คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : คำท้าเปิดประเดิม (( 100 จบแว้ว ))
โรงอาหารที่บัดนี้เนื่องแน่นไปด้วยคนมากหน้าหลายตาที่หงุดหงิดสุดขีดเพราะกว่า
พวกเขาเหล่านั้นจะเข้าโรงเรียนได้ก็ปาเข้าไป หลายชั่วโมง บางคนก็ยังไม่ได้กินอะไร บางคนก็ ปวดท้องร้องหาห้องน้ำกันไม่ขาดปาก ทำไมต้องร้องหาห้องน้ำน่ะเหรอ ก็เพราะมีคนเข้าใช้มากจน ส้วมแตก !! ส่งกลิ่นสุดจะทน ฝุ้งไปหมด ยังดีที่ผู้ควบคุมดูแลสถานที่ ใช้เวท หยุดไว้ได้ก่อนที่มันจะส่งกลิ่นมาถึงโรงอาหาร ไม่รู้เหตุการเหล่านี้ควรจะโทษ ผู้คนที่กินอะไรผิดสำแดงระหว่างทางเข้าโรงเรียน ซึ่งสิ่งเหล่านั้นก็เป็นฝีมือ ของนักเรียนที่หาอะไรทำข้ามเวลา หรือ ห้องน้ำที่มีน้อยเกินไป
แต่ก็เป็นผลดีสำหรับพวกเธอ เพราะทางโรงเรียนสั่งให้นักเรียน ปี 1-2 ทุกคนไปรวมตัวที่ห้องอาหาร น่าสงสาร ปี 3-7 ที่ต้องรวมพลไปช่วยกันแก้ไข สถานะการ ฉุกเฉินเหล่านั้น แน่นอน ร่วมทั้ง พี่ผู้แสนดีของเธอด้วย ถือว่ามันโชคดีได้ออกกำลังกาย ส่วนเธอและเพื่อนๆ กำลังนั่ง รอคอยให้รุ่นพี่ที่แสนดี ทำความสะอาด ดับกลิ่นต่างๆให้เรียบร้อย เพื่อที่จะได้เข้าเรียน อยู่ที่โรงอาหาร
" เฮ้อ !! แกรึป่าวว่ะที่เป็นหัวหน้าชั้นปีนี้ " ชายร่างสูงใหญ่ที่ท่าทางน่าถีบเต็มที่เดินเข้ามาหาเฟตัส " ใช่ มีอะไร " เฟตัสกล่าวตอบอย่างไม่ใส่ใจ
" งั้นดี.... รับมือ !!!! "
กระบองใหญ่กลางหลังที่ถูก ยกขึ้นเพื่อนที่จะทุบ เฟตัสให้แหลก แต่เขาสามารถหลบได้ทันทำให้ กระบอง ยักษ์ พลาดเป้าไปโดนเก้าอี้แทน และผลพวงนั้นก็คือ คาโตสที่กำลังตักไข่ลวกเข้าปาก ลื่นตกเก้าอี้ ก้นกระแทก พื้น " เอ้า ! ไอ้บ้าอย่าส่งลูกหลงมาสิฟ่ะ เสียอารมย์ กินหมด " คาโตสเปลี่ยนที่และตั้งหน้าตั้งตากินต่ออย่างไม่สนใจการต่อสู้ตรงหน้าเลย " นายยังมีหน้ามากินอีกหรอ " ลูน่า แม่สาวเท่าหนักตอบ พร้อมๆกับส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจกับเพื่อนเห็นแก่กินตรงหน้า ...
" ช่างมันเถอะ น่ะ ลูน่ายังไงมันก็กินต่อได้อยู่ดีว่าแต่ คาโตส แกกินยังงี้แล้วห้องน้ำก็ใช้ไม่ได้ แต่ไม่ปวดฉี่หรอว่ะ " เซลีนพูด " เออ... !!!!!!!!!!!! ลืม !!!!!! " " ว่าแล้วเชียวนะค่ะเนี่ย แล้วตอนนี้ปวดรึป่าวล่ะค่ะ " นาเนียวถาม " เริ่มปวด "คาโตสตอบ " ช่วยไม่ได้นายทำตัวเอง ฮา.. ฮา. สม " ลูน่าว่าพร้อมหัวเราะ " ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าอะไรน่ะ "คาโตสพูดหน้าเครียด " เฮ้ !! สนใจกันบ้างสิ " เฟตัสตะโกนเรียก ตอนนี้เขากำลังใช้แขน ล็อกคอ ไอ้อ้วนตรงหน้า ที่สีที่หน้าเริ่ม กลายเป็นสีม่วง " " ทำไมแกต้องเก็ก โชว์ สาวอยู่เรื่อยว่ะรู้ทั้งรู้ยังไงแกก็หล่อสู้ข้าไม่ได้หรอก เร็วๆเข้าอย่าเรียกร้องความสนใจให้มันมากเกินไป " คาโตสตอบ พร้อมกับเสียงอ้วกกกก ของลูน่า
" ไอ้อ้วน ที่หลังไม่ได้เรื่องอย่ามาท้าคนอื่นเขาล่ะ ฮา....ฮา.. " ลูน่าพูด " แล้วก่อนจะว่าคนอื่นก็ควรดูตัวเองด้วยน่ะค่ะ " น่าเนียสวนใส่ลูน่า " โธ่ นาเนียก็..... นิดๆหน่อยๆนา........... "
" โอะเขามีไข่ให้ด้วยหรือนี้.... แต่มันดิบนี่ " คาโตสกล่าว
" แล้วใช้กินกับอะไร " สาวนักฆ่าถาม " ไม่รู้สิ " บทสนทนาเห็นแก่กินที่ทำให้ ชายร่างยักษ์ ยั้ว หนัก ...
1. เพราะไม่มีใครสนใจ
2. เจ็บใจที่ไม่สามารถทำอะไร ไอ้หัวแดง เฟตัส
3. แล้วยังคำ ปรามาส ของยัยปาก หมาลูน่า น่ารักสะเปล่าแต่ปากนี่หน้าจับไปล้างน้ำสั่งสอน และ คำปรามาสที่ส่งมาอีกทำให้ เขาโกรธจัดจนควันออกหู
" ไอ้หมูตอน "
" อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!!!!!!!! " ชายร่างยักษ์ เควี้ยง เฟตัส กระเด้นไปชนกับผนัง อีกฟากของโรงอาหาร ความจริงเขาไม่ควรกระเด้นมาแบบนี้ถ้าไม่ใช้ว่าเอามืออีกข้างยกขึ้นมาเบ่งกล้ามโชว์สาว แต่กว่าจะรู้ว่าเขาได้ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ มันก็ช้าไปเสียแล้ว " อย่ามาเรียกฉันนนนนว่า หมูตอนนนนนนนนนนนนน !!!!!!!!!!!!!!!!!! "
" กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!! "ลูน่าร้องเพราะชายที่เธอปรามาสว่าหมูตอน ตอนนี้กำลังดาหน้าเข้ามาเพื่อกระบองยักษ์ทุบเธอให้แหลก " นายลองตอกไข่ใส่ขนมปัง สิ " เซลีนผู้ไม่ได้สังเกตอะไรเลย กำลังทกเทียงเรื่องไข่ดิบของ คาโตส " อืม....ลอง ดูก็ไม่เสียหาย " " ให้ตายเถอะค่ะ !! อย่ามัวแต่สนใจไข่สิค่ะ คุณลูน่ากำลังลำบากน่ะค่ะ !!! " นาเนียพูดเสียงแข็ง " ยัยนั้นทึกจะตายไม่เป็นอะไรหรอกนาเนีย " " ใช่ๆ ฉันเห็นด้วย "
ฝ่ายลูน่า "กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!! "
ฝ่ายเซลีน และ คาโตส " ยัยนั้นจะร้องหาอะไรน่ะ ห่างเป็น เมตร สายตาสั้น หรือบ้าเนี่ย " เซลีนพูด " เห็นด้วย ๆ เออ..ว่าแต่เรื่องไข่จะเอายังไง .... " " บอกแล้วให้เอาใส่หนมปัง "
นาเนียมองเหตุการณ์ ทั้ง 3 ฟากอย่างปวดหัว ไปช่วยลูน่า มันก็ไกลเกินกว่าจะตกใจจริงๆ จะไปนั่งออกความคิดเรื่องไข่มันก็คงจะเกินไป ส่วน คุณ เฟตัส พอลุกขึ้นมาก็มีแฟนคลับลุ่มเอาใจอยู่
เฮ้อ..........
นี่เธอควรนั่งเฉยๆใช่มั้ย....
" คุณลูน่าค่ะ ... เออตอบโต้สิค่ะ " เธอพูดพร้อมกับนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆ
" เออ... ใช่แล้วนาเนีย ขอบคุณจ๊ะ " โธ่แม่คุณ เป็นชาติแล้วเพิ่งนึกได้กรี้ดอยู่นั้น เว่น...เวร จริงๆ นาเนียคิดอย่างปลงๆ เสียงอ้าก ! ของชายร่างยักษ์ ยังคงดังอยู่อย่างต่อเนื่องทั้งที่เพิ่งวิ่งมาถึงแค่ครึ่ง โรงอาหาร ใช่นี้คงเป็นโชคดีที่พวกเธอนั่งอยู่ปลายสุดของโรงอาหาร ส่วนการต่อสู้ทำไมถึง ไปตรงส่วนหน้าของโรงอาหาร น่ะเหรอ เฟตัสตั้งใจล่อ ชายร่างยักษ์ ไปตรงนั้นเพื่อที่แฟนคลับของเขาได้เห็นเขาอย่างชัดเจนที่สุด เวอร์จริงๆ
" ตอกล่ะน้า....... " " เอาเลยๆๆๆ " สองเสียงที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย และอีกหนึ่งเสียงของชายร่างอ้วน " แกตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!! " " อย่าเข้ามาน่ะ ไอ้ยักษ์ ไม่งั้นฉันสูแกจริงๆ ด้วย " เสียงขู่ที่คนฟังแทบอยากจะโขกหัวกับกำแพง อย่าเข้ามา !! เจ้าหล่อนใช้สมองส่วนไหนคิดคำนี้ขึ้นมา ตอนอยู่ห่างเป็นเมตรไม่หนี พอตอนอยู่ใกล้ ๆ กับบอกว่าอย่าเข้ามาแล้วที่บอกว่าไม่งั้นฉันสู้เนี่ย คุณเธอเพิ่งคิดได้หรอว่าต้องสู้ ทั้งที่เธอเตรียมใจไว้แล้วว่าจะต้องได้ฟังอะไรที่แปลก พิศดารพันลึกแล้วแต่สิ่งที่ได้ฟังเนี่ยมันสุดจะทน ลูน่าคนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนที่สมประกอบที่สุดแล้วในกลุ่ม แต่บัดนี้เธอคงต้องเปลี่ยนความคิดเสียแล้ว นาเนีย ทีกำลังยืน อึ้งคิดอย่างปลงตก
" ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "
" บอกว่าอย่าเข้ามาาาาาาาาาาาาาาาา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " ลูน่าร้องเสียงหลงทั้งที่ ระยะห่าง ระหว่างทั้ง 2 นั้นมันเกือบ 3 เมตรกว่า ๆ ชัด ๆ
" กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!! " ลูน่าบังคับเวทย์ใส่เก้าอี้ที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งใส่ ชายร่างยักษ์ เต็มแรงพลังตามหลักการมันควรจะโดนท้องของผู้ชายปกติทั่วไป แต่อย่างที่บอกชายคนนี้เป็นชายร่าง ยักษ์ เพราะฉะนั้น จุดบ้างจุดจึงสูงขึ้นเป็นธรรมดา
" ตายยยยยยยย...!!! อุ๊บ. !! " สีหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดรวดร้าวที่บอกได้ดี โดยไม่ต้องอธิบาย
........สูญพันธุ์........
คำพูดคำเดียวที่ไม่ต้องอธิบายก็คงจะเข้าใจ ร่างของชายร่างยักษ์ ค่อย ทรุดลงตามแรงดึงดูดของพื้น ดั่งกับไข่ไก่ ของ คาโตส และเซลีน ที่ร่วงลงสู่ขนมปัง
..........อาเมน...........
******************
คำไหนพิมผิดบอกด้วย บอกด้วยน่ะว่า ที่ถูกคืออะไร 55+
ติๆ กันมาเยอะๆน่ะเด้ออออออออออออ... 555+
ไม่ค่อยได้ความรู้สึกของการต่อสู้เลย..... แย่จัง
แสดงถึงความปัญญาอ่อนของคนเขียนมากกว่า 555+
ติ ๆ กานมาเยอะๆน่ะ
บาย...........
ความคิดเห็น