ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    อเมทิสตระกูลนักฆ่า

    ลำดับตอนที่ #3 : คำท้าเปิดประเดิม (( 100 จบแว้ว ))

    • อัปเดตล่าสุด 28 ก.ย. 49





    โรงอาหารที่บัดนี้เนื่องแน่นไปด้วยคนมากหน้าหลายตาที่หงุดหงิดสุดขีดเพราะกว่า
    พวกเขาเหล่านั้นจะเข้าโรงเรียนได้ก็ปาเข้าไป  หลายชั่วโมง  บางคนก็ยังไม่ได้กินอะไร  บางคนก็ ปวดท้องร้องหาห้องน้ำกันไม่ขาดปาก  ทำไมต้องร้องหาห้องน้ำน่ะเหรอ  ก็เพราะมีคนเข้าใช้มากจน  ส้วมแตก !! ส่งกลิ่นสุดจะทน ฝุ้งไปหมด  ยังดีที่ผู้ควบคุมดูแลสถานที่ ใช้เวท หยุดไว้ได้ก่อนที่มันจะส่งกลิ่นมาถึงโรงอาหาร  ไม่รู้เหตุการเหล่านี้ควรจะโทษ ผู้คนที่กินอะไรผิดสำแดงระหว่างทางเข้าโรงเรียน ซึ่งสิ่งเหล่านั้นก็เป็นฝีมือ ของนักเรียนที่หาอะไรทำข้ามเวลา  หรือ  ห้องน้ำที่มีน้อยเกินไป 

    แต่ก็เป็นผลดีสำหรับพวกเธอ   เพราะทางโรงเรียนสั่งให้นักเรียน  ปี 1-2  ทุกคนไปรวมตัวที่ห้องอาหาร  น่าสงสาร  ปี 3-7 ที่ต้องรวมพลไปช่วยกันแก้ไข สถานะการ ฉุกเฉินเหล่านั้น แน่นอน ร่วมทั้ง พี่ผู้แสนดีของเธอด้วย  ถือว่ามันโชคดีได้ออกกำลังกาย ส่วนเธอและเพื่อนๆ กำลังนั่ง รอคอยให้รุ่นพี่ที่แสนดี ทำความสะอาด  ดับกลิ่นต่างๆให้เรียบร้อย เพื่อที่จะได้เข้าเรียน อยู่ที่โรงอาหาร 

    " เฮ้อ !! แกรึป่าวว่ะที่เป็นหัวหน้าชั้นปีนี้ " ชายร่างสูงใหญ่ที่ท่าทางน่าถีบเต็มที่เดินเข้ามาหาเฟตัส " ใช่ มีอะไร "  เฟตัสกล่าวตอบอย่างไม่ใส่ใจ 


    "  งั้นดี....  รับมือ !!!! "


    กระบองใหญ่กลางหลังที่ถูก ยกขึ้นเพื่อนที่จะทุบ เฟตัสให้แหลก แต่เขาสามารถหลบได้ทันทำให้ กระบอง ยักษ์ พลาดเป้าไปโดนเก้าอี้แทน และผลพวงนั้นก็คือ คาโตสที่กำลังตักไข่ลวกเข้าปาก  ลื่นตกเก้าอี้ ก้นกระแทก พื้น  " เอ้า ! ไอ้บ้าอย่าส่งลูกหลงมาสิฟ่ะ  เสียอารมย์  กินหมด  "  คาโตสเปลี่ยนที่และตั้งหน้าตั้งตากินต่ออย่างไม่สนใจการต่อสู้ตรงหน้าเลย " นายยังมีหน้ามากินอีกหรอ "  ลูน่า แม่สาวเท่าหนักตอบ  พร้อมๆกับส่ายหัวอย่างเหนื่อยใจกับเพื่อนเห็นแก่กินตรงหน้า  ...   
    " ช่างมันเถอะ น่ะ ลูน่ายังไงมันก็กินต่อได้อยู่ดีว่าแต่  คาโตส  แกกินยังงี้แล้วห้องน้ำก็ใช้ไม่ได้ แต่ไม่ปวดฉี่หรอว่ะ " เซลีนพูด  " เออ... !!!!!!!!!!!!  ลืม !!!!!! "  " ว่าแล้วเชียวนะค่ะเนี่ย  แล้วตอนนี้ปวดรึป่าวล่ะค่ะ "  นาเนียวถาม " เริ่มปวด "คาโตสตอบ  "  ช่วยไม่ได้นายทำตัวเอง ฮา.. ฮา. สม " ลูน่าว่าพร้อมหัวเราะ  " ไม่พูดก็ไม่มีใครว่าอะไรน่ะ "คาโตสพูดหน้าเครียด  "  เฮ้ !! สนใจกันบ้างสิ "  เฟตัสตะโกนเรียก  ตอนนี้เขากำลังใช้แขน ล็อกคอ ไอ้อ้วนตรงหน้า ที่สีที่หน้าเริ่ม กลายเป็นสีม่วง "  " ทำไมแกต้องเก็ก โชว์ สาวอยู่เรื่อยว่ะรู้ทั้งรู้ยังไงแกก็หล่อสู้ข้าไม่ได้หรอก  เร็วๆเข้าอย่าเรียกร้องความสนใจให้มันมากเกินไป " คาโตสตอบ พร้อมกับเสียงอ้วกกกก ของลูน่า

    "  ไอ้อ้วน ที่หลังไม่ได้เรื่องอย่ามาท้าคนอื่นเขาล่ะ  ฮา....ฮา.. " ลูน่าพูด  "  แล้วก่อนจะว่าคนอื่นก็ควรดูตัวเองด้วยน่ะค่ะ "  น่าเนียสวนใส่ลูน่า "  โธ่ นาเนียก็..... นิดๆหน่อยๆนา........... " 
      "  โอะเขามีไข่ให้ด้วยหรือนี้.... แต่มันดิบนี่ " คาโตสกล่าว
     " แล้วใช้กินกับอะไร " สาวนักฆ่าถาม " ไม่รู้สิ "   บทสนทนาเห็นแก่กินที่ทำให้ ชายร่างยักษ์ ยั้ว หนัก ...

    1.  เพราะไม่มีใครสนใจ 

    2.  เจ็บใจที่ไม่สามารถทำอะไร ไอ้หัวแดง เฟตัส

     3. แล้วยังคำ ปรามาส ของยัยปาก หมาลูน่า น่ารักสะเปล่าแต่ปากนี่หน้าจับไปล้างน้ำสั่งสอน และ คำปรามาสที่ส่งมาอีกทำให้ เขาโกรธจัดจนควันออกหู

    "  ไอ้หมูตอน "
     
    " อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกก !!!!!!!!!!!!!!! " ชายร่างยักษ์ เควี้ยง เฟตัส  กระเด้นไปชนกับผนัง อีกฟากของโรงอาหาร ความจริงเขาไม่ควรกระเด้นมาแบบนี้ถ้าไม่ใช้ว่าเอามืออีกข้างยกขึ้นมาเบ่งกล้ามโชว์สาว  แต่กว่าจะรู้ว่าเขาได้ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ มันก็ช้าไปเสียแล้ว     " อย่ามาเรียกฉันนนนนว่า หมูตอนนนนนนนนนนนนน !!!!!!!!!!!!!!!!!! "

    " กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!!!!  "ลูน่าร้องเพราะชายที่เธอปรามาสว่าหมูตอน ตอนนี้กำลังดาหน้าเข้ามาเพื่อกระบองยักษ์ทุบเธอให้แหลก " นายลองตอกไข่ใส่ขนมปัง สิ " เซลีนผู้ไม่ได้สังเกตอะไรเลย  กำลังทกเทียงเรื่องไข่ดิบของ คาโตส "  อืม....ลอง ดูก็ไม่เสียหาย "  " ให้ตายเถอะค่ะ !! อย่ามัวแต่สนใจไข่สิค่ะ  คุณลูน่ากำลังลำบากน่ะค่ะ !!! " นาเนียพูดเสียงแข็ง " ยัยนั้นทึกจะตายไม่เป็นอะไรหรอกนาเนีย "   " ใช่ๆ ฉันเห็นด้วย "  

                     ฝ่ายลูน่า "กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!!!!!!! "
     
    ฝ่ายเซลีน และ คาโตส " ยัยนั้นจะร้องหาอะไรน่ะ ห่างเป็น เมตร สายตาสั้น หรือบ้าเนี่ย " เซลีนพูด " เห็นด้วย ๆ เออ..ว่าแต่เรื่องไข่จะเอายังไง .... "  " บอกแล้วให้เอาใส่หนมปัง "

     นาเนียมองเหตุการณ์ ทั้ง 3  ฟากอย่างปวดหัว ไปช่วยลูน่า มันก็ไกลเกินกว่าจะตกใจจริงๆ จะไปนั่งออกความคิดเรื่องไข่มันก็คงจะเกินไป  ส่วน คุณ เฟตัส พอลุกขึ้นมาก็มีแฟนคลับลุ่มเอาใจอยู่  
    เฮ้อ.......... 
     
       นี่เธอควรนั่งเฉยๆใช่มั้ย.... 

    " คุณลูน่าค่ะ ... เออตอบโต้สิค่ะ "  เธอพูดพร้อมกับนั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆ
    "  เออ... ใช่แล้วนาเนีย  ขอบคุณจ๊ะ "  โธ่แม่คุณ เป็นชาติแล้วเพิ่งนึกได้กรี้ดอยู่นั้น  เว่น...เวร จริงๆ  นาเนียคิดอย่างปลงๆ  เสียงอ้าก !  ของชายร่างยักษ์ ยังคงดังอยู่อย่างต่อเนื่องทั้งที่เพิ่งวิ่งมาถึงแค่ครึ่ง โรงอาหาร  ใช่นี้คงเป็นโชคดีที่พวกเธอนั่งอยู่ปลายสุดของโรงอาหาร  ส่วนการต่อสู้ทำไมถึง  ไปตรงส่วนหน้าของโรงอาหาร น่ะเหรอ  เฟตัสตั้งใจล่อ ชายร่างยักษ์ ไปตรงนั้นเพื่อที่แฟนคลับของเขาได้เห็นเขาอย่างชัดเจนที่สุด  เวอร์จริงๆ   
        
    "  ตอกล่ะน้า....... "  "  เอาเลยๆๆๆ "  สองเสียงที่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเขาเลย  และอีกหนึ่งเสียงของชายร่างอ้วน "  แกตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!! "  " อย่าเข้ามาน่ะ ไอ้ยักษ์ ไม่งั้นฉันสูแกจริงๆ ด้วย " เสียงขู่ที่คนฟังแทบอยากจะโขกหัวกับกำแพง  อย่าเข้ามา !! เจ้าหล่อนใช้สมองส่วนไหนคิดคำนี้ขึ้นมา  ตอนอยู่ห่างเป็นเมตรไม่หนี พอตอนอยู่ใกล้ ๆ กับบอกว่าอย่าเข้ามาแล้วที่บอกว่าไม่งั้นฉันสู้เนี่ย  คุณเธอเพิ่งคิดได้หรอว่าต้องสู้      ทั้งที่เธอเตรียมใจไว้แล้วว่าจะต้องได้ฟังอะไรที่แปลก พิศดารพันลึกแล้วแต่สิ่งที่ได้ฟังเนี่ยมันสุดจะทน   ลูน่าคนที่เธอคิดว่าเป็นเพื่อนที่สมประกอบที่สุดแล้วในกลุ่ม แต่บัดนี้เธอคงต้องเปลี่ยนความคิดเสียแล้ว นาเนีย ทีกำลังยืน อึ้งคิดอย่างปลงตก  

     

    " ตายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!  "

        "  บอกว่าอย่าเข้ามาาาาาาาาาาาาาาาา !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "   ลูน่าร้องเสียงหลงทั้งที่ ระยะห่าง ระหว่างทั้ง  2  นั้นมันเกือบ 3  เมตรกว่า ๆ ชัด ๆ  


               " กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !!!! "  ลูน่าบังคับเวทย์ใส่เก้าอี้ที่อยู่ใกล้ที่สุดพุ่งใส่ ชายร่างยักษ์ เต็มแรงพลังตามหลักการมันควรจะโดนท้องของผู้ชายปกติทั่วไป  แต่อย่างที่บอกชายคนนี้เป็นชายร่าง ยักษ์  เพราะฉะนั้น จุดบ้างจุดจึงสูงขึ้นเป็นธรรมดา
                        
                 " ตายยยยยยยย...!!! อุ๊บ. !! " สีหน้าที่แสดงถึงความเจ็บปวดรวดร้าวที่บอกได้ดี โดยไม่ต้องอธิบาย  
                          
                                                        ........สูญพันธุ์........

              คำพูดคำเดียวที่ไม่ต้องอธิบายก็คงจะเข้าใจ   ร่างของชายร่างยักษ์ ค่อย ทรุดลงตามแรงดึงดูดของพื้น ดั่งกับไข่ไก่ ของ คาโตส  และเซลีน ที่ร่วงลงสู่ขนมปัง


                                                         ..........อาเมน...........





    ******************

    คำไหนพิมผิดบอกด้วย   บอกด้วยน่ะว่า ที่ถูกคืออะไร  55+ 

    ติๆ  กันมาเยอะๆน่ะเด้ออออออออออออ... 555+                           
               
    ไม่ค่อยได้ความรู้สึกของการต่อสู้เลย.....  แย่จัง

    แสดงถึงความปัญญาอ่อนของคนเขียนมากกว่า   555+

    ติ ๆ   กานมาเยอะๆน่ะ  

    บาย...........

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×