คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 ::: กำลังเสริม ::: [ รีไรท์ทั้งตอน 50% ]
"ว่ายังไงละ เรื่องที่จะส่งกำลังเสริมไปช่วยหน่วยย่อยของนารูโตะน่ะ"เสียงห้าวของผู้หญิงซึ่งตอนนี้เป็นโฮคาเงะรุ่นที่ 5 ของหมู่บ้านโคโนฮะ
"ได้ครับ"เค็กหนุ่มเรือนผมสีดำ ยาวนิดๆ รวบอยู่ที่บริเวณศรีษะ เอ่ยตอบรับเบาๆ พร้อมกับเพื่อนในหน่วยย่อยอีก 2 คน ที่พยักหน้ารับเบาๆ
"ก็ดี .. งั้นก็รีบไปรีบมาละกัน"
"ครับ/ค่ะ"หน่วยย่อยกลุ่มของชิกามารุเอ่ยรับพร้อมกัน
"ใครอ่ะ"เสียงใสๆเอ่ยถามด้วยความสงสัย มือเล็กๆไปดึงที่แขนเสื้อของเด็กหนุ่มร่างสูงอีกคน
"ฉันจะไปรู้ได้ยังไงเล่า"ร่างสูงตอบปัดๆนิดๆ
"ไม่จำเป็นต้องรู้หรอกน่า เดี๋ยวก็จะตายกันอยู่แล้ว จริงมั้ย .. ฮาคุ"หนุ่มร่างสูงหน้าตาโหดๆ เอ่ยเสียงเรียบ ก่อนจะหันไปถามคนที่ยืนอยู่ข้างๆ คนด้านข้างพยักหน้าน้อยๆ
"ครับ"
ปึด เครื่องหมายที่เเสดงถึงความโกรธของฝ่ายตรงข้ามที่โดนดูถูกทั้งที่พวกเค้ายังไม่ได้ทำอะไร
"ว่าไงนะ"เด็กหนุ่มนามซาสึเกะกล่าวพร้อมกับทำหน้าโหดมองไปยังอีกฝ่าย
"ก็อย่างที่ว่านั่นแหละ"
ปึด !!
"เฮ้ย !! พูดให้มันดีๆ นะว้อย !!"
"นี่ .. ซาสึเกะ"เสียงหวานเรียกชื่อหนุ่มร่างสูงเบาๆ
"มีไร"ซาสึเกะขานรับห้วนๆ
"งั้น .. นายจัดการไปนะ ฉันจะไปรอตรงนู้นนะ"พูดจบร่างเล็กก็วิ่งฉิวออกไปหลบอยู่หลังต้นไม้ ห่างจากพวกที่ยืนเถียงกันอยู่เมื่อตะกี้พอสมควร แล้วโผล่ส่วนหัวออกมามองซาสึเกะอย่างให้กำลังใจ
"อ่าว .. เฮ้ย"ซาสึเกะมองไปยังร่างเล็ก ที่วิ่งหลบไปอยู่หลังต้นไม้ แล้วโผล่หัวออกออกมามองเขาตาแป๋ว
โหย .. ที่นี้ละวิ่งซะเร็วเชียว ร่างสูงคิด พลางส่ายหน้าอย่างเอือมระอา
"เอาไงละ ทีนี้ก็เหลือคนเดียวแล้ว จะได้จัดการไดเง่ายๆ หน่อย"ฝ่ายตรงความพูดขึ้นอีกครั้ง
"ชิ ไม่ต้องมาพูดมากหรอกน่า เดี๋ยวก็รู้"
"เอ่อ นี่ .. เดี๋ยวซิ คือ .."ร่างเล็กเดินเข้ามาใกล้ๆ ซาสึเกะ ก้มหน้าก้มตาพูดติดๆ ขัดๆ
"หื้อ ??"ร่างสูงมองไปยังร่างเล็กอย่างงงๆ
"หิว .. อ่ะ"ร่างเล็กเจ้าของเรือนผมสีเหลืองสะสวย เอ่ยเสียงอ่อย
ซาสึเกะได้ยินถึงกับผงะ แต่ทางด้านฝ่ายตรงข้าม เมื่อได้ยินนารูโตะพูดดังนั้น ถึงกับฟอร์มหลุดปล่อยก๊ากกันออกมายกใหญ่
ใบหน้างามของนารูโตะช้อนมาร่างสูงอย่างออดอ้อน ตั้งแต่เช้ามาเค้ายังไม่ได้กินอะไรมาเลยนะ หิวจะแย่อยู่แล้ว
"ละ แล้วจะให้ทำยังไงละ"เสียงของร่างสูงสั่นนิดๆ เพราสายตาของนารูโตะที่ตอนนี้กำลังมองเขาอย่างออดอ้อน แถมมือเรียวยังมาเกาะแน่นที่แขนของเขาอีก
"ก็พาไปกินซิ"
"นี่มันกลางป่านะ"
นัยตาสีสวยสั่นนิดๆ ราวกับจะร้องไห้ ซาสึเห็นดังนั้นก็ถึงกับผงะอีกรอบ
"มะ ไม่เอาน่า .. พาไปกินก็ได้"
"เย้ !!"ร่างเล็กตะโกนเสียงดังพลงกระโดดโลดเต้นไปมาอย่างดีใจ
จะพาไปกินยังไงดีวะเนี่ย ในเมื่อตอนนี้กำลังจะสู้ ฮ่วย !! แล้วดันรับปากไปแล้วซะด้วย ไม่พาไปกินมีหวังร้องไห้แหง .. แล้วทำไมตรูต้องห่วงเจ้านี่ด้วยฟร่ะเนี่ย แต่ก็เอาเถอะ .. ซาสึคิดอย่างปลงๆ เค้าออกจะชิยเสียแล้วด้วยซ้ำที่ต้องมาตอยเป็นห่วงเจ้านารูโตะเนี่ย ก็เจ้านั่นพึ่งอะไรไม่ได้เลยซักอย่างนี่
"หื้อ .. แล้วพวกฉันละ"
"ก็ยืนรออยู่ตรงนี้ก่อนไม่ไง"ซาสึตอบกลับไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไร เจ้าบ้านี่ แค่เห็นหน้าก็หงุดหงิดแล้ว
"เห็นทีมันคงจะไม่ได้ซะละมั้ง"อีกฝ่ายไม่รอช้ารีบพุ่งเข้ามาหาซาสึเกะทันที
"อึก .."
อยู่ๆ ไอ้หน้าโหดนั่นก็หยุดเคลื่อนไหวไปซะอย่างนั้น
"ว่างาย .."
น้ำเสียงกวนตีนอย่างนี้คงจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก ชิกามารุ ที่ตอนนี้กำลังใช้วิชาเลียนเเบบเงาอยู่
"กำลังเสริมเรอะ"ซาสึเกะเองก็พูดด้วยน้ำเสียงที่กวนตีนไม่แพ้กัน
"ก็ใช่นะเซ่ะ"
"พวกเรา .. อิโนะชิกาโจ !!"กำลังเสริมทั้ง 3 คนพูดพร้อมกันเสียงดัง
"ไอ้พวกประสาทกลับเอ๊ย .. ก็ดีเหมือนกัน งั้นฉันฝากทางนี้ด้วยละกัน"
"อ่าว .. แล้วพวกนายจะไปไหนละ"อิโนะถาม
"กินข้าว"ซาสึเกะพูดเพียงแค่นั้น แล้วก็ลากร่างเล็กเดินดุ่มๆ ออกไปจากที่ตรงนั้นทันที
"เฮ้ย !! ทิ้งกันงี้เลยหรอ"ชิกามารุถึงกับบ่นอุบ ทิ้งภาระหนักไว้ให้แล้วเดินออกไปหน้าตาเฉนอย่างงี้เนี่ย ใช้ได้ที่ไหนกัน
ความคิดเห็น