คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : เลือดพรหมจรรย์
อนที่ 3
เมื่อารอาบน้ำบล ็ถึ่วที่ะ้อนวบนเีย แ่เธอลับไม่ไ้ึ้นร่อมเาแบบแนี้
ฝันีสั่ให้เานอนว่ำ ทั้ยัลมือนวุบนแผ่นหลั เน้นหนัรบริเวที่เาปวเมื่อยมานาน ับเส้นไ้เ่เสียนเาเพลิน
“นั่ทำานนานใ่ไหมะ หลัไหล่แ็เียว”
“นวเ่ั อย่าบอนะรับว่านวให้หมามา่อน”
“ไม่ใ่หรอ่ะ หนูนวให้ยายบ่อยๆ ่ะ” เธออบพร้อมรอยยิ้ม ในะที่เาลอบมอหน้าออเธอที่ระเพื่อมึ้นล
“นี่เป็นานใ่ไหม ที่นี่เาสอนาน่อนรึเปล่า”
“เอ่อ...่ะ” เธอหยุารนวอย่า่ำอ “ไม่ใ้ปานะะ”
“รับ” เา้อมอหิสาวที่ึ้นมานั่บนเียับเา ่อนะโน้มัวลแนบิ นิ้วมือ็ลูบไล้ไปามไหล่และแน
“แ่ไหล่หลัยัแ็อยู่เลย ถ้าปล่อยไว้ะปวเรื้อรันะะ”
เาถอนหายใ เธออยายื้อเวลา เพราะเป็นานแร สสัยเา้อลไปบ่นับพีอาร์้าล่าเสียแล้ว สอพันบาทที่เสียไปะไ้นวลายเส้นเสียมาว่า
ฝันีรู้ว่าเาไม่พอใ เพราะถอนหายใเสียั “ั้นเปลี่ยนมานอนหาย่ะ”
ายหนุ่มพลิมานอนหาย อาวุธอเานิ่สบ หมอารม์ไปเสียแล้ว ทว่าเมื่อเธอใ้มือสัมผัสมัน็ื่นึ้นอย่ารวเร็ว
หิสาวใ้มืออย่าระมัระวั วาลมโับ้อมอมันอย่าเอาเป็นเอาาย นเาเือบหลุหัวเราะออมา
เมื่อเาพร้อม เธอ็หันไปหยิบถุยาอนามัย เปิอ ่อนะพลิไปมาหลายรอบ ไม่รู้ว่าใส่ทาไหน ลับไปลับมา นเานึรำา
“ผมใส่เอ็ไ้”
“อโทษนะะ” เธอรู้สึัน เพราะเริ่มทำหน้าเบ้ ราวับะร้อไห้
หิสาวึ้นบนัวเา… NC 18+
หิสาวสะุ้เฮือเมื่อมือให่อเาแะ้อเธอ
“อโทษที เป็น้อห้ามใ่ไหม”
“่ะ” เธอห้ามเาแะ้อัวเธอ ่อนะใ้มือ่วยเาเสียนาน ทว่าลับไม่เป็นผล เาไม่สำเร็เสร็ิเสียที นในที่สุเธอเริ่มเหนื่อยหอบ และหยุมือ ่อนะลาัวเา มานัุ่เ่าบนเีย
“หนูอโทษนะะ หนูไม่เ่เลย เวลา็ะหมแล้ว พี่อยาไ้เินืนสัรึ่หนึ่ไหมะ”
วาลมมีน้ำใส ๆ ลอ ใบหน้าหวาน้อมอเาอย่าน่าสสาร แ่เา็นึึ้นไ้ว่า เธออาใ้เล่ห์เพทุบายแสร้ทำเป็นหิไม่เนั นที่มาทำานที่นี่่าผ่านอะไรมาแล้วทั้นั้น ไม่มีทาเป็นสาวใสอ่อน่อโลอย่าแน่นอน ผู้หิแบบนั้นไม่มาทำานอย่านี้หรอ ถึแม้ลีบอไม้อเธอูาภายนอเหมือนไม่เยมีอะไรรุล้ำผ่านเ้าไป็าม
“ผมไม่เอาเินืนหรอ แ่ลอใ้ปาแทนไ้ไหม”
หิสาวลัเลใ แ่็พยัหน้าอบล
ฝันียื่นหน้าเ้ามาประบปาับเา ทำเอาเาใ เพราะเาิว่า เธอะใ้ปาับส่วนล่าอเา ไม่ใู่บปาแบบนี้
ปาอิ่มสีมพูระเรื่ออ่อนนุ่ม และอบอุ่น แ่...เธอูบไม่เป็นเอาเสียเลย เาึ้อทำหน้าที่เป็นรู สอนเธอเสียเอ
หิสาวสะุ้เมื่อเาใ้ลิ้นสอเ้ามาในโพรปาอเธอ เธอำลัะผละออ แ่มือแร่โอบอร่าเธอเอาไว้แนบแน่น เาลูบไล้เธออย่าลืมัว นเธอโอนอ่อน ยอมปล่อยเาทำามอำเภอใไปในที่สุ
เา่อย ๆ พาเธอลเอนนอนับเีย เป็นฝ่ายรุเอเสียอย่านั้นทั้ที่ไม่ไ้ั้ใ
NC 18+
ลายเป็นว่าเาเป็นผู้มอบวามสุให้เธอเสียมาว่าเมื่อเธอราออมา เพราะเินทาไปถึสรวสวรร์่อนเา
ทันในั้น เสียโทรศัพท์ัึ้น เวลาหนึ่ั่วโมอเาไ้หมไปแล้ว
“อ่ออีรึ่ั่วโมรับ” เาวาหูโทรศัพท์ รีบทำ่อไม่รอเวลา
NC 18+
“หนูไม่ไหวแล้ว่ะ” เธอพูเสียสั่น เหนื่อยหอบ
“ผม็เหมือนัน ทนอีนินะ”
“ระวันะะ” เธอบอเาอย่าื่นลัว เมื่อเาเร่วามเร็วให้แะอบสวรร์โยไม่อยาเสียเวลาไปมาว่านี้
“ไม่้อห่ว มันไม่เ้าหรอ” เาิว่าอุบัิเหุย่อมไม่เิหาไม่ั้ใ
เาเร่เรื่อเินเ็มำลัเมื่อเห็นแสสว่าทาสวรร์ริบหรี่ที่ปลายอุโม์
ทันในั้นราวับเทวาฟ้าินลั่นแล้ สิ่ที่เธอลัวไ้เิึ้นแล้ว
หิสาวรีร้อสุเสีย เล็บมืออเธอิลาหลัอเา ัวเร็แ็ ใบหน้าบิเบี้ยวราวับทุรนทุรายเพราะวามเ็บปวรวร้าวอันแสนรุนแร
“ไม่ไ้เมนส์มาใ่ไหม”
ฝันีไม่อบ ผลัเาออ รีบลุาเีย แ่าอเธอทั้สอ้าไร้เรี่ยวแร นเธอลไปอับพื้น
เนทร์มอผ้าปูเียเป็นวสีแเ้ม
น้ำาอเธอไหลออาวาลม เธอหอบหายใทำสีหน้าื่นลัวระนเ็บปว ผสมปนเปนสับสน
ายหนุ่มรีบลไปุเ่าหน้าเธอ “ผมอโทษ มัน...มันเป็นอุบัิเหุ”
“ไม่เป็นไร่ะ ุไม่ไ้ั้ใ แ่อบุที่หยุมันเอาไว้แ่นั้น”
พูบเธอ็รีบสวมเสื้อผ้า และอลไป่อนในทันที
เนทร์สั่นผวา เาไม่เยพราพรหมรรย์ใรมา่อน แ่เริ่มมั่นใว่าเาเพิ่ะทำลไปแล้วริ ๆ นั่นือเลือพรหมรรย์
“ิบหายแล้วู”
……
ความคิดเห็น