ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Chapter 2 : เด็กติสท์เมานม
ิ๊บ ิ๊บ ิ๊บ
“อืมมม”
เสียธรรมาิและแสแที่สาสอผานทะลุผามานแยเาที่ลูาันอยาไมนาใหอภัยเลยริๆ นี่ะเ้าแลวสินะ ใหายเถอะ ถาแสแมันะแรนานี้ทําไมพระอาทิยไมมาสอบนบาลันเลยละ
ันุัวและใบหนาเาับผาหมผืนหนาและุาหมีัวโปรอยาเอาเปนเอาาย แเพราะแรปวุบๆที่หัวและาที่หนัอึ้นยแทบไมึ้น ไมไหวแลวหัวสมอันอารพัผอนและประมวลผลอยารุนแร
“มัหมี่ เธอลไปเรียนอนเลยนะ วันนี้ันอบาย”
ันบอวยนํ้าเสียัวเียสุๆ แไรเสียอบรับลับมา สสัยแมราินีเอะมิวสิัลลไปเรียนแลวละ
เอาละ อนนี้ันยันอนอหมีอยาสบายใ ในหัวที่มึนๆําลัประมวลผลภาพเหุารทั้หมที่เิึ้นเมื่อืน
เมื่อือพวเราสามนะัเหลาเอาวามรัไปลอยทะเลไสําเร็ เอ..ินไปี่แวันนะ หนึ่ สอ สาม หรือมาวานั้น ? มันอมาวานั้นแนๆ ไมั้นไมทําันลุไมึ้นแบบนี้หรอ แลวหลัานั้นละ เิอะไรึ้นอีนะ...ิไมออแฮะ...อาารแบบนี้หรือเปลาที่เรียวา ัี่มันอถอน ><
วาแวานะ...วันนี้หมีเนาอันัวแ็โปเลยอะ
ุบ ุบ
อา แ็ริๆวย นี่ะเหมือนในนิยายปะที่ื่นมาแลวหมีลายเปนนี้อะ ฮาๆๆ
โรเบสิ เรื่อแบบนั้นะไปเิึ้นไไัน มีแในนิยายเทานั้นแหละ อะโ
ันรูสึอึอัและเริ่มะรอนนิหนอย อะไร ใรเอาอะไรมาพาัวัน ยัยมัหมี่แนเลย ันสะบัผาหมออาัวพรอมับหยิบทอนอะไรสัอยาออาเอวอยาอึอั นี่อะไรเนี่ย ับไปแลวนุมนิ่มีแฮะ อยาับแนนแหนะ แหมๆ อยาิเียววาันเมาแล้วะมานอนหอนอื่น
นิยายโหลๆแบบนั้นไมเิึ้นับนีนนี้หรอ ําวรั้ยย!
ันอยๆลืมาที่หนัอึ้ึ้น อืม...ทอนแนใรสันที่ไมนาะเปนผูหิ ผูหิบาอะไรแนใหนานี้ หรือวาะเปนุนนี่ันนะ บาเหรอ ุนอยอันไมเลนลามแบบนี้หรอ ะวาไปแลวรอบๆหอ็แปลาไปนะ
ไหนเศษโมเลอัน ไหนหอนมวาเลื่อนเ็มหอ ไหนพัลม เฮย! เี๋ยวนะ
นั่นมันแอรนี่หนา รี๊ นีอยา้ายยย มันือแอร แอรริๆ!!
วับ!
ันัสินใหันวับไปมอเาอทอนแนบนเอวอันอยารวเร็ว เอาละ นี่มันโรเบสิ เฮออ
ไเปนนาเอับเาสัเรื่อทําไมะอมาเอาําเแบบนี้ันนะ นรหนาันไมใหมีเนาัวโปร
วาสีําสนิทอันเียบมนั้นําลัอมอันอยูอนหนานี้วยสายาุนๆและูหุหิเหมือนนเพิ่ื่น ิ้วเมที่มวอยูนหัวิ้วแทบะนัน ผมสีําสนิทเหมือนับาําลัี้โี้เ และสิ่ที่เนที่สุนแทบะแหหนาัน
ือมูโเปนสันไรูปับใบหนาที่าวสะอาแมะมีไรหนวึ้นมานิหนอย็าม
เฮอออ เบื่อริๆเลยพระเอหลอๆเนี่ย ไมนาใหอภัยอยารุนแร
“แปลน”
เฮือ! มันพูไ!!
“ปิเอเรื่อแบบนี้อรี๊ปะวะ”
เออวะ ื่นมาเห็นัวเอนอนับผูายนานี้อสิแไปแลวสิ แแหม..นี่ันไ นีเอไมในัเลที่ไหน สายโวยวายแบบนั้นไมใแนวพี่บอเลย
เราะุยอยามีสินะ เอาละ
สิมา
สิมา
“นายเปนใร”
ันอยๆยันัวลุึ้นนั่พิับหัวเีย ถามออไปวยนํ้าเสียนิ่ๆ
ไอหลอที่นอนอยูาๆไมอบ
เพียแยัิ้วมอันวยสายาวนเบื้อลาที่สุเทาที่เยเห็นมา
สิมา -*-
“นายมาทําอะไรที่หออัน”
แหม ลาพูริๆ ็เห็นๆอยูเียสปริับแอราบนฝาผนันั้นมันไมใหอพัเฮวยันแนนอน แเออนา หลุพูไปแลว ื่นมาเอัวเอนอนับผูาย ถาไมใสายโวยวาย็วาฟอรมหนอยเหอะ
“อโทษนะรับุผูหิ รุาสํารวีๆวานี่หออใร -_-^”
เออ ยอม
“ที่นี่ที่ไหน?”
“อนโันเอ”
“เราเี่ยวออะไรทาวามสัมพันธ?”
“นแปลหนา”
เยี่ยม! เยี่ยมริๆ
ันอยูอนโอนแปลหนาแถมื่นึ้นมาวยอิริยาบถที่อันลม เยี่ยม!
“อัวสัรู”
ันลุึ้นาเียวยราที่เินเอียไปามแรปวอหัวและรูสึวามันะทําใหันแทบอยาระเบิัวายเี๋ยวนี้เมื่อเห็นภาพสะทอนาระเ็มๆา เมื่อวาน...ันําไวาัวเออยูในุนัศึษา ันยัไมไเปลี่ยนเสื้อผาอาภรแอยาใแมระทั่ลไปที่รานนานั่ แ! อนนี้...บนัวอัน เสื้อเิ้สีาวัวใหอใรมิทราบอยูบนัวันวยสภาพที่ระุมถูปลออสามเม็ นเห็นเสื้อั้นในสีําัวสวยที่ไมิะโวายใมาอน
และทอนลา...โหวเหว... วอท เอะ ฟ!
“หลับในเหรอ - -‘”
หลับในพอ!
“หอนํ้าละ”
“ฝนี้ -_-”
ันเินไปามนิ้วยาวๆที่ี้ไปอีฝอหอ าที่สั้นแไมสี่ืบาวอยาวอไว เพื่อไปใหถึุหมายปลายทาใหเร็วที่สุ
ป!
สิมา...
“เี้ยยยยยยย!”
ไมอมาแลวโวยย! ไอื่นมาเอผูายนอนาๆนี่พอะเาใวามเบสินะ แนี่ันึ่เปลือยเลยนะเวย ือแบบ...โอยยย เห็นไปถึไหนอไหนแลวเนี่ย ะบาายย ทําไมุันมันลอแหลมแบบนี้ละ
“อาบนํ้าเสร็แลวออมาวยละ ันมีเรื่อะเลียรับเธอ!”
ันสะุเฮือ เมื่อเสียไอหลอานอัเามา ฮึ.. แบบนี้ยัะอเลียรอะไรันอี นายพูไมแรสภาพันเลย ไอบา! ันที่แทบะเปลือยผาับนายที่ใสแบ็อเอรัวเียว
สภาพแบบนี้ยัอเลียรอะไรันอี อบ!!
ลมหายใเา ลมหายใออ ั่อไมบาน~
ไมมีแมแอบัวที่เบบานในิใ ระิ TT ทําไมไอาในนิยายแบบนี้อมาเิึ้นับันละ เมื่อืนันอุสาหทําใหเพื่อนรัสบายใและหายเศรา แทําไมอนนี้ันถึไเศราและทุระทมเนนี้ TT เพื่อนันมันหายหัวไปไหนันหม! เวลาแบบนี้ทําไมันถึรับรรมนเียวละวะ!!
บอเลยวาอนนี้อึอัและลุนระทึมาวาอนที่สอบเามหา’ลัยอี ันําลันั่อเารอไอนแปลหนาทําภาริสวนัวใหเสร็ แถมยัอยูในุอหมอนั่นวย ทําไมเนื้อสาวแรแยมอยาันอมาสัมผัสายทาออมแบบนี้วย TT
มันเปนารรออยที่แสนหหูที่สุเทาที่ีวินี้เยรอมา เรื่อที่ไมนาเปนไปไลับเปนไปไ แลวแบบนี้ันะเอาหนาไปไวที่ไหน ันอถูเพื่อนและาิพี่นอราหนาว่าเปนผูหิใาย พอาแมาอผิหวัในัวันมาแนๆ
เอาริๆนะ ันมีเรื่อะสารภาพ ันไมแนใวาสิ่มีาที่สุอันยัอยูีมั้ย
เพราะวาที่นออันมีรอยแเมๆอยู ฮึ
นี่ยัไมพีเทาที่มีอีรอยรเนินอหรอนะ โอยยย ! มันะเินไปแลวอา TOT
“เลิรอไหไแลว”
มาแลว ไอนเลว!
“ันวา เธอมีําถามมายมายเลยสินะ”
ไอหลอนั่ลาๆันพรอมับเ็ผมไปวย เออ ิลล์เหลือเิน เี๋ยวอน เี๋ยวะิลล์ไมออ สิไมอมานะ ีนนี้พี่ออารมลวนๆ!
"ทําไมนายทําับผูหิแบบนี้! ทําไมนายทําแบบนี้ับันทั้ๆที่เราไมรูัันแทๆ!”
ันลุึ้นพรวพลาเาไประาอเสื้อนรหนาวยอารมเือปุๆ แูเหมือนวาัวเาะไมโอนเอียไปามแรอันเลย แถมยัมาทําหนามอบนใสอี
“นายลวันมาใมั้ย ฮึ เห็นวาเมาใมั้ย ไอบา! ไอเฮวย”
ุบ ุบ ุบ
ันรอไหอยาเอาเปนเอาายและทุบีเาอยาบาลั่ ผูายที่นิสัยไมีไมมีวามรับผิอบ็ทําหนานิ่แบบนี้ใสันทั้นั้นแหละ ไมสะทสะทานเลยสินะ
“ใสิ นที่เสียหายมันไมในายอยูแลว นายเลยิะทําอะไรไามใอบแบบนี้ ผูายมัน็เลวเหมือนันทุน ฮึ”
ุบ ุบ ุบ
ันยัไมหยุที่ะทุบีเา ทั้หมอนทั้หนัสืออะไรที่เอามาฟาหมอนี่ไันหยิบมาหม แูเาสิ เายันิ่อยูอี หนอย..ันะไมทนแลวนะ!
“เธอะทําอะไรนะ?”
เายอมเปปาพูหลัาที่เียบมานาน เมื่อเห็นวาันําลัเินไปหยิบไมวาที่วาอยูไมใลไมไลนั
“เอามาีอลฟมั้ ถามไ!”
พลั่ พลั่!
“โอย! นี่มันเ็บนะ!”
เารอเสียหลเมื่อโนแนฟาามไมวาเาที่แน ยัไะวันนี้ันะานายใหไเลยอยู อยานอยๆนายวระไรับบาแผลเหมือนที่ันไรับรอยเวนๆนี่ ยา!
พลั่ พลั่ พลั่
“โอยย ยัยบา! หยุีเี๋ยวนี้นะ โอยย”
“ไม! วันนี้ันะเอาเลือหัวนายออ!”
พลั่
“โอย!”
พลั่
“โอยยยยย!”
พลั่
“เ็บบบบบบบ!”
สิมา..
ไมอมา! บอแลวไวาใอารมลวนๆ - -+
“นายทําอะไรันบา สารภาพมาสิ ไอโริ!”
พลั่ พลั่
เฮือ O[]o!!
“ันอถามเธอมาวามั้ยยัยบา!”
เฮือ!
เสียะอที่ั่ลั่นหอนันสะุสุัวับอาวุธในมือที่อนนี้มันไปอยูฝอศั
รูแลว ใบหนาที่แาาอนนิ่อยาสิ้นเิําลัายอยูบนใบหนาาวๆในอนนี้
นะ...นายไมในเหรอ!?
“บอใหหยุีฟภาษานไมรูเรื่อรึไ!!”
O[]O
“ฟาันไมยั้แบบนี้อยาายนัใมั้ย!”
O[]o ฮึ.. นาลัว นาลัวเินไป ฮื่ออ
“มายืนนี่”
แ TOT
“บอใหมายืนรนี้ไ!”
เร็วปานสายฟาแลบ ันรีบพุัวเาไปยืนาเาทันที ฮึ ไมในอะ หมอนี่ไมใน นอะไระทําหนานาลัวไนานั้น สายาที่พรอมะานใหายในทันที ฮึ เานาลัวเินไป
“ฮึ”
ันไแยินมหนาไมใหเสียสะอื้นเล็รอออไป ไมใหเารูวาอนนี้ันําลัลัวเา
พลั่!
“โอยย เ็บนะ!”
ันทรุัวลนั่ับพื้นพรอมับแหปาัลั่น เมื่อามไมฟาถูฟาวยามไมวาเาอยาั ฮื่อออ
ทําไมถึฟาลมาไมผอนแรแบบนี้ ีรอพัามันเ็บมานะเวย
นั้นามไมวานะไมใินสอ!
“แลวที่ฟาันมานับรั้ไมถวน ันไมเ็บเหรอวะ!”
“็นายปลํ้าันอะ!”
"ถ้ายัไม่เลิโวยวาย ันปล้ำเธอริๆแน่!"
#เ็ิสท์เมานม
********************
เปิัวพระเอ!!
เวววววว ววววววววู~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น