คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : พลาด
เหมยหลิวัวแปรสำัที่ผ่านเ้ามาอีน ในเมื่อนาือ หิที่น้อสาวออีนรัอฮ่อเ้หยาหลที่มอาภายนอเหมือนไร้เียสา แ่ภายในลับเหมือน่อนมมีไว้ภายใน สายาอนาหวานล้ำภายในนั้นเป็นเ่นไรไม่อาาเา อีทั้ฮุ่ยหลินรู้ีว่าินอ๋อผู้มีวามไม่ธรรมา และเป็นหนึ่ในบรรา บุรุษที่หลใหลไ้ปลื้มับ แพรวานาเอสวยแ่ไม่โ่นนั้น
“ฝ่าบาท เพียแ่แพรวา ฮุ่ยหนิ็อารับไ้แ่ทว่าเหมยหลิวผู้นี้ ไม่อาเื่อว่านาเ้ามา้วยวามบริสุทธิ์ใ”หยาหละัมือที่ำลัร่าอัษรอยู่ เหมยหลิวหลบอยู่อีฝั่อประู แววาอนาหาเป็นมิรไม่
“เ้าห่วใย้าเพียนั้นเียวหรือฮุ่ยเหนีย”สายาม้อมอฮุ่ยหลิน ้นหาบาอย่าในสายา
“ฝ่าบาทฮุ่ยหนิเป็นเมีย หลายอย่าที่ทำเพื่อฝ่าบาทไ้ และพร้อมะทำมัน”สายาแสวามริใแ่อีนหามอเห็นมันไม่
ในเมื่อนาร้าย้อ่อรับนาร้าย แพรวายัไม่อาเทียบั้นับหิที่ปาว่าายิบ
ฮุ่ยหนิ้อใ้วิธีนี้เท่านั้น พาหุ่นสะโอสะอพร้อมนาำนัลที่มีโถุ๋นราบัวเินเ้าไปนั่ใล้หยาหลนเือบ ลายเป็นนั่ั
“ เหมยหลิวลอิม ุ๋นราบัว”ฮ่อเ้เอ่ยปาวน รอยยิ้มสว่าใส่อเิึ้นบนใบหน้าสวยหวาน
“หวัว่าไม่ไ้ เหมือนรานั้น” หยาหลถามยิ้มๆ สนมฮุ่ยแล้หน้าอแ่็เปลี่ยน สีหน้าเป็นแ่มื่น็วันนี้ั้ใมา ทววามเป็นนโปรืนทั้ๆ ที่ถูนาเอแย่ไปเสียหมแล้ว เสียหมแล้ว หยาหลไม่เหลือเยื้อใยแล้วริหรือ
“ไม่เพะ วันนี้ ฮุ่ยเหนียรู้ว่าฝ่าบาททรานหนั ฮุ่ยเหนียไม่อาูาย”สายาไม่่าาำพู สาวใ้ิามสนมฮุ่ย ยโถราบัวุ๋นเ้ามาวาลรหน้า ัใส่ถ้วยระเบื้อใบเล็ เหมยหลิวท่าทีนอบน้อม รับถ้วยมาถือไว้ ่อนะ ละเมีย ในาริมสนมฮุ่ยวาแวทันที
“ใรให้เ้าลิ้มรส่อนฝ่าบาท”เหมยหลิวุเ่าลับพื้น
“เหมยหลิวไม่ล้า พระสนมอย่าไ้ถือสาเพียเพราะเหมยหลิว ิว่าฝ่าบาท เิวน”ฮ่อเ้โบมือห้ามสนมฮุ่ย ้วยวามรำา ฮุ่ยหลินถอนหายในาัวี มารยาสาไถยเินไปแแล้ว
ับพลันนั้นเอ เหมยหลิวที่ำลัุเ่าอยู่นั้น็เิอาารเร็ระุเลือสๆ ไหลออปา นทั้หมในที่นั้นะลึพรึเพริศทำอะไรไม่ถู ฮุ่ยหลินา้า่
“ไม่ไม่ไม”ส่ายหน้าไปมาในเมื่อไม่เยิะ่าแใรแ่ทำไมเป็นแบบนี้ไปไ้
“ามหมอหลวนาถูพิษ” วามวุ่นวายเิึ้นทันที ุ๋นราบัวลายเป็นหลัานสำั ฮุ่ยหลินุเ่าอยู่แทบฝ่าพระบาทอหยาหล
“ฝ่าบาท ทรพระปรีา ให้วามเป็นธรรม ับฮุ่ยเหนีย้วย”เพียแ่พริบาเียว าสนมเอลับลายเป็นผู้้อสสัยภายในั่วพลิฝ่ามือ ร่าบอบบาอเหมยหลิวถูหามเ้าไปในำหนั หมอหลวเินราวับวิ่ามเ้าไปทันทีฝ่าบาทร้อนรนอยู่หน้าำหนั ฮุยหลินยัุเ่าอยู่ที่เิม ฮุ่ยหลินะถึราววยแล้วหรือไร อาแพรวาไว้ แววาสลลน่าใหาย น้ำาเ็มา
“ เฟยลี่ ่วย้า้วย ่วยพูับฝ่าบาทให้้า้วย” แพรวาย่อัวลับมือฮุ่ยหลิน้วยวามเห็นใ
“ใเย็นๆ ถ้าหา เ้าไม่ไ้ทำ ใร็ไม่สามารถล่าวโทษเ้าไ้”นาเอ็ือนาเออย่าน้อยนา็เห็นใฮุ่ยหลิน
“ฝ่าบาท เหมยหลิว”ินอ๋อผู้ที่ฮุ่ยหลินรู้ีว่า ่ามีลับลมมในไม่แพ้ เหมยหลิวผู้นั้น
“หมอหลวูอาารนา ินไปเพียน้อยนิ้าิว่าพิษ ยัไม่แทรึมเท่าที่วร”
“ นาถูพิษไ้อย่าไร”ฮ่อเ้ยมือห้ามเป็นเิปรามไม่ให้ถาม่อ อย่าน้อย็เห็นแ่ฮุ่ยหลินอย่านั้นหรือ
“ไว้้าะสืบสวนอีที วัหลวแห่นี้ับ ารถูพิษเป็นอู่ัน อนนี้ยัล่าวโทษใรไม่ไ้”
“ ้าินอ๋อเป็นผู้นำนามา ้อเป็นผู้รับผิอบ วามปลอภัยอนาถ้าหานาเป็นอะไรไป้าะมีหน้าไปพบ ับพ่อแม่นาไ้อย่าไร”น้ำเสียเศร้าสร้อย วัหลวแห่นี้ผู้นล้วนสวมหน้าาเ้าหาัน
“้า้อให้วามเป็นธรรมแน่ใเย็นๆ ่อนเรายัไม่ทราบอาาร ที่แน่ัและพิษที่นาไ้รับ”ไม่น่าเื่อในวัหลวแห่นี้อะไรๆ ็่าู ลับลวพลาน ไม่อา ไว้ใใรไ้
หมอหลว ออมาาำหนั ที่เหมยหลิวนอนรัษาัวอยู่
“ อาารนา เป็นอย่าไรบ้า”ฮ่อเ้ เอ่ยปา
“ นา โนพิษเ้าไปเพียน้อยนิ พิษไม่สามารถทำอันรายนา นถึีวิไ้ ้าน้อยไ้ให้ยาถอนพิษับนาแล้ว อนนี้นาฟื้นืนสิัเิม”เสียถอนหายใรวมทั้ฮุ่ยหลินที่ถอนหายใโล่อเสียยให่ ฮ่อเ้และินอ๋อเินเ้าไปในำหนั อนนี้เอที่สนมฮุ่ย ไ้ยินำพูอหมอหลวัเน ถลาเ้าไปในห้อพร้อมับทุๆ นนาแพศษยา เร่ฝีเท้าามไปทั้หมสี่นรวมทั้แพรวา ึเินเ้าไปูอาารเหมยหลิว
เหมยหลิวใบหน้าีา แทบไม่มีสีเลือนอนอยู่บนเียนอน ฮ่อเ้ทรุัวลนั่ปลายเีย ยิ้มบา ๆ มอว่ามันสวยหวานอเหมยหลิว ทำไมลายเป็นรอยยิ้มที่เสแสร้ไปในอนนี้
ยับัวลุึ้นยาเย็น่อนะ ทำท่าทาเหมือนะล้ม ให้ฮ่อเ้ประอ ทำเอาใ ฮุ่ยหลิน มวิ้วเ็บอารม์ไว้
“ฝ่าบาท เหมยหลิว อร้อฝ่าบาทอย่าไ้ล่าวโทษพระสนมเลย อาะไม่ใ่พระสนมที่เป็นนลมือ ทรสอบสวน่อน”เหมือนะี แ่ิริยานาอมไม่นาน็เ้าใไ้ว่าเสแสร้
ท่าทีอ่อนน้อมน่าสสารนั้นทำให้ฮ่อเ้ ถึับรวบมือทั้สอ้ามาุมไว้ แ่ฮุ่ยหลินที่เ้ามาพร้อมันับลึในำพูอเหมยหลิวไม่ าิว่านาะใ้ไม้นี้ไม่ีโพยีพาย แ่มาแบบเหนือเมวามสสารสยบทุสิ่ริๆ
“เ้าอย่าัวลไปเลยเหมยหลิว้า้อหา นผิมาลโทษให้ไ้ ในไม่้านี้”ฮุ่ยหลินเม้มริมฝีปาแน่นเมื่อไ้ยินน้ำเสียอ่อนโยนอฮ่อเ้
“ เหมยหลิวารที่เ้าพูเ่นนี้ เป็นารบอเป็นนัยๆ ว่า สนมฮุ่ยเป็นน วายาเ้า”แพรวาอรนทนไม่ไ้
“ พี่สาวใยมอ เหมยหลิวเ่นนั้นเหมยหลิวไม่ล้าล่าวโทษพระสนม เหมยหลิวเพิ่เามาอยู่ในวัหลว ็ลายเป็นที่โปรปราน อาทำให้หลายนไม่ พอใ เหมยหลิวเหมือนัวนเียว แ่ารนี้เหมยหลิวเยไ้ยินว่าพี่สาวเอ็เยโน พระสนมวายา้วยเหมือนัน เป็นนาที่อบใ้วีธีสปร รัแเหล่าสนมนาในที่เป็นที่โปรปรานอยู่แล้ว เหมยหลิวไม่ไ้ล่าวเินวามริอ พี่สาวและฝ่าบาท อย่าไ้มอเหมยหลิวผิไปเพราะทั้พี่สาวและฝ่าบาทมีพระุับเหมยหลิวทัู้่”แหวะ แพรวาแทบ ะ ะอ้วเอาอาหารเ้าแสนอร่อยออมาับำพูอเหมยหลิว
“เ้าล่าวโทษ้าัๆ นาปีศา อย่าอยู่เลย” มีสั้นมวาว ฮุ่ยหนิพิัวถูึออมา่อนะถลาเ้าใส่ เหมยหลิว
“อย่าสนมฮุ่ย...อย่า”แพรวานาสมับเป็นนาเอเสียริเอาัวเอเ้าบัมีเพราะเห็นว่าเรื่อราวับานปลายไปให่ สนมฮุ่ยิ้นไม่หลุแน่ราวนี้มีมวาวเื้อ ึ้นสุแน ำลัะ้วแทมาที่แพรวาแพรวาหลับาปี้ ายเป็นายฮุ่ยหลินิฮ่อเ้ และินอ๋อใไม่แพ้ัน ฮ่อเ้ใ้แน้าหนึ่ึแพรวาเอามาไว้ในอ้อมอเบี่ยัวหลบมมี แ่็ไม่อาหลบพ้นในระยะระั้นิ มมีีายเสื้อลุม เี่ยวแนฮ่อเ้เลือไหลึมินอ๋อเบิาโพล ับัวฮุ่ยหลิน่อนะบิ้อมือที่ ถือมีนร่วหล่นลพื้นเสียร้อ้วยวามเ็บปว แพรวาล้มล พร้อมับฮ่อเ้ ทีุ่มแน้าที่เ็บ
“ อรัษ์นำ สนมฮุ่ย ไปั นาลอบประพระนม์ห้ามให้นาพบปะใรนว่าะมีำสั่า้าินอ๋อ ” สมใเ้าแล้วินอ๋อ เสียินอ๋อ ัลั่นำหนั
เินหมาพลาาเียวแพ้ทั้ระาน ฮุ่ยหลิน ปาน้ำา ฝ่าบาทไร้เยื่อใยเพียนี้เียวหรือแ่ในใับห่วหยาหลไม่น้อยมมี โนเ้าทีุ่สำัหรือไม่ ไม่อารู้ในเมื่อถูนำัวออมาาห้อ เรียมยัเ้าุหลวสายาัพ้อ มอไปยั หยาหลที่แทนที่ะห่วฮุ่ยหลินหรือัวเอับอประอแพรวาไว้ถามนาว่าบาเ็บรไหนฮุ่ยหลินหลับาไล่หยาน้ำา้าๆ เ็บน แทบะทรายไม่อยู่ โอ้ทำไมถึรุ้สึเ้บ นานี้เพียแ่เห็นนที่รัใส่ใผู้อื่นมาว่าัวเอเ่นนั้นหรือ
ความคิดเห็น