ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : UNIT 2
บทที่ 2
‘ทำไมนนหนึ่ถึมีอิทธิพล่อเราไ้มานานี้’
ภาพใบหน้าอเาที่ำลัแสออถึวามทรมาน วามอึอั ปาอที่อยเอ่ยบอให้ผมทำให้เาหายาอาารพวนี้ เาอให้ผมทำในสิ่ที่ผมเยิว่าผมะไม่มีวันทำมันอย่าแน่นอน แ่ผม็พลาพลั้เผลอทำมันนไ้ ผมไ้ลิ้มลอรสาิใหม่ๆอีวิ ึ่มันาวมาๆรับ
หลัาวันนั้น มัน็ผ่านมาไ้ 3 วันแล้ว ที่ผมไ้ไปสอนน้อเา ถึแม้วัน่อๆมา ถึแม้มันะไม่มีเหุาร์เหมือนวันแรเิึ้น ผมสอนและิวเนื้อหา่าๆให้ามปิ ส่วนน้อเา็เรียนบ้า นั่เล่นโทรศัพท์บ้า เาทำเหมือนไม่มีอะไรเิึ้นในวันนั้น และผม็วระทำแบบนั้นเหมือนัน แ่มัน้อระแวบ้าแหล่ะรับ ใระไว้เนื้อเื่อใเ็เมื่อวานืนอย่าเา สอั่วโมในแ่ละวันมัน่าผ่านไปอย่า้าๆ พร้อมับวามอึอัอผม
ร้าน xxx ห้า xxx
“ แฟร์ เ้าว่าเราไปเที่ยวที่เาะล้านันีมั้ย “
“ ...”
“ แฟร์ “
“ ...”
“ ห๊ะ ว่าไนะมุ “ แรเย่าและวามัอเสียเรียทำให้ผมหลุาภวั์ หิสาวที่นั่อยู่้าๆ ผม เธอื่อ มุ เป็นเพื่อนอผมเอ เธออยู่นิเทศ ถึแม้เราะอยู่ันนละะ แ่เธอ็ถือเป็นเพื่อนสนิทอผมนหนึ่รับ เราเอันอนรับน้อ้าวใหม่ อนนั้นผมไปร่วมิรรมนเียว ไม่มีเพื่อนเลย ไปนั่ทำหน้าเอ๋อๆ ูพวพี่สันฯทำารแส แ่็มีมุเ้ามาวนผมพูุย และอยทำิรรมร่วมัน ึทำให้เราเป็นเพื่อนันมาั้แ่อนนั้น
“ เป็นไรเนี่ย ่วนี้เหม่อบ่อยั “ เธอว่าพร้อมับมุ่ยปา
“ อโทษๆ พอีเราิอะไรเพลินไปหน่อยรับ “ ผมยมือยีผมอมุ อย่าหมั่นไส้ เพราะวามน่ารัอเธอ มุเป็นผู้หิที่มีใบหน้าเท่นะรับ แบบาเี่ยวๆเหมือนพวนาแบบ ถึแม้ผมะสั้น็ไม่อาปปิวามน่ารัอเธอไว้ไ้ ริๆ แล้วเธอเยไว้ผมยาวนะรับ แ่เมื่อเือน่อนเธอัสินใัผมสั้น เพราะเธออหัาแฟนเ่าที่นอใเธอแอบมีนอื่น ึ่ผม็ไม่เ้าใอยู่ีว่าารัผมแล้วมัน่วยอะไร
“ฮึ่ย ละไปมั้ยเนี่ยเาะล้านอ่ะ ถ้าไม่ไปเ้าะไปนเียวละนะ”
“ไปรับไป”
“ีมา สรุปมีเ้า แฟร์ หนูนา บีม และเ ส่วนรายละเอียอื่นๆ่อยมาุยันอีทีนะ เ้าไปละ บายย ” ผมโบลาับหิสาวที่ำลัเินออไป สามื่อหลัเป็นเพื่อนาลุ่มอมุ ึ่ผม็ไม่ไ้สนิทันมานั แ่็ไปไหนมาไหน้วยันเป็นประำ เพราะมุะลาผมไป้วย
ผมำลัะลุเินออาร้าน แู่่ๆ็มีเสียอใรบานเอ่ยทัึ้น
“ อ้าว แฟร์ มาทำไรแถวนี้ “
“สวัสีรับ พี่น่าน”
ผมหันไปล่าวทัทายายหนุ่มรุ่นพี่ เ้าอร่าเพรียวบา ผิวพี่แนี่ใสนิว่าพี่น่านเป็นนที่บอบบา น่าทะนุถนอม แ่มันไม่ใ่รับ พี่แเป็นนแมนๆ เะบอลเหมือนพวผู้ายทั่วไป ไม่อ่อนแอ ไม่อ่อนแอ้นน้ออวาม่วยเหลือนอื่นลอ ถ้าใรยื่นมือเ้าไป่วย็ะโน่าลับมา หรือไปบอพี่เาว่าน่ารันี่ ผมเห็นหลายๆนโนถีบล้มหัวะมำับพื้นันเลยทีเียว
เาเป็นนแนะนำานสอน ‘บอส’ มาให้ อนแรพี่เาเป็นนสอนน้อบอส แ่เพราะ้อเ้าโรเรียน เพื่อไปฝึสอน ึทำให้ไม่มีเวลาว่าไปสอนพิเศษอี
“พอีผมมาทาน้าวับเพื่อนรับ “
“อ๋อ ่วนี้เป็นไบ้า สบายีมั้ย เอ่อ...านสอนพิเศษมีปัหาอะไรรึเปล่า” พี่น่านว่าพลามอมาที่ผม้วยสายาอยารู้
“ไม่มีปัหาอะไรรับ สบายมา “ ใระบอล่ะ วันแรที่ไปสอน็โนเ็มันเล่นะเสียรูนานั้น ฮึ่ย ิแล้วมันน่าโมโห
“ ห้ะ ริเหรอ แฟร์รอมาไ้ริๆใ่มั้ย “ ทำไมพี่น่านถึมีสีหน้าที่ะลึแบบนั้นล่ะ มันมีเรื่ออะไรที่น่าสนใหรือแปลๆเหรอวะ
“ มีอะไรที่ผม้อรู้รึเปล่ารับ “ ผมเอ่ยถามไป เพราะสสัยับปิิริยาอเาทีู่ประหลาใะเหลือเิน หลัาไ้ยินำอบอผม
“ป..เปล่า ไม่มีอะไร ยัไ็อให้โีนะ เี๋ยวพี่ไป่อนนะ ถ้า้อารวาม่วยเหลืออะไร็โทรหาพี่ไ้ลอนะ “
“อบุรับ” พี่แยับมือหยอยๆ เิบอว่าไม่เป็นไร แล้วเินาไป
อนนี้็ถึเวลาอันสมวรที่ผมะไ้ลับหอไปนอนริๆแล้ว วันนี้ผมเินาลาทั้วัน เินเ้าร้านนั้นทีออร้านนี้ที อยเป็นเบ้ให้มุ เพราะเธอโทรมาอร้อผมั้แ่เมื่อวาน
BOSS part
“ บอส ทำไมทำับหวานแบบนี้!!” เสียแผัวาน อันน่ารำาอผู้หินหนึ่ที่อยู่รหน้าผม เธอำลัร้อไห้และพยายามั้ำถามที่มันยาสำหรับผม เพราะารถามว่า ‘ทำไม’ มันเป็นารถามที่ว้ามา ึ่ผม็ไม่รู้ะอบอะไรออไปี ึเลือที่ะเียบ
“...”
“พูอะไรหน่อยสิ อธิบายมา ทำไมถึวผู้หินอื่น ทั้ๆที่บอสบับเราอยู่” ห้ะ อะไรนะรับ ผมไปเป็นแฟนเธออนไหนวะ เท่าที่ำไ้ เราเป็นแ่เพื่อนร่วมั้นัน และหวานอยู่ห้อหนึ่ ส่วนผมอยู่ห้อสอ สาบานเหอะ ลอหนึ่ปีนี้ผมทุ่มเทให้ับารเรียมวามพร้อมเ้าสู่รั้วมหา’ลัยอย่าเอาเป็นเอาาย ไม่ไ้มีเวลาว่าไปนั่ีบหิ หรือแอบไปสอยใรมาเป็นแฟนอย่าแน่นอน (โสรับ โปรโมทหน่อย)
“...”
“...ฮรึ”
“บ..บอส ฮรึ เราถามริๆนะ ลอเวลาที่ผ่านมา บอสรู้สึยัไับเราันแน่ ลเราเป็นอะไรัน เราไม่ใ่แฟนันเหรอ” ประโยที่ผมรออยมาถึแล้ว ว่าะเ้าประเ็นนี้็พูสาธยายอ้อมโลมาั้นาน นผมเริ่มปวหู ำอบอำถามนี้มีเพียสอัวเลือ หาผมเห็น้วย็วรอบ YES หาเห็น่า็วรอบ NO
“ใ่...ไม่ใ่แฟน แ่เพื่อน” หลัาำอบอผมที่ถูเอ่ยออไป เสียร้ออันน่ารำาอเธอ็เสียัอย่า่อเนื่อ และไม่มีทีท่าว่าะหยุ นที่เินผ่านไปมาเริ่มให้วามสนใและเิเสียุบิบนินทาามมา
ผมมอไปรอบๆ เพื่อหาทาออาสถานาร์นี้ และสายาผม็ไปพบับร่าอายนหนึ่ำลัยืนมอมาทาผมอยู่พอี แ่เาำลัะเินออไปารนั้น ผมึะโนเรียเาให้หันลับมา และวัมือเรียให้เินเ้ามาหาผม
“ นี่ แฟร์ เป็นแฟนเราเอ”
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น