คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2.
''นี่ทุกคนแล้วใช่ไปกันเถอะนี่ชางมินหยุดกินก่อนได้ไหม''
''มาแล้วจ้าาาโบแจจ๋าป่ะเราไปกันเถอะ
แฮกๆๆ''
ยุนโฮที่เสร็จจากล้างจานก็วิ่งออกมาพร้อมคนอื่นๆแล้วเข้ามาโอบคนสวยจากด้านหลัง(
อีกแล้ว)
''เอาหล่ะมากันแล้วงั้นแราก็ไปกันเถอะ ''
คนสวยพูดขึ้นและพยายยามแกะมือยุนโฮออกอย่างลำบากไม่ให้ลำบากได้ไงก็พี่แกเล่นกอดไม่ปล่อยเลยนี่(ยุน- อิจฉาฉันหรือไงยัยคนแต่ง)
ทุกคนขึ้นไปนั่งตามที่นั่งของตนเอง
น้องมินนั่งข้างหลังสุดคนเดียวเนื่องจากเนื้อที่ที่เหลือไว้วางขนมจนเต็มเลยไม่มีที่ว่างสำหรับใครอีก
ขึ้นมาเบาะข้างหน้าก็เป็นของคู่รักโลมาที่นั่งสวีทกันอยู่นั่นเอง
แล้วเบาะข้างก็เป็นของโบแจสุดสวยกับไอ้หมีหื่นนั่น
"นี่เซียได้ยินเสียงไรไหม"
''กรอบๆๆงั่าๆๆ''
มันจะเป็นเสียงอะไรไปไม่ได้นอกจาก........ใช่แล้วเสียงชองน้องมินนั่นเองที่นั่นกินขนมที่กองใหญ่เท่าภูขาไฟฟูจิอยู่(
ชางมิน-เวอร์ไม่แล้วหล่ะนั่นหน่ะ)
"น!!ี่เซียเค้าขอนอนตักหน่อยนะเค้างว่งง่ะจ๊ะ''
''อืม...ได้สิอยากนอนก็นอนถึงแล้วเดี๋ยวเค้าปลุกน้าา''
'แหมมรู้สึกว่ามันจะสวีทเกินหน้าเกินหน้านะ
โว้ยอิจฉาง่ะ ไอ้คู่รักโลมาบ้า ไปสวีทกับแจบ้างดีกว่า'
"โบแจ"
"................... "เงียบ
โบแจจ๋า
"...................
"ไม่มีเสียงตอบรับจากคนสวย
''เออโบแจจจจจจจ!!!"
"...................
"แล้วก็ยังไม่มีเสียงใดๆเล็ดลอดออกมา
'ออทำไม่เราเรียกแล้วไม่ขานหว่า
ไหนดุสิ ยุนโฮที่เรียกโบแจเท่าไรก็ไม่ขานรับจึงก้มหน้าไปดูโบแจ
"อ้าวหลับนี่หว่า
ให้เราเรียกอยู่ได้โบแจง่ะTT^TT"
ยุนที่เห็นคนรักขอนตัวนั่งอยู่นั้นจึงเอาหัวของโบแจมาพิ่งที่บ่าเพื่อจะได้หลับสบายขึ้น
รถยังคงวิ่งไปเรื่อยๆจนถึงหน้าบริษัท......................................................................................................................................................................
"นี่โบแจตื่นเถอะถึงแล้วนะ"
"อืม..............ถึงแล้วหรอ ฮ้าวววววว!!" โบแจถามทั้งๆท่สะลึมสะลืออยู่
"งั้นเราไปซ้อมกันเถอะ ป่ะเซีย"
"อืม......ไปสิเร็วน้องมิน"
..................................................................................................ห้องซ้อมเต้น...................................................................................................................................................................
"เอ้า 5….6…7…8…1…2…3…4 "
"เอาล่ะพวกเราเทอพอแค่นี้ก่อนแล้วกันกลับกันได้แล้วล่ะ"
ท่านลีซูมานที่ทนเห็นความเหน็ดเหนื่อยของพวกดงบังไม่ได้จึงบอกให้หยุด
เนื่องจากพวกเค้าซ้อมมาเป็นเวลานานมากแล้ว
"เออ...งั้นฉันขอไปล้างหน้าก่อนนะ" ยูชอนที่เหน้ดเหนื่อยจากการซ้อมเต้นจึงขอตัวไปล้างหน้า
"อืม....งั้นพวกฉันไปรอที่รถนะ"
"อื....ม.....เดี๋ยวฉันตามไป"
ในระหว่างทางเดินไปห้องน้ำยูชอนได้เจอกับคนที่เค้าไม่อยากจะเจอที่สุดเข้า เทอหน้าน่ารักทีเดียวแต่คงว่าทำไมยูชอนถึงทิ้งเทอไปได้นะ
ก็เพราะว่ายูชอนจับได้หน่ะสิเทอคบผู้ชายหลายคนมากยูชอนทนไม่ไว้จึงเลิกกับเทอชะ
"ไง มิกกิ้ไม่ได้เจอกันนานเลยนะอยู่บริษัทเดียวกันแท้สะบายดีหรอได้ข่าวว่าคบกับเซียหรอทำไมเดี๋ยวหันมาชอบไม้ป่าเดียวกันแล้วหล่ะ
หืม มิกกี้"
"นี่เธอต้องการอะไรเจสซีก้า" ยูชอนพูดเสียงแข็ง
":ก้ไม่ต้องการอะไรหรอกแค่ต้องการเธอกลับมาเป็นของฉันเหมือนเดิมก็เท่านั้น" ยัยนั่นพูดและเดิมข้ามาหายูชอน
.......................................................หันมาทางดงบังที่เหลือ.........................................................................................................................................................................................
'เออ.....ยูชอนทำไมไปนานยังนะ' เซียตอนนี้ที่กำลังชะเง้อมองหาคนรักอยู่บ่นพึมพำอยู่คนเดียว
"นี่!!โบแจเดี๋ยวฉันมานะไปตามยูชอนก่อนไม่รู้ทำไมไปนานจัง"
"เอ๋!!จังไม่ออกมาอีกหรอเนี่ยงั้นไปเถอะมาเร็วๆนะ''
''จ้า !!รอก่อนนะแปบเดียว"
"อืม....ไปสิ "
แล้วเซียก้วิ่งออกไปหายูชอน
........................................................ทางมิกกี่บ้าง...................................................................................................................................................................
"นี่เทอจะทำอะไรหน่ะเจสซีก้าออกไปนะ"
"ไม่ !!เทอต้องเป็นของฉันมิกี้ " เจสซีก้าพูดพร้อมเดินมาแล้วเอามือโอบรอบคอของมิกกี้ และโน้มหน้าหน้าของมิกกี้ลงมาจูบ
มันเป็นจังหว่ะเดียวที่เซียเดินมาพอดี
เมือเซียเห็นดังนั้นจึงวิ่งออกไปทันที
มิกกี้ที่สังเกตเห็นเซียจึงถอนจูบออก
"นี่!!เจสซีก้าเรื่องของเราไมจบไปแล้วเลิกยุ่งกับชีวิตฉันชะที!!!!!!!!!!"มิกี้ตะคอกออกไม่อย่างเหลืออด และวิ่งตามเซียออกไป
"ไม่ !!!!ฉันไม่เลิกแค่นี้แน่มิกกี้ ฉันจะทำให้คุณมาเป็นของฉันอย่างเดิมให้ได้คอยดู
ในเมื่อฉันไม่ได้เค้ากลับมาละก้ออย่าหวังว่านานจะได้ครอบครองเค้าเหมือนกันนะเซียจุนซู หึ หึ ห"ึ เจสซีก้าพึมพำกับตัวเองและหัวเราะอย่างหน้าแล้วเดินจากไป
"อ้าวเซียมาแล้วหรอแล้วยูชอนหล่ะ"
เซียไม่ตอบเพี่ยงแต่ขึ้นไปนั่นบนรถเงียบๆเท่านั้นทุกคนมองเซียอย่าง
งง????????? แล้วหันมามองหน้ากันเองด้วยความที่ไม่เข้าใจ
"พี่โบแจฮะพี่เซียร้องไห้ทำไมง่ะ"
"น้องมินเราอยู่ด้วยกันแล้วพี่จะรู้หรอเนี่ย"
"เออ......งั้นเด๋ยวพี่ไปดุหน่อยดีกว่า " โบแจจึงขึ้นรถไปนั่นข้างๆเซีย
"เซียมีอะไรหรอ ?ร้องไห้ทำ"
"ไม่มีอะไร อึก
หรอก โบแจนั่งกับฉันนะฉันไม่อยากนั่นกับยูชอนนะ"
"อืม....ได้สิ มีอะไรก็บอกฉันนะ"
"อืม>>ขอบใจมากนะโบแจ"
"อืม"
"นี่!!หมีอ้วนฉันจะนั่งกับเซียนะนายนั่งกับยูชอนไปก่อนนะ"
"ง่ะ!!TT^TTทำไมง่ะโบแจ"
"อย่าเรื่องมากจะนั่งไหม!!!"
(โหมดโหดมากอีกแล้วครับท่าน)
"ก้ได้ หึ คืนนี้เสร็จแน่"
ยุนโฮบ่นเงียบๆเพราะกลัวว่าโบแจจะได้ยินแล้วก็ขึ้นไปนั่งบนรถ
"อ้าว!!พี่ยูชอนมาพอดีเลยงั้นเรากลับกันเถอะครับ กรอบๆๆ"
ยูชอนก้าวขึ้นรถแล้วหันไปมองเซียแต่เซียกลับไม่มองเค้าเลยแม้แต่นิดเดียว
'นายคงเกรียจฉันมากเลยชินะเซียฉันขอโทษนะฉันอยากบอกให้นายรู้นะเซียฉันรักนายคนเดียวเท่านั้น
และจะรักตลอดไป'
"อืม...ป่ะ คุณลุงครับออกรถเลยครับ"
ปรื้น!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!แล้วรถก็วิ่งออกไปเซียไม่มีท่าทีจะหันมามองยูชอนซักนิดจนถึงหน้าคอนโด
"นี่เจ้าอ้วนเอาของลงจากรถด้วยนะฉันกับเซียจะเข้าบ้านก่อน"
พอสั่งจบหล่อยก้สะบัดก้นงามๆไปทันที
"อืม!!!จ้าที่ร้ากกกกกกกกก"(เหมือนประชดเลยแฮะ)
''เออ...นี่ยูชอนมีอะไรกับเซียหรอ ฉํนเห็นเซียร้องให้ด้วยนะ''
'หา!!!เซียร้องไห้งั้นหรอ คงเกรียจฉันแล้วจิงๆสินะ'
"นั่นสิพี่มีไรกันหรอ "
น้องที่อยากรู้ผสมโรงด้วยอีกคน
"ไม่มีไรหรอกเดี๋ยวเข้าบ้านจะเล่าให้ฟังนะ
ป่ะเอาของลงจากรถก่อนเถอะ"
"อืม!!" ยุนโฮกับน้องมินบอกพร้อมกัน
ยังไงก้ทนอ่านแล้วกันนะเรื่องบ้าๆที่เราแต่งง่ะ เราไม่เคยนิยายมาก่อนเลย
น เนื้อเรื่องอาจไม่ดีเท่าไรนะ ยังก็ขอโทษด้วยนะค่ะิ
ความคิดเห็น