คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : มั่นใจ[2]
รักแสนวุ่นของคุณเจ้าหญิง3
เพร้ง!!
เฮ้ย!!
"ใครที่เอาแจกันมาไว้ตรงนี้กันห๊า ทำไมมาวางเกะกะข้า!! คอยดูอย่าให้รู้ว่าใครเป็นตัวการข้าจะจับตัดมือทิ้งซะคราวหน้าจะได้ไม่วางอะไรมั่วๆอย่างนี้อีก"
เสียงกริ้วโกรธตะหวาดลั่นทั่วราชวัง เหล่าข้าหลวง นางกำนัลที่เข้ามาเก็บเศษกระเบื้องแก้วที่ก่อนนี้แจกันลงยาทองคำฝั่งอัญมณีลำค่าวางอยู่บนโต๊ะอักษร มูลค่าของมันน่ะไม่มากมายอะไร แค่อาจซื้อเมืองเล็กๆเมืองหนึ่งได้เท่านั้นเอง!!
เหล่านางข้าหลวงรีบเก็บกระเบื้องบางอย่างเร่งรีบด้วยรู้ดีบัดนี้เจ้าของเสียงตะหวาดนั้นกำลังกริ้วหนัก ท่าจะให้ดีควรรีบปลีกตัวไปให้เร็วที่สุด ไม่งั้นอาจอยู่ไม่ครบสามสิบสองอย่างเช่นทุกวันนี้!!
เพราะอาจโดนตัดมือ หรือตัดหัวข้อหาขวางหูขวางตา!!
"ท่านชายใจเย็นๆก่อนเถอะขอรับ เหล่าข้าหลวงกลัวกันหมดแล้ว ที่สำคัญแจกันใบนั้นท่านชายเป็นคนเอามาวางไว้ตรงนั้นเองนี่ขอรับ"
พิทักษ์ข้าหลวงคนสนิทผู้เป็นทั้งเพื่อนเล่นเพื่อนเรียนท่านชายตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์ กล่าวเตือนสติท่านชายอย่างใจเย็นด้วยความที่อยู่ด้วยกันเป็นเวลานานทำให้พิทักษ์รู้ว่าเนื้อแท้ท่านชายแม้ดูเป็นคนอารมณ์ร้อนแต่ก็เป็นผู้ที่มีเหตุผลอย่างยิ่ง
"พิเจ้าจะให้เย็นได้อีกเหรอ ทั้งที่เจ้าก็ได้ยินแล้วนี่ที่ท่านพ่อเพิ่งบอกข้าเมือกี้ว่าข้าต้องแต่งงาน!!! ข้าต้องแต่งงาน!! ได้ยินไหม แล้วอย่างนี้จะให้ข้าใจเย็นอีกเหรอ!!!"
"ท่านชายก็ทรงทูลท่านเจ้าสิขอรับว่าท่านไม่อยากแต่ง"
"พิ. เจ้าก็รู้เจ้าก็เห็นท่านพ่อข้าเป็นจอมเผด็จการเพียงไร แล้วใช่ข้าจะไม่คัดค้านท่านเสียเมือไหร่กันหัวแข็งหัวรั่นซะปานนั้น"
ข้าหลวงคู่ใจได้แต่แอบลอบทอดทอนใจใช่ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าท่านเจ้าแคว้นกับ ท่านชายนั้นเหมือนกันจะตาย
"แล้วนี่ข้าต้องแต่งกับยายอรุณรัตน์รัตนาอะไรนั้น หน้าตาเป็นยังไงก็ไม่รู้ ท่าทางจะฟันเหยิ่น พุ่งยื่น ตาตี๋ ตัวเตี๋ยมอตอหน้าตาคงอัปลักษณ์จนหาคนแต่งด้วยไม่ได้แน่ๆ"
ท่านชายแคว้นอททิตยาเหวลั่นไม่ชอบใจที่ต้องถูกจับแต่งงานเลยตั้งอคติกับคู่หมั้นซะงั้น
" ท่านชายขอรับแต่ข้ากับได้ยินข่าวมาว่าท่านหญิงแคว้นทวิจันทราทรงสิริโฉมงดงามยิ่งนักนะขอรับ ข้ายังเคยได้ยินกลอนชมท่านหญิงที่เหล่านักกวีแต่งให้ท่านหญิงเลยนะขอรับ"
ในลักษณ์นั้นโสภาดั่งอัปสร
อรชรอ้อนแอ้นน่าถนอม
รอยแย้มยิ้มหวานดั่งปุบผางาม
เสียงเสนาะกังหวานหวานประทับใจ .
"ฮึ เจ้าหญิงนั้นจ้างวานให้กวีแต่งให้ตนมากกว่า ตัวจริงคงอัปลักษณ์เสียมากกว่าเราไม่เชื่อเหรอว่านางจะงดงามดั่งเจ้าว่า หากนางงดงามดั่งนั้นทำไมข้าไม่เคยเห็นมาก่อน"
"ก็ท่านหญิงไม่เคยเสด็จประภาสที่อื่นนอกเหนือในเขตแคว้นทวิจันทรานี่ขอรับ"
"เห็นไหมเล่า นางคงละอายที่มีหน้าตาอัปลักษณ์จนไม่กล้าออกไปไหนล่ะสิท่า ฮึ"
"เฮ้อ!! ท่านชายทำไมทรงตั้งข้อรังเกียจท่านหญิงเช่นนี้เล่าขอรับ"
"เชอะ อย่างไรเสียข้าก็ไม่เห็นด้วยกับท่านพ่อที่จะต้องแต่งกับท่านหญิงนั้น คอยดูนะข้าจะปฎิเสธนางจะให้นางกลับแคว้น"
"แล้วท่าหากท่านชายพบท่านหญิงแล้วเกิดชอบพอล่ะบอรับ"
"ไม่มีทางข้ามั่นใจ!!!"
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( ^ ^ ) มาอัพแย้วคร๊าบ!!!!
ฮ่า ฮ่า ท่านหญิงท่านชายของเราเริ่มมีอุดมการณ์ซะแล้ว เรื่องราวจะเป็ฯอย่างไรต่อไปโปรดติดตามชมเด้อ
ยังไงช่วยคอมเมนต์ให้ข้าน้อยหน่อยนะ ( TT ^ TT ) V
ป.ล กลอนนั้นถ้าไม่เพราะอย่าว่ากันนาแบบว่าเขาแต่งไม่ค่อยเก่งง่ะ แหะ แหะ
โย้ว!! สู้ตายค่า!!!!
ความคิดเห็น