ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 3 การพบกันอีกครั้งของทั้งสอง
อนที่ 3 ารพบันอีรั้อทั้สอ
6 ปี ่อมา ...................
"ออส้า ะไปฝึในป่า่อเเล้วหรอ" หลวพ่อมาินถามออส้า
ออส้าที่ำลัเินไปออาโบสถ์ เ่นทุวัน็ไ้หันลับมาเเล้วอบ
"ใ่เเล้วรับ " ออส้าไ้โึ้นเเล้ว เาพยายามฝึทุวัน เพื่อพันาพลัเวทอเา เเ่เหมือนะไม่เป็นผล
เพราะพลัเวทเาไม่ไ้เพิ่มึ้นาเมื่อ่อนเลย เเ่เา็ไม่ยอมเเพ้ ฝึทุวันไม่หยุ
สิ่ที่ทำให้พลัเวทอออส้านั้นน้อยเป็นเรื่อปิอสามัน
ะมีเเ่พวุนนาเท่านั้นที่ะมีพลัเวทสูเพราะ พลัเวทส่วนให่ำเนิาร่าายเเหละสายเลือ
สายเลืออเล่าุนนานั้นมีพลัเวทสูมา ่าาสามัน ที่มีพลัเวทเพียเล็น้อย
ออส้านั่สมาธิ รวบรวมิ เพื่อเอาพลัเวทออมาให้มาที่สุ
"ลูบอลเพลิ ย้า" ูม!! ไ้เเล้วว ในที่สุ็ทำลูบอลเพลิไ้เเล้ว
ถึะลูเล็ว่าอาเีย เเ่็เป็นลูเเล้ว เยี่ยมม ้อพยายามให้มาว่านี้
อะไรันเย็นนานี้เเล้วหรอเนี่ย ้อรีบลับโบสถ์เเล้ว ออส้า็เินลับบ้าน
"ลับมาเเล้วหรอ ออส้า" หลวพ่อมาินพู้วยรอยยิ้ม
"รับลับมาเเล้วรับ" ออส้าอบลับไป
านั้นออส้าเเล้วหลวพ่อมาิน็ไ้นั่ินมันฝรั่เหมือนอย่าเย
" ออส้า ยัอยาเป็นราาอมเวทย์อยู่ไหม " หลวพ่อมาินถาม
" ยัอยาเป็นอยู่รับ" ออส้าอบ้วยหน้าาเยๆ
" หลวพ่อิ่อไปทาโรเรียนเวทย์ใล้นี้ไปเเล้ว ว่าะให้ออส้า ไปเรียน เเ่้อรอารอบรับพรุ่นี้" หลวพ่อมาินพู
" ริหรอ รับเนี่ย อบุมาๆนะรับ" ออส้ารู้สึีใมา
ออส้ารีบเ้านอนเพื่อที่ะให้ถึพรุ่นี้ไวๆ อใรอไม่ไหว
เ้ารู่ ออส้ารีบวิ่ไปทีู่้หมาย
ในู้หมายมีหมาย ้วยเย้ๆๆ ออส้าหยิบหมายออมาเเล้วรีบวิ่ไปหาหลวพ่อมาิน
"หลวพ่อมาิน ผมไ้หมายมาเเล้ว" ออส้าพูวิ่มา้วยวามีใ
"ไหนๆๆ ออส้าเเะหมายออมาอ่านสิ" หลวพ่่อมาินพูบอออส้า
ออส้าเเะหมายออมา อ่านสัพั็โยนทิ้
"โยนทิ้ทำไมออส้า " หลวพ่อมาินเินไปหยิบหมายที่ออส้าโยนทิ้ึ้นมาอ่าน
้อวามในหมาย ออบพระุที่เื่อในัวโรเรียนเรา
เเุ่สมบัิอุไม่เพียพอที่ะเรียนที่นี้ ้อออาภัยอย่าสู
-------บ--------
ออส้าเินออไป้านอไปปืนนอนอยู่บน้นไม้
หลวพ่อมาินรีบออไปปลอบออส้า " ไม่เป็นอะไรหรอออส้า โรเรียนเวทย์ยัมีอีเยอะนะ"
"ผมออยู่นเียวสัพั" ออส้าพู้วยน้ำเสียที่เย็นา
"ั้นหรอ" หลวพ่อเิน้มหน้าเ้าไปในโบสถ์
สายลมที่บาเบาทำให้รู้สึเหมือนัวเอะลอยไปับสายลมไ้เลย
ออส้านั่อยู่้นไม้ั้เเ่เ้า ยันเย็น
ออส้านั่อยู่บน้นไม้ั้เเ่ พระอาทิย์ึ้น นพระอาทิย์
แสพระอาทิย์ที่ำลัะหมลทำให้หัวใที่ห่อเหี่ยวอออส้านั้นยิ่ห่อเหี่ยวเ้าไปอี
ออส้าไ้มอึ้นไปบนท้อฟ้า เาเห็นนพิราบัวนึ บินลมาหาเา เเละเ้านพิราบนั้น ื่อ รี้า นั้นเอ
รี้า ที่อาเียเเหละออส้าไ้่วยเอาไว้เมื่อ 6ปี่อน อนในวัยเ็
ออส้ายื่นมือไปรับรี้า รี้า็บินมาเาะที่เเนวาอออส้า
"นายไม่ไ้อยู่ับอาเีย หรอ" ออส้าพูพร้อมหันไปูที่รี้า
"ทีี่าเเมีอะไรผูอยู่นะ " ออส้ามาูที่ารี้าเเล้วพบหมายผูไว้
ออส้ารีบึหมายารี้า นี่มันหมายอะไรเนี่ย
ออส้า หยิบหมายออมาเเล้วเปิอ่านู
ุไ้ถูรับเลือให้เป็นผู้ไ้ศึษาในโรเรียนมหาเวทย์ิัน เมือหลว
อเเสวามยินี้วย ุออส้า
ทันในั้น ออส้า ็ระโึ้นมา้วยวามีใ เย้ เย้ !!
ออส้าไ้ลา้นไม้ โอ้ยยย !! เ็บัเลย
เเ่ั่เหอะ้อรีบไปบอ หลวพ่อมาิน
"หลวพ่อมาินรับ" ออส้าวิ่เ้าไปในโบสถ์
"อะไรันีใอะไรมาหรอ ออส้า" หลวพ่อมาินใที่ออส้าหายเศร้าเเล้วลับีใเเทน
"ผมไ้เ้าเรียนโรเรียนมหาเวทย์ ้วยละูนี่สิ "
"ไหนๆ !? " หลวพ่อมาินรีบหยิบหมายมาู
"ริ้วย สุยอไปเลยนะ ออส้า ไ้เรียนโรเรียนระับุนนาเลยนะนั้น" หลวพ่อมาินีใมาที่ออส้าไ้ที่เรียนโรเรียนเวทย์
"ริสิ ออส้าไ้มาาไหนหรอ " หลวพ่อหันไปถาม้วยวามสสัย
" รี้านำหมายมาให้ผม " ออส้าหันไปอบหลวพ่อมาิน
"เ้านที่พวเ้า่วยเอาไว้นะหรอ " หลวพ่อพูถาม่อ
"ใ่เเล้ว ละ" ออส้าอบลับไป
"เเ่โรเรียน็ใล้ะเปิเเล้วสิ ออส้าพรุ่นี้เรียมัวไปเมือหลวเลยนะ" หลวพ่อบอออส้า
"รับบบบ " ออส้าพู้วยวามีใ ที่ะไ้ไปเมือหลว
ออส้ารีบไปเ้านอน เพื่อะไปเมือหลวในวันพรุ่นี้
ออส้านอนลบนเียในห้อเาเเล้วหยิบนาฬิาออมาู
เ้าไม่ไ้หยิบนาฬิาออมาเพื่อูเวลา เพราะนาฬิาเรือนนั้น เสียมันเินทวนเ็มนาฬิา
"ั่เหอะนอนีว่าา" ออส้าพูเสร็็หลับานอนหลับไป
เ้ารู่วัน่อมา......
ออส้าไ้ไปอิรถพวพ่อ้าเพื่อะไปเมือหลว
"หลวพ่อมาินูเเลัวเอ้วยนะราบบบ " ออส้าะโนบอหลวพ่อมาินในะที่รถำลัเลื่อนัวออาหมูบ้าน
หลวพ่อมาินโบมือลา ออส้าไปนสุทา
ออส้าำลัเินทาไปเมือหลวเพื่อไปโรเรียนเวทย์มน์
เินทามา 3 วันออส้า็ถึเมือหลว
เมือหลวนั้นให่มา!!
"โอ้โห ให่มา " ออส้าพูออมานเียวว
านั้นออส้า็เเยาลุ่มพ่อ้า
ออส้า็เินไป ถามทาไปโรเรียนมหาเวทย์ ิัน
ไปเรื่อยนไปถึ หน้าประูโรเรียน
"ประูโรเรียนให่มา" ออส้ายืนใอยู่หน้าประู
ทหารยามเฝ้าหน้าประู เินเ้ามาถามออส้า "เ้าหนูมีอะไรให้่วยไหม"
"อ่อรับ ผมลับะไปโรเรียนมหาเวทย์ิันรับ" ออส้าบอทหารยาม
"โรเรียนมหา่เวทย์ิันเป็นอนั้นสูนะ มีเอสารยืนยันไหม " ทหารยามพูบอออส้า
"ผมมีหมายเิ นี้รับ" ออส้ายืนหมายให้ทหารยาม
ทหารยามหยิบมาูสัพั เิามเรามา ท่านออส้าอโทษที่เสียมารยาท้วยเมื่อสัรู่
ทันในั้นประู็เปิึ้น เิท่านออส้าเ้าไปที่เรื่อัวพลัเวท้วยเพื่อรวระับพลัเวทย์
ระับพลัเวทย์ถูเเบ่เป็น 6 ระับามารานี้
L = ระับ่ำ
N= ระับลา
S= ระับสู
R= ระับุนนา
SR = ระับผู้พิ
W= ระับำนาน
เรื่อรวสอบพลัเวทย์ทำานไ้ พรึบบ!!
$!#%@#^#!$&%$^($@# $ ผลรับที่ไ้ ือ ระับ L
ท่านออส้าท่านมีพลัเวทระับ L นี่ือ เ็มัท่าน
ออส้าหยิบเ็มัระับ L ึ้นมา รู้สึผิหวันิหน่อย
"ั่เหอะ เราฝึมาเี๋ยวเรา็เเ็เเร่ึ้น ันะเป็นราาอมเวทย์ให้ไ้เลยย" ออส้าเินไป้วยหลัสิ้นเสีย
ออส้ามอไป้านหน้าอเา เาเห็นเ็ผู้หิน่ารันนึ นั้นือ อาเีย !!
"มาเเล้วหรอ ออส้า ไม่ไ้เอั้นานนายูเเมนึ้นเยอะเลยนะ" อาเียพู้วยสีหน้าเินอาย
" ไม่ไ้เอันนานเลยนะ อาเีย เธอโึ้นมาเลยนะ เเถมน่ารัึ้นมา้วย" ออส้าพู้วยสีหน้ายิ้มเเย้มที่ไ้พบเพื่อนเ่า
ใบไม้็ไ้ปลิวไปรอบัวอทั้สอ รี้า็ไ้บินลมาหาทั้สอ
ิามอ่านันอน่อไป อมเม้นิมไ้เลยนะ ะไ้เเ้ไ เเละเพื่อเป็นำลัใ
เียนให้อ่านวันละอนเลยนะ อ่านันให้ทันละ
#อยาไ้เเฟนอาัใรอยาวารูปให้ิ่อมาเลยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น