คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ชีวิตการศึกษาทำให้เติบโต
ารใ้ีวิอนัศึษาสถาปัยรรมศาสร์ ึเป็นีวิที่สนุ มีบรรยาาศแห่ารสร้าสรร์อนาวัน้าหน้า ึ่นั่นน่าะทำให้ีวิมีวามสุ วามหวัไ้เสมอ แ่ีวินะเ็มไป้วยวามสุนั้น มีเรื่อราวผูพันหลายสิ่หลายอย่าไว้มามาย โยเพาะเรื่อวามรั เมื่อผมไ้พบรัับ ”พลอย” พลอยนนี้เป็นทั้เพื่อนร่วมรุ่นและนรัอผม เธอมีบ้านอยู่ในปริมลรุเทพือสมุทรสาร รอบรัวอเธอ เป็นรอบรัวทหาร แม่อเธอเป็นแม่บ้าน พี่สาวอเธอเป็นนัศึษารุ่นพี่ที่ธรรมศาสร์ ใล้ๆับพวเรานี้เอ ผมมีวามรัทันทีั้แ่พบเธออนเริ่มเ้าปีหนึ่ เราสอนมีอะไร่วยเหลือันในเรื่อารเรียนเสมอ พลอยเป็นนเรียนเ่ในวิาาร ส่วนผมเรียนแบบระท่อนระแท่นในวิาาร แ่อาศัยที่มีฝีมือศิลปะึพอเรียนประทัไ้ ผมมั่วยเหลือเธอเสมอในารวาภาพเสนอผลานและทำโมเลำลออาาร ส่วนเธอะ่วยิวในรายวิาที่ผมเรียนไม่เ้าใ หรือ่วยผมในารทำรายาน ่อนารสอบภาเรียน
ในอนที่เรียนั้นปีที่สามพวเรา ผมและเพื่อนๆายหิวนันไปเที่ยวทะเล เาะเสม็ที่ๆเาว่ามีน้ำทะเลสีเียววิเรเียน ายหาาวสะอา ผมยัมีรูปถ่ายอเพื่อนๆ ใน่วั้นปี่าๆอยู่มารวมทั้ที่เาะเสม็ที่รูปในอนสัสรร์่าๆ เพราะผมเป็นนที่มีล้อถ่ายรูปแบบใ้ฟิล์ม เป็นล้อมือสอที่ื้อมาาสะพานเหล็ วับูรพา ั้แ่อนที่เ้าเรียนั้นปีที่หนึ่ พอยุสมัยเปลี่ยนไปเทโนโลยีิิอล ไ้รับารแพร่หลาย และ่าฟิล์ม่าล้ารูปมีราาแพึ้น ทำให้ผมเลิใ้ล้อฟิล์มั้แ่อนนั้น
ารเรียนในะสถาปัยรรมศาสร์ ผมร่ำเรียน้วยวามวิเวียน สมอิสร้าสรร์ไ้เพาะอนที่ไม่เมาและไม่แฮ้์ ถ้าอยู่ในอาารเมาแล้วิสร้าสรร์สิ่ใหม่ๆ มัทำให้ทรมานวามิเหมือนอยู่ในอาารป่วย วามิวุ่นวายทำให้ิไม่สบ ิใ็ไม่่อยเป็นสุนั ไม่พร้อมสำหรับารทำาน ไม่เหมือนับาริสร้าสรร์ในะที่วามิสบายๆ ปลออาารหนัหัวาฤทธิ์แอลอฮอล์ ึะทำให้ผลาน ออมาไ้มาราน ไม่ฝืนวามิบารั้ผมเห็นเพื่อนบานแทนที่ะใ้สมอิเรื่อทำานทำเรื่ออนาารสร้าีวิให้้าวหน้า ารแ่ลับใ้สมอไปิเรื่อสัสรร์ินเหล้าัน ไมุ่้ม่า แม้ารรู้ันมาในวสัสรร์ทำให้อบอุ่นใินเหล้า้วยวามไม่รู้สึผิ แ่ารรู้ััวเอมีวามำเป็นมาว่า สมอที่ิในวสัสรร์ึเป็นสมอที่ิเรื่อไลัวมาว่าวามริที่เป็นสุภาพวามสบายายสบายใอัวเอ พอินเหล้าเสร็บารั้็ใ้ีวิเป็นนลาืนินเหล้าถึสว่า ทำให้เหนื่อยเพลียทรมานสมอในอนเ้า ไม่พร้อมที่ห้อเรียนวามิที่ะเรียนอ่านเียนไม่แ่มใส ลาสู้นที่สมอเลียร์าแอลอฮอล์ไม่ไ้
เมื่อถึปี4 ปี 2545 ผมึ่เ่าหอพัอยู่ฝั่ธนบุรี เวลาเรียนะ้อนั่เรือ้ามฟาเที่ยวละ 2 บาท ไปึ้นที่ท่าเรือที่ท่าพระันทร์ หน้าธรรมศาสร์แล้วเินลัเลาะไปามถนนท่าพระันทร์ไปถึประูฝั่โบราีอมหาวิทยาลัยศิลปาร ีวิใน่วปี3ถึปี5 ผมอบศึษาเรื่ออารม์วามรู้สึอานศิลปะอย่ามา ผมึอบไปื้อหนัสือ ื้อแผ่นีีเพล และแผ่นภาพยนร์ ทั้อไทยและ่าประเทศ เพื่อมาสร้าวามบันเทิและพันาวามิ หาวามรู้ไปในัว สมัยนั้นเวลาที่ผมิถึถิ่นอีสาน ผม้อเินเ้าร้านหนัสือที่เ็นทรัลปิ่นเล้า เพื่อื้อหนัสือที่เียนเี่ยวับภาอีสานบ้านเิ ทำให้ผมไ้เห็นวิวันาารอนอีสาน ั้แ่เรื่อลูอีสาน ทีุ่ำพูน บุทวี นัเียนีไร์นแรอประเทศไทย ท่านเียนไว้เมื่อปี 2519 แ่มีารพิมพ์้ำหลายรั้นถึสมัย ที่ผมไปเรียนที่มหาวิทยาลัยศิลปาร และหนัสือเล่มอื่นๆ เ่น ยอเพร เล่มนี้ผมไปพบโยบัเอิในร้านแพร่พิทยา ที่เ็นทรัล ปิ่นเล้า ในอหนัสือมือสอ ผมึื้อหนัสือเรื่อ ยอเพร มาในราาเพีย สิบบาท เป็นหนัสือนิยายเล่มหนา แ่อ่านสนุ เป็นเรื่อราวอีวิอนัหวัเพรบุรีในสมัยราวปี สอห้าหนึ่ศูนย์ ีวิอนหนุ่มในเมือป่า ไม่น่าเื่อว่าหนัสือเล่มหนาเล่มละ10บาทนี้ะให้วามุ้ม่ายิ่มามายริๆ เมื่อถึ่วเวลาปิภาเรียน ผมมัะื้อหนัสือารุเทพเพื่อนำลับมาอ่านที่บ้านัหวัอำนาเริ ผมยัำหนัสือเรื่อ เาื่อเ หนัสืออศิลปินแห่าิท่านหนึ่ไ้ เรื่อราวที่เี่ยวับีวิอเ็นหนึ่ในยุราทินนาม ที่้าวึ้นเป็น้าราารั้นสูอประเทศสำเร็ ารอ่านหนัสือ ารูหนั ฟัเพลใน่วที่ีวิำลั้นหาประสบาร์ และเรื่อราวที่ะนำมาใ้สำหรับทำานเป็นนัเียนหลัเรียนบ เป็นารพันาารใ้ภาษาไทยอผม าที่เมื่อ่อน เวลาินึในใะใ้ภาษาอีสาน แ่พอใ้เวลาเรียนไปสัพัผมึเปลี่ยนภาษาินึในใเป็นภาษาไทย เพื่อปรับัวเ้าับสัมแวล้อม และารินึในใเป็นภาษาไทย็ิัวผมมาในทุวันนี้ ารอ่านนี้มีประโยน์่อารศึษาในแ่อแรบันาลใ หาวาม้าวหน้าในีวิทั้ีวิใน่วารศึษาและีวิหลัเรียนบ เพราะภาษาเียนือภาษาใ ผมึเริ่มเียนไ้ล่อมาึ้นเนื่อาารใ้ภาษานึิในใเป็นภาษาไทย
มหาวิทยาลัยศิลปาร ทำให้ผมไ้ฟัเพลสาลมาึ้น ทั้แนวแ๊ส ลาสสิ โล บลูส์ เพราะศิลปารเป็นสถาบันที่มีะุริยาศาสร์ ่วเย็นๆบารั้็มีารแสอนเสิร์เล็ๆ อะุริยา์ ที่วัท่าพระ พวผม็ไู้อนเสิร์ว ทีโบน และวอินี้อื่นๆอเมือไทย เมื่อมีานวันสำัอมหาวิทยาลัย อย่าวันศิลป์ พีระศรี ผมรู้ัเพลสาล็อนมาเรียนที่ศิลปารแห่นี้เอ ทั้เพล Air on G Sting อบา เพล Canon in D อ Pachelbel เพลอRachmaninoff เพลYou Looking at me อ ไอาน่า าร์ล เพล Wonderful tonight และ Tears in Heaven อีริ แปัน เพล While my Guitar gentry weeps อ เอะบีทเทิลส์เพล Georgia on my mind อ เรย์ าร์ล เพล Don’t know why อนอร่า โนส์เพล Sultan of Swing อว Dire State เพล Man of the hour อวPearl jam และอีมามายนับไม่ถ้วน ที่ผมนึเียนออมาไม่หม ถ้านัอ่านมีโอาส็ลอไปหาเพลเหล่านี้เปิฟั ะทำให้ีวิมีอรรถรสึ้นมาไ้ทันที ส่วนารูภาพยนร์อผมในสมัยนั้น นอาผมะไปูภาพยน์ในโรภาพยน์แล้ว ผมยัอบารเ่าแผ่นหนัาร้านวิีโอ้วยอย่ายิ่ ทั้ภาพยนร์ไทยและ่าประเทศ ผมำภาพยนร์เรื่อ เลิฟ แอูลลี่ Love Actually ที่เล่าถึเรื่อราววามรัแบบสาล มีารานัแสฮอลลีวูมามาย มีหลาหลายเนื้อหาที่มาบรรบในวันสำัวันริสมาส์ในอนสุท้าย ผมไ้ศึษาวันธรรมะวันาภาพยนร์เรื่อนี้ ส่วนหนัาประเทศะวันออ ผมอบเรื่อ ill Mare หนััาประเทศเาหลีใ้ เรื่อราวอ สถาปนิที่มีีวิสันโษในสถาปัยรรมสมัยใหม่ริมทะเล เรื่อราวที่เิับมิิีวิ ทั้สี่ฤูอประเทศเาหลี เรื่ออายและหิู่หนึ่ ที่รู้ัันผ่านมิิเวลาาู้ไปรษีย์หน้าบ้านริมทะเลอพระเอ
ในะสถาปัยรรมศาสร์ มีวิามามายให้ศึษา เริ่มั้แ่วิา ออแบบสถาปัยรรมึ่เป็นวิาหลั ที่มีานให้ทำส่อาารย์ลอ หลัาเ้าเรียนในห้อเรียนแล้ว ็มีโทย์ที่อาารย์ให้เป็นารออแบบอาาร่าๆ ไล่ไปั้แ่ บ้านนาเล็ ร้านอาหาร ึสำนัาน โรเรียน โรพยาบาล พิพิธภั์ หอศิลป์ รีสอร์ท และึสู่าๆ วิานี้มีานให้ทำส่อาารย์มา เป็นโปรเที่นัศึษา้อทำารเียนแบบ และทำโมเลำลออาารที่นเอออแบบ และนำไปพรีเ้น์่อหน้าเหล่าาารย์ ในห้อเรียน เป็นวิาหลัที่ทุนอบที่สุ แ่ฝีไม้ลายมือในารออแบบ แ่ละนไม่เท่าัน ใน่วั้นปีแรที่เรียนวิานี้ พวเราเียนแบบ้วยโ๊ะเียนแบบ เรียว่าโ๊ะราฟท์ เียนแบบ้วย ินสอ ปาา ่อมาเมื่อถึั้นปีที่สามเมื่อมีารเรียนวิาอมพิวเอร์ พวเราึมีวามสามารถในารเียนแบบ้วยอมพิวเอร์ และที่มหาวิทยาลัยศิลปารนี้เอที่ทำให้ผมใ้อมพิวเอร์ไ้ล่อแล่วเป็นประโยน์่ออาีพมาถึปัุบัน
วิาประวัิศาสร์สถาปัยรรม ที่้อเรียนทั้ประวัิศาสร์ สถาปัยรรมไทย และสถาปัยรรมะวัน วิานี้มีารศึษาโบราสถาน เมื่อถึปีสี่ นอาารเรียนในห้อเรียนแล้ว อาารย์ะพานัศึษาออไปูานนอสถานที่ พวผมมีโอาสไ้ไป ศึษาโบราสถานสุโทัยในอนนั้น
เป็นวามสนุอย่าหนึ่อพวผมที่ไ้ท่อเที่ยวไปยัินแนเ่าแ่ทาสถาปัยรรม ทำให้ผมไ้เห็นริว่าประเทศไทยไม่ไ้เิาสราม ประเทศไทยเิาารสร้าเมือ ส่วนสรามเป็นเรื่ออารทำลาย ทั้ทำลายเมือและทำลายิวิาในารสร้าประเทศ เราึมีหน้าที่สร้า ทหารึมีหน้าที่ป้อันารถูทำลาย
ารศึษาู้นำเนิประเทศไทยาโบราสถานนี้ ทำให้เรารู้ัสถาปัยรรมั้แ่สมัยพระร่วแห่รุสุโทัยเรื่อยมานถึสมัยรุรันโสินทร์ และนำมาทำารออแบบสถาปัยรรมไทยประเภทศาสนสถานเพื่อส่อาารย์ วิาออแบบผัเมือเป็นวิาที่ผมถนัมาที่สุ วิานี้พวเรา้อออไปศึษาผัเมือรุเทพมหานรับอาารย์ที่พาไปูารพันาุมนเมือ และารศึษาผัรุรันโสินทร์ั้นใน และวิานี้เอที่พวเรา้อทำานลุ่ม ่วยให้นัศึษามีวามสามารถในารใ้ไอเียารพันาผัเมือ ารำหนประโยน์ใ้สอยอพื้นที่่าๆให้เิประสิทธิภาพในารพันาเมือ ทั้เมือใหม่และเมือเ่าแ่ ผมยัเยิว่าถ้าไม่ไ้ประอบอาีพเป็นนัเียนหลัเรียนบ ผม็อยาะศึษา่อ้านารออแบบผัเมือในระับปริาโทถึเอ แ่ผมหลใหลในศิลปะวรรรรม หรือเรียอีอย่าว่าวรรศิลป์ ารทำานผัเมืออาะทำให้ผมอยู่ห่าาวรรศิลป์ เหมือนสมัยที่ผมอยู่ห่าาสิ่นี้มานาน ีวิหลัเรียนบผมึไม่ไ้หมายมั่นว่าะเป็นนให่นโ แ่ผม้อาระเป็นนที่มีประสบาร์ีวิถ่ายทอเป็นวรรรรม และารไ้มาึ่หน้าที่ารานอผม ้อไม่เิาารื้อ้วยวามรวย แ่้อไ้มาาวามสามารถอ่านออเียนล่อึ่ผมไ้รับารฝึฝนมาอย่ามา
วามรัระหว่าผมและพลอยลาแล้วในที่สุ เพราะพลอยมีวามำเป็น้อทำานหลัาเธอเรียนบ่อนผม 1 ปี และเธอ้อไปเรียน่อ้านมนุษย์ับสถาปัยรรม ที่ลอนอน ประเทศอัฤษ
“ยินี้วยนะ ไ้ไปเรียนถึเมือนอเมือนา” ผมบอับพลอยในวันที่เธอบอว่าเธอะไปเรียน่อแล้ว หลัาที่เธอไปลอนอน ผมพยายามิ่อเธอ แ่ารเรียนอเธอูะยุ่มา วามห่าไลทำให้เราสอน ้อแยทาัน เธอบอับผมว่าเธอมีแฟนแล้ว ผมเสียใในเหุาร์รั้นั้นมา แ่ีวิผมและเธอ็้อำเนิน่อไป
พอถึั้นปีสุท้ายอารเรียนสถาปัยรรมศาสร์ พวเรานัศึษา้อทำวิทยานิพนธ์ สำหรับสรุปวามรู้วามสามารถทั้หมในร้อยว่าวิาที่ ไ้เรียนมาาะ เป็นโรารสุท้ายอารเรียนสถาปัยรรม นัศึษาแ่ละน้อิโรารออแบบสถาปัยรรมอัวเอามวามสนใ ผม้อทำวิทยานิพนธ์พร้อมับรุ่นน้อที่ยัเรียนอยู่ที่ศิลปาร เพื่อนร่วมรุ่นอผมเรียนบ่อนผมและมีานทำันหมทุนแล้ว ารทำวิทยานิพนธ์นี้ ผมเลือทำโรารออแบบศูนย์นรีสาล มีพื้นที่โรารแถวถนนพระรามสี่ ใล้ับศูนย์ารประุมแห่าิสิริิิ์ ้วยวามรัในเสียนรี และวามผูพันเป็นารส่วนัวใน่วีวิที่ผ่านมา ทำให้ผมสำเร็ารศึษา้วยเรอวิาวิทยานิพนธ์เ็มไ้เรเอ และสำเร็วิาโรสร้าในเรบี เป็นวิาสุท้ายที่ผม้อสอบให้ผ่าน เพราะ่อนหน้านั้นผมยัสอบในวิาโรสร้า่อนะมาสำเร็เป็นวิาสุท้าย ในปีที่ห
ีวิในวัยศึษาอผมสำเร็เป็นผล เมื่อเ้ารับพระราทานปริาบัร าสมเ็พระเทพพระรันสยามบรมราุมารี เมื่อปี 2549 เป็นวามภาภูมิใอรอบรัว และหลัานั้นผม้อเินทา่อในสายอาีพและีวิ ผมเลือที่ะสมัรานาม่านิยมือเป็นสถาปนิในบริษัท ผมไ้านำแหน่สถาปนิในบริษัทออแบบรับเหมา่อสร้า เป็นบริษัทนาเล็ที่มีพนัานเป็นสถาปนิเพียสามน านที่บริษัทมีให้ทำือ ารออแบบเียนแบบ ทำโมเลสถาปัยรรม ประเมินราา่อสร้า และ วบุมผลาน่อสร้า ผม้อนั่ทำานในสถานที่ที่นอื่นเป็นเ้าอ เวลาไปทำานผมะอบถือหนัสือิระเป๋าไป้วย เพื่อไปนั่อ่านเวลาที่านไม่่อยยุ่ในที่ทำาน แ่ะถูเ้าอบริษัทอยำหนิอยู่บ่อยๆว่าอู้าน และถ้าบริษัทำลัทำาร่อสร้าให้ลู้าอบริษัท ผม็้อออเินทาไปรวไ์าน่อสร้า บารั้้อนั่รถไฟฟ้าไปวบุมานที่ย่านธุริเ่นสุุมวิท หรือนั่แท๊ี่ไปามรอบเมือเ่น ย่านรามอินทรา หรือแ้วันะ ผมทำานในบริษัทนั้นไ้เพียสอปี ผมรู้สึเหนื่อยและเพลียมาและผมไม่สามารถปรับัวเ้าับวามเร่รีบอานบริษัทในรุเทพไ้ ผมึัสินใลาออาบริษัท เพื่อลับมาสร้าบ้านให้พ่อแม่ที่่าัหวั และ เริ่มใ้ีวิในบ้านเิ้วยารประอบอาีพ หาประสบาร์หลายสาา เ่น านออแบบเียนแบบ าน้าายออนไลน์บ้า านเษรรรม ารฝึฝีมือารลทุนในลา่าเิน่าประเทศแ่เป็นารบริหารเินำนวนน้อย ถึในอนนี้ผมเยทำอาีพมามาว่าห้าถึหอาีพ ผมผันัวเอเรื่อยมา ว่าะมาเป็นอาีพนัเียนในปัุบัน อาีพนัเียนเป็นอาีพที่ผมั้ใมาั้แ่้น ที่ะใ้สำหรับารพันาสัมและถ่ายทอเรื่อราวีวิ ีวิะมีวามสุ ็เมื่อสมปรารถนา
นที่ไม่รู้วามปรารถนาในีวิะไม่มีโอาสไ้รับวามสุ อนนี้ผมมีวามปรารถนาในีวิัเนแล้ว ผมอยาะสร้าเมือให้สวยาม้วยวรรศิลป์ เพราะมันเป็นารศึษาอผม
ความคิดเห็น