คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : CHAPTER TWO : Diagon alley And Malfoy Heirs
รอไแออน, 1937
สอพี่น้อระูลทราเวอร์สมอูรอเวทมน์้าหน้า้วยวามื่นเ้น ทุอย่าู่าไปาเิมทันทีเมื่อนี่ือรอไแออนในอีที่เยไ้เห็นาวามทรำออัลบัส ัมเบิลอร์ใน่วสรามเวทย์ แน่นอนึ้นื่อว่ารอไแออนย่อมมีนอยู่เยอะเป็นธรรมา นัยน์าามทั้สอู่มอสำรวไปทั่ว ่อนะยยิ้มึ้น้วยวามื่นเ้น ่อนะึฮู้ึ้นสวมแล้วเินูมือันออไป
พ่อมแม่มมาหน้าหลายาหันมามอพวเาเป็นรั้รา้วยวามสนใ ใ่ว่าะมีเ็ๆมาที่นี่บ่อยเสียเมื่อไหร่ ้ำยัมาันามลำพัไร้ผู้ปรอหรือผูู้แล เเลียสูมือแฝน้อไปยัร้านายไม้วาเพื่อสำรวว่าอนนี้พันาไปถึไหนแล้ว ่อนะเินุยันเื้อแ้วรไปยัธนาารริอส์
เฮเรียนมอูำเือนหน้าประูที่สลัไว้อย่าาม้วยวามบัน สถานที่ที่ปลอภัยที่สุรอาฮอวอส์ั้นหรือ “เลๆูสิ เห็นำเือนพวนี้แล้วนึถึอนที่เราบุมาที่นี่ัเลย ฮ่าๆ” ใ่แล้วในวันที่บุมาไม่ไ้มีแ่สามนแ่มีเรโ มัลฟอยมา้วย เรโน่ะอยเรียมารรออยู่้าใน่อนแล้ว ส่วนฮอร์รั์นั้นถูนำออไปโยแฮร์รี่ พอเอร์และเพื่อนสนิทอีสอน
“อ่า… แ่มันปลอภัยริๆนั่นแหละนะ ว่าะบุเ้าไปไ้็แย่เหมือนันนะ ยัไ็ไปหาโรินเถอะ เรา้อใ้เิน”เเลียสบอ เฮเรียนพยัหน้ายิ้มๆสอฝาแฝเินรเ้าไปยั้านในสุอห้อโถ ๊อบลินบาส่วนเยหน้าึ้นมอพวเา้วยวามสสัยเพียนิับารที่มีเ็สอนเินเ้ามาภายในธนาารริอส์ามลำพั แ่็เท่านั้นเพราะนั่นไม่ใ้สิ่ที่มันะให้วามสนใเท่าไหร่นั
“พวเรามาหา๊อบลินโริน เ้าอยู่มั้ยฮะ”เฮเรียนล่าวบอธุระอนทันทีอย่าไม่รอให้เสียเวลา ๊อบลินรหน้าเยหน้าึ้นาโ๊ะเอสาร ่อนะเินลหาเ็ทั้สอ
“นายน้อยทราเวอร์ส ระผมือโริน ลอร์ทราเวอร์สไ้แ้เอาไว้แล้วว่าุทั้สอะมา เิทานี้”โรินว่าบ็เินนำไปยัห้อโถโล่ๆที่อยู่้าน้า สอแฝเินามไปอย่า้าๆพลานึิในใว่าใรือลอร์ทราเวอร์สในเมื่อ ระูลทราเวอร์สสิ้นทายาทไปั้นานแล้วนพวเาสอนมา โรินพาพวเาสอนมาถึห้อโถนาลาที่มีเพียโฟาัวยาวสีาวสอัวับโ๊ะระลม
“ลอร์ทราเวอร์สไ้แ้ไว้ว่าเมื่อนายน้อยทั้สอมาถึให้ทำารรวสอบสายเลือและรับำแหน่ลอร์ทันที”
“เรา้อทำอะไรบ้า”เเลียสถามอย่าสุุมามแบบอทายาทสายเลือบริสุทธิ์ ริสีเินเาวับสอเล่มถูส่มาวารหน้าอนทั้สอ เฮเรียนรู้ัวในทันทีว่า้อทำอะไร่อ เพราะ่อนมาที่นี่็เยรวสอบสายเลืออยู่เหมือนัน ึรู้ไ้ทันทีว่า้อทำอะไร สอพี่น้อมริลที่นิ้วเพื่อให้เลือหยลไปยัแ้วที่ว่าบนโ๊ะ หยเลือ 7 หยไม่าไม่เิน ผ้าผืนเล็ึถูส่มาให้โยโริน ๊อบลินัวเล็เริ่มที่ะท่อาถาในภาษาที่แปลออไป เพราะไม่ใ่สิ่ที่พ่อมแม่มหรือแม้แ่มัเิ้ละสามารถเ้าใไ้ เส้นใยสีทอเริ่มทัทอึ้นาหยเลืออเเลียสและเฮเรียน เรียร้อยเป็นื่ออนในรอบรัวทั้หลาย และระูลที่เี่ยว้อ
ื่อ:เเลียส อาเธอรัส ทราเวอร์ส
ื่อ:เฮเรียน ีนัส ทราเวอร์ส
บิา:อาเธอรัส โรนัล์ ทราเวอร์ส
มารา:ีนัส เฮอร์รีน ทราเวอร์ส
สายเลือ:ริฟฟินอร์าบิา สลิธีรินามารา
เพฟเวอร์เรลามารา ทราเวอร์สาบิา
เเลียสและแฮร์รี่เบิาว้า้วยใ ริฟฟินอร์ับเพฟเวอร์เรล็พอะรู้ว่ามาาฝั่แฮร์รี่ แ่สลิธีรินน่ะมาาทาเเลียสั้นหรือ เพราะสายเลือทั้สอนรวมันแน่นอน้อมีานละรึ่ นั่นหมายวามว่าสลิธีรินมาาทา้นระูลอเเลียสหรือเรโ นั่น็ือมัลฟอย แ่ว่า…สอนที่เป็นพ่อแม่อพวเาสอนือใร ื่อ็ออะุ้นๆพอสมวร
“เรา้อรับำแหน่ลอร์อะไรบ้า”เเลียสสะบัหัวเล็น้อยเพื่อให้วามสสัยเรื่อพ่อแม่ปลอมๆหลุออไป ่อนะถามถึำแหน่ลอร์ที่โรินบอว่า้อรับำแหน่ทันทีในอนแร แหวนประำระูลทั้สี่วถูนำมาวารหน้าอเเลียสและเฮเรียน ่อนแหวนอลอร์สลิธีรินะถูนำออไป่อน
“นายน้อยทั้สอ้อรับำแหน่ลอร์เพฟเวอร์เรล ลอร์ริฟฟินอร์และทราเวอร์สรับ เพราะำแหน่ลอร์สลิธีรินยัมีทายาทสายรอยู่”เเลียสพยัหน้าเ้าใในทันที ในเมื่อนที่ะ้อมารับำแหน่ลอร์สริธีรินนั้นือนที่ทั้เาทั้เฮเรียน่ารู้ัี นอานนนั้น็ไม่มีใรสืบสายเลือโยรอีแล้วนอาัวัลลาาร์ สลิธีรินเอ
“แล้วเพฟเวอร์เรลล่ะฮะไม่ใ่ว่ามีทายาทนอื่นอยู่้วยหรอฮะ”เฮเรียนถาม้วยวามอยารู้ ถ้าว่าันามรแล้วอนนี้ใน่วเวลานี้นั้นมีผู้สืบสายเลือเพฟเวอร์เรลอยู่สอนนั่นือัวเฮเรียนเอับ…ทอม มาร์โวโล ริเิล ที่ถามออไปแ่อยายืนยันเท่านั้นว่าเา้อรับำแหน่ลอร์เพฟเวอร์เรล้วยหรือเปล่า ในเมื่อเาับนนนั้นสืบสายเลือเพฟเวอร์เรลมาโยรเหมือนัน
“มีรับ หานายน้อย้อาระรับำแหน่ลอร์เพฟเวอร์เรล้วย็สามารถทำไ้ เพราะุและทายาทอีนมีสายเลือเพฟเวอร์เรลโยรเหมือนัน”
“ั้นผมอรับไว้แ่ริฟฟินอร์็พอฮะโริน”ว่าบแหวนริฟฟินอร์็ลอยึ้น้วยเวทมน์ประำระูล ่อนะลบนฝ่ามือเล็อผู้สืบทอที่มีสายเลือริฟฟินอร์เ้ม้นที่สุ เฮเรียนสวมแหวนวเล็บาสีทอประับทับทิมที่ถูประับเรียอย่าสวยามรอบๆหัวแหวนที่เป็นรูปสิโอันเป็นสัลัษ์อริฟฟินอร์ วามอบอุ่นาแหวนแผ่่านเ้ามาภายในนรู้สึไ้ถึเวทมน์ที่ำลัหมุนเวียนในร่าาย และูเหมือนว่าแหวนริฟฟินอร์ะยอมรับทายาทอมันแล้ว
“ถ้าเ่นนั้นเินายน้อยเเลียส ทราเวอร์สรับำแหน่ลอร์ทราเวอร์ส้วยรับ”เเลียสถอนหายใเล็น้อย ถ้าะให้รับำแหน่ลอร์็ไ้อยู่หรอ แ่ทั้เาทั้เฮเรียนเป็นนอระูลทราเวอร์สริๆะเมื่อไหร่ ถ้าแหวนไม่ยอมรับึ้นมานี่บเลยนะ
“เฮ้อ~ ันพร้อมแล้ว”ว่าบแหวนประำระูลทราเวอร์ส็ลอยเ้ามาอยู่ในมืออเเลียสอย่า่ายาย ัวแหวนสีำเลี้ยเลาสลัลวลายแปลาแ่าม หัวแหวนืออัมีสีเทอร์วอย์เหมือนับสีนัยน์าอเเลียส มือาวราวน้ำนมบรรสวมลบนนิ้วอนอย่า้าๆ้วยวามื่นเ้นเรว่าแหวนะไม่ยอมรับ แ่เมื่อแหวนถูสวมลแล้ว วามรุ้สึเหมือนมีเวทมน์แล่นพร่านไปทั่วร่าาย็ทำให้เเลียสหายัวล เวทมน์อแหวนำลัรวมเ้าับัวเานั่นหมายวามว่าแหวนประำระูลทราเวอร์สยอมรับเาเป็นลอร์อทราเวอร์สโยสมบูร์แล้ว
“หลัานี้ระผมะพาไปทีู่้เฟอระูลทราเวอร์ส ริฟฟินอร์และเพฟเวอร์เรล เิทานี้รับ”
ใ้เวลาับารเ้าู้เฟทั้สามระูลไปพอสมวร เเลียสับเฮเรียน็ออมาาธนาารริอส์น่นอนว่า่อนออมาทัู้่ไ้ทำารใ้าถาพลาาเพื่อไม่ให้ใรรู้ว่าทัู้่เป็นลอร์ระูลใในะที่อายุ 11 ปีนี้ หลัออมาเเลียสและเฮเรียน่อน้าะไม่พอใอะไรเล้น้อย สาเหุ็ือหมายอหนึ่ที่อยู่ในู้เวฟระูลทราเวอร์ส ้าในหมายมีใวามว่า…
Dear Dalias/Hadrian Travers
สวัสีเเลียสและเฮเรียน ทราเวอร์ส นี่เป็นหมายาเพื่อนอนายเฮอร์ไมโอนี่และโรนัล์ หวัว่านายะเอฤหาสน์และรับำแหน่ลอร์แล้ว อภายในู้เฟนี้ืออที่ันับโรนัล์ย้ายมันมาาู้เฟอเราสี่น บาทีนายะไม่พอใที่ันเอามันออมา แ่อยาให้ไ้ใ้นะ เพราะเินเลเลียนพวนี้มาาารทำานอพวนาย และโอ้~เธอ้อใแน่ๆถ้ารู้ว่าทาระทรวส่่าอบแทนมาเท่าไหร่ พวเ้าให้ันับรอนเอามาไว้ให้พวนาย ริๆแล้วั้แ่ทราเวอร์สไม่มีทายาทสมบัิทุอย่า็หายไปน่ะ เราเลย้อัารในส่วนนี้ให้พวเธอ
อให้สนุับารใ้ีวิในโลออมมารูเนียร์นะ ันับรอนะอยูพวนายาอี่วเวลา ถ้ามีอะไรเิึ้นในรีที่นอเหนือาาราาร์เราไ้เอัน แ่ันหวัว่ามันะไม่เิึ้นนะ ฮ่าๆ ยั็อให้โี ระวััว้วย อีเรื่อือันรู้ว่าพวนายสสัยเรื่ออื่อพ่อแม่พวนายในโลนี้ใ่รึเปล่า ถ้าอยารู้ใหู้ื่อลานะ นาย้ออึ้แน่ ฮ่าๆ ไว้เอันลูรั
From AT. / JT.
และใ่ ามที่เฮอร์ไมโอนี่บอ เฮเรียนและเเลียสนิ่อึ้ไปทันทีที่รู้ว่าใรือพ่อแม่อเาสอนในโลนี้ มันเป็นอะไรที่ทำให้เเลียสไม่พอใเอามาๆ นั่นเพราะพ่อแม่อเ้าและเฮเรียน็ือ โรนัลื วีสลีย์และเฮอร์ไมโอนี่ เรนเอร์ไล่ะ
“ทำันไ้นะเรนเอร์ วีสลีย์ ให้ันับเฮเรียนิอยู่ในร่าเ็ 11 วบแ่ให้ัวเออยู่ในร่าเิมแล้วเป็นพ่อแม่น่ะนะ อย่าให้ถึทีันนะแ”เเลียสไ้แ่ัฟันพู้วยวามับแ้นใ ใริอย่าะะโน้วย้ำแ่ิรเายัอยู่ที่รอไแออน ะให้ะโน็ออะหน้าอายเินไป
“เอาน่าๆ ใเย็นไว้นะเเลียส”เฮเรียนล่าวบอพลายิ้มแห้ๆ ไม่ใ่ว่าไม่พอใหรอนะ มันเินำนั้นไปนานแล้ว่าหา ไว้สอนนั้นโผล่มาเมื่อไหร่้อัารวะให้เ็ทำันไ้เ็บแสบริๆ
“เฮ้อ~เห็นแ่เฮเรียนหรอนะ แล้ว็นะ… เรียันว่าพี่สินายเป็นน้อนะ”
“ห้ะ!? อะไรอนายเนี้ย”
“บอให้เรียพี่ไ”
“โอเๆยอมแล้ว ไปินไอศรีมันฮะพี่เล”เฮเรียนบอพร้อมรอยยิ้มหวาน ส่วนเเลียสแ่ไ้ยินเ้าเพื่อนัวบาเรียว่าพี่็แทบทรุลุมใรนั้นอยู่แล้ว ในใ็พลันัสินใอะไรอย่ารวเร็วว่า… ถ้าลับไปที่ยุเิมเมื่อไหร่เ้าะแอบเอายาผสานสายเลือให้เฮเรียนินะ
ริ๊!
เฮเรียนเปิประูร้านไอศรีมอฟลอเรียน ฟอร์เสิวเ้าไป้วยวามุ้นเย ร้านที่รั้หนึ่เาเยมาับเพื่อนๆ ร่าเล็บาูมือพี่ายไปที่เาว์เอร์เพื่อสั่ไอศรีม
“ไอศรีม็อโแล็สอถ้วยฮะ ฟลอเรียน”เ้าอร้านพยัหน้ายิ้มๆ่อนะบอให้เ็ๆทั้สอนไปนั่รอที่โ๊ะไ้เลย เฮเรียนล่าวอบุเล็น้อย ่อนะเินไปหาโ๊ะนั่รอไอศรีม
“อ่า…ิถึั ไม่่อยไ้มาเลย ผมยัำรสาิไอศรีมวันที่มา้วยันสี่นไ้อยู่เลยอ่า~”เฮเรียนนั่ลร้ามับพี่าย ่อนะมอสำรวร้าน ถึะเยมาเพียรั้เียวแ่เฮเรียนำทุอย่าไ้ี เพราะมันือหนึ่ในวามทรำที่มีวามสุอเาใน่วเวลาอสราม
“สวัสี”เสียทัทายัึ้นะ้าน้าอพวเา เ็ผู้ายผมสีบลอน์เินยาวทีูุ่้นเย ใบหน้าเรียบนิ่ามบับอระูลผู้ี
“มัลฟอย!?”เฮเรียนพูึ้น้วยวามสสัย ไม่บ่อยนัหรอที่นาระูลสูส่อย่ามัลฟอยะเินเ้ามาทันที่ไม่รู้ั เเลียสมอสำรวนระูลมัลฟอย้วยุ้นเยใบหน้ามๆนั่น เเลียสิว่าเ้าเยเห็นมันมา่อนในสัที่ในฤหาสน์มัลฟอย
“นายรู้?”เ้าูในิหน่อยที่เฮเรียนรู้ว่าเ้าือใราระูลไหน แ่เอาเ้าริแล้วมันไม่่อยะแปลเท่าไหรเมื่อเส้นผมสีบลอน์เินแบบนี้เป็นเอลัษ์อมัลฟอย
“สีผมอุมันเป็นเอลัษ์อมัลฟอยถูรึเปล่า? ผมเฮเรียน ทราเวอร์ส ส่วนนั่นพี่ายฝาแฝอผม”
“เเลียส ทราเวอร์ส เินั่่อนสิ ไม่ปวาหรอ”เเลียสผายมือมายัเาอี้อีัวที่ยัว่าอยู่เพื่อเิมัลฟอยนนั้นให้นั่ล
“ไอศรีม้ะเ็ๆ แล้วเธอะรับอะไรมั้ย”ฟลอเรียนเ้าอร้านวาไอศรีมสอถ้วยลบนโ๊ะ่อนะหันมาถาม อีนที่มาร่วมโ๊ะับสอฝาแฝู่นี้ “ไอศรีมวนิลาแล้วันรับ” ฟลอเรียนพยัหน้า่อนะเินออไป
“ไม่ิว่าะไ้เอทายาททราเวอร์ส เมื่อสอสามวัน่อนมี่าวอพวุ ไม่ิว่าะไ้เอวันนี้”
“ั้นหรอฮะ”เฮเรียนเอียอมอ้วยวามสสัย อีทั้ไม่ิว่าะมีนทำ่าวเี่ยวับเาและเเลียส เลย่อน้าใ นึไม่ถึว่าะมีนรู้่าว
“ใ่ อ้อ!ันอบราัส…อบราัส มัลฟอย ยินีที่รู้ั”
ความคิดเห็น