู้เย็นเพราะตู้เย็นบ้านฉันมันช่างว่าง
เปล่าเหลือเกิน
เพราะชั้นทำกินไปหมดแล้วซื้อเสร็จกำลังจะกลับบ้าน ท้องฟ้าก็ทำท่าจามีน้องฝนตัว
น้อยๆตกลงมา(เรียกสะน่ารัก)
รีบกลับดีก่าฉัน
"ถึงสะทีบ้าน " ดีนะที่มาถึงก่อนฝนตกไม่งั้นฉันได้ไม่สบายแน่ฉันเป็นพวกถูกฝนไม่
ได้
เอาของไปจัดแล้วทำอะไรให้ไอซนกินดีก่า
แต่จะทำอะไรดีหว่า
"ปังๆๆ"ไอซนแน่เลยมาแล้วหรอมันจาเคาะประตูให้ดีกว่านี้จะตายไหมหะ
พอฉันเปิดประตูออกไป
O_O!!
ความคิดเห็น