Application form

ลำดับตอนที่ #3 : Application Abigail

Application

ชื่อ-นามสกุล : อาบิเกล จัสมิน || Abigail Jasmine

 

ชื่อเล่น : เกล || Gail

 

ความหมายของชื่อ :

ชื่อจริง (อาบิเกล) แปลว่า ความปลาบปลื้มของพ่อ

นามสกุล (จัสมิน) แปลว่า ดอกมะลิ

ชื่อเล่น (เกล) อันนี้ไม่มีความหมายค่ะ (ฮา) แต่เห็นว่าน่ารักแล้วก็เรียกง่ายดี เลยให้ชื่อนี้

 

อายุ : 19

 

นิสัย : 

1.อาบิเกลเป็นพี่คนโต ดังนั้นจึงเป็นคนที่ต้องแบกรับความกดดันของครอบครีวไว้ ทำให้ไม่ร่าเริงเหมือนกับเด็กทั่วไป มีปมในใจคือช่วงเวลาที่ขาดหายไปในวัยเด็ก ทำให้รู้สึกสะเทือนใจทุกครั้งที่เห็นเด็กๆวิ่งเล่นกัน เพราะตัวเองไม่เคยมีช่วงเวลานั้นนั่นเอง

2.เธอเป็นคนขี้อิจฉา โดยมีสาเหตุมาจากน้องสาวที่เก่งกว่าทุกด้าน ไม่ว่าจะเป็นด้านดนตรี หรือการเรียน และเป็นที่รักของพ่อแม่มากกว่า ทำให้อาบิเกลพยายามปรับตัวเองเป็นเด็กหญิงที่เพียบพร้อมเพื่อดึงความสนใจจากพ่อแม่

3.อาบิเกลมองว่าการอิจฉาน้องสาวแท้ๆของตัวเองเป็นเรื่องน่ารังเกียจ เธอจึงพยายามหลอกตัวเองว่าเธอไม่เคยอิจฉาน้องสาวเลยแม้แต่น้อย ซึ่งการหลอกตัวเองนั้นกลับทำให้เธอเป็นคนขี้อิจฉามากกว่าเดิมหลายเท่า เพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่อาบิเกลพยายามหลอกตัวเอง พ่อและแม่ก็จะแสดงให้เธอเห็นทุกครั้งว่า

เธอไม่ได้คิดไปเอง และนั่นทำให้เธออิจฉาน้องสาวมากขึ้นเป็นเท่าตัว

4.อาบิเกลเป็นคนสุภาพ นุ่มนวล และอ่อนหวาน เพราะถูกพ่อแม่เลี้ยงมาให้เป็นเด็กสาวที่เพียบพร้อมในเรื่องกิริยามารยาท แต่ลึกๆในจิตใจยังคงเป็นคนร่าเริงแจ่มใส และหวังว่าจะได้แสดงมุมนั้นให้ใครสักคนเห็นแแบบไม่ต้องอาย

5.อาบิเกลทำทีเป็นไม่เชื่อในความรัก เพราะเคยเจ็บกับการถูกน้องสาวแย่งความรักไปจนหมดสิ้น แต่ลึกๆในใจของเธอยังคงโหยหาความรัก และต้องการความเอาใจใส่จากคนรอบตัว

6.อาบิเกลเป็นคนฉลาด เอาตัวรอดได้เพราะโดดเดี่ยวมาตั้งแต่เด็ก ฝีปากกล้า เป็นคนสุภาพแต่ถ้าใครหาเรื่องก่อนก็พร้อมจะตอบกลับทันที

ประวัติ : อาบิเกลเคยเป็นเด็กที่ได้รับความรักและการประคบประหงมจากพ่อแม่ราวกับไข่ในหิน โดยชื่ออาบิเกลนี้พ่อเป็นผู้ตั้งให้ เพราะหวังว่าเด็กคนนี้จะเป็นความหวังและความภูมิใจของเขาและครอบครัว อาบิเกลมีความสุขกับช่วงเวลานั่นมาก จนกระทั่ง 'เดียร์' น้องสาวที่เพียบพร้อมไปทุกด้านเกิดขึ้นมาและดึงเอาความรักนั้นไปจนหมดสิ้น

              "เดียร์เก่งมากเลยค่ะ ในฐานะครู ดิฉันคิดว่าเธอไปได้ไกลแน่ๆ" บรรดาคุณครูที่สอนวิขาต่างๆให้เดียร์พากันชมหล่อนไม่ขาดปาก แต่นั่นไม่เท่ากับ

การที่แม่เผลอพูดออกมาว่า ให้อาบิ้เกลดูน้องเป็นตัวอย่างเสียบ้าง นั่นทำให้ความอดทนสุดท้ายของอาบิเกลขาดลง เธอร้องไห้เหมือนคนบ้าก่อนจะพูดความแค้นที่อยู่ในใจทั้งหมดออกมา รวมถึงความรู้สึกของคนขี้อิจฉา ที่เธอต้องแบกรับมากว่าสิบปี

 

สาเหตุที่ฆ่าตัวตาย : อิจฉาน้องสาวที่ได้รับความรักและความสนใจ จึงหวังจะฆ่าตัวตายเพื่อดึงความสนใจจากพ่อและแม่เป็นครั้งสุดท้าย

 

ฆ่าตัวตายด้วยวิธีใด : ทานยาพิษ

 

ลักษณะการพูดจา : พูดจาสุภาพ อ่อนหวาน ยิ้มตลอดเวลาเพื่อปิดบังความรู้สึกของตัวเอง

ตัวอย่างประโยค :

1."ข้าไม่เป็นไร ท่านพ่อกับท่านแม่ไปดูน้องเถอะค่ะ" 

2."ท่านสัญญากับข้าได้หรือไม่คะ ว่าท่านจะไม่แบ่งความรักของท่านให้ใครอีก"

3."เจ้าไม่เป็นอะไรใช่หรือไม่ ข้าตกใจแทบแย่"

4."ข้าก็อยากเป็นคนถูกอิจฉาเหมือนกันนะเจ้าคะ ไม่ได้อยากเป็นคนขี้อิจฉาแบบนี้ซักนิด" อาบิเกลร้องไห้พร้อมมองหน้าพ่อและแม่อย่างตัดพ้อ ทำไมเธอถึงไม่เคยได้รับความรักแบบนั้นบ้างนะ...

 

รูปลักษณ์โดยรวม : ผมสีม่วงเปลือกมังคุดซึ่งเป็นสีเดียวกับสีผมของพ่อยาวถึงกลางหลัง ดวงตากลมโตแฝงแววตาน้อยใจอยู่ลึกๆ จมูกโด่ง ริมฝีปากอวบอิ่ม ผิวสีขาวอมชมพู

 

ส่วนสูง / น้ำหนัก : ส่วนสูง165เซนติเมตร น้ำหนัก45กิโลกรัม

 

ชอบ : การถูกสนใจจากคนรอบข้าง เพราะขาดสิ่งนี้มาตลอด จึงพยายามโหยหาจนบางครั้งไม่เป็นตัวของตัวเอง

 

ไม่ชอบ : เสียงหัวเราะและรอยยิ้มของเด็กๆ  เพราะเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับตัวเอง,น้องสาว เพราะแย่งความรักของตนไปจนหมด

 

เกลียด : การถูกแย่งความรัก

 

กลัว : การรักใครสักคน เพราะมีปมฝังใจกับการถูกแย่งความรักมาตลอด

 

แพ้ : -

 

งานอดิเรก : อ่านหนังสือนิยาย

 

คู่ครอง : อาคาชิ เซย์จูโร่

 

เพิ่มเติม : อยากให้คนที่จะมาเป็นคู่ครองกับอาบิเกลสามารถทำให้เธอมั่นใจว่าจะรักเธอคนเดียวจริงๆค่ะ

 

QUIZ ZONE

[เทศกาลโรลเพลย์ค่---จุดนี้มีผลต่อการคัดเลือก20%นะคะ ไรท์เอาไว้ดูเชิงสรุปนิสัยในสายตาผู้ปกครองของตัวละครนั้นๆ และก็มีอีกสาเหตุ ซึ่ง..จะไม่ขอพูดนะคะ เนื่องจากสปอยล์น่ะค่ะ ฮา]

[ในกรณีของสาวๆ ปิศาจ อันนี้พวกเธอจะรู้อยู่เเล้วนะคะว่าสถานที่ในส่วนของโรลเพลย์นี่คือ 'ดินแดนชำระบาป' ]

 

สิ่งแรกที่ได้พบเจอหลังเปิดเปลือกตาขึ้นคือความดำมืดรอบกายตน (ชื่อตัวละคร) กะพริบตาอย่างงุนงงพลางหันมองรอบตัวด้วยความสงสัย ก่อนจะชะงักไปเมื่อด้านหน้าตนนั้นคือหญิงสาวนางหนึ่งและบานประตูสีดำน่าขนลุกเบื้องหลังของหล่อน

นัยน์ตาคู่สวยละออกจากหนังสือเล่มหนาในมือ ระบายรอยยิ้มแสนงดงาม เอ่ยเสียงหวานกังวานใสว่า “ยินดีต้อนรับสู่รอยต่อโลกคนเป็นและคนตายค่ะ” ก่อนรอยยิ้มจะกว้างมากขึ้นไปอีก เมื่อได้ทอดสายตามองเห็นสีหน้างุนงงของคู่สนทนาของตน “ท่าทางคงจะยังไม่รู้สึกตัวสินะคะ..แต่ช่างเถอะ..ยังไงเสียช่วยแนะนำตัวให้ฟังหน่อยได้รึเปล่าคะ?”

"ข้าชื่ออาบิเกลเจ้าค่ะ มาจากประเทศอังกฤษ" หญิงสาวเจ้าของผมสีม่วงเปลือกมังคุดแนะนำตัวตามที่คู่สนทนาบอก ดวงตากลมโตลอบมองอีกฝ่ายอย่างไม่ไว้วางใจ แต่ก็จำเป็นต้องทำตัวตามน้ำไปก่อน

 

“นามไพเราะดีนะคะ..แต่ไม่เหมาะกับคนไร้ค่าเช่นท่านเลยนี่สิ..” เสียงหวานกล่าวราวเสียดายสุดซึ้ง เธอเก็บหนังสือเล่มหนาในมือไป หันมาประกบมือเหนืออกแล้วเอียงคอมองคนตรงหน้าด้วยนัยน์ตาประกายระยับ “จะว่าอะไรไหมคะ หากข้าอยากเอ่ยถามอะไรท่านเสียหน่อย”

"ท่านบอกว่าข้าเป็นคนไร้ค่า แล้วทำไมถึงอยากถามคำถามคนไร้ค่าอย่างข้าล่ะคะ" อาบิเกลเหน็บหญิงสาวเบาๆ เธอไม่พอใจเอาซะเลยที่มีคนแปลกหน้ามาดูถูกเธอว่าเป็นคนไร้ค่าแบบนี้

 

ร่างบางหัวเราะกลั้วขบขันเสียเหลือเกิน “ได้หรือไม่ท่านไม่ได้มีสิทธิ์ตัดสินใจแต่แรกแล้วล่ะค่ะ อ๊ะ..จริงสิ..เวลาของเรามีไม่มากนี่นา” เธอเอียงคอไปมา ท่าทางจะเสียดายไม่น้อยที่อดหยอกเย้าสตรีตรงหน้าตนต่อ “คำถามข้อแรกนะคะ..รู้รึเปล่าคะว่าสถานที่แห่งนี้คือที่ใด?”

"รอยต่อโลกคนเป็นและคนตาย" อาบิเกลพูดเสียงเรียบ "ท่านพึ่งบอกข้าไปไม่ใช่หรือคะ" เธอยังไม่วายเหน็บฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง ดวงตากลมโตฉายแววไม่พอใจในตัวคู่สนทนาชัดเจน

 

ยิ้มบางระบายลงบนดวงหน้าหวานซึ้งทว่ากลับดูว่างเปล่า ดูแล้วคำตอบคงไม่เป็นที่พึงพอเสียเท่าใดนัก “งั้นหรือคะ..เช่นนั้นแล้ว หากว่าต้องติดอยู่ในสถานที่แห่งนี้ตลอดกาล จะทำเช่นไรงั้นหรือคะ?”

"ทำไมข้าจะต้องทำตามที่ท่านพูดด้วยล่ะ" อาบิเกลสบสายตาหญิงสาวด้วยแววตาแข็งกร้าวขึ้น "เอาเถอะ ท่านต้องการอะไรก็บอกมาเถอะค่ะ" แววตาแข็งกร้าวเริ่มสงบลงเมื่ออาบิเกลตระหนักได้ว่าไม่ควรต่อล้อต่อเถียงกับคนแปลกหน้า เธอหลุบตาลงต่ำเพื่อข่มอารมณ์ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้ง

 

“เหเห..งั้นหรือคะเนี่ย..เป็นคำตอบที่ดีจริงนะคะ” หล่อนยิ้มไม่หุบ มือบางยกขึ้นตบแปะๆ ทว่ากลับไม่ได้ให้ความรู้สึกยินดีด้วยเลยสักนิด..มันเหมือนกับ..กำลังเยาะเย้ยเสียมากกว่า “คิดว่าตนเคยทำอะไรที่ผิดพลาดมาบ้างไหมคะ? อับอายกับสิ่งใด รู้สึกผิดกับสิ่งใด แล้วสิ่งใดที่มันราวกับว่าเป็นฝันร้ายสำหรับท่านน่ะ”

"ฝันร้ายสำหรับข้ามันมีมากเกินกว่าจะอธิบายออกมาได้" อาบิเกลพูดเสียงสั่น "ข้าจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าข้ามีความสุขครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่"

 แต่นั่นก็เรื่องของข้า ท่านไม่จำเป็นต้องใส่ใจ" อาบิเกลไหวไหล่เบาๆ

คราวนี้รอยยิ้มนั่นเลือนหายไปจากใบหน้า..หญิงสาวร่างโปร่งเอียงคอแล้วหัวเราะกลั้วในลำคอ ก้าวเท้าเดินเข้ามานาบฝ่ามือลงบนแก้มเนียนใสของอีกฝ่าย “ข้อสุดท้ายนะคะ..” ดวงตากลมงดงามสบลึกเข้าไปในนัยน์ตาของอีกฝ่าย ก่อนเธอจะโน้มตัวลงกระซิบข้างใบหู แล้วเลือนหายไปราวกับเศษฝุ่นละอองในธาตุอากาศยามเมื่อได้ยินคำตอบจากริมฝีปากของอีกฝ่าย

“ถ้าเกิดว่า...ดันเกิดความสัมพันธ์กับใครบางคนในที่แห่งนี้ขึ้นมาล่ะคะ? ถึงยามจากลา ท่านยังกล้าที่จะจากลาไปอยู่รึไม่?”

"ข้าไม่คิดจะมีความสัมพันธ์กับใครอีกแล้วล่ะค่ะ เพราะไม่ว่าความสัมพันธ์รูปแบบไหนก็มีแต่จะย้อนกลับมาทำให้ข้าเจ็บปวดทั้งนั้น" อาบิเกลเม้มริมฝีปากแน่นพลางนึกถึงความทรงจำในอดีตที่เลวร้ายและยากที่จะลืม

 

 

TALK

อะแฮ่ม! สวัสดีนะคะ ไรท์ชื่อไนท์แมร์ค่ะ

-สวัสดีค่าา ชื่อขวัญนะคะ วันนี้แวะมาส่งลูกสาวค่ะ^^

ขอถามคำถามเบสิคนะคะ ทำไมถึงมาสมัครเรื่องนี้เหรอคะ?

-สนใจตัวเนื้อเรื่องค่ะ เพราะปมในใจของแต่ละคนไม่เท่ากัน เรื่องเล็กน้อยของคนนึงอาจเป็นบาดแผลที่ทำให้อีกคนนึงต้องฆ่าตัวตายเลยก็ได้ อีกอย่างคือผู้ชายหล่อน่าสนใจมากค่ะ (ฮา)

ว่าแต่ทำไมถึงเลือกคู่นี้ล่ะคะ ชอบอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า

-เหมือนเดิมเลยค่ะ ชอบปมในตัวผู้หญิงคนนี้ ความอิจฉาที่ไม่ได้รับความรักทำให้เธอโหยหาความรักมากขึ้นกว่าเดิม เรามองว่ามันน่าสนใจดีค่ะ^^

เรื่องนี้พล็อตเรื่องน่ารักไสๆ (?) มากค่ะ---โอเค..ไม่หลอกแล้ว—พล็อตเรื่องสร้างมาเพื่อทำลายตับนะคะ ไม่มีBad End แต่กึ่งๆ นี่มีแน่นอนค่---ทำใจล่วงหน้าแล้วรึยังเอ่ย?

-ทำใจแล้วค่าา ฮ่าๆๆ เพราะเปิดเรื่องมาก็รู้เลย แต่อย่าใจร้ายมากเน้ออ สงสาร (ฮา)

นิยายเรื่องนี้ดราม่านะคะ โรแมนติกมี แต่อาจพบเจอความหม่น ความเลือด ความดราม่าทลายตับมากกว่าแบบอัตราส่วนชวนกรี๊ดสุดๆ ซื้อตับสำรองกันมารึยังคะ? (..)

-ตับ ตับตับ ตับตับ // ไม่เกี่ยว=.= มีแล้วค่า ตัวสำรองไฟฟ้า ชาร์ตแล้วใช้งานได้ทันที แฮร่

ถ้าเกิดไม่ติดนี่...จะไม่เอาระเบิดมาทิ้งบ้านไรท์ใช่ไหมคะ #กลัว (?)

-ไม่ทิ้งค่ะไม่ทิ้ง แค่เอาปืนไปดักยิงหน้าบ้านนิดหน่อย ฮ่าๆๆๆ ล้อเล่นค่ะ ถึงไม่ติดก็จะติดตามน้าา เพราะพล็อตเรื่องน่าสนใจมาก

ยังไงสุดท้ายนี้ ขอปิดบทสนทนาด้วยการขอบคุณสามทีงามๆ นะคะ //โค้ง—

-ขอบคุณไรท์เหมือนกันนะคะ ขอบคุณสิบทีเลยเอ้าา  //โค้ง

 

 

THE ORA